Καλησπέρα αγαπητές φίλες και φίλοι. Αν είστε χωρισμένος πατέρας ή χωρισμένη μητέρα και αντιμετωπίζετε σοβαρά προβλήματα επικοινωνίας με το τέκνο σας τότε το βίντεο αυτό είναι για σας. Θα είναι μεγαλύτερο από τις άλλες φορές αλλά πραγματικά αξίζει 100% να το παρακολουθήσετε μέχρι το τέλος.
Είμαι ο Γιώργος Γιαγκουδάκης, ειδικός νομικός σύμβουλος - δικηγόρος οικογενειακού δικαίου και σας ενημερώνω όπως πάντα με χρήσιμα ενημερωτικά βίντεο.
🔔 Πριν προχωρήσουμε μη ξεχάσετε να εγγραφείτε στο κανάλι μου. Να κάνετε ένα κλικ στο καμπανάκι για να λαμβάνετε ειδοποιήσεις για τα νέα βίντεο μου. Ας μπούμε λοιπόν κατευθείαν στο θέμα μας, χωρίς καμιά καθυστέρηση.
Σήμερα θα μιλήσουμε για μια πρόσφατη απόφαση σταθμό του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) ενάντια στη γονεϊκή αποξένωση.
Στην υπόθεση αυτή ένας Έλληνας πατέρας Ι.Σ. προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με την με αριθ. 19165/2020 αίτηση του κατά της Ελληνικής Δημοκρατίας, δυνάμει του άρθρου 34 της Σύμβασης για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών και εκδόθηκε στις 23 Μαΐου 2023 μια απόφαση σταθμός για την γονική αποξένωση και τα δικαιώματα επικοινωνίας των γονιών με τα τέκνα τους. Η απόφαση αυτή έθεσε "τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων" μπαίνοντας στην ουσία του ζητήματος των ανεκτέλεστων δικαστικών αποφάσεων επικοινωνίας και στην γονική αποξένωση που ταλαιπωρεί πολλούς γονείς.
Γνωρίζω ότι στο πρόσωπο του πατέρα αυτού θα ταυτιστείτε πολλοί γονείς και ιδίως πατεράδες, που έχετε να αντιμετωπίσετε τη μάστιγα της αποξένωσης και την παρεμπόδιση επικοινωνίας με τα τέκνα σας.
Εν προκειμένω λοιπόν ο προσφεύγων πατέρας ζούσε στην Αθήνα. Παρά την έκδοση δικαστικών αποφάσεων που του έδιδαν το δικαίωμα επικοινωνίας με τις ανήλικες κόρες του δεν μπορούσε να επικοινωνήσει μαζί τους από το 2016, εξαιτίας της μητέρας τους και της ανοχής/αδράνειας του Ελληνικού Κράτους στην συμπεριφορά της. Οι κόρες του που γεννήθηκαν το 2007 και το 2011 ζούσαν αρχικά στην Αθήνα και από τον Ιούλιο του 2019 στο νησί της Τήνου με τη έχουσα την επιμέλεια μητέρα τους, η οποία μετακόμισε εκεί με τα παιδιά τους χωρίς να ενημερώσει τον προσφεύγοντα και χωρίς την συναίνεσή του.
Ο προσφεύγων προέβη σε πολλές καταγγελίες σε διάφορες αρχές, χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα. Επικαλούμενος το άρθρο 8 (δικαίωμα σεβασμού της οικογενειακής ζωής) ο προσφεύγων διαμαρτυρήθηκε για την αδυναμία εκτέλεσης των δικαστικών αποφάσεων που του έδωσαν δικαιώματα επικοινωνίας με τα παιδιά του. Ισχυρίσθηκε ότι οι αρχές απέτυχαν επίσης να πραγματοποιήσουν τις διαταχθείσες δικαστικές πραγματογνωμοσύνες για να ερευνήσουν την ψυχολογική κατάσταση των παιδιών και τις συνθήκες διαβίωσής τους και στο τέλος δικαιώθηκε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Ο πατέρας κρίθηκε ένοχος για ενδοοικογενειακή βία κατά της συζύγου του σχετικά με περιστατικό που έλαβε χώρα στις 29 Δεκεμβρίου 2011.
Συγκεκριμένα ο αιτών είχε δύο ανήλικες κόρες γεννημένες εντός γάμου το 2007 και 2011, παντρεύτηκε το 2007 και πήρε διαζύγιο το 2013.
Αρχές του 2012 ο αιτών ευρισκόταν σε διάσταση. Με την με μια απόφαση του 2013 Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών ασφαλ. μέτρων, το δικαστήριο ανέθεσε προσωρινά την επιμέλεια των παιδιών στη μητέρα. Έτσι, τα παιδιά ζουσαν με τη μητέρα τους από τις 11 Δεκεμβρίου 2013.