Απόφαση 200/2014 ΜΠΚ
σε υπόθεση που παραστάθηκα
για τον εναγόμενο - αντενάγοντα
Αντικείμενο υπόθεσης
γονική μέριμνα,
επιμέλεια ανηλίκου,
διατροφή συζύγου, ανηλίκου τέκνου, ενηλίκου τέκνου, παραχώρηση χρήσης οικογενειακής στέγης
Αριθμός απόφασης: 200/2014
Αριθμός απόφασης: 200/2014
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΚΑΒΑΛΑΣ
(Ειδική Διαδικασία Διαφορών Επιμέλειας και Διατροφής Τέκνων - 681 Β' ΚΠολΔ)
Αποτελούμενο από το Δικαστή ΧΧΧΧΧΧΧΧΧ, Πρωτοδίκη, τον οποίον όρισε η Πρόεδρος Πρωτοδικών, και από τη Γραμματέα ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ.Συνεδρίασε δημόσια και στο ακροατήριο του, στις 10 Ιουνίου 20Ί4, για ναδικάσει την από 24.09.2013 και με αύξοντα αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου274/24.09.2013 αγωγή, δικάσιμος για τη συζήτηση της οποίας ορίστηκε αρχικά η11.02.2014 και κατόπιν αναβολής η στην αρχή της παρούσας αναφερομένηδικάσιμος, καθώς και την ασκηθείσα με τις από 08.05.2014 προτάσεις ανταγωγή,μεταξύ:
Των εναγόντων-αντεναγομένης: 1) ΧΧΧΧΧΧΧΧ του ΧΧΧΧ και τηςΧΧΧΧΧ, συζ. ΧΧΧΧΧ, για τον εαυτό της ατομικά και για λογαριασμό του ανηλίκου τέκνου της, ΧΧΧΧΧΧ του ΧΧΧΧΧΧ, γεννηθέντος στις 30.11.1997, ωςασκούσας προσωρινά την επιμέλεια αυτού, και 2) ΧΧΧΧΧΧΧ του ΧΧΧΧΧΧκαι της ΧΧΧΧΧΧ, γεννηθέντος στις 19.05.1996, κατοίκωνΧΧΧΧΧ, ο οποίος ενηλικιώθηκε μετά την άσκηση της αγωγής και συνεχίζειμόνος του την παρούσα δίκη, εκ των οποίων η μεν πρώτη εμφανίστηκε στοΔικαστήριο με την πληρεξούσια δικηγόρο της ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ,ο δε δεύτερος εκπροσωπήθηκε στο Δικαστήριο από την ίδια ως άνω πληρεξούσιαδικηγόρο του, που κατέθεσε προτάσεις.
Του εναγομένου-αντενάγοντος: ΧΧΧΧΧΧΧΧΧ του ΧΧΧΧΧΧΧΧΧ και της ΧΧΧΧΧΧΧΧΧ,κατοίκου ΧΧΧΧΧΧΧΧ, ο οποίος εμφανίστηκε στο Δικαστήριο με τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Γεώργιο Π. Γιαγκουδάκη, που κατέθεσε προτάσεις.
Κατά τη σημερινή, δημόσια συζήτηση των υποθέσεων, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, αφού ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους, ζήτησαν να γίνουνδεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και τις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσαν.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η από 24.09.2013 και με αύξοντα αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 274/24.09.2013 αγωγή των εναγόντων κατά του εναγομένου, καθώς και η ασκηθείσαμε τις από 08.05.2014 έγγραφες προτάσεις, στην ανωτέρω αγωγή, ανταγωγή τουεναγομένου κατά της ενάγουσας, οι οποίες εκκρεμούν ενώπιον του Δικαστηρίουαυτού, πρέπει να συνεκδικαστούν, δεδομένου ότι αφορούν τους ίδιους διαδίκους καιαναφέρονται στο ίδιο ιστορικό γεγονός, εφ' όσον εισάγονται με την ίδια διαδικασία καιμε τη συνεκδίκασή τους αφ' ενός μεν διευκολύνεται η διεξαγωγή της δίκης, αφ' ετέρουδε επέρχεται μείωση των εξόδων (άρθρα 246 και 591 παρ. 1, 681 Β' παρ. 3 τουΚΠολΔ).
Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 1510, 1511, 1512, 1514 τουΑΚ, συνάγεται ότι η γονική μέριμνα, η οποία περιλαμβάνει την επιμέλεια τουπροσώπου του τέκνου, τη διοίκηση της περιουσίας του και την εκπροσώπηση του σεκάθε υπόθεση ή δικαιοπραξία ή δίκη, ασκείται από τους γονείς του. Είναι δε έννοιαευρύτερη της επιμέλειας, η οποία (επιμέλεια) περιλαμβάνει την ανατροφή, τηνεπίβλεψη, τη μόρφωση και την εκπαίδευση του τέκνου, καθώς και τον προσδιορισμότου τόπου της διαμονής του. Στην περίπτωση όμως διακοπής της συζυγικήςσυμβίωσης, όταν ανατρέπονται πλέον οι συνθήκες της ζωής της οικογένειας,καταργείται ο συζυγικός οίκος, δημιουργείται χωριστή εγκατάσταση του καθενός απότους γονείς και ανακύπτει θέμα της διαμονής των ανηλίκων τέκνων πλησίον τουπατέρα ή της μητέρας τους, η ρύθμιση της γονικής μέριμνας αυτών γίνεται από τοδικαστήριο. Ως κατευθυντήρια γραμμή για την άσκηση της γονικής μέριμνας, στηνπερίπτωση διαφωνίας των γονέων των τέκνων και της προσφυγής τους στοδικαστήριο, αλλά και πυρήνας για τον προσδιορισμό της άσκησης της γονικήςμέριμνας του ανηλίκου είναι το αληθινό συμφέρον του τέκνου, που αποσκοπεί στηνανάπτυξη του ανηλίκου σε μία ανεξάρτητη και υπεύθυνη προσωπικότητα. Για τηνεξειδίκευση της αόριστης αυτής νομικής έννοιας δεν παρέχονται από το νομοθέτη εκτων προτέρων σταθερά προσδιοριστικά στοιχεία πέραν από το επιβαλλόμενο στοδικαστή καθήκον να σεβαστεί την ισότητα μεταξύ των γονέων και να μην κάνειδιακρίσεις εξ αιτίας του φύλου, της κοινωνικής προέλευσης ή της περιουσιακής-οικονομικής κατάστασης τους. Στη δικαστική, συνεπώς, κρίση καταλείπεται ευρύπεδίο, ώστε, αφού ληφθούν-υπόψη-όλες-οι σχέσεις-και οι-περιστάσεις, να καταλήξεισε ρύθμιση τέτοια, που να εξυπηρετείται καλύτερα το συμφέρον του ανηλίκου τέκνου.Κρίσιμα προς τούτο στοιχεία είναι, μεταξύ άλλων, η καταλληλότητα του ή των γονέωνγια την ανάληψη του έργου της διαπαιδαγώγησης και της περίθαλψης του ανηλίκουτέκνου, και οι έως τότε δεσμοί τού τέκνου με τους γονείς και αδελφούς του. Για τοσκοπό τούτο, λαμβάνεται υπόψη η προσωπικότητα και η παιδαγωγικήκαταλληλότητα του κάθε γονέα και συνεκτιμώνται οι συνθήκες κατοικίας και ηοικονομική κατάσταση τούτων (ΑΠ 952/2007 ΔΙΚΗ 2007. 1213). Περαιτέρω, από τιςδιατάξεις των άρθρων 1485, 1486, 1489, 1493 και 1497 του ΑΚ, όπως ισχύουν,προκύπτει ότι οι γονείς, είτε υπάρχει μεταξύ τους γάμος και συμβιώνουν, είτε έχει δ ι α κ ο π ε ί η έγγαμη συμβίωση τους, είτε έχει εκδοθεί διαζύγιο, έχουν κοινή καιανάλογη με τις δυνάμεις τους υποχρέωση να διατρέφουν το ανήλικο τέκνο τους,ακόμη και εαν τούτο εχει περιουσία, της οποίας όμως τα εισοδήματα ή το προϊόν τηςεργασίας του ή αλλα τυχόν εισοδήματα του δεν αρκούν για τη διατροφή του. Το,μέτρο της διατροφής προσδιορίζεται με βάση τις ανάγκες του τέκνου, όπως αυτέςπροκύπτουν από τις συνθήκες της ζωής του και περιλαμβάνει όλα όσα είναιαναγκαία για τη συντήρηση του έξοδα και, επιπλέον, τα έξοδα για την ανατροφή,καθώς και την επαγγελματική και εν γένει εκπαίδευση του (ΑΠ 416/2007 ΤΝΠΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1681/2005 ΕλλΔνη 2006. 461, ΑΠ 823/2000 ΠειρΝομολ 2002. 133,ΕφΠειρ 155/2004 ΕλλΔνη 2005. 1518, 1519), προκαταβάλλεται δε σε χρήμα κάθεμήνα, εκτός αν συντρέχουν ιδιαίτεροι λόγοι να καταβληθεί με άλλο τρόπο (ΕφΘεσ2518/1995 ΕλλΔνη 1997. 1163, ΕφΑθ 2176/1989 ΕλλΔνη 1992.179). Ως συνθήκεςζωής νοούνται οι συγκεκριμένοι όροι διαβίωσης, που ποικίλλουν ανάλογα με τηνηλικία, τον τόπο κατοικίας, την ανάγκη εκπαίδευσης και την κατάσταση της υγείας τουδικαιούχου, σε συνδυασμό με την περιουσιακή κατάσταση του υπόχρεου (ΑΠ823/2000 ΕλλΔνη 41. 