Απόφαση δικαστηρίου γιά Υγειονομικός Κανονισμός
Απόφαση υπ΄ αριθ. 1183 / 2009 Αρείου Πάγου (απόσπασμα)
".... Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρ. 5 παρ. 1, 6 παρ. 1, 4 και 9 και 7 παρ. 1 της Υγειονομικής Διάταξης Α1β/8577/24.9.83, (αλλά και των διατάξεων του άρθρου 80 του Ν 3463/2006 "Κύρωση του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων" - ΦΕΚ Α 114 8.6.2006), οι από πρόθεση παραβάσεις της οποίας τιμωρούνται σε βαθμό πλημμελήματος, σύμφωνα με το άρ. 11 παρ. 10 Ν. 2307/95, συνάγεται ότι για την ίδρυση και λειτουργία καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος, στα οποία συγκαταλέγονται και τα κέντρα διασκεδάσεως, όπου παρασκευάζονται και διαθέτονται στους θαμώνες φαγητά, γλυκύσματα ή ποτά, απαιτείται άδεια η οποία, ήδη χορηγείται από τον αρμόδιο δήμαρχο ή τον πρόεδρο της Κοινότητας, ενώ η άδεια λειτουργίας μουσικής στα ανωτέρω καταστήματα χορηγείται από τη δημαρχιακή επιτροπή ή από τον πρόεδρο της Κοινότητας, κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στις διατάξεις του άρθρου 80 του Ν. 3463/2006. Η άδεια αυτή, αν πρόκειται για εταιρικές επιχειρήσεις, εκδίδεται είτε στο όνομα του νόμιμου εκπροσώπου τους, είτε στο όνομα της επιχείρησης, αλλά στην τελευταία περίπτωση η επιχείρηση οφείλει, με δήλωσή της, κοινοποιούμενη στις αρμόδιες υγειονομικές και αστυνομικές αρχές, να ορίσει έναν από τους εταίρους της ως υπεύθυνο για την τήρηση των υγειονομικών διατάξεων. Εξάλλου εσφαλμένη ερμηνεία ουσιαστικής διάταξης, που αποτελεί λόγο αναίρεσης κατά το άρ. 510 παρ. 1 στοιχ. Ε` του ΚΠΔ, υπάρχει, όταν ο δικαστής αποδίδει σ' αυτή διαφορετική έννοια από εκείνη που πραγματικά έχει, ενώ εσφαλμένη εφαρμογή υφίσταται, όταν ο δικαστής δεν υπήγαγε σωστά τα πραγματικά περιστατικά, τα οποία δέχτηκε στη διάταξη που εφαρμόστηκε. ...."
