Η Παράνομη κατακράτηση ακόμη και για λίγα λεπτά τιμωρείται με Φυλάκιση (Μέρος Β΄)

* Δημοσιεύτηκε  28/7/2014  στην "Πρωϊνή" Εφημερίδα της Καβάλας

Υποκείμενο του εγκλήματος (δράστης) της παράνομης κατακράτησης μπορεί να είναι είτε ιδιώτης, είτε δημόσιος υπάλληλος. Αντικείμενο του εγκλήματος (παθών) μπορεί να είναι οποιοσδήποτε άνθρωπος χωρίς διάκριση. Απαιτείται όμως η ύπαρξη βούλησης και ικανότητας ως προς τη μεταβολή του τόπου διαμονής από τον κατακρατηθέντα και εκδήλωση της βούλησης αυτής, προκειμένου να στοιχειοθετηθεί το έγκλημα της παράνομης κατακράτησης και να καταστεί κάποιος αντικείμενο του εγκλήματος. Κατά τη κρατούσα γνώμη ο παράφρων και το νήπιο δεν μπορεί να είναι αντικείμενο του εγκλήματος.

Η ύπαρξη προηγούμενης συναίνεσης του παθόντος (ικανού προς συναίνεση), διαρκούσης της (συναίνεσης) καθ΄όλη τη διάρκεια της κατακράτησης, μη αντικείμενης στα χρηστά ήθη ή στη δημόσια τάξη, όπως και η συνδρομή νομικής πλάνης, αποκλείει την ύπαρξη της παράνομης κατακράτησης.

Κατά την έννοια της διατάξεως του άρθρου 31 παρ. 2 του ΠΚ, "η πράξη όμως δεν καταλογίζεται στο δράστη, αν αυτός πίστεψε λόγω πλάνης ότι έχει δικαίωμα να τελέσει την πράξη και η πλάνη του αυτή ήταν συγγνωστή" (συγχωρητέα).

                                   Photographer's name:  Alvimann  (free photos by morguefile.com)

Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι νομική πλάνη (σχετικά με το άδικο της πράξης) υπάρχει όταν ο δράστης γνωρίζει μεν τι πράττει, αλλά είτε αγνοεί ότι η πράξη του είναι κατ' αρχήν άδικη, είτε πιστεύει πεπλανημένα ότι δικαιούται να προβεί σ' αυτή και η πλάνη συνίσταται σε εσφαλμένη αντίληψη κανόνος δικαίου. Προς αποκλεισμό όμως του αξιοποίνου επιβάλλεται η πλάνη να είναι συγγνωστή, με την έννοια ότι οποιαδήποτε επιμέλεια και αν κατέβαλλε ο δράστης (για τη συνειδητοποίηση του άδικου χαρακτήρα της πράξης του) με βάσει τις προσωπικές ιδιότητες και ικανότητές του (ακόμη και αν υπερβαίνει τις δυνατότητες του μέσου ανθρώπου - υποκειμενικό κριτήριο), δεν μπορούσε να διαγνώσει το άδικο της πράξεως και να αποφύγει την πλάνη του (διαφορετικά έχουμε ασύγγνωστη νομική πλάνη). Ο προβαλλόμενος αυτοτελής ισχυρισμός πρέπει να είναι ορισμένος κατά περιεχόμενο και να περιλαμβάνει τα επί μέρους περιστατικά της συγκεκριμένης περιπτώσεως, να αναφέρονται οι ειδικές περιστάσεις και τα πραγματικά περιστατικά, τα οποία δημιούργησαν την πεπλανημένη εντύπωση στον κατηγορούμενο ότι είχε το δικαίωμα να τελέσει την πράξη, με ειδική αναφορά ότι υπό τις συνθήκες που ενήργησε η πλάνη του ήταν συγγνωστή, γιατί δεν μπορούσε να διαγνώσει το άδικο της πράξεώς τους.