1597). Εξ άλλου, η κατά τα άνω υποχρέωση των γονέων προςδιατροφή του τέκνου τους, βαρύνει αυτούς, κατά το άρθρο 1489 εδ. 2 του ΑΚ,ανάλογα με τις δυνάμεις τους. Ο εναγόμενος, συνεπώς, γονέας, προς καταβολήολόκληρου του ποσού της διατροφής, μπορεί να επικαλεστεί κατ* ένσταση, κατ'άρθρο 262 ΚΠολΔ, ότι και ο άλλος γονέας έχει την οικονομική δυνατότητα, σε σχέσημε τη δική του και σε συνδυασμό με τις λοιπές υποχρεώσεις του, να καλύψει μέροςτης ανάλογης διατροφής του ανηλίκου, οπότε, με την απόδειξη της ένστασης αυτής,περιορίζεται η υποχρέωση του εναγόμενου γονέα κατά το ποσό που αντιστοιχεί στηνοικονομική δυνατότητα και στη βάσει αυτής υποχρέωση συνεισφοράς του άλλουγονέα (ΑΠ 680/2010 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 884/2003 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 782/2003 ΤΝΠΝΟΜΟΣ). Αλλά, σε περίπτωση μη υποβολής της σχετικής αυτής ένστασης, δενδύναται το δικαστήριο να ερευνήσει αυτεπαγγέλτως την οικονομική δυνατότητα τουάλλου γονέα και να κανονίσει, ανάλογα με τις δυνάμεις τού κάθε γονέα, τοεπιδικαστέο σε βάρος του εναγομένου ποσό της διατροφής. Συνακόλουθα προς όλατα παραπάνω, για το, κατά το άρθρο 216 ΚΠολΔ, ορισμένο της αγωγής διατροφής σεχρήμα ανήλικου τέκνου, λόγω διάστασης ή λύσης του γάμου των γονέων του, αρκείνα εκτίθενται στο δικόγραφο αυτής, η συγγενική σχέση ενάγοντος-εναγομένου, ηέλλειψη εισοδημάτων του ανηλίκου και η αδυναμία του να εργαστεί, τα περιουσιακάστοιχεία του εναγομένου γονέα του, οι ανάγκες του που είναι προσδιοριστικές τουύψους της διατροφής, η οποία πρέπει να του καταβληθεί και το αιτούμενο, για όλεςαυτές τις ανάγκες του, συνολικό ύψος της δαπάνης που αποτελεί την, κατά τιςπροαναφερόμενες διατάξεις, ανάλογη διατροφή του, χωρίς να απαιτείται οπροσδιορισμός στο δικόγραφο της αγωγής με ακρίβεια και του απαραίτητου, για τηνκάλυψη κάθε επιμέρους ανάγκης του, που προκύπτει από τις συνθήκες της ζωήςτου, χρηματικού ποσού, καθώς και των εισοδημάτων και της οικονομικήςδυνατότητας και του άλλου γονέα και των συγκεκριμένων δαπανών που βαρύνουνκαθέναν από τους γονείς (ΑΠ 416/2007 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Η κατά τα ανω υποχρέωσητων γονέων προς διατροφή του τέκνου τους, βαρύνει αυτούς, κατά το άρθρο 1489 εδ. 2 του ΑΚ, ανάλογα με τις δυνάμεις τους (ΕφΔωδ 95/2006 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).Σημειωτέον, όμως, ότι υπό την ισχύ της νέας διάταξης του άρθρου 1486 ΑΚ, ηευπορία του υπόχρεου δεν είναι προϋπόθεση της υποχρέωσης διατροφής (ΜΠρθεσ16989/2006 Αρμ 2006. 1420). Συνεπώς, δεν λαμβάνεται υπόψη αν ο υπόχρεος είναιεύπορος ή άπορος, αφού και η απορία, συντρεχόντων των κρινόμενων όρων, γεννάυποχρέωση διατροφής (ΜΠρΗρακλ 880/2007 Αρμ 2007. 1928, Αρμ 2008. 897, μεεκεί παραπομπή). Περαιτέρω, ως ελέχθη, ο γονέας του τέκνου, όταν ενάγεται γιακαταβολή ολόκληρου του ποσού της διατροφής, έχει δικαίωμα να αντιτάξει τηνπεριοριστική της υποχρέωσης του ένσταση συνεισφοράς του έτερου γονέα τουτέκνου στη διατροφή του (του τέκνου τους) ανάλογα με τις οικονομικές δυνάμεις τουέτερου γονέα (ΑΠ 344/2001 ΕλλΔνη 2002. 113). Αντίθετα, ο εναγόμενος γονέας,όταν πρόκειται για τη διατροφή ανηλίκου τέκνου του, δεν μπορεί να προβάλει, κατ'αρχήν, την από το άρθρο 1487 παρ. 1 ΑΚ προβλεπόμενη ένσταση διακινδύνευσηςτης δικής του διατροφής, σύμφωνα με την παρ. 2 του ιδίου άρθρου, εκτός ανεπικαλεστεί είτε ότι το τέκνο μπορεί να στραφεί εναντίον άλλου υπόχρεου, είτε ότιμπορεί να διατραφεί από την περιουσία του (ΑΠ 676/2000 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ804/1994 ΕλλΔνη 1996. 98, ΕφΠειρ 157/1996 ΕλλΔνη 1997. 1616). Άλλωστε, ογονέας έχει υποχρέωση να διατρέφει το ανήλικο τέκνο του ακόμη κι όταν κινδυνεύει ηδική του διατροφή (Β. Βαθρακοκοίλης, ΕρμΑΚ, τόμος Ε', έκδ. 2004, υπό το άρθρο1487, σελ. 751, αριθ. 10). Σε αγωγή, με την οποία ζητείται επιδίκαση διατροφής, απόκαμία διάταξη του ουσιαστικού δικαίου και ειδικότερα των άρθρων_που_ρυθμίζουν τηδιατροφή από το νόμο (άρθρα 1485 έως 1504 του ΑΚ, ως ισχύουν) δεν καθορίζεταιχρονικός περιορισμός τής από το Δικαστήριο επιδικαζόμενης διατροφής και συνεπώςο ενάγων στην αγωγή, με την οποία ζητεί την επιδίκαση διατροφής δεν υποχρεούταινα ορίσει για ποιο χρονικό διάστημα ζητεί αυτή, αλλά έχει απλώς το σχετικό δικαίωμανα περιορίσει αυτή για το κατά την κρίση του διάστημα (ΕφΘεσ 2387/2008 ΔΙΚΗ2009.138, με εκεί παραπομπή). Εξ άλλου, σύμφωνα με το άρθρο 1493 ΑΚ, το μέτροτης διατροφής προσδιορίζεται με βάση τις ανάγκες του δικαιούχου, όπως αυτέςπροκύπτουν από τις συνθήκες της ζωής του (ανάλογη διατροφή), ενώ τοπεριεχόμενο της διατροφής αποτελούν όλα όσα είναι αναγκαία για τη συντήρηση τουδικαιούχου και, επιπλέον, τα έξοδα για την ανατροφή, καθώς και την επαγγελματικήκαι την εν γένει εκπαίδευση του. Ως μέτρο της διατροφής νοείται ο βαθμός και τοεπίπεδο, στο οποίο ικανοποιούνται οι ανάγκες του δικαιούχου. Ο προσδιορισμός τουμέτρου ,της διατροφής γίνεται από τις ανάγκες που προκύπτουν από τις συνθήκεςζωής τ ο υ δικαιούχου. Αναζητείται, δηλαδή, το επίπεδο διαβίωσης που αρμόζει στοί'Καιούχο, αναλόγως με την ηλικία του, την υγεία του και τις ικανότητες του.Προκειμένου για ανήλικο τέκνο, για να καλυφθούν οι συνθήκες της ζωής του,συνεκτιμώνται και οι συνθήκες της ζωής των υπόχρεων γονέων του και, συνεπώς,και οι οικονομικές τους δυνατότητες. Εάν, βεβαίως, οι οικονομικές δυνάμεις τωνγονέων δεν επαρκούν για την ικανοποίηση των αναγκών που προκύπτον από τηνηλικία του, τις ικανότητες του και τη σύμφωνη με αυτές εκπαίδευση που απαιτείται γιατην αποκατάσταση του τέκνου, η υποχρέωση των γονέων του θα περιορίζεται στούψος που αντιστοιχεί στις κατώτερες δυνάμεις τους (ΕφΠατρ 242/2002 ΑΧΑΝΟΜ2003. 194). Περαιτέρω, από τις διατάξεις των άρθρων 1389, 1390, 1485, 1486 εδαφ.β', 1489 εδαφ β' και 1493 του ΑΚ, σαφώς συνάγεται ότι η υποχρέωση των γονέωνγια διατροφή του τέκνου τους δεν διαρκεί μόνο μέχρι την ενηλικίωση του, αλλά αυτοίυποχρεούνται να διατρέφουν και το ενήλικο τέκνο τους, εάν αυτό δεν μπορεί ναδιατρέφει τον εαυτόν του από την περιουσία του ή από εργασία κατάλληλη για τηνηλικία του, την κατάσταση της υγείας του και τις λοιπές βιοτικές του συνθήκες, ενόψει και των τυχόν αναγκών της εκπαίδευσης του (ΕφΑΘ 4299/1993 ΕλλΔνη 1994.451). Ειδικότερα, ανίκανο να διαθρέψει τον εαυτό του μετά την ενηλικίωση τουθεωρείται το τέκνο, αν πάσχει από σωματική ή ψυχική ανικανότητα, εξ αιτίας τηςοποίας δεν μπορεί να ανεύρει εργασία κατάλληλη για την υγεία του. Αν ο ενήλικοςεπιθυμεί να συνεχίσει τις σπουδές του στην τριτοβάθμια επαγγελματική τουεκπαίδευση (συνήθως δε η ενηλικότητα συμπίπτει με το τέλος της δευτεροβάθμιαςεκπαίδευσης), τότε δικαιούται διατροφής από τα πρόσωπα που ορίζει το άρθρο 1485ΑΚ, αν δεν έχει περιουσία, στην περίπτωση, όμως, αυτή συνεκτιμώνται οι μέχρι τώρασπουδές του ενηλίκου τέκνου σε σχέση με τη δυνατότητα του να εργαστεί. Η ιδιότητατου ενηλίκου τέκνου ως σπουδαστή συνεπάγεται συνήθως ότι αυτό δεν είναι σε θέσηνα ασκήσει παραλλήλως οποιοδήποτε επάγγελμα ή εργασία χωρίς βλάβη της υγείαςτου και της επιτυχούς αντιμετώπισης των σπουδών του (Εφθεσ 2510/2000 ΑΡΜ2001. 48, ΕφΑΘ 3689/1985 ΕλλΔνη 1985. 1169). Στην περίπτωση αυτή, το μέτροτης διατροφής προσδιορίζεται όχι πλέον από την κοινωνική θέση του δικαιούχου,αλλά με βάση τις ανάγκες αυτού, ως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες ζωής του.Η διατροφή δε του τέκνου (και του ενηλίκου) βαρύνει αμφότερους τους γονείς,πάντως όχι ισομερώς, αλλά αναλόγως προς τις δυνάμεις καθενός. Αντιθέτως, γιαμελλοντικά έξοδα σπουδών (λ.χ. για την περίπτωση επιτυχίας σε ανωτάτη σχολή)δεν μπορεί να ζητηθεί διατροφή, διότι δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι η επιτυχία του είναιπροσδοκώμενη (ΕφΠατρ 242/2002 ΑΧΑΝΟΜ 2003. 194, ΕφΑΘ 8200/1984 Αρμ1985. 215, βλ. αντίθ. Εφθεσ 2941/2002 ΑΡΜ 2003. 956, ΑΡΜ 2004. 72). Περαιτέρω,κατά το άρθρο 1393 εδ. α' του ΑΚ, σε περίπτωση διακοπής της συμβίωσης το .