Όπως προκύπτει από τις διατάξεις των άρθρων 1510 παρ. 1, 1511 παρ. 1,2, 1513 παρ. 1 εδ. α, 1514 παρ. 1α ΑΚ, η γονική μέριμνα για το ανήλικο τέκνο είναι καθήκον και δικαίωμα των γονέων, οι οποίοι την ασκούν από κοινού. Η γονική μέριμνα περιλαμβάνει, τόσο την επιμέλεια του προσώπου του τέκνου, η οποία περιλαμβάνει ιδίως την ανατροφή, επίβλεψη, μόρφωση και εκπαίδευση εκείνου, καθώς και τον προσδιορισμό του τόπου διαμονής του, όσο και τη διοίκηση της περιουσίας του τέκνου και την εκπροσώπησή του σε κάθε υπόθεση, δικαιοπραξία ή δίκη, που αφορούν το πρόσωπο ή την περιουσία του ( ΑΠ 215/1998 Δνη 39, 1277 ).
free photo by pixabay.com
Σε περίπτωση διακοπής της έγγαμης συμβίωσεως των συζύγων, καταργήσεως του συζυγικού οίκου και δημιουργίας χωριστής εγκατάστασης των γονέων, η άσκηση της γονικής μέριμνας του ανηλίκου τέκνου, κατόπιν άσκησης σχετικής αγωγής, ρυθμίζεται από το Δικαστήριο, το οποίο μπορεί να την αναθέσει σε έναν από τους γονείς ή και σε τρίτο ή να την κατανείμει μεταξύ των γονεών. Για τη λήψη της απόφασης το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη τους έως τότε δεσμούς του τέκνου με τους γονείς του και τους αδελφούς του, καθώς και τις τυχόν συμφωνίες που έκαναν οι γονείς του τέκνου, σχετικά με την επιμέλεια και την διοίκηση της περιουσίας του, η οποία επιμαρτυρεί την κοινή και κατά τεκμήριο αντικειμενική αντίληψη για το συμφέρον του τέκνου, το οποίο ( συμφέρον ) πρέπει να αποτελεί την κατευθυντήρια γραμμή για τη ρύθμιση της άσκησης της γονικής μέριμνας, το συμφέρον δε τούτο, εφόσον δε υπάρχει κάποιος περιορισμός από το νόμο, λαμβάνεται υπό έννοια ευρεία και γενική και για τη διαπίστωση της συνδρομής του εξετάζονται σε συνδυασμό και συνθετικά όλα τα επωφελή και πρόσφορα για το ανήλικο στοιχεία και περιστάσεις.
H απόφαση του Δικαστηρίου πρέπει επίσης να σέβεται την ισότητα μεταξύ των γονέων και να μη κάνει διακρίσεις εξαιτίας του φύλλου, της φυλής, της γλώσσας, της θρησκείας, των πολιτικών ή όποιων άλλων πεποιθήσεων, της ιθαγένειας, της εθνικής ή κοινωνικής προέλευσης ή της περιουσίας ( ΑΠ 834/1996 Δνη 38.791, ΑΠ 634/1996 Δνη 37.1549, ΑΠ 1019/1994 Δνη 36. 1064, όπου και παράθεση των προσφόρων στοιχείων, ΑΠ 728 /1990 Δνη 32. 1233, όπου και παράθεση των κριτηρίων προσδιορισμού του συμφέροντος του τέκνου, ΕΑ 3743/1996 Δνη 39.386 και εκεί περαιτέρω παραπομπές ).
Το συμφέρον δε του ανηλίκου επιβάλλει, ιδίως όταν αυτό στερείται προσωπικής περιουσίας, οπότε δεν γεννάται ζήτημα διοίκησης αυτής, η γονική μέριμνα να ασκείται από το γονέα με τον οποίο διαμένει το τέκνο και ο οποίος ασκεί την επιμέλεια, όπως το περιεχόμενο αυτής εκτέθηκε παραπάνω, διότι, αν η γονική μέριμνα, εκτός βέβαια του δικαιώματος της επιμέλειας, που έχει ανατεθεί από το δικαστήριο στον ένα απ’ αυτούς, ασκείται κατά νόμο, κατά τις λοιπές ως άνω εξουσίες της, από κοινού, αν προκύψει ζήτημα εκπροσωπήσεως αυτού, κατά τα προεκτεθέντα, λόγω της χωριστής εγκατάστασης των γονέων του τέκνου και των μεταξύ τους, κατά κανόνα, υφισταμένων διαφορών και προστριβών, που δεν περιορίζονται μόνο στις μεταξύ τους σχέσεις, αλλά επεκτείνεται και στις σχέσεις με τα τέκνα τους, μπορεί να δημιουργηθούν προβλήματα λόγω πολύ πιθανής, μέχρι βεβαίας ασυμφωνίας των γονέων σχετικά με το ζήτημα αυτό, τα οποία ( προβλήματα ) θα δυσχεράνουν ή θα καταστήσουν αδύνατη την εκπροσώπησή του, όταν και όπου θα απαιτηθεί, κατά τα άνω, κάτι το οποίο πάντοτε αποβαίνει σε βάρος των συμφερόντων του τέκνου. (ΑΠΟΦΑΣΗ.... /2001 ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ).
