Οφείλεται διατροφή για το παρελθόν και σε ποιες περιπτώσεις?

Κατά το άρθρο 1498 ΑΚ όπως ισχύει μετά το νόμο 1329/1983 διατροφή για το παρελθόν δεν οφείλεται παρά μόνο από την υπερημερία.

Υπερημερία, κατά το άρθρο 340 ιδίου Κώδικα, επέρχεται αν προηγήθηκε δικαστική ή εξώδικη όχληση του οφειλέτη από το δανειστή. Όταν πρόκειται για οφειλή περιοδικών παροχών, όπως στη διατροφή η όχληση γι’ αυτές μπορεί να γίνει είτε για το σύνολο των μελλουσών παροχών είτε και για συγκεκριμένο μέρος, δηλαδή για παροχές ορισμένου χρόνου (ΑΠ 342/2001 Δνη 43. 114, ΑΠ 1547/1986 Νοβ. 87.1040, ΕφΘεσ. 222/2000 Αρμ. 2000.1493, ΕΑ 926/1995 Δνη 96.1119, ΕΑ 7841/1995 Δνη 37. 1120, ΕΑ 2340/1986 Δνη 1986.1142, ΕφΠειρ. 163/1990 Δνη 33. 403 ). 

Σε κάθε περίπτωση όμως η όχληση πρέπει να είναι ορισμένη και σαφής κατά το περιεχόμενό της, με την έννοια ότι θα πρέπει να προσδιορίζεται κατά το είδος, την έκταση κλπ η συγκεκριμένη παροχή που καλείται να εκπληρώσει ο οφειλέτης. 

(4) απαντήσεις σε καίρια ερωτήματα για την εύλογη αιτία διακοπής έγγαμης συμβίωσης

Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζεις πότε μια διακοπή έγγαμης συμβίωσης είναι εύλογη (δικαιολογημένη) και πότε όχι και τι σημαίνει αυτό. 

Η νομολογία έχει αποφανθεί σχετικά με το θέμα αυτό, όταν πρόκειται να κρίνει θετικά ή αρνητικά για υποβαλλόμενο αίτημα διατροφής εν διαστάσει συζύγου. 

Σχετική διάταξη αστικού κώδικα είναι το άρθρο 1391 (Διακοπή της συμβίωσης) που έχει ως εξής: 

                   

  "Αν  ο  σύζυγος διέκοψε την έγγαμη συμβίωση για εύλογη αιτία, η διατροφή, που του οφείλεται από τον  άλλο,  πληρώνεται  σε  χρήμα  και προκαταβάλλεται κάθε μήνα.      

   Η  υποχρέωση  διατροφής της προηγούμενης παραγράφου παύει ή το ποσό της αυξάνεται ή μειώνεται, όταν το επιβάλλουν οι περιστάσεις."

1. Τι είναι εύλογη αιτία διακοπής της έγγαμης συμβίωσης: 

Σύμφωνα με την νομολογία,  ως εύλογη αιτία θεωρείται οποιοδήποτε γεγονός ικανό να δικαιολογήσει τη διάσπαση της συμβίωσης, χωρίς να ενδιαφέρει ο τρόπος με τον οποίο επέρχεται αυτή η διάσπαση (εγκατάλειψη