Λόγω του μεγάλου ενδιαφέροντος σχετικά με τη παραγραφή υφ' όρον ποινών που προβλέπει ο ν.4411/2016 ενημερωτικά παραθέτω τις παρακάτω σχετικές ποινικές αποφάσεις Αρείου Πάγου (αποσπάσματα):
- 1397/2016 ΑΠ (απόσπασμα ποινικής απόφασης Αρείου Πάγου σχετικά με το ν. 4411/2016)
"...Από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 9 του Ν.4411/2016, 2 και 14 του Π.Κ. και 568 του ΚΠοινΔ προκύπτει ότι οι στερητικές της ελευθερίας ποινές διαρκείας μέχρι έξι μηνών που έχουν επιβληθεί μέχρι τη δημοσίευση του άνω νόμου (3-8-2016) εφόσον δεν έχουν καταστεί αμετάκλητες και δεν έχουν μέχρι την ως άνω χρονολογία εκτιθεί παραγράφονται και δεν εκτελούνται, υπό τον όρο ότι ο καταδικασθείς δεν θα τελέσει μέσα σε δύο έτη από τη δημοσίευση του νόμου αυτού νέα από δόλο αξιόποινη πράξη, για την οποία θα καταδικασθεί αμετάκλητα οποτεδήποτε σε ποινή στερητική της ελευθερίας ανώτερη των έξι μηνών, ενώ οι μη εκτελεσθείσες κατά την παρ. 1 (του άνω άρθρου) αποφάσεις τίθενται στο αρχείο με πράξη του αρμόδιου Εισαγγελέα ή δημόσιου κατήγορου κατά περίπτωση. Εξαιρούνται των άνω ρυθμίσεων αποφάσεις που αφορούν παραβάσεις των άρθρων 81Α, 235, 236, 237, 242, 256, 258, 259, 358 και 390 Π.Κ. καθώς και των νόμων 927/1979 και 3304/2005.
Εξάλλου, από τις ίδιες ως άνω διατάξεις σαφώς προκύπτει ότι αυτές, σύμφωνα και με την από το άρθρο 94 παρ. 3 του Π.Κ. καθιερωθείσα αρχή της αυτοτέλειας των ποινών που έχουν συνεπιμετρηθεί στη συνολική ποινή, αναφέρονται στις επί μέρους ποινές, έστω και αν έχουν συνεπιμετρηθεί στη συνολική ποινή...........
Συνεπώς, αφού η ποινή που επιβλήθηκε στον αναιρεσείοντα κατηγορούμενο για κάθε πράξη δεν υπερβαίνει τους έξι μήνες και δεν έχει καταστεί αμετάκλητη, ούτε προκύπτει ότι έχει εκτιθεί, δεν μπορεί να εκδικαστεί η προκειμένη αίτηση αναιρέσεως με τα σημερινά δεδομένα, γιατί η υπόθεση έπρεπε κατά νόμο να τεθεί στο αρχείο από τον αρμόδιο Εισαγγελέα, δεδομένου ότι δεν υπάγεται σε κάποια από τις εξαιρέσεις που αναφέρονται παραπάνω και πρέπει η συζήτηση αυτής να κηρυχθεί απαράδεκτη. Διαφορετική αντιμετώπιση του ζητήματος τούτου θα προσέκρουε στο άρθρο 2 παρ. 1 του ΠΚ και 470 ΚΠΔ...."
free image by pixabay.com
- 1666/2016 ΑΠ (απόσπασμα ποινικής απόφασης Αρείου Πάγου σχετικά με το ν. 4411/2016)
"....Κατά το άρθρο 9 του ν. 4411/2016 (ΦΕΚ Α 142/3-8-2016) "1. Ποινές διάρκειας μέχρι έξι (6) μηνών που έχουν επιβληθεί με αποφάσεις, οι οποίες έχουν εκδοθεί μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος νόμου, εφόσον οι αποφάσεις δεν έχουν καταστεί αμετάκλητες και οι ποινές αυτές δεν έχουν εκτιθεί με οποιονδήποτε τρόπο μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος νόμου, παραγράφονται και δεν εκτελούνται, υπό τον όρο ότι ο καταδικασθεί δεν θα τελέσει μέσα σε δύο (2) έτη από τη δημοσίευση του νόμου αυτού νέα από δόλο αξιόποινη πράξη, για την οποία θα καταδικασθεί αμετάκλητα οποτεδήποτε σε ποινή στερητική της ελευθερίας ανώτερη των έξι (6) μηνών. Σε περίπτωση νέας καταδίκης ο καταδικασθείς εκτίει αθροιστικά, μετά την έκτιση της νέας ποινής και τη μη εκτιθείσα, και δεν υπολογίζεται στο χρόνο παραγραφής της μη εκτιθείσας ποινής, ο διανυθείς χρόνος από τη δημοσίευση του νόμου αυτού μέχρι την αμετάκλητη καταδίκη για τη νέα πράξη.
2. Οι μη εκτελεσθείσες κατά την παράγραφο 1 αποφάσεις τίθενται στο αρχείο με πράξη του αρμόδιου εισαγγελέα ή δημόσιου κατηγόρου. Η παραγραφή των ποινών δεν κωλύει την επιβολή των προβλεπόμενων από το νόμο διοικητικών κυρώσεων στις υποθέσεις αυτές .
3. Εξαιρούνται των άνω ρυθμίσεων αποφάσεις που αφορούν παραβάσεις των άρθρων 81Α, 235, 236, 237, 242, 256, 258, 259, 358 και 390 του Ποινικού Κώδικα, καθώς και των νόμων 927/1979 (Α’ 139) και 3304/2005 (Α’ 16)". Εξ’ άλλου, από τη διάταξη του άρθρου 2 παρ. 1 Π.Κ., που ορίζει ότι, αν από την τέλεση της πράξης έως την αμετάκλητη εκδίκασή της ίσχυσαν δύο ή περισσότεροι νόμοι, εφαρμόζεται αυτός που περιέχει τις ευμενέστερες για τον κατηγορούμενο διατάξεις, προκύπτει ότι καθιερώνεται η αρχή της αναδρομικότητας του επιεικέστερου νόμου που ίσχυσε από την τέλεση της πράξης μέχρι τον χρόνο της αμετάκλητης εκδίκασης της υπόθεσης, ενώ είναι πρόδηλο ότι ευμενέστερος για τον κατηγορούμενο είναι και ο νόμος που θεσπίζει παραγραφή των ποινών και πρόκειται για ουσιαστικού δικαίου διάταξη.
Περαιτέρω, από τις διατάξεις του άρθρου 114 ΠΚ, σε συνδυασμό και προς τις διατάξεις των άρθρων 511 εδ. τελ. και 514 εδ. δ’ στοιχ. β’ ΚΠοινΔ, συνάγεται, ότι, αν κριθεί παραδεκτή η αίτηση αναίρεσης ο ‘ Αρειος Πάγος εφαρμόζει αυτεπαγγέλτως τον επιεικέστερο νόμο που ισχύει μετά τη δημοσίευση της προσβαλλόμενης απόφασης...."
* Υ.Γ. : Ευχαριστώ για την επίσκεψη. Για οποιαδήποτε ερώτηση ή απορία επικοινωνήστε μαζί μας. Θα χαρώ πολύ να συνομιλήσω μαζί σας για το θέμα που σας απασχολεί.
Γιώργος Γιαγκουδάκης, Ειδικός Δικηγόρος, Tηλέφωνα 2510834031, κιν. 6945227120, giagkoud@yahoo.com