δικαστήριο μπορεί, εφ' όσον το επιβάλλουν λόγοι επιείκειας ενόψει των ειδικώνσυνθηκών του καθενός από τους συζύγους και του συμφέροντος των τέκνων, ναπαραχωρήσει στον ένα σύζυγο την αποκλειστική χρήση ολόκληρου ή τμήματος τουακινήτου που χρησιμεύει για κύρια διαμονή των ίδιων (οικογενειακή στέγη),ανεξάρτητα από το ποιος από αυτούς είναι κύριος ή έχει απέναντι στον κύριο τοδικαίωμα χρήσης του. Η παραχώρηση αυτή γίνεται είτε με αντάλλαγμα, είτε χωρίςαντάλλαγμα, το οποίο είναι δυνατόν να υπολογιστεί και κατά τον καθορισμό τηςδιατροφής που οφείλει ο υπόχρεος της διατροφής και δικαιούχος της οικογενειακήςστέγης στον άλλο σύζυγο ή στα τέκνα του (ΕφΑΘ 122/2002 ΑΡΜ 2002. 1479). Απότη διάταξη αυτή προκύπτει ότι το δικαστήριο, στο πλαίσιο της εξουσίας του γιαπροστασία της οικογένειας, σε περίπτωση διακοπής της έγγαμης συμβίωσης, έχει τοδικαίωμα να παραχωρήσει την αποκλειστική χρήση ολοκλήρου ή τμήματος τουακινήτου, που χρησιμεύει ως οικογενειακή στέγη, στον ένα από τους συζύγους. Η ενλόγω παραχώρηση γίνεται με βάση τις ειδικές συνθήκες του καθενός συζύγου, τοσυμφέρον των τέκνων και τις αρχές της επιείκειας, οι οποίες είναι δυνατόν ναεπιβάλουν, κατά περίπτωση, η παραχώρηση αυτή να γίνεται και προς το σύζυγο πουδεν έχει εμπράγματο ή ενοχικό δικαίωμα στο ακίνητο (ΑΠ 792/2000 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).Ως «οικογενειακή στέγη», δε, νοείται το ακίνητο, όπου οι σύζυγοι έχουν την κύριαδιαμονή τους. Ως κύρια διανομή νοείται ο πραγματικός χώρος, στον οποίο οι σύζυγοιαναπτύσσουν την κοινή συζυγική τους δραστηριότητα, ανεξάρτητα από την έννομησχέση που τους συνδέει με το ακίνητο (κυριότητα, μίσθωση, χρησιδάνειο κλπ). Ησυμβίωση και η κοινή συμβολή στις οικογενειακές ανάγκες (άρθρο 1389 του ΑΚ)αποτελούν υποχρεώσεις που γεννά ο γάμος, από τις-οποίες-η-πρώτη-περιεχειαιστην έννοια της συνοίκησης των συζύγων, με σκοπό την ανάπτυξη κοινώνδραστηριοτήτων, ενώ η δεύτερη δημιουργεί για τον κάθε σύζυγο υποχρέωση ναπαράσχει στον άλλο τη δυνατότητα να τις ικανοποιήσει. Ο σκοπός αυτόςεπιτυγχάνεται με την παραχώρηση από μέρους τού ενός συζύγου προς τον άλλοντης κατοχής ακινήτου, του οποίου η χρήση τού ανήκει με βάση εμπράγματο ή ενοχικόδικαίωμα. Έτσι, τη συγκατοχή αποκτά ο σύζυγος στο ακίνητο του άλλου απόπαραχώρηση του τελευταίου με βάση την έννομη σχέση του γάμου και τιςυποχρεώσεις που πηγάζουν από τις διατάξεις των άρθρων 1386, 1389 του ΑΚ. Τοδικαίωμα αυτό συγκατοχής γεννάται από την έννομη σχέση του γάμου, αρκεί ο άλλοςσύζυγος να έχει δικαίωμα κατοχής του ακινήτου που χρησιμεύει ως οικογενειακήστέγη με βάση κάποια έννομη σχέση εμπραγμάτου ή ενοχικού χαρακτήρα (π.χ.χρησιδάνειο, μίσθωση). Στην τελευταία αυτή περίπτωση, εφ' όσον ο άλλος σύζυγοςέχει νομίμως δικαίωμα νομής ή κατοχής επί του άνω ακινήτου, το δικαίωμασυγκατοχής επεκτείνεται και στον εναγόμενο σύζυγο με βάση τη σχέση του γάμου καιανεξάρτητα από τη βούληση του τρίτου. Η ρύθμιση της χρήσης της οικογενειακήςστέγης, κατά την προαναφερόμενη διάταξη, αποτελεί δικαίωμα αυτοτελές καιαυθύπαρκτο κάθε συζύγου, που ασκείται αυτοτελώς, με κύρια αγωγή, η απόφαση δεπου εκδίδεται επ' αυτής έχει καταψηφιστικό χαρακτήρα, ως εκ τούτου, δε, μπορεί,κατά τους όρους των άρθρων 907 και 908 του ΚΠολΔ, να κηρυχθεί προσωρινάεκτελεστή (βλ. πάντως παραπομπές σε Β. Βαθρακοκοίλη, Ερμηνεία ΑΚ, τόμ. Ε', έκδ.2004, υπό το άρθρο 1393, σελ. 283-284, αριθ. 21, για την άποψη ότι η εκδιδόμενηαπόφαση έχει διαπλαστικό χαρακτήρα, ως και για την άποψη ότι έχει διαπλαστικό καικαταψηφιστικό χαρακτήρα), ενώ η εκτέλεση της γίνεται κατά τις κοινές διατάξεις(άρθρο 943 παρ. 1 του ΚΠολΔ), ενόψει δε του γεγονότος ότι στην πραγματικότηταπρόκειται για τη ρύθμιση της κατοχής της συζυγικής κατοικίας, μπορεί, σύμφωνα μετη διάταξη του άρθρου 947 παρ. 1 εδ.-'α' του ΚΠολΔ, εφ' όσον υπάρχει σχετικόαίτημα, να απειληθεί κατά τοϋ απομακρυνομένου από αυτήν συζύγου χρηματικήποινή και προσωπική κράτηση, για κάθε μελλοντική διατάραξη της επ' αυτής κατοχήςτού παραμένοντος εκεί συζύγου (ΜΠρΘεσ 3812/2008 ΤΝΠ ΔΣΑ). Τέλος, πρέπει νασημειωθεί ότι διάδικοι, στη δίκη που αφορά τη ρύθμιση της χρήσης της οικογενειακήςστέγης, ως εκ της φύσεως της διαφοράς, μπορεί να είναι μόνον οι σύζυγοι, καθ' όσονη σχετική απόφαση είναι προσωρινή και διαρκεί όσο η διάσταση των συζύγων, παύειδε να ισχύει αυτοδικαίως, αν δεν ζητηθεί η τροποποίηση της, μετά την αμετάκλητηαπόφαση που λύνει ή ακυρώνει το γάμο, οπότε οι σχέσεις των συζύγων αναφορικάμε την κυριότητα, τη νομή και τη χρήση του ακινήτου, που χρησίμευε για οικογενειακήστέγη, διέπονται από τις γενικές διατάξεις του εμπράγματου και ενοχικού δικαίου(ΕφΑΘ 4585/2002 ΕλλΔνη 2003. 228, ΜΠρΘεσ 10874/2011 ΤΝΠ ΔΣΑ). Περαιτέρω,σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 63 του ΚΠολΔ, όποιος είναι ικανός γιαοποιαδήποτε δικαιοπραξία μπορεί να παρίσταται στο δικαστήριο με το δικό τουόνομα, και, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 64 παρ. 1 του ίδιου Κώδικα, όσοιείναι ανίκανοι να παρίστανται στο δικαστήριο με το δικό τους όνομα εκπροσωπούνταιαπό τους νομίμους αντιπροσώπους τους. Σύμφωνα, δε, με τη διάταξη του άρθρου127 του ΑΚ, ικανός για κάθε δικαιοπραξία είναι όποιος έχει συμπληρώσει το δέκατοόγδοο έτος της ηλικίας του (ενήλικος). Άρα, ο ανήλικος δεν έχει δικαίωμα ναπαρίσταται με το δικό του όνομα στο δικαστήριο, αλλά εκπροσωπείται σ' αυτό απότους δύο γονείς του, οι οποίοι από κοινού ασκούν τη γονική μέριμνα του (άρθρο 1510του ΑΚ). Αν έχει διακοπεί η έγγαμη συμβίωση των δύο γονέων και το τέκνο έχει αξίωση διατροφής κατά του γονέα, που δεν έχει την επιμέλεια του προσώπου του,την αξίωση αυτή μπορεί, γα ασκεί εκείνος που έχει την επιμέλεια και, αν δεν την έχεικανείς, αυτός με τον οποίο διαμένει το τέκνο (άρθρο 1516 παρ. 2 του ΑΚ).Επομένως, σε δίκη διατροφής ανηλίκου, αν την επιμέλεια του έχει η μητέρα, αυτή έχειτην εξουσία να παρίσταται στο δικαστήριο και να το εκπροσωπεί. Διάδικος, όμως,είναι το ανήλικο τέκνο και όχι η μητέρα του, η οποία απλώς αναπληρώνει την έλλειψηικανότητας του τέκνου να παρίσταται το ίδιο στο δικαστήριο με το δικό του όνομα.Κατά συνέπεια, και στη δίκη διατροφής ανηλίκου τέκνου, που δεν έχει περατωθεί,μετά την ενηλικίωση του, οπότε αυτό καθίσταται ικανό για κάθε δικαιοπραξία,επομένως και για να παρίσταται ^οιτο^δικαστήριρ, με-το δικό του όνομα και ναυπερασπίζεται τα δίκαια του, παύει αυτοδικαίως η αντιπροσωπευτική εξουσία τουνομίμου αντιπροσώπου του και στο εξής συνεχίζεται η διαδικασία με τη συμμετοχήστη δίκη του τέκνου που ενηλικιώθηκε. Ως εκ τούτου, κάθε ενέργεια εκ μέρους τουνομίμου αντιπροσώπου ή κατά τούτου είναι απαράδεκτη, γιατί αυτός δεννομιμοποιείται πλέον ενεργητικά ή παθητικά, πράγμα που εξετάζεται καιαυτεπαγγέλτως. Εξ άλλου, η συνδρομή των διαδικαστικών προϋποθέσεων, μεταξύτων οποίων περιλαμβάνεται και ηικανότητα για παράσταση ενώπιον τουδικαστηρίου, κρίνεται κατά το χρόνο συζήτησης της αγωγής. Επομένως, εφ' όσον οκατά την έγερση της αγωγής ανήλικος ενηλικιωθεί κατά το χρόνο συζήτησης τηςαγωγής, θα πρέπει να παρίσταται αυτοπροσώπως ενώπιον του δικαστηρίου (ΕφΠειρ761/2007 ΠΕΙΡΝΟΜ 2008. 212, με εκεί παραπομπές). Προς τούτο θα πρέπει ναλάβει χώρα γνωστοποίηση προς τον αντίδικο του, λόγω διακοπής της δίκης είτε μεεπίδοση του δικογράφου ή με προφορική δήλωση στο ακροατήριο του δικαιούμενουνα επαναλάβει τη δίκη (ΕφΑΘ 8007/2006 ΕλλΔνη 2007. 1455).
Στην προκείμενη περίπτωση δικαστικής αμφισβήτησης, η πρώτη ενάγουσα, γιατον εαυτότης ατομικά αλλά και για λογαριασμό του ανήλικου εισέτι υιού της, χχχχχχχ,γεννηθέντος στις 30.11.1997, του οποίου ασκεί προσωρινά την επιμέλεια, καθώς καιο δεύτερος ενάγων, γεννηθείς στις 19.05.1996, ο οποίος ενηλικιώθηκε μετά τηνάσκηση της κρινόμενης αγωγής και συνεχίζει μόνος του νομίμως την παρούσα δίκη,μετά και τη γνωστοποίηση προς τον αντίδικο του, με προφορική δήλωση διά τηςπληρεξούσιας δικηγόρου του στο ακροατήριο, που καταχωρίστηκε στα πρακτικά,σύμφωνα και με τα εκτιθέμενα στην προηγηθείσα νομική σκέψη της παρούσας,παριστάμενοι η μεν πρώτη μετά της αναφερόμενης στο προεισαγωγικό μέρος τηςπαρούσας απόφασης πληρεξούσιας δικηγόρου της, ο δε δεύτερος διά της ιδίας ωςάνω πληρεξούσιας δικηγόρο του, απορριπτόμενων ως αβάσιμων των περί τουαντιθέτου ισχυρισμών του εναγομένου περί έλλειψης ενεργητικής νομιμοποίησης και—-περί έλλειψης πληρεξουσιότητας, ιστορούν ότι η πρώτη τέλεσε νόμιμο θρησκευτικόγάμο με τον εναγόμενο, η έγγαμη συμβίωση της με τον οποίο διεκόπη οριστικά ένεκααποκλειστικής υπαιτιότητας του τελευταίου, από τον οποίο (γάμο) απέκτησαν δύο (2)άρρενα τέκνα, ένα δε εξ αυτών ανήλικο εισέτι, ζητούν δε - κατ' εκτίμηση του συνόλουκαι του αιτήματος του δικογράφου της αγωγής, μετά την παραίτηση της ενάγουσας,με δήλωση της πληρεξούσιας δικηγόρου της που καταχωρίστηκε στα ταυτάριθμα μετην παρούσα πρακτικά δημόσια συνεδρίασης του Δικαστηρίου αυτού και με τιςνομίμως ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου κατατεθείσες έγγραφες προτάσεις της, απότο αίτημα της καταβολής διατροφής σε αυτήν την ίδια, καθώς και από το αίτημα τηςανάθεσης σε αυτήν της επιμέλειας του εν των μεταξύ ενηλικιωθέντος υιού τηςΧΧΧΧΧΧ, το οποίο, άλλωστε, μετά την ενηλικίωση του τελευταίου, κατέστη σε κάθεπερίπτωση άνευ αντικειμένου, και κατόπιν παραδεκτού μερικού περιορισμού με τιςπροτάσεις (ΑΠ 1699/1991 ΕλλΔνη 1993. 579, ΠΠρΠειρ 5050/2005 Αρμ 2006. 1013,βλ. Μακρίδου σε Κεραμέα/Κονδύλη/Νίκα, άρθρο 223, παρ. 10, σελ. 492) του αρχικώςκαταψηφιστικού αιτήματος σε εν μέρει καταψηφιστικό και εν μέρει αναγνωριστικό(άρθρο 223 εδ. β', 224, 295 του ΚΠολΔ) - α) να ανατεθεί στη μητέρα αποκλειστικά ηγονική μέριμνα, άλλως η επιμέλεια του ανηλίκου τέκνου, που έχει αποκτήσει με τονεναγόμενο, με τον οποίο βρίσκεται σε διάσταση, β) να διαταχθεί η μετοίκηση τουτελευταίου από την οικογενειακή τους στέγη και να παραχωρηθεί η χρήση της, μαζίμε τον κινητό εξοπλισμό της, για λόγους επιείκειας, σε αυτήν, η οποία διαμένει με τον ανήλικο, γ) να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να της προκαταβάλει, υπό την ιδιότητα τηςως ασκούσας την επιμέλεια, ως μηνιαία διατροφή, την πρώτη ημέρα εκάστου μηνός,το χρηματικό ποσό των 200 ευρώ για το ανήλικο τέκνο τους, καθώς να υποχρεωθείνα προκαταβάλει στο δεύτερο ενάγοντα, την πρώτη ημέρα εκάστου μηνός, ωςμηνιαία διατροφή το χρηματικό ποσό των 200 ευρώ, επειδή αυτά (τέκνα) αδυνατούννα διαθρέψουν τον εαυτό τους, για χρονικό διάστημα τριών (3) ετών από τηνεπομένη της επίδοσης της ένδικης αγωγής (χρόνος εκτεινόμενος και πέραν τηςενηλικίωσης των τέκνων), καθώς και δ) να αναγνωριστεί η υποχρέωση τουεναγομένου να προκαταβάλει στην πρώτη ενάγουσα, την πρώτη ημέρα εκάστουμηνός, υπό την ιδιότητα της ως ασκούσας την επιμέλεια, ως μηνιαία διατροφή, τοχρηματικό ποσό των 200 ευρώ για το ανήλικο τέκνο τους, καθώς να αναγνωριστεί ηυποχρέωση του εναγομένου να προκαταβάλει στο δεύτερο ενάγοντα, την πρώτηημέρα εκάστου μηνός, ως μηνιαία διατροφή, το χρηματικό ποσό των 200 ευρώ,επειδή αυτά (τέκνα) αδυνατούν να διαθρέψουν τον εαυτό τους, για χρονικό διάστηματριών (3) ετών από την επομένη της επίδοσης της ένδικης αγωγής (χρόνοςεκτεινόμενος και πέραν της ενηλικίωσης των τέκνων). Επικουρικά, δε, σε περίπτωσηπου δεν ήθελε γίνει δεκτό από το Δικαστήριο το δεύτερο αίτημα της περί μετοίκησηςτου εναγομένου και παραχώρησης σ' αυτήν, η οποία διαμένει με το ανήλικο τέκνοτους, της συζυγικής στέγης, ζητεί η πρώτη ενάγουσα να της αποδοθούν τα αναλυτικάαναφερόμενα στην αγωγή της κινητά πράγματα, που αποτελούν τον οικιακόεξοπλισμό της οικίας. Τέλος, ζητούν να καταδικαστεί ο εναγόμενος στα δικαστικάτους έξοδα. Με το παραπάνω περιεχόμενο και αιτήματα (κύρια και παρεπόμενο), η |Ρ~ένδικη αγωγή - για την οποία δεν απαιτείται πλέον, κατά το αναγνωριστικό αίτημα της, καταβολή δικαστικού ενσήμου μετά τον εν μέρει παραδεκτό περιορισμό τουσχετικού αιτήματος της από εν όλω καταψηφιστικό σε εν μέρει αναγνωριστικό και ενμέρει καταψηφιστικό [όλως παρενθετικά σημειώνεται ότι ήδη με το άρθρο 21 παρ. 1του ν. 4055/2012 (ΦΕΚ Α' 51/12.03.2012), που ισχύει από 02.04.2012 (βλ. άρθρο113 του ίδιου νόμου), αντικαταστάθηκε εκ νέου η παρ. 3 του άρθρου 7 του ν.δ.1544/1942 (που είχε τροποποιηθεί με το άρθρο 70 του ν. 3994/2011 - ΦΕΚ Α'165/25.07.2011), με την οποία απαιτούταν η καταβολή τέλους δικαστικού ενσήμουκαι επί αναγνωριστικών αγωγών (αφού η εξαίρεση από την καταβολή του τέλουςαυτού είχε διατηρηθεί μόνο για τις αγωγές εξάλειψης υποθήκης και προσημείωσηςκαι ακύρωσης πλειστηριασμού), και ορίζεται πλέον ότι «Στο τέλος, που επιβάλλεταικατά το άρθρο 2 του ν. ΓΠΟΗ/1912, δεν υπόκεινται οι αναγνωριστικές που αφορούντις διαφορές των άρθρων 663, 677, 681 Α' και 681 Β', καθώς και οι αγωγές για τηνεξάλειψη υποθήκης και προσημείωσης και εκείνες που αφορούν την ακύρωσηπλειστηριασμού», βλ. ΜΠρθεσ 11430/2012 ΑΡΜ 2012. 924] (υπό το προϊσχύσανδίκαιο βλ. άρθρο 7 παρ. 3, 4 ν.δ. 1544/1942, ΑΠ 129/1971 ΝοΒ 19. 617, ΕφΑΘ9407/1987 ΕλλΔνη 31. 557, ΠΠρΑΘ 961/2007 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΠΠρΑΘ 2364/2002 ΔΕΕ2002. 595) - αρμοδίως εισάγεται για να συζητηθεί ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου(άρθρα 17 αριθ. 2, 22 και 39Α του ΚΠολΔ), κατά την προκείμενη ειδική διαδικασίατων άρθρων 666 παρ. 1, 667, 670, 671 παρ. 1 έως 3 και 672 έως 676 του ΚΠολΔ,κατά την οποία εφαρμόζονται, κατά την υπό-του-Δικαστηρίου εξέταση του επιδίκουζητήματος που αφορά την άσκηση της γονικής μέριμνας του ανηλίκου τέκνου τωνδιαδίκων συζύγων, και τα άρθρα 598, 600, 601, 605, 606, 744 και 759 παρ. 3 τουιδίου Κώδικα (βλ. άρθρα 681 Β' παρ. 1 και 681Γ παρ. 1 του ΚΠολΔ), πλην, όμως,αναφορικά με το αίτημα της επιδίκασης διατροφής στα τέκνα για το χρονικό διάστημαπου εκτείνεται μετά την ενηλικίωση τους, δεν εκτίθεται στην αγωγή ότι οι υπάρχουνανάγκες εκπαίδευσης των τέκνων αυτών που αποκλείουν την άσκηση επαγγέλματοςεκ μέρους τους, και, επομένως, κατά το μέρος αυτό, ως μη περιέχουσα τα στοιχείατου άρθρου 1486 παρ. 1 του ΑΚ, η αγωγή είναι αόριστη και απορριπτέα ωςαπαράδεκτη (ΕφΑΘ 9153/2005 NOB 2006/697, με εκεί παραπομπές, βλ. και Εφθεσ2941/2002 ΑΡΜ 2003. 956, ΑΡΜ 2004. 72, κατά την οποία η αγωγή είναι ορισμένη,όταν αναφέρεται σ' αυτή ειδικότερα η αδυναμία του τέκνου να εργαστεί και μετά τηνενηλικίωση του). Κατά τα λοιπά, η κρινόμενη αγωγή είναι επαρκώς ορισμένη, καθ'όσον περιέχει όλα τα απαιτούμενα εκ του νόμου στοιχεία, κατ" άρθρα 216 παρ. 1 και118 περ. 4 του ΚΠολΔ, παρά τα περί του αντιθέτου ισχυριζόμενα από τον εναγόμενο,και νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1389, 1390, 1391, 1392, 1393,"1394, 1395, 1485, 1486, 1489 παρ. 2, 1493, 1496 εδ. α', 1510, 1511, 1512, 1513,1514, 1518 του ΑΚ, καθώς και 68, 70, 176, 191 παρ. 2 του ΚΠολΔ, όπως μερικές εξαυτών (των διατάξεων) αναπτύσσονται και αναλύονται στην προηγηθείσα μείζοναπρόταση της παρούσας. Πρέπει, επομένως, η αγωγή, κατά το μέρος που κρίθηκεπαραδεκτή, να εξεταστεί περαιτέρω για να κριθεί αν είναι βάσιμη και κατ' ουσίαν.
Ο εναγόμενος, ο οποίος νομίμως συμμετέχει στη δίκη, αφού αποδεικνύεται ησυμμόρφωση του με την επιταγή του Δικαστηρίου για την πληρωμή,προκαταβολικώς, των προς διεξαγωγή της εξόδων (άρθρο 173 παρ. 4 ΚΠολΔ) (βλ.στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Δικαστηρίουαυτού τις εκατέρωθεν σχετικές δηλώσεις των πληρεξουσίων δικηγόρων τωνδιαδίκων, ως και την από 10.06.2014 σχετική απόδειξη προκαταβολής εξόδων,υπογραφόμενη από την πληρεξούσια δικηγόρο των εναγόντων, που μετ' επίκλησηςπροσκομίζει ο εναγόμενος), ασκεί, με τις νομότυπα και εμπρόθεσμα κατατεθείσες,προ πέντε εργασίμων ημερών από τη συζήτηση της υπόθεσης, από 08.05.2014έγγραφες προτάσεις του (άρθρο 681 Β' παρ. 3 του ΚΠολΔ), ανταγωγή, στρεφόμενοςκατά της ενάγουσας συζύγου του, με την οποία, αναφερόμενος και ο ίδιος στην ήδηοριστική διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης τους, ζητεί, κατ' εκτίμηση α) να τουανατεθεί οριστικά η άσκηση της επιμέλειας του ανήλικου εισέτι τέκνου τους, που έχειαποκτήσει με την αντεναγομένη, με την οποία βρίσκεται σε διάσταση, β) να τουπαραχωρηθεί η χρήση της οικογενειακής οικίας, που, όπως επικαλείται, του ανήκεικατά κυριότητα και να διαταχθεί η αντεναγομένη να του παραδώσει την οικογενειακήτους στέγη, με απόφαση που θα κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή ως προς την ενλόγω διάταξη της, καθώς και γ) σε περίπτωση που δεν ήθελε γίνει δεκτό από τοΔικαστήριο το δεύτερο αίτημα του, να του αποδοθούν τα αναλυτικά αναφερόμεναστην ανταγωγή του κινητά πράγματα, που αποτελούν τον οικιακό εξοπλισμό τηςοικίας και τα οποία του είναι απαραίτητα για τη χωριστή του εγκατάσταση. Τέλος,ζητεί να καταδικαστεί η αντίδικος του στην πληρωμή των δικαστικών του εξόδων. Ηπροαναφερόμενη ανταγωγή, η οποία ασκήθηκε εμπροθέσμως και προσηκόντως,κατά τα προαναφερόμενα, κατά την προκείμενη ειδική διαδικασία των άρθρων 666παρ. 1, 667, 670, 671 παρ. 1 έως 3 και 672 έως 676 του ΚΠολΔ, κατά την οποίαεφαρμόζονται, κατά την υπό του Δικαστηρίου εξέταση του επιδίκου ζητήματος πουαφορά την άσκηση της γονικής μέριμνας του προσώπου του ανηλίκου τέκνου τωνδιαδίκων, για την ταυτότητα δε του νομικού λόγου και την επιμέλεια του προσώπουτου, και τα άρθρα 598, 600, 601, 605, 606, 744 και 759 παρ. 3 του ιδίου Κώδικα (βλ.άρθρα 681 Β* παρ. 1 και 681Γ παρ. 1 του ΚΠολΔ) (ΜΠρΘεσ 18090/2011 ΤΝΠ ΔΣΑ),είναι αρκούντως ορισμένη, καθ" όσον περιέχει όλα τα απαιτούμενα εκ του νόμουστοιχεία, κατ' άρθρα 216 παρ. 1 και 118 περ. 4 του ΚΠολΔ, και νόμιμη, στηριζόμενηστις διατάξεις των άρθρων 1510, 1511, 1512, 1513, 1514, 1518, 1393, 1394 του ΑΚ,καθώς και σε αυτές των άρθρων 681B' παρ. 1 εδ. β', 907, 908, 176 και 191 παρ. 2του ΚΠολΔ. Πρέπει, επομένως, όπως προεκτέθηκε, να συνεκδικαστεί με τηνκρινόμενη αγωγή (άρθρο 681 Β' παρ. 3 του ΚΠολΔ) και να εξεταστεί περαιτέρω κατ'ουσίαν, παράλληλα με την ουσιαστική έρευνα της τελευταίας (κρινόμενης αγωγής),λαμβανομένου υπόψη ότι, ως προς τα σωρευόμενα αιτήματα της αγωγής και τηςανταγωγής, που αφορούν τη ρύθμιση της άσκησης της γονικής μέριμνας καιεπιμέλειας του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων, πραγματοποιήθηκε η προβλεπόμενηαπό τη διάταξη του άρθρου 681Γ παρ. 2 εδ. β' του ΚΠολΔ, όπως αυτόαντικαταστάθηκε με το άρθρο 19 παρ. 3 του ν. 2521/1997, προσπάθειασυμβιβαστικής επίλυσης της διαφοράς, όπως εκτίθεται στα ταυτάριθμα με τηνπαρούσα απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Δικαστηρίου αυτού, ενώπρέπει να σημειωθεί ότι, εν προκειμένω, δεν δημιουργείται απαράδεκτο (ΕφΔωδ198/2004 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), έστω κι αν δεν έχει τηρηθεί η προβλεπόμενη από τηδιάταξη του άρθρου 681 Γ παρ. 2 του ΚΠολΔ (όπως αυτό αντικαταστάθηκε από τοάρθρο 19 παρ. 3 του ν. 2521/1997) προδικασία, καθώς έλλειψη της σχετικής έκθεσηςδεν εμποδίζει την πρόοδο της δίκης (άρθρο 19 παρ. 4 του ν. 2521/1997), αφού γιατην τήρηση της προδικασίας αυτής απαιτείται η κατά τα άρθρα 49 επ. του ν.2447/1996 ίδρυση των κατά πρωτοδικείο κοινωνικών υπηρεσιών που θαλειτουργούν ως αυτοτελείς αποκεντρωμένες υπηρεσίες με την έκδοση των σχετικώνπροεδρικών διαταγμάτων, τα οποία μέχρι-σήμερα δεν έχουν εκδοθεί (ΕφΠατρ522/2003 ΑΧΑΝΟΜ 2004. 166), και, συνεπώς, έως την έκδοση των σχετικώνπροεδρικών διαταγμάτων η τήρηση της πιο πάνω προϋπόθεσης ατονεί.Από την εκτίμηση των αποδεικτικών μέσων που προσκομίστηκαν νόμιμα μεεπίκληση από τους διαδίκους, ειδικότερα, δε, από τις ένορκες καταθέσεις τωνμαρτύρων απόδειξης και ανταπόδειξης (μιας από κάθε πλευρά), που εξετάστηκαν μετην επιμέλεια των διαδίκων στο ακροατήριο του Δικαστηρίου κατά τη συζήτηση τηςυπόθεσης και περιέχονται στα ταυτάριθμα με την παρούσα απόφαση πρακτικάδημόσιας συνεδρίασης, εκτιμώμενες καθ' εαυτές, σε συνδυασμό μεταξύ τους καικατά το λόγο της γνώσης και της αξιοπιστίας της κάθε μάρτυρα, σε συνδυασμό και μετα έγγραφα, που νομότυπα προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι, άλλα από ταοποία λαμβάνονται υπόψη προς άμεση απόδειξη και άλλα προς συναγωγήδικαστικών τεκμηρίων (άρθρα 395, 591 παρ. 1 του ΚΠολΔ), έστω και αν δενπληρούν όλους τους όρους του νόμου (άρθρα 681 Β', 671 παρ. 1 εδ. α' του ΚΠολΔ, fβλ. ΟλΑΠ 15/2003), χωρίς να παραληφθεί κάποιο για την ουσιαστική διάγνωση τηςδιαφοράς, εκτός από την επικαλούμενη και προσκομιζόμενη από τον εναγόμενο από05.06.2014 «επιστολή ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Καβάλας, τουΨΨΨΨΨ του ΨΨΨΨΨ» (καθώς πρόκειται για δήλωση-βεβαίωση τρίτουπου αποτελεί μαρτυρία αυτού: ΠΠρΑΘ 1417/2010 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), η οποία αποτελείανεπίτρεπτο αποδεικτικό μέσο, διότι, όπως από το περιεχόμενο της προκύπτει, έγινεεπίτηδες για να χρησιμεύσει στην προκείμενη δίκη, κατά τη διάρκεια του παρόντοςδικαστικού αγώνα, χωρίς να τηρηθούν οι διατυπώσεις του νόμου (άρθρο 671 τουΚΠολΔ), για την εξέταση μάρτυρα στο ακροατήριο ή εκτός αυτού (Εφθεσ 564/2008ΑΡΜ 2008/1836), καθώς, τέλος, και από την επικοινωνία του Δικαστή με το ανήλικοτέκνο των διαδίκων, ΧΧΧΧΧ, στον τόπο και χρόνο που ορίζεται στα ταυτάριθμα μετην παρούσα απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης, αποδεικνύονται πλήρως ταακόλουθα πραγματικά περιστατικά, που ασκούν ουσιώδη επιρροή στην έκβαση τηςδίκης (άρθρο 335 του ΚΠολΔ): Οι διάδικοι τέλεσαν μεταξύ τους νόμιμο θρησκευτικόγάμο κατά τους τύπους της Ανατολικής Ορθόδοξης του Χριστού Εκκλησίας στον ΙερόΝαό ΧΧΧΧΧΧ, στις 03.02.1996 (βλ. τη μεαριθμό ΧΧΧ ληξιαρχική πράξη γάμου που συνέταξε ο Ληξίαρχος της τότεΚοινότητας ΧΧΧΧΧΧ, που μετ' επίκλησης προσκομίζουν οιενάγοντες). Από το γάμο τους αυτό απέκτησαν δύο (2) άρρενα τέκνα, τον ΧΧΧΧΧκαι τον ΧΧΧΧΧ, που γεννήθηκαν στις 19.05.1996 και στις 30.11.1997, αντίστοιχα (βλ.το με αριθμό πρωτοκόλλου 19540/29.05.2013 πιστοποιητικό οικογενειακήςκατάστασης του Δήμου ΧΧΧΧΧΧΧΧ, που μετ' επίκλησηςπροσκομίζουν οι ενάγοντες), ήτοι ο πρώτος (ΧΧΧΧΧΧΧΧ-δεύτερος ενάγων)ενηλικιώθηκε στις 1970572014 και ο δεύτερος (ΧΧΧΧΧΧΧΧ, εκπροσωπούμενος στηνπαρούσα δίκη από τη μητέρα του, πρώτη ενάγουσα) θα ενηλικιωθεί στις 30.11.2015.Μετά την τέλεση του γάμου τους, οι διάδικοι εγκαταστάθηκαν σε κατοικία τούεναγομένου στ- ΧΧΧΧΧΧ. Στην αρχή η έγγαμη συμβίωση τωνδιαδίκων ήταν αρμονική. Ωστόσο, στη σχέση του ζευγαριού εμφανίστηκανπροβλήματα, που οδήγησαν στη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης τους, με τηναποχώρηση τελικά του εναγομένου από τη συζυγική στέγη στις 25.03.2013. Λόγωτης ως άνω εκούσιας απομάκρυνσης του εναγομένου-αντενάγοντος συζύγου απότην οικογενειακή στέγη, το αίτημα της αγωγής της αντιδίκου του, για μετοίκηση τουαπό αυτήν, παρίσταται, κατά τον κρίσιμο χρόνο της συζήτησης της υπό κρίσηαγωγής, ως άνευ αντικειμένου και, επομένως, για το λόγο αυτό, απορριπτέο. Οεναγόμενος-αντενάγων, που στις 25.03.2013 εγκατέλειψε τη συζυγική εστία γιαεύλογη αιτία, ήτοι επειδή η σύζυγος του διατηρούσε εξωσυζυγικές σχέσεις, κατέθεσεήδη κατά της αντιδίκου συζύγου του τη με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου207/17.07.2013 αγωγή διαζυγίου, επικαλούμενος τον ισχυρό κλονισμό της έγγαμηςσχέσης τους, εκδοθείσας, συζητήσεως γενομένης στις 10.12.2013, της με αριθμό7/2014 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Καβάλας (ειδικήδιαδικασία γαμικών διαφορών), που δέχτηκε την εν λόγω αγωγή και απήγγειλε τηλύση του προαναφερομένου νομίμου θρησκευτικού γάμου των διαδίκων. Ωστόσο,την απόφαση αυτή εφεσίβαλε ήδη η πρωτοδίκως ερημοδικασθείσα ΠαρασκευήΧΧΧΧ και δεν έχει, για το λόγο αυτό, καταστεί εισέτι τελεσίδικη. Ας σημειωθεί ότι,μετά την παραίτηση της ενάγουσας-αντεναγομένης από το αίτημα της να επιδικαστείγια λογαριασμό της διατροφή σε αυτή την ίδια από τον εν διαστάσει σύζυγο της,παρέλκει η εξέταση των ενστάσεων που προέβαλε ο τελευταίος αναφορικά με τηδιατροφή της αντιδίκου του. Λόγω, δε, της διακοπής της έγγαμης συμβίωσης τωνδιαδίκων, ανακύπτει ανάγκη δικαστικής επέμβασης για τη ρύθμιση των θεμάτων τηςγονικής μέριμνας, άλλως της επιμέλειας του προσώπου του ανήλικου εισέτι τέκνουτων διαδίκων, ΧΧΧΧΧ, καθώς και των διατροφικών αξιώσεων των τέκνων,ΧΧΧΧΧ και ΧΧΧΧΧ, κατά του εναγομένου-αντενάγοντος πατέρα τους μέχρι τοχρόνο ενηλικίωσης αυτών (κατά τον οποίο κρίθηκε, ως άνω, ορισμένη η κρινόμενηαγωγή), και της χρήσης της οικογενειακής στέγης. Προσέτι, αποδείχθηκε ότι, μετά τηνπροαναφερθείσα διακοπή της έγγαμης συμβίωσης των διαδίκων εν διαστάσεισυζύγων, το ανήλικο εισέτι τέκνο τους, ΧΧΧΧΧ αλλά και ο ήδη ενηλικιωθείςδεύτερος ενάγων, διαμένουν με την ενάγουσα-αντεναγομένη μητέρα τους. Ητελευταία, καθ' όλο το διάστημα που συμβιώνει μόνη με το ανήλικο αυτό τέκνο της,ΧΧΧΧ, έχει εξασφαλίσει τη δημιουργία ήρεμου και ομαλού οικογενειακούπεριβάλλοντος, ώστε το ανήλικο να νιώθει ασφάλεια, ζεστασιά και ψυχική-ηρεμία,όπως προέκυψε και από την προσωπική επικοινωνία του Δικαστή αυτού τουΔικαστηρίου με το ανήλικο τέκνο, το οποίο, άλλωστε, λόγω της ηλικίας του(ημεροχρονολογία γέννησης: 30.11.1997) είναι ώριμο να κρίνει και να αξιολογήσει τιςκαταστάσεις, να εκτιμήσει τις ανάγκες του και να σταθμίσει τα συμφέροντα του.Επιπλέον, η ενάγουσα-αντεναγομένη αποδείχθηκε ότι περιβάλλει το ανήλικο μεστοργή και αγάπη, η παρουσία της δε και η επιμέλεια από αυτήν του προσώπου τουθεωρείται αναντικατάστατη, λαμβανομένου, βέβαια, υπόψη και του γεγονότος ότι,λόγω της επαγγελματικής ενασχόλησης του εναγομένου-αντενάγοντος (βλ. σταπρακτικά κατάθεση μάρτυρα ανταπόδειξης, αδελφής τού τελευταίου, ΧΧΧΧΧτου ΧΧΧΧΧ συνεχόμενη εργασία τού πατέρα από τις 6 το πρωί έως τις 9 τοβραδυ το ανήλικο δεν μπορεί να συμβιώσει μαζί του κάτω από την ίδια στέγησυνεχώς, γιατί είναι ανέφικτο ο ίδιος να μεριμνήσει για τη φροντίδα και ανατροφή του,τύτο δε όχι κατά τυχόν κρίση ακαταλληλότητας ή ανεπιτηδειότητας του εναγομένου-αντενάγοντος ως πατέρα, αλλά με γνώμονα αποκλειστικά το συμφέρον του ανηλίκου,όπως αυτό στην παρούσα φάση υπαγορεύεται. Κατά συνέπεια, λαμβανομένηςυπόψη της ηλικίας τού ανήλικου τέκνου, των συνθηκών ζωής εκάστου γονέα, τουπροβλήματος δυσλεξίας τού εν λόγω εφήβου, που «έμεινε στην Α' Λυκείου» (βλ. σταπρακτικά κατάθεση μάρτυρα απόδειξης, αδελφής της ενάγουσας-αντεναγομένης,ΧΧΧΧ), το Δικαστήριο κρίνει ότι η ενάγουσα-αντεναγομένη είναι ηπλέον κατάλληλη και ικανή ως μητέρα του ανήλικου τέκνου να επιμεληθεί αυτούμέχρι την επικείμενη ενηλικίωση του, που έχει ανάγκη των περιποιήσεων καιφροντίδων της, και να δημιουργήσει γι΄ αυτό ήρεμο οικογενειακό περιβάλλον, μέσαστο οποίο το παιδί θα νιώθει ασφάλεια και ψυχική ηρεμία. Ως εκ τούτου, πρέπει ναγίνει δεκτή, κατά το μέρος αυτό, η αγωγή και να ανατεθεί η επιμέλεια του προσώπουτου ανηλίκου τέκνου των διαδίκων, ΧΧΧΧΧΧ, στην ενάγουσα-αντεναγομένη μητέρααυτού, απορριπτόμενου ως ουσιαστικά αβάσιμου του σχετικού αιτήματος τουαντενάγογτος πατέρα για ανάθεση της επιμέλειας του προσώπου του ανηλίκου σεαυτόν, ενώ, περαιτέρω, από κανένα αποδεικτικό μέσο δεν προέκυψε ότι συντρέχουνλόγοι ανάθεσης του συνόλου της γονικής μέριμνας στην ενάγουσα, και, συνεπώς, ηγονική μέριμνα κατά τα λοιπά θα συνασκείται και από τους δύο γονείς-διαδίκους.Λαμβάνοντας υπόψη ότι η επιμέλεια του προσώπου τού ανηλίκου ανατέθηκε ήδηαποκλειστικά στην ενάγουσα-αντεναγομένη μητέρα αυτού, ότι οι οικονομικέςδυνάμεις τής τελευταίας υπολείπονται, όπως ειδικότερα θα αναφερθεί παρακάτω,αυτών του εναγομένου-αντενάγοντος, ότι δεν της ανήκει κατά κυριότητα κάποιο άλλοακίνητο κατάλληλο για τη στέγαση αυτής και του ανήλικου τέκνου της, αντίθετα, δε, οεναγόμενος είναι κύριος και του ισογείου τμήματος της διώροφης μονοκατοικίας,όπου τώρα διαβιεί, προκρίνεται από το Δικαστήριο η παραχώρηση της χρήσης τούδιαμερίσματος στον πρώτο όροφο διώροφης μονοκατοικίας, στο ΧΧΧΧΧΧ, με τον κινητό εξοπλισμό του (έπιπλα, ηλεκτρικές συσκευές, σκεύη καιαντικείμενα, πλην των προσωπικών αντικειμένων του εναγομένου-αντενάγοντος),στην εν διαστάσει σύζυγο του, όπου θα συνεχίσει να κατοικεί με το ανήλικο τέκνο της,χωρίς αντάλλαγμα. Στην οικία αυτή ο ανήλικος διαμένει από τα πρώτα χρόνια τηςζωής του (όπως και ο αδελφός του, ΧΧΧΧΧΧ), η δε αλλαγή κατοικίας καιπεριβάλλοντος, σε συνδυασμό με την εφηβική του ηλικία και τις δυσκολίες πουαντιμετωπίζει από το χωρισμό των γονέων του, θα προκαλέσει σημαντικάπροβλήματα στη ζωή του, που είναι ήδη διαταραγμένη. Από την άλλη πλευρά, οεναγόμενος-αντενάγων, όπως προαναφέρθηκε, έχει στη διάθεση του τον ισόγειοόροφο της παραπάνω μονοκατοικίας, ο οποίος (ισόγειος όροφος) μπορείπροσωρινά, ήτοι για όσο χρονικό διάστημα η οικογενειακή στέγη είναιπαραχωρημένη στην ενάγουσα-αντεναγομένη, να καλύψει τις στεγαστικές τουανάγκες (βλ. στα πρακτικά κατάθεση μάρτυρα απόδειξης, ΧΧΧΧΧΧΧ: «σπίτι είναι κατάλληλο για κατοικία... άνετα μένει κάποιος σε εκείνο το σπίτι, είναι 65"τ.