Το έγκλημα της παράνομης κατακράτησης μπορεί να τελεσθεί και από περισσότερους του ενός

κατά συναυτουργία, σύμφωνα με το άρθρο 45 Π.Κ. Όρος της συναυτουργίας είναι η γνώση του συναυτουργού για την πρόθεση του άλλου να τελέσει την πράξη και η θέληση να συμπράξει με αυτόν (κοινός δόλος). Αρκεί στην καταδικαστική απόφαση να αναφέρεται ότι οι δράστες της παράνομης κατακράτησης ενήργησαν με κοινό δόλο, χωρίς να απαιτείται να αναφέρονται και να εξειδικεύονται οι επί μέρους υλικές ενέργειες του καθενός από αυτούς για την από κοινού πραγμάτωση της αντικειμενικής υπόστασης του εγκλήματος. Αρκεί δηλαδή να αναφέρεται ότι από κοινού περιόρισαν καθ' οιονδήποτε τρόπο κάποιον σε περίκλειστο χώρο αποστερώντας του την ελευθερία κινήσεων, χωρίς ειδικότερη εξειδίκευση για τον κάθε ένα συναυτουργό, των ενεργειών του για την πραγμάτωση της πράξεως και δεν δημιουργείται έλλειψη νόμιμης βάσης από τη μη εξειδίκευση αυτή.

Είναι δυνατή η απόπειρα της παράνομης κατακράτησης. Για την ύπαρξη της απόπειρας απαιτείται πράξη, η οποία επιχειρείται με το δόλο τέλεσης ορισμένου εγκλήματος και περιέχει τουλάχιστον αρχή εκτέλεσης αυτού, ως τέτοια θεωρείται κάθε ενέργεια του δράστη, με την οποία αρχίζει να πραγματώνεται η αντικειμενική υπόσταση του εγκλήματος και η οποία, αν δεν ήθελε από οποιονδήποτε λόγο ανακοπεί, οδηγεί αναμφισβήτητα στην πραγμάτωση αυτού ή τελεί προς αυτήν σε τέτοια αναγκαία και άμεση σχέση συνάφειας, ώστε κατά την κοινή αντίληψη να θεωρείται σαν τμήμα αυτής.

Μεταξύ των εγκλημάτων του βιασμού, αυτοδικίας, παράνομης βίας, απειλής, κατά της ζωής ή σωματικής βλάβης και της παρανόμου κατακρατήσεως υφίσταται αληθινή συρροή. Δηλαδή ο δράστης που τέλεσε μαζί με τη παράνομη κατακράτηση και ορισμένα από τα άλλα εγκλήματα που προανέφερα θα δικασθεί αυτοτελώς για κάθε αξιόποινη πράξη και θα τιμωρηθεί ξεχωριστά για κάθε μία πράξη με βάσει τις διατάξεις και τις ποινές που προβλέπει για αυτές ο Ποινικός Κώδικας. Στην αληθινή συρροή η κοινωνική απαξία όλης της πολυδιάστατης συμπεριφοράς του δράστη εκφράζεται μόνο με το σύνολο και συνδυασμό των διαπραχθέντων από αυτόν εγκλημάτων και των σχετικών διατάξεων που τα προβλέπουν και τα τιμωρούν. (Πηγή Νομολογία 1136/2011 ΑΠ, 466/2010 ΑΠ, 29/2008 ΠΛΗΜΜ ΞΑΝΘ, 155/2007 ΕΦ (ΜΟΔ) ΠΕΙΡ, 60/2006 ΠΛΗΜΜ ΡΟΔ, 2445/2003 ΑΠ, 668/1988 ΑΠ) - Καλή βδομάδα.

Γιώργος Π. Γιαγκουδάκης, Δικηγόρος Καβάλας

Διαζύγια - Ποινικά - Ιντερνετ

Για περισσότερες πληροφορίες 

σχετικά με το δικηγορικό γραφείο μου

επισκεφθείτε το site μας

kavala-lawyer.blogspot.gr

giagkoud@yahoo.com

----------------------------------------------
Photographer's name: Alvimann.( free photos by morguefile.com)
The above image is from morgueFile free photo "You are allowed to copy, distribute, transmit the work and to adapt the work. Attribution is not required. You are prohibited from using this work in a stand alone manner. Read the license summary http://www.morguefile.com/license/morguefile"