Είσαι παππούς ή γιαγιά ΚΑΙ έχεις το βάσανο του χωρισμένου παιδιού σου και σαν να μην ήτανε όλα αυτά η νύφη δεν σε αφήνει να βλέπεις το εγγόνι ?
Ο νόμος σε κατοχυρώνει ΕΠΕΙΔΗ σου δίνει αυτοτελές - δικό σου δικαίωμα να βλέπεις το εγγόνι σου και ΑΡΑ να διεκδικήσεις το δικαίωμά σου δικαστικά με αίτηση ασφαλιστικών μέτρων και με σχετική αγωγή.
Συγκεκριμένα υπάρχει το άρθρο 1520 Αστικού Κώδικα που λέει ότι μόνον κατ΄εξαίρεση και για σοβαρούς λόγους μπορεί να αποκλειστεί αυτό το δικαίωμά σου. Πάντα σε αυτά τα θέματα προέχει το αληθινό συμφέρον του ανήλικου παιδιού και όχι του γονιού που μπορεί να θέλει πολλές φορές να εκδικηθεί τον άλλο γονιό με απαράδεκτες συνπεριφορές.
Για την προσωπική επικοινωνία του γονέως με το ανήλικο τέκνο, που δεν διαμένει μαζί του , όπως και την επικοινωνία με τους παππούδες και γιαγιάδες (απώτερους ανιόντες) σε περίπτωση διαζυγίου ή διάστασης των γονέων προβλέπει το άρθρο 1520 Αστικού Κώδικα " Προσωπική επικοινωνία" τα εξής : "Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο διατηρεί το δικαίωμα της προσωπικής επικοινωνίας με αυτό. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους απώτερους ανίοντές του, εκτός αν υπάρχει σοβαρός λόγος. Στις περιπτώσεις των προηγούμενων παραγράφων, τα σχετικά με την επικοινωνία κανονίζονται ειδικότερα από το δικαστήριο.."
free photos by pixabay.com
Σύμφωνα με την διαμορφωθείσα νομολογία των δικαστηρίων μας ο παππούς και η γιαγιά έχουν δικό τους αυτοτελές δικαίωμα επικοινωνίας με το ανήλικο εγγόνι τους, αν και υποστηρίζεται και από μιά μερίδα νομολογίας και θεωρητικών και το αντίθετο ότι δηλαδή το δικαίωμα αυτό δεν είναι αυτοτελές αλλά απορρέει από το δικαίωμα επικοινωνίας με το ανήλικο τέκνο του δικαιούχου επικοινωνίας γονέα.
Παραθέτω αυτούσια μικρά αποσπάσματα δύο σχετικών δικαστικών αποφάσεων για το θέμα αυτό, όπου το δικαστήριο αναγνωρίζει την αυτοτέλεια του δικαιώματος της επικοινωνίας στους απώτερους ανιόντες:
ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΜΕ ΑΡΙΘΜΟ 21718/2008 ΤΟΥ ΜΟΝΟΜΕΛΟΥΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ - (απόσπασμα)
"...Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 1520 παρ. 2 του ΑΚ, οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους απώτερους ανιόντες του, εκτός αν υπάρχει σοβαρός λόγος. Κατά την έννοια της διατάξεως αυτής οι απώτεροι ανιόντες του ανήλικου τέκνου (παππούς και γιαγιά) έχουν ίδιο και αυτοτελές δικαίωμα, που πηγάζει ευθέως από το νόμο, προσωπικής επικοινωνίας με το τέκνο (εγγονό), ακόμη και σε περίπτωση θανάτου του ενός γονέα που είναι παιδί τους.