μ., όσο το επάνω»). Όλα τα ανωτέρω αποδείχθηκαν πλήρως από ταπροαναφερόμενα αποδεικτικά μέσα και δεν απαιτείται η διενέργεια αυτοψίας στονισόγειο όροφο της οικίας όπου διαμένει ο εναγόμενος-αντενάγων, προκειμένου ναδιαπιστωθούν οι ακριβείς συνθήκες διαβίωσης του στη συγκεκριμένη οικία,απορριπτόμενου του σχετικού του ισχυρισμού ως ουσιαστικά αβάσιμου. Συνεπώς,πρέπει η υπό κρίση αγωγή να γίνει δεκτή ως προς το αίτημα της παραχώρησης τηςχρήσης της οικογενειακής στέγης στην ενάγουσα-αντεναγομένη μετά του οικιακούεξοπλισμού αυτής, ενώ η υπό κρίση ανταγωγή πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικάαβάσιμη ως προς το αίτημα της επανεγκατάστασης του εναγομένου-αντενάγοντοςστη συζυγική στέγη, αλλά και της απόδοσης σ' αυτόν του οικιακού εξοπλισμού πουείναι, όπως αναφέρει στην ανταγωγή του, απαραίτητος για τη χωριστή τουεγκατάσταση, καθ' όσον κάτι τέτοιο θα καθιστούσε ιδιαιτέρως δυσχερή τηνπεραιτέρω διαβίωση της αντιδίκου του και του ανήλικου τέκνου τους στην εν λόγωοικία, αφού δεν αποδείχθηκε ότι έχουν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν νέοοικιακό εξοπλισμό. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι ο εναγόμενος είναι ιδιωτικόςυπάλληλος, και, συγκεκριμένα, εργάζεται ως οδηγός φορτηγού. Από την εργασία τουαυτή έλαβε, για το οικονομικό έτος 2013 (χρήση 2012), μηνιαίως το χρηματικό ποσότων 1.340,87 ευρώ, συμπεριλαμβανομένης της αναλογίας στο μισθό του από ταδώρα Χριστουγέννων και Πάσχα, καθώς και από το επίδομα αδείας (ετήσιο δηλωθένεισόδημα: 16.090,45 ευρώ), ενώ, ήδη, κατά το χρόνο συζήτησης της κρινομένης, οικαθαρές μηνιαίες αποδοχές τού εναγομένου διαμορφώθηκαν—μειωθείσες στοχρηματικό ποσό των 757,95 ευρώ, όπως τούτο προκύπτει από την από 06.05.2014βεβαίωση εργοδότη του και τη σχετική κατάσταση μισθοδοσίας του (βλ. και σταπρακτικά κατάθεση μάρτυρα ανταπόδειξης, ΧΧΧΧΧΧΧ: «ο εναγόμενοςεργάζεται σε ξένο φορτηγό με 757 ευρώ εδώ και λίγους μήνες», αλλά και κατάθεσημάρτυρα απόδειξης, ΧΧΧΧΧΧ: «ο εναγόμενος μέχρι πέρυσι έπαιρνεπερισσότερα από 1.300 ευρώ»). Περαιτέρω, ο εναγόμενος είναι κύριος ενός παλαιούαυτοκινήτου, εργοστασίου κατασκευής TOYOTA, αξίας 1.500 ευρώ, και του ακινήτου,που αποτελούσε την οικογενειακή στέγη, καθώς και του ισογείου μικρούδιαμερίσματος, όπου αυτός τώρα κατοικεί. Η ύπαρξη άλλων εισοδημάτων ήπεριουσιακών στοιχείων του εναγομένου δεν αποδείχθηκε. Ούτε, περαιτέρω,αποδείχθηκε ότι ο εναγόμενος βαρύνεται με την καταβολή μισθώματος, ούτε και με"άλλες δαπάνες συντήρησης κάποιας οικίας, πλην, όμως, βαρύνεται με την καταβολήo n ) μηνιαίας δόσης 151,45 ευρώ, για την αποπληρωμή στεγαστικού δανείου, πουέλαβε από την Τράπεζα Eurobank, και 2) μηνιαίας δόσης ποσού 164,29 ευρώ για την£ αποπληρωμή επισκευής κατοικίας, που έλαβε από την ίδια τράπεζα. Από ταανωτέρω, όμως, ποσά (των 315,74 ευρώ), μόνο το ποσό που αντιστοιχεί μηνιαίωςστους τόκους των ανωτέρω δόσεων (όπως αυτό προκύπτει από τιςπροσκομιζόμενες αναλύσεις των δανείων του), αφαιρείται από το σύνολο τωνεισοδημάτων του, αφού το υπόλοιπο ποσό των δόσεων του αντιστοιχεί στηναποπληρωμή του ποσού που έλαβε και χρησιμοποίησε ο εναγόμενος, επαυξάνονταςτην περιουσία του (βλ. ΕφΔωδ 154/2005 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), ενώ γενικά οι δόσεις τωνδανείων δεν προαφαιρούνται από το εισόδημα του, αλλά λαμβάνονται υπόψη ωςεπιπλέον βιοτική ανάγκη και ως στοιχείο προσδιοριστικό της αξίας της περιουσίαςτου (ΑΠ 120/2013 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 680/2010 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 471/2005 ΕλλΔνη2005. 1425, ΕφΛαμ 44/2013 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΜΠρΤριπολ 82/2014 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Οεναγόμενος δεν διαθέτει άλλη κινητή ή ακίνητη περιουσία, δεν βαρύνεται με διατροφήτρίτου προσώπου, πλην των τέκνων του, και έχει να αντιμετωπίσει τις συνήθειςβιοτικές και βιοποριστικές δαπάνες κοινωνού αντίστοιχης με αυτόν ηλικίας. Ηενάγουσα, κατά τη διάρκεια του έγγαμου βίου τους, δεν εργαζόταν, ασχολούμενημόνο με τη φροντίδα της οικογένειας της, ενώ φρόντιζε και τη μητέρα τού εναγομένουμέχρι το μήνα Οκτώβριο του «τους 2012, οπότε αυτή απεβίωσε. Κατά το χρόνοσυζήτησης της κρινομένης αποδείχθηκε ότι ασχολείται με την επ' αμοιβή φροντίδαμιας ηλικιωμένης γυναίκας, από την οποία εργασία αποκερδαίνει το χρηματικό ποσότων 300 ευρώ μηνιαίως. Ωστόσο, η ενάγουσα είναι νέα σε ηλικία, γεννηθείσα στις15.04.1977, κατάλληλη να εργαστεί με πλήρη απασχόληση, και, άλλωστε, δενεμποδίζεται προς τούτο από λόγους υγείας. Τα δε τέκνα της, ένα εκ των οποίων ήδηενηλικιωθέν, γεννηθέντα στις 1970571996 και στις 3071Ί7Γ9977δεν εμποδίζουν αυτήννα ανεύρει και άλλη πρόσθετη εργασία, αφού αυτά είναι πλέον σε ηλικία πουμπορούν να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες τους και χωρίς την αδιάλειπτη παρουσία καισυνδρομή της μητέρας τους, δυνάμενη να ανεύρει μία εργασία, έστω καισυμπληρωματική της πρώτης, από την οποία θα αποκερδαίνει συνολικά τουλάχιστον450 ευρώ. Περαιτέρω, αποδείχθηκε, όπως προεκτέθηκε, ότι η ενάγουσα διαμένειμαζί με τα τέκνα της, εκ των οποίων το ένα ανήλικο, στην κατοικία που οι διάδικοι ,χρησιμοποιούσαν ως οικογενειακή τους στέγη και που ανήκει κατά κυριότητα στονεναγόμενο. Συνεπώς, δεν βαρύνεται με δαπάνες ενοικίου, παρά μόνο με δαπάνεςλειτουργίας της ως άνω οικίας. Δεν διαθέτει περιουσία, ενώ δεν βαρύνεται μεδιατροφή τρίτου προσώπου, πλην των τέκνων της, έχουσα μόνο να αντιμετωπίσει τιςσυνήθεις βιοτικές και βιοποριστικές δαπάνες κοινωνού αντίστοιχης με αυτήν ηλικίας.Τα τέκνα, δε, των διαδίκων δεν έχουν δική τους περιουσία, ούτε κανένα άλλοεισόδημα από άλλη πηγή. Συνεπώς, έχουν αξίωση διατροφής κατά των γονέων τουςπου έχουν νόμιμη προς τούτο υποχρέωση, ενεχόμενοι στη διατροφή τους ανάλογαμε τις δυνάμεις τους. Διαμένουν με τη μητέρα τους στην ανωτέρω αναφερόμενη οικία,που χρησίμευε, όπως προαναφέρθηκε, κατά τη διάρκεια της έγγαμης συμβίωσης τωνδιαδίκων, ως οικογενειακή στέγη. Ως εκ τούτου, δεν βαρύνονται με δαπάνες ενοικίου,παρά μόνο με δαπάνες στέγασης (ύδρευση, ηλεκτρισμό, τηλεφωνία), έχοντα νααντιμετωπίσουν τις συνήθεις δαπάνες σίτισης, ένδυσης, υπόδησης, ψυχαγωγίας καιιατροφαρμακευτικής περίθαλψης παιδιών της ηλικίας τους. Με βάση τις οικονομικέςδυνατότητες των εν διαστάσει συζύγων, όπως προεκτέθηκαν, και τις ανάγκες των δικαιούχων τέκνων τους, όπως αυτές προσδιορίζονται από τις συνθήκες ζωής τους και ειδικότερα από τον τρόπο διαβίωσης τους (λαμβανομένου υπόψη ότι ζουν σε έναμικρό χωριό, όπου τα έξοδα διαβίωσης είναι μικρότερα από μία πόλη), την ηλικίατους, την υγεία τους και τις εν γένει ανάγκες τους, ενώ πρέπει να ληφθεί υπόψη και η τυχόν μισθωτική αξία του ακινήτου, όπου διαμένουν, η οποία βέβαια είναι μικρή λόγωτου τόπου, όπου κείται το ακίνητο, η ανάλογη διατροφή κατά μήνα που απαιτείται για τον Π...... μέχρι το χρόνο της επελθούσας ήδη ενηλικίωσης του (στις19.05.2014) καθορίζεται στο ποσό των 350 ευρώ, ενώ η ανάλογη διατροφή κατάμήνα που απαιτείται για τον ΧΧΧΧΧ μέχρι το χρόνο της επικείμενης ενηλικίωσης του(στις 30.11.2015) καθορίζεται στο ποσό των 300 ευρώ, χωρίς να απαιτείται για τηνπληρότητα της απόφασης η αναφορά του κάθε κονδυλίου που αντιστοιχεί σε κάθε επιμέρους ανάγκη των ανηλίκων (ΑΠ 782/2003 ΑρχΝ 2004. 