Σύμφωνα με τη δημόσιας τάξης διάταξη του άρθρ. 1507 ΑΚ, γονείς και τέκνα οφείλουν αμοιβαία μεταξύ τους βοήθεια, στοργή και σεβασμό. Εκδήλωση των ανωτέρω στοιχείων αποτελεί η επιθυμία του ενός να επικοινωνεί με τον άλλο, να προσφέρει στήριξη και συμπαράσταση σε καλές ή κακές στιγμές της ζωής του άλλου και να επιδεικνύει σεβασμό στην προσωπικότητα του, στα ίδια δε πλαίσια ο ένας δικαιούται και ο άλλος υποχρεούται να διατρέφει τον άλλον, όταν υπάρχει λόγος προς τούτο.
Υπάρχουν αποφάσεις της νομολογίας μας που έχουν δεχθεί ότι σε περίπτωση που ο αιτούμενος τη διατροφή ενεργεί σε αντίθεση με τις υπό τη διάταξη του αρθρ. 1507 ΑΚ προβλεπόμενες υποχρεώσεις του, μπορεί γονέας να προβάλλει ένσταση καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος διατροφής κατά του ενήλικου τέκνου του όταν το δικαίωμα του αυτό έρχεται σε προφανή και έκδηλη αντίθεση προς τα ακραία αξιολογικά όρια της καλής πίστης, των χρηστών ηθών και του κοινωνικού και οικονομικού σκοπού του δικαιώματος.
Ο ισχυρισμός αυτός, ως καταλυτική της αγωγής, ένσταση καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος, όταν είναι ορισμένος (ΟλΑΠ 17/1995 ΕλλΔνη 36. 1531) και γίνεται επίκληση της προκύπτουσας κατάχρησης του σχετικού δικαιώματος και διατυπώνεται αίτημα, απόρριψης της αγωγής για την αίτια αυτή μπορεί να γίνει παραδεκτός και να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμη η κρινόμενη αγωγή διατροφής του ενηλίκου τέκνου (ΟλΑΠ 472/1987 ΝοΒ 32. 48, ΑΠ 357/2004 ΕλλΔνη 46. 1427), βρίσκει δε νόμιμο έρεισμα στη διάταξη του άρθρου 281 ΑΚ. Δεν μπορεί το ενάγων ενήλικο τέκνο βάσει την εν λόγω νομολογίας να θεμελιώσει το δικαίωμά του αυτό, μόνο στο τυπικό γεγονός ότι γεννήθηκε από τον εναγόμενο γονέα του, με τον οποίο σήμερα δεν το συνδέει κανένα ουσιαστικό στοιχείο, απ` αυτά που υπάρχουν και προσδίδουν στη σχέση της συγγένειας γονιού και τέκνου την πραγματική της υπόσταση, όταν προς αυτόν έχει επιδείξει πλήρη αδιαφορία και περιφρόνηση, αν και δεν συνέτρεξε ανάλογη συμπεριφορά του πάτερα της προς την ίδια.
Για τη θεμελίωσή της εν λόγω ένστασης απαιτείται η προβολή και απόδειξη ιδιαίτερων περιστατικών, τα οποία σε συγκεκριμένη περίπτωση καταδεικνύουν προφανή υπέρβαση των ορίων της καλής πίστης ή των χρηστών ηθών ή του κοινωνικού ή οικονομικού σκοπού του δικαιώματος διατροφής, κατά την άσκηση του από τον ενάγοντα σε βάρος του εναγόμενου, λ.χ. περιστατικά, από τα οποία συνάγεται σαφής και κατηγορηματική δήλωση του αιτούμενου τη διατροφή τέκνου να μην υπάρχει πλέον μεταξύ του γεννήτορα και αυτού οποιοσδήποτε συναισθηματικός δεσμός ή σαφής προσβολή του προσώπου του εναγόμενου πατέρα ή άλλα περιστατικά, από τα οποία να προκύπτουν ενέργειες του τέκνου, που να δείχνουν περιφρόνηση προς τον εναγόμενο πατέρα του και έλλειψη αγάπης και σεβασμού προς αυτόν (ΕΑ 2564/2011 Τραπ. Νομ. Πληροφ. «ΝΟΜΟΣ», ΕφΘ 1439/2005 Τραπ. Νομ. Πληροφ. «ΝΟΜΟΣ», ΜΠρΑρ 46/2010 Τραπ. Νομ. Πληροφ. «ΝΟΜΟΣ»). ( Σχετική νομολογία 7193/2012 ΜΠΡ ΑΘ. - 46/2010 ΜΠΡ ΑΡΤΑΣ ).
Συνεπώς η νομολογία έκρινε και περιπτώσεις, όπου απέκλεισε διατροφή στα ενήλικα τέκνα, γιατί το δικαίωμά τους αυτό το άσκησαν καταχρηστικά επιδεικνύοντας ακραίες συμπεριφορές και αντίθετες με τις υποχρεώσεις τους από το άρθρ. 1507 Α.Κ. Εναπόκειται στον εκάστοτε δικαστή να κρίνει την κάθε περίπτωση και να αποφασίσει αν η άσκηση του δικαιώματος διατροφής από το ενήλικο τέκνο είναι καταχρηστική ή όχι, αφού βέβαια υποβληθεί δεόντως σχετική ένσταση του άρθρου 281 Α.Κ. από τον εναγόμενο γονέα στην σχετική δίκη.
-------- . --------
* Υ.Γ. : Ευχαριστώ για την επίσκεψη. Για οποιαδήποτε ερώτηση ή απορία επικοινωνήστε μαζί μας. Θα χαρώ πολύ να συνομιλήσω μαζί σας για το θέμα που σας απασχολεί. - Γιώργος Γιαγκουδάκης, Ειδικός Δικηγόρος Διαζυγίων - Οικογενειακού δικαίου στη Καβάλα - Tηλέφωνα 2510834031, κιν. 6945227120 https://dikigoros-diazygion.gr