Σκοπός του δικαιώματος επικοινωνίας του απώτερου ανιόντος, όπως άλλωστε και του ίδιου του γονέα με το ανήλικο τέκνο, είναι η ικανοποίηση του φυσικού αισθήματος αγάπης μεταξύ αυτών και η αποτροπή της αμοιβαίας αποξένωσης τους, η οποία θα ασκούσε βλαπτική επίδραση στο συμφέρον του τέκνου, συντελεί δε στην ανάπτυξη του ψυχικού κόσμου και γενικότερα της προσωπικότητας του τελευταίου, για το λόγο δε αυτόν άλλωστε αποβλέπει κυρίως στο καλώς εννοούμενο συμφέρον του. 0 αρνητικός τρόπος, με τον οποίο είναι διατυπωμένη η ανωτέρω διάταξη, εξηγείται από το ότι ο νόμος θέλησε να τονίσει την αυθυπαρξία του δικαιώματος επικοινωνίας του απώτερου ανιόντος (παππού ή γιαγιάς) με τον ανήλικο εγγονό ή εγγονή και ότι η ρυθμιζόμενη επικοινωνία των προαναφερομένων προσώπων είναι δυνατόν, μόνον κατ` εξαίρεση, να παρεμποδιστεί από το γονέα ή τους γονείς που ασκούν τη γονική μέριμνα, όταν συντρέχει κάποιος σοβαρός λόγος, ενώ παρόμοιος αποκλεισμός δεν είναι δυνατός όταν πρόκειται για επικοινωνία του ανήλικου τέκνου με το γονέα του...."
ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΜΕ ΑΡΙΘΜΟ 138/2012 ΕΦΕΤΕΙΟΥ ΛΑΡΙΣΑΣ (απόσπασμα) -
".....Κατά τις διατάξεις των παρ. 2 και 3 του άρθρου 1520 ΑΚ, οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίσουν την επικοινωνία του τέκνου με απώτερους ανιόντες του, εκτός αν υπάρχει σοβαρός λόγος. Στην περίπτωση αυτή, τα σχετικά με την επικοινωνία κανονίζονται ειδικότερα από το δικαστήριο. Εκτός λοιπόν από την επικοινωνία του γονέως, για την οποία προβλέπει η παρ. 1 του άρθρου αυτού, η δεύτερη παράγραφος αυτού καθιερώνει, κατά την ορθότερη γνώμη (ΑΠ 22/96 ΝοΒ 46. 205, ΑΠ 1308/89 Δνη 35. 441, Κ. Παπαδοπούλου, Αγωγές Οικογ. Δικαίου, τομ. Β`, 2003 παρ. 232, Ε. Κουνουγέρη - Μανωλεδάκη, μελέτη στον Αρμ. 42, 1102-1103, Α. Παπαχρήστου σημ. στο ΝοΒ 34, 900, Β. Βαθρακοκοίλη, Το Νέο Οικογ. Δίκαιο 2000 σελ. 964), αυτοτελές δικαίωμα επικοινωνίας των απώτερων ανιόντων (παππούδων, γιαγιάδων, κλπ) με το ανήλικο τέκνο των κατιόντων τους, το οποίο μπορεί να αποκλεισθεί μόνο αν υπάρχει σοβαρός λόγος.
Το δικαίωμα αυτό κανονίζεται από το δικαστήριο, αν οι γονείς εμποδίσουν την επικοινωνία με το τέκνο χωρίς σοβαρό λόγο. Αυτό ισχύει και στην περίπτωση που ο ένας γονέας αποβιώσει και ο άλλος αρνείται στους ανιόντες χωρίς σοβαρό λόγο την επικοινωνία τους με τον εγγονό τους (ΕφΑΘ 1804/04 Δνη 45. 1692). ... "
Γιώργος Π. Γιαγκουδάκης, Δικηγόρος Καβάλας
Διαζύγια - Ποινικά - Αστικά
Για περισσότερες πληροφορίες
σχετικά με το δικηγορικό γραφείο
επισκεφθείτε το site μας
Σχετικές αναζητήσεις:αιτηση ασφαλιστικων επικοινωνιας παππου και εγγονου,ασφαλιστικά μέτρα επικοινωνίας με τέκνο υπόδειγμα,επικοινωνιας τεκνου με παππού,αιτηση μεταρρυθμισης αποφασης επικοινωνιας,αρνηση επικοινωνιας τεκνου,ασφαλιστικα μετρα σε γιαγια,παραβίαση δικαστικής απόφασης επικοινωνιας,περιορισμός δικαιώματος επικοινωνίας,προσωρινα εκτελεστη αποφαση επικοινωνιας, επικοινωνία τέκνου με παππού και γιαγιά., αυτοτελές δικαίωμα απώτερων κατιόντων, 1520 Α.Κ., άσκηση αγωγής, αίτηση ασφαλιστικών μέτρων,παππούς και γιαγιά αυτοτελές δικαίωμα επικοινωνίας