717). Από την εκτίμησηκαι τη σύγκριση των δυνάμεων των γονέων των ανωτέρω τέκνων, τον εναγόμενοπατέρα τους βαρύνει μέρος της απαιτουμένης μηνιαίας διατροφής μέχρι τηνενηλικίωση τους, ποσού 200 ευρώ για τον ΧΧΧΧΧ, και-180 ευρώ για τον ΧΧΧΧΧΧ,ενώ με το υπόλοιπο μέρος της διατροφής τους βαρύνεται η μητέρα τους, η οποία,επιπλέον, συνεισφέρει στη διατροφή τους και με τις προσωπικές της φροντίδες, πουείναι αποτιμητές σε χρήμα. Ήτοι, με το υπόλοιπο μέρος της διατροφής τους, κατά τοποσό των 150 ευρώ για τον ΧΧΧΧ και κατά το ποσό των 120 ευρώ για τονΧΧΧΧΧ, βαρύνεται η μητέρα τους, η οποία πρέπει να συμμετέχει στη διατροφή τουςτόσο με το εισόδημα της από εύρεση και άσκηση εκ μέρους της κατάλληλης εργασίαςπρος βιοπορισμό, όσο και με την προσφορά της προσωπικής της εργασίας, η οποίαIνείναι\·άποτιμητή σε χρήμα, κατά τη βάσιμη και κατ' ουσίαν, προταθείσα από τον/εναγόμενο, ένσταση συνεισφοράς και του έτερου γονέα στην κάλυψη της εν λόγωαξίωσης. Κατ' ακολουθία των ανωτέρω, πρέπει η μεν αγωγή να γίνει δεκτή εν μέρειως βάσιμη και στην ουσία της και α) να ανατεθεί η επιμέλεια του ανήλικου ΧΧΧΧΧΧΧ αποκλειστικά στην ενάγουσα μητέρα του, β) να παραχωρηθεί στην ενάγουσα η χρήση της οικογενειακής στέγης, που βρίσκεται στον πρώτο όροφο διώροφηςμονοκατοικίας, στ ΧΧΧΧΧΧΧ, μαζί με τον κινητό εξοπλισμόαυτής, καθώς και γ) να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλλει αα) στη μενενάγουσα, με την ιδιότητα της ως νόμιμης εκπροσώπου και ασκούσας την επιμέλειατου ανηλίκου τέκνου τους, ΧΧΧΧΧ, και για λογαριασμό αυτού, το χρηματικό ποσό τωνεκατόν ογδόντα (180) ευρώ ως τακτική σε χρήμα μηνιαία διατροφή του,προκαταβολικά εντός του πρώτου πενθημέρου κάθε μήνα, για το χρονικό διάστημααπό την επομένη της επίδοσης της κρινόμενης αγωγής μέχρι τις 30.11.2015, και ββ)στο δε δεύτερο ενάγοντα το χρηματικό ποσό των διακοσίων (200) ευρώ ως τακτικήσε χρήμα μηνιαία διατροφή του, προκαταβολικά εντός του πρώτου πενθημέρου κάθεμήνα, για το χρονικό διάστημα από την επομένη της επίδοσης της κρινόμενηςαγωγής μέχρι τις 19.05.2014, η δε με τις προτάσεις ασκηθείσα ανταγωγή πρέπει νααπορριφθεί ως κατ' ουσίαν αβάσιμη στο σύνολο της, κατά τα ειδικότερααναφερόμενα στο διατακτικό της παρούσας. Ας σημειωθεί ότι η παρούσα απόφαση,ενόψει των διατάξεων των άρθρων 907 και 910 αριθ. 4 του ΚΠολΔ, ως προς τιςκαταψηφιστικές της διατάξεις, δεν θα κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή, διότι με τηντελευταία διάταξη (910 αριθ. 4 του ΚΠολΔ) θεσπίζεται υποχρέωση του δικάζοντοςτην υπόθεση δικαστηρίου να κηρύξει, στις περιοριστικώς αναφερόμενες σ' αυτήνπεριπτώσεις, πάντοτε, όμωςτ μετά υποβολή σχετικού αιτήματος, την καταψηφιστικήαπόφαση που θα εκδώσει προσωρινώς εκτελεστή, καθώς το Δικαστήριο δεν έχει τηνεξουσία να προβεί αυτεπαγγέλτως στην κήρυξη της απόφασης προσωρινώςεκτελεστής, αφού προσωρινώς εκτελεστές αποφάσεις εκ του νόμου δεν υπάρχουν(Νικολόπουλος σε Κεραμέα/Κονδύλη/Νίκα, Ερμηνεία ΚΠολΔ, έκδ. 2000, τόμ. II, υπότα άρθρα 907 αριθ. 4 και 910 αριθ. 1, σελ. 1721 και 1724), και δεν έχει υποβληθεί, ενπροκειμένω, σχετικό αίτημα εκ μέρους των εναγόντων. Ομοίως, τα ως άνωαναφερόμενα χρηματικά ποσά δεν θα επιδικαστούν με το νόμιμο τόκο από τηνκαθυστέρηση καταβολής εκ μέρους του εναγομένου κάθε μηνιαίας δόσης μέχρι τηνπλήρη και ολοσχερή, επειδή δεν υποβλήθηκε σχετικό αίτημα από τους ενάγοντες.Τέλος, τα δικαστικά έξοδα, κατά το μέρος που δεν καλύπτονται από αυτά που έχουνήδη (προ)καταβληθεί (άρθρο 173 παρ. 4 του ΚΠολΔ), πρέπει να συμψηφιστούν στοσύνολο τους μεταξύ των διαδίκων, λόγω της σχέσης τους, κατά περίπτωση, ωςσυζύγων και συγγενών εξ αίματος πρώτου βαθμού σε ευθεία γραμμή (άρθρα 179 και191 παρ. 2 του ΚΠολΔ), κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας.-
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων τη με αριθμό έκθεσης κατάθεσηςδικογράφου 274/2013 αγωγή που αναφέρεται στο προεισαγωγικό μέρος τηςαπόφασης και την ασκηθείσα δια των προτάσεων ανταγωγή του εναγομένου, πουαναφέρεται στο σκεπτικό της απόφασης.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ό,τι κρίθηκε στο σκεπτικό ως απορριπτέο.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την ασκηθείσα δια των προτάσεων ανταγωγή του εναγομένου.
ΔΕΧΕΤΑΙ την ως άνω αγωγή της ενάγουσας κατά ένα μέρος.
ΑΝΑΘΕΤΕΙ την άσκηση της επιμέλειας του προσώπου του ανηλίκου τέκνου τωνδιαδίκων, ΧΧΧΧΧΧ, που γεννήθηκε στις 30.11.1997, αποκλειστικά στην ενάγουσα μητέρα αυτού, ενώ, κατά τα λοιπά, η γονική του μέριμνα θα ασκείται, από κοινού, και από τους δύο (2) γονείς του.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον εναγόμενο να καταβάλλει α) στην ενάγουσα, με την ιδιότητατης ως νόμιμης εκπροσώπου και ασκούσας την επιμέλεια του ανηλίκου τέκνου τους,ΧΧΧΧΧΧ, και για λογαριασμό αυτού, το χρηματικό ποσό των εκατόν ογδόντα (180)ευρώ ως τακτική σε χρήμα μηνιαία διατροφή, προκαταβολικά εντός του πρώτουπενθημέρου κάθε μήνα, για το χρονικό διάστημα από την επομένη της επίδοσης τηςκρινόμενης αγωγής μέχρι τις 30.11.2015, και β) στο δεύτερο ενάγοντα το χρηματικόποσό των διακοσίων (200) ευρώ ως τακτική σε χρήμα μηνιαία διατροφή,προκαταβολικά εντός του πρώτου πενθημέρου κάθε μήνα, για το χρονικό διάστημααπό την επομένη της επίδοσης της κρινόμενης αγωγής μέχρι τις 19.05.2014.
ΠΑΡΑΧΩΡΕΙ στην ενάγουσα τη χρήση της οικογενειακής στέγης, που βρίσκεταιστον πρώτο όροφο διώροφης μονοκατοικίας, στ ΧΧΧΧΧΧ, μαζίμε τον κινητό εξοπλισμό αυτής.
ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ στο σύνολο τους τα δικαστικά έξοδα μεταξύ των διαδίκων, κατάτο μέρος που δεν καλύπτονται από αυτά που έχουν ήδη (προ)καταβληθεί.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε σε έκτακτη, δημόσια συνεδρίαση,στο ακροατήριο του, στην Καβάλα, στις 18 Αυγούστου 2014, απόντων των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
δικηγοροι καβαλας παπουτσης βλαχου γακης καραγιαννακιδης μαρια ΚΑΒΑΛΑΣ παυλος βελακης παπαρης σταμου δικηγορος κωνσταντινος παπαγιανης παππας κωνσταντινιδης ΚΑΒΑΛΑ μιγγος μυλωνα αυγουλα παρασχος ποινικολογοι ζαχαρακης στεφανου μπαλαμπανογλου γεωργιαδης κωνσταντινα αργυριου τζιμας τωρα ποινικο παπαγιανιδης κοιμτζιδης γραμμενος λεωνιδας λυμπερακης τικοπουλος λαμψιας λαγοπουλου τηλεφωνο ηλιας χρηστος διαζυγιων αντωνιαδης ιωαννης μπαχαρης αποστολιδης τριανταφυλλιδης μονιος καλαιτζης αθανασιου γιαγκουδακης κωστουδης καλφας αποστολος παναρετος δικηγοροι
