Αποζημίωση και χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης από ατύχημα
δίκυκλου μοτοποδηλάτου με αυτοκίνητο με υλικές ζημιές και σωματικές βλάβες
ΑΠΟΦΑΣΗ: ....../2002
......../19-10-2001
TO MONOMEΛΕΣ ΠPΩTOΔIKEIO ΘEΣΣAΛONIKHΣ
ΕΙΔΙΚΗ ΔIAΔIKAΣIA
ΣYΓKPOTHΘHKE από τον Δικαστή .............., Πρωτοδίκη, που ορίσθηκε από τον Πρόεδρο της τριμελούς διοικήσεως του Πρωτοδικείου και από τη Γραμματέα .................
ΣYNEΔPIAΣE δημόσια στο ακροατήριό του την ...... Απριλίου 2002, για να δικάσει την, υπ' αριθμ. καταθέσεως ........../19-10-2001, αγωγή, με αντικείμενο αποζημίωση από τροχαίο αυτοκινητικό ατύχημα, μεταξύ:
ΤOY EΝΑΓΟΝΤΟΣ: xxxxxx του xxxxxxxx, κατοίκου ........... που παραστάθηκε μετά της πληρεξουσίας του δικηγόρου ......... (ΑΜΔΣΘ: .......).
ΤΩΝ ΕΝΑΓΟΜΕΝΩΝ: 1) ψψψψψ του ψψψψψ, κατοίκου Θεσσαλονίκης (...............) και 2) Ανωνύμου Ασφαλιστικής Εταιρίας με την επωνυμία «φφφφφφφ.», που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, οι οποίοι παραστάθηκαν δια της πληρεξουσίας τους δικηγόρου ............(ΑΜΔΣΘ: .......).
KATA TH ΣYZHTHΣH της υποθέσεως, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά.
AΦOY MEΛETHΣE TH ΔIKOΓPAΦIA
ΣKEΦΘHKE ΣYMΦΩNA ME TO NOΜΟ
free image by pixabay.com
Ο ενάγων με την κρινόμενη αγωγή του, κατά τη δέουσα εκτίμηση του δικογράφου αυτής, εκθέτοντας ότι την .......-5-2000 συνέβη τροχαίο αυτοκινητικό ατύχημα στην ενταύθα οδό Μ. Αλεξάνδρου (παραλιακή) από υπαιτιότητα του πρώτου εναγομένου, συνεπεία του οποίου, αφενός τραυματίσθηκε ο ίδιος (ενάγων), αφετέρου κατεστράφη ολοσχερώς το, άνευ αριθμού κυκλοφορίας, δίκυκλο μοτοποδήλατό του, ζητά να εκδοθεί προσωρινώς εκτελεστή απόφαση του Δ/ρίου, που να υποχρεώνει τους εναγομένους (τη 2η εξ αυτών διότι είχε ασφαλισμένο το, φερόμενο ως ζημιογόνο, αυτοκίνητο του 1ου) να του καταβάλουν, εις ολόκληρον έκαστος και νομιμοτόκως από της επιδόσεως της αγωγής, το ποσό των 2.197.612 δρχ, ως αποζημίωση για την (θετική και αποθετική), περιουσιακή του ζημία, κατά τα εκτιθέμενα λεπτομερώς στο δικόγραφο, καθώς και το ποσό των 10.00.000 δρχ, ως χρηματική του ικανοποίηση, λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστη συνεπεία του τραυματισμού του (σύνολο: 12.197.612 δρχ). Επιπροσθέτως ζητά ν’ απαγγελθεί προσωπική κράτηση εις βάρος του 1ου εναγομένου, ως μέσον αναγκαστικής εκτελέσεως της αποφάσεως που θα εκδοθεί. Τέλος, ζητά να καταδικαστούν οι εναγόμενοι στην πληρωμή των δικαστικών του εξόδων.
Η αγωγή του αρμοδίως καθ’ ύλην και κατά τόπον φέρεται για να δικαστεί από το Δ/ριο αυτό με την προκειμένη ειδική διαδικασία των άρθρων 666, 667 και 670 - 676 KΠολΔ (άρθρα 16 αριθμ.12 σε συνδ. προς 14 παρ. 2, 22, 37 παρ. 1 και 681A' KΠολΔ), και είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 297, 298, 299, 330, 346, 481 επ., 914, 926, 929 εδ. α’, 932 εδ. α' AK, 2, 4, 9, 10 του ν. ΓπN/1911, 2, 10 παρ. 1 του ν. 489/1976, 68, 74, 176, 907, 908 παρ. 1 εδ. δ', 951 παρ. 1 και 1047 παρ. 1 KΠολΔ. Eπομένως, πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω κατ' ουσίαν, δεδομένου ότι ο ενάγων, αφενός κατέβαλε το ανάλογο τέλος δικαστικού ενσήμου, με τ' αντιστοιχούντα σ' αυτό ποσοστά υπέρ του TAXΔIK και του TN (βλ. το, υπ’ αριθμ. ........../2002, διπλότυπο της Β’ Δ.Ο.Υ. Θεσσαλονίκης και το, υπ’ αριθμ. .........../2002, γραμμάτιο της Ε.Τ.Ε., που προσκομίζει), αφετέρου προσκομίζει την, υπ’ αριθμ. ........../25-10-2001, έκθεση επιδόσεως της δικαστικής επιμελήτριας στο Πρωτοδικείο αυτό, ΚΚΚΚΚΚΚΚ, από την οποία προκύπτει ότι αντίγραφο της κρινομένης αγωγής επιδόθηκε στην αρμόδια Οικονομική Υπηρεσία του).
Από τη δικαστική ομολογία των εναγομένων περί της υπαιτιότητος του 1ου εξ αυτών για την πρόκληση του επιδίκου ατυχήματος (βλ. τα πρακτικά), η οποία κατ’ άρθρο 352 παρ. 1 ΚΠολΔ, συνιστά πλήρη απόδειξη (AΠ 920/1998 EλλΔνη 40. 133, AΠ 1595/1997 EλλΔνη 39. 850), από την ένορκη εξέταση του μάρτυρα αποδείξεως (δεν εξετάσθηκαν μάρτυρες ανταποδείξεως), από την ανωμοτί εξέταση του ενάγοντος (βλ. επίσης τα πρακτικά) και από την εκτίμηση όλων ανεξαιρέτως των δημοσίων και ιδιωτικών εγγράφων που προσκομίζονται εκατέρωθεν και με επίκληση, αποδείχθηκαν τα εξής πραγματικά περιστατικά για την υπόθεση αυτή:
Ως ρητώς ομολογείται την 23η-5-2000 και περί ώρα 17.20’ ο 1ος εναγόμενος, οδηγώντας το, υπ’ αριθμ. κυκλοφορίας ............, ΙΧΦ αυτοκίνητο και επιχειρώντας να εξέλθει από χώρο σταθμεύσεως, δια του πεζοδρομίου, στην ενταύθα (παραλιακή) οδό Μ. Αλεξάνδρου, από έλλειψη προσοχής συγκρούσθηκε με το, άνευ αριθμού κυκλοφορίας, δίκυκλο μοτοποδήλατο, εργοστασίου κατασκευής Yamaha, τύπου ........., με αριθμό πλαισίου .........., που οδηγούσε ο ενάγων και εκινείτο νομίμως στην προαναφερομένη παραλιακή οδό, με κατεύθυνση προς τη συμβολή της με την οδό Μ. Μπότσαρη. Το ανωτέρω μοτοποδήλατο δεν ανήκε στην κυριότητα του ενάγοντος, δεδομένου ότι το είχε αγοράσει την ίδια ημέρα από τον έμπορο μοτοποδηλάτων ΛΛΛΛΛΛΛΛ, που ήταν και εργοδότης του, αντί τιμήματος 140.000 δρχ (βλ. την, υπ’ αριθμ. ......./23-5-2000, απόδειξη λιανικής πωλήσεως, σε συνδυασμό και με την ανωμοτί εξέταση του ενάγοντος), χωρίς, μέχρι τη στιγμή του ατυχήματος να συντελεσθεί η νομότυπη μεταβίβαση της κυριότητός του προς τον ενάγοντα (άρθρ. 1 παρ. 1 και 3, 2 αρ.1 - 3 και 6 παρ. 1α’ του ν. 722/1977 «περί απλουστεύσεως της διαδικασίας χορηγήσεως των αδειών κυκλοφορίας και μεταβιβάσεως κυριότητος των αυτοκινήτων οχημάτων», σε συνδυασμό προς τις διατάξεις της υπ’ αριθμ. ΣT/26322/1-4.11.1977 κοινής αποφάσεως των Yπουργών Oικονομικών και Συγκοινωνιών που εκδόθηκε κατά το άρθρο 5 παρ. 2 του ίδιου νόμου - βλ. σχετ. EφΘεσ 1409/1993 Aρμ. 48. 972). Αποδείχθηκε όμως ότι η νομή αυτού είχε μεταβιβασθεί στον ενάγοντα από τον, ως άνω, πωλητή, ο οποίος του παρέδωσε το μοτοποδήλατο για ν’ ασκεί την, επ’ αυτού, φυσική εξουσία διανοία κυρίου (άρθρ. 974 σε συνδ. προς 976 ΑΚ) και να μεριμνήσει για την μεταβίβαση της κυριότητός του, κάτι που εκθέτει και ο ίδιος ο ενάγων στην αγωγή του («…Εκείνη την ημέρα το παρέλαβα με σκοπό να πάω σπίτι μου και να το παρκάρω εκεί μέχρι να τακτοποιηθούν όλες οι απαραίτητες διαδικασίες…»). Επομένως δικαιούται αποζημιώσεως για τις υλικές ζημίες που υπέστη το μοτοποδήλατο λόγω της συγκρούσεως (ΑΠ 639/1997 ΕλλΔνη 39. 87) και οι οποίες, παρά τους ισχυρισμούς του ενάγοντος περί ολοσχερούς καταστροφής του, αποδείχθηκε, αφενός ότι περιορίζονται στο πάτωμα και στο αριστερό μεσαίο πλαστικό αυτού (βλ. την από 14-10-2000, ιδιωτική γνωμοδότηση του ιδιώτη πραγματογνώμονα .......... και τις επισυναπτόμενες σ’ αυτήν φωτογραφίες του βλαβέντος μοτοποδηλάτου, που προσκομίζουν οι εναγόμενοι, σε συνδυασμό και με την ανωμοτί εξέταση του ενάγοντος, ο οποίος αναγνώρισε το, απεικονιζόμενο στις ανωτέρω φωτογραφίες, μοτοποδήλατο, ότι είναι εκείνο που αγόρασε από τον προμνησθέντα έμπορο), αφετέρου ότι δεν υπερβαίνουν το ποσό των 50.000 δρχ. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι, συνεπεία του ατυχήματος, ο ενάγων υπέστη κάταγμα κνημιαίου πλατώ (αρ). Αυθημερόν διακομίσθηκε στο ενταύθα Γ.Π.Ν. «ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ», όπου χειρουργήθηκε και εξήλθε την 2α-6-2000 με αναρρωτική άδεια τριών (3) μηνών με την υπόδειξη των ιατρών να χρησιμοποιεί βακτηρίες μασχάλης (βλ. την, υπ’ αριθμ. ......../2-6-2000, γνωμάτευση του επιμελητή της ορθοπεδικής κλινικής του ανωτέρω Νοσοκομείου, σε συνδυασμό και με το, από 2-6-2000, εξιτήριο του ίδιου Νοσοκομείου). Η αναρρωτική του άδεια, κατ’ αρχήν, παρατάθηκε επί άλλες τέσσερες (4) εβδομάδες (βλ. την, υπ’ αριθμ. ........../16-8-2000, γνωμάτευση του αυτού, ως άνω, επιμελητή), ενώ με συνεχείς γνωματεύσεις της Α’βάθμιας Υγιειονομικής Επιτροπής του υποκαταστήματος Ι.Κ.Α. Νέων Μουδανιών - Χαλκιδικής, του χορηγήθηκε αναρρωτική άδεια μέχρι και την 20η-2-2001, καθόσον το χειρουργιθέν τραύμα του επιμολύνθηκε και απαιτήθηκε περαιτέρω νοσηλεία του κατ’ οίκον (βλ. τις, υπ’ αριθμ......./8-6-2000, ....../27-6-2000, ....../1-8-2000, ......./31-8-2000, ...../26-10-2000, ../4-1-2001, .../1-2-2001 και ...../15-1-2001, γνωματεύσεις του υποκαταστήματος Ι.Κ.Α. Νέων Μουδανιών).
Επομένως ο ενάγων, συνεπεία του τραυματισμού του, κατέστη ανίκανος για κάθε είδους εργασία για το χρονικό διάστημα από την 23η-5-2000 μέχρι και την 20η-2-2001. Προ του τραυματισμού του εργαζόταν ως Τεχνίτης Β’ στην επιχείρηση του προαναφερομένου εμπόρου μοτοποδηλάτων ............... και εσόδευε το ποσό των 9.017 δρχ ημερησίως, ενώ από την 1η-6-2000 και εφεξής θα έπαιρνε αύξηση και θα εσόδευε το ποσό των 11.364 δρχ ημερησίως (βλ. την, από 31-7-2000, κατάσταση ασφαλίσεως προσωπικού που υπέβαλε ο εργοδότης του στο Ι.Κ.Α.). Βάσει των ανωτέρω, αν δεν μεσολαβούσε ο τραυματισμός του και η, συνεπεία αυτού, ανικανότητά του προς εργασία κατά το προαναφερόμενο χρονικό διάστημα, θα εργαζόταν στην ίδια επιχείρηση επί 25 ημέρες μηνιαίως κατά μέσο όρο (βλ. την προαναφερόμενη κατάσταση ασφαλίσεως προσωπικού) και με πιθανότητα και σύμφωνα με τη συνηθισμένη πορεία των πραγμάτων θα εσόδευε: α) το ποσό των 45.085 δρχ (5X9.017) για τις πέντε (5) εργάσιμες ημέρες του διαστήματος από 24 έως 31-5-2000, β) το ποσό των 284.100 δρχ (25Χ11.364) για κάθε έναν από τους οκτώ μήνες του διαστήματος από 1-6-2000 έως 31-1-2001, και συνολικώς το ποσό των 2.272.800 δρχ (8Χ284.100) και γ) το ποσό των 159.096 δρχ (14Χ11.364) για τις δέκα τέσσερες εργάσιμες ημέρες του διαστήματος από 1 έως 20-2-2001. Ήτοι θα εσόδευε το συνολικό ποσό των 2.476.981 δρχ (45.085+2.272.800+159.096).
Κατά το ίδιο χρονικό διάστημα έλαβε ως επιδότηση ασθενείας από τον ασφαλιστικό του φορέα (Ι.Κ.Α.) το συνολικό ποσό των 1.387.491 δρχ (βλ. το, υπ’ αριθμ. πρωτ. ...../22-4-2002, έγγραφο του Ι.Κ.Α., η προσκόμιση του οποίου ζητήθηκε από το Δ/ριο, προς αποφυγήν εκδόσεως αναβλητικής αποφάσεως, σε συνδυασμό και με τις υπ’ αριθμ. ....../4-6-2000, ......./21-6-2000, ......../28-6-2000, ......../2-8-2000, ......../16-8-2000, ........./4-9-2000, ......./11-10-2000, ....../26-10-2000, ......../10-11-2000, ......../1-12-2000, ......../15-12-2000, ......../4-1-2001, ......./17-1-2001, ........../1-2-2001, εντολές πληρωμής επιδόματος ασθενείας του υποκαταστήματος Ι.Κ.Α. Νέας Καλλικράτειας), ως προς το οποίο το Ι.Κ.Α. υποκαταστάθηκε στα δικαιώματά του (άρθρ. 10 παρ.5 του ν.δ/τος 4104/1960, όπως αντικαταστάθηκε με την παράγραφο 1 του άρθρου 18 του ν. 4476/1965 και διαμορφώθηκε με προσθήκη διατάξεως στο τέλος της, με το άρθρο 18 του ν.1654/1986 - βλ. σχετ. AΠ 582/1992 EλλΔνη 34.1483). Επομένως ο ενάγων δικαιούται το υπόλοιπο ποσό των 1.089.490 δρχ (2.476.981-1.387.491).
Πλέον τούτων αποδείχθηκε ότι παρέστη ανάγκη μετακινήσεως του ενάγοντος από τη Ν. Καλλικράτεια, όπου κατοικεί, στη Θεσσαλονίκη και αντιστρόφως, προκειμένου να επισκεφτεί το προαναφερόμενο Νοσοκομείο, κατά σύσταση των ιατρών που παρακολουθούσαν την πορεία του τραύματός του. Προς τούτο αναγκάσθηκε να μισθώσει ταξί δαπανώντας το συνολικό ποσό των 69.700 δρχ (βλ. τις προσκομιζόμενες ένδεκα αποδείξεις των οδηγών των, υπ’ αριθμ. Μ-2717, Μ-0169, Μ2350, Μ-3528, Μ-4593, 2016, Μ-3235, Μ-4567, Μ-4593, Μ-2968 και Μ-4817, ταξί), το οποίο κατ’ άρθρο 929 εδ. α’ AK εντάσσεται στα «νοσήλια» (EφΛαρ 475/1994 EπΣυγκΔ 1995. 438).
Aπό το ποσό αυτό και κατά ουσιαστική παραδοχή της σχετικής νομίμου ενστάσεως των εναγομένων (βλ. τα πρακτικά), που στηρίζεται στις διατάξεις των άρθρων 297 και 298 AK (AΠ 1236/1993 EλλΔνη 36.135), στα πλαίσια του καθορισμού του αληθούς ύψους της ζημίας του ενάγοντος (ΚΡΗΤΙΚΟΣ Aποζημίωση από τροχαία αυτοκινητικά ατυχήματα Έκδ. 1992 αριθμ. 847) πρέπει ν' αφαιρεθεί το όφελος που απεκόμισε τούτος εξαιτίας της ακινησίας του μοτοποδηλάτου του, που το είχε αγοράσει για να μετακινείται από τον τόπο κατοικίας του στη Θεσσαλονίκη (καύσιμα, λίπανση, αντίστοιχη φθορά αυτού), το οποίο (όφελος), κατά την κρίση του Δ/ρίου, ανέρχεται στο ποσό των 1.500 δρχ για κάθε μετακίνηση και συνολικώς στο ποσό των 16.500 δρχ (11Χ1.500).
Επομένως η αποζημίωση που δικαιούται ο ενάγων από την, αμέσως ανωτέρω, αναφερόμενη αιτία περιορίζεται στο ποσό των 53.200 δρχ (69.700-16.500).
Τέλος, αποδείχθηκε ότι ο ενάγων, συνεπεία του τραυματισμού του, υπέστη ηθική βλάβη λόγω της μεγάλης στενοχώριας που δοκίμασε. Eπομένως δικαιούται χρηματικής ικανοποιήσεως, την οποία το Δ/ριο καθορίζει στο, εύλογο κατά την κρίση του, ποσό των 1.000.000 δρχ, λαμβάνοντας προς τούτο υπόψη του: α) τον βαθμό του πταίσματος του αδικοπραγήσαντος (1ου εναγομένου), β) την έλλειψη οιουδήποτε πταίσματος του ενάγοντος για την πρόκληση του ατυχήματος, γ) το είδος της σωματικής βλάβης του ενάγοντος, καθώς και τις συνέπειες που είχε η τελευταία στην επαγγελματική, οικογενειακή και κοινωνική, εν γένει, δραστηριότητά του και δ) την κοινωνικοοικονομική θέση και κατάσταση των μερών (φυσικών προσώπων). Συνακόλουθα, το σύνολο της, περιουσιακής και μη, ζημίας του ενάγοντος ανέρχεται στο ποσό των 2.192.690 δρχ (50.000+1.089.490+53.200+1.000.000).
Κατόπιν τούτων η κρινόμενη πρέπει αγωγή να γίνει εν μέρει δεκτή ως ουσιαστικώς βάσιμη και να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να καταβάλουν στον ενάγοντα, εις ολόκληρον έκαστος (η δεύτερη εξ αυτών, ασφαλιστική εταιρία, διότι είχε ασφαλισμένο το ζημιογόνο αυτοκίνητο του 1ου για την, έναντι τρίτων, αστική ευθύνη από σωματικές βλάβες και υλικές ζημίες), το ποσό των 6.434,89 € [άρθρ. 1 του Κανονισμού (ΕΚ) υπ’ αριθμ. 1.103/1997 του Συμβουλίου της 17ης-6-1997, σε συνδυασμό προς άρθρ. 2 ν. 2842/2000], νομιμοτόκως από την επομένη της επιδόσεως της αγωγής (άρθρ. 346 ΚΠολΔ).
Η απόφαση αυτή πρέπει να κηρυχθεί εν μέρει προσωρινώς εκτελεστή, διότι η καθυστέρηση στην εκτέλεση μπορεί να προκαλέσει σημαντική ζημία στον ενάγοντα, ο οποίος είναι εργαζόμενος και απώλεσε εισοδήματα λόγω του τραυματισμού του (άρθρ. 908 παρ. 1 εδ. δ’ ΚΠολΔ). Αντιθέτως, το έτερο των παρεπομένων αιτημάτων της αγωγής, περί απαγγελίας προσωπικής κρατήσεως εις βάρος του 1ου εναγομένου, πρέπει ν’ απορριφθεί κατ’ ουσίαν, διότι δεν αποδείχθηκαν οι, προς τούτο, απαιτούμενοι ειδικοί όροι, όπως κακή πίστη, αφερεγγυότητα κ.λ.π. αυτού. Άλλωστε, υφίσταται ακέραια η εγγυητική ευθύνη της 2ης εναγομένης που θ’ αποζημιώσει τον ενάγοντα. Τέλος, λόγω της εν μέρει ήττας τους, οι εναγόμενοι πρέπει να καταδικαστούν στην πληρωμή μέρους των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος (άρθρ. 178 παρ. 1 σε συνδ. προς 180 παρ. 3 ΚΠολΔ, όπως το άρθρο 178 αντικαταστάθηκε με το άρθρο 2 παρ. 1 του ν. 2915/2001), κατά τα οριζόμενα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔIKAZONTAΣ αντιμωλία των διαδίκων.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ όσα στο σκεπτικό κρίθηκαν ως απορριπτέα.
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αγωγή.
YΠOXPEΩNEI τους εναγόμενους να καταβάλουν στον ενάγοντα, εις ολόκληρον έκαστος, το ποσό των έξη χιλιάδων τετρακοσίων τριάντα τεσσάρων ευρώ και ογδόντα εννέα λεπτών (6.434,89 €), νομιμοτόκως από την επομένη της επιδόσεως της αγωγής και μέχρις ολοσχερούς εξοφλήσεως.
KHPYΣΣEI την απόφαση αυτή, κατά την αμέσως ανωτέρω διάταξή της, προσωρινώς εκτελεστή για το ποσό των τριών χιλιάδων πεντακοσίων ευρώ (3.500 €).
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τους εναγομένους στην πληρωμή μέρους των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος ποσού διακοσίων πενήντα ευρώ (250 €).-
KPIΘHKE, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στη Θεσσαλονίκη, στο ακροατήριό του και σε έκτακτη δημόσια αυτού συνεδρίαση την ....... Ιουνίου 2002.
O ΔIKAΣTHΣ H ΓPAMMATEAΣ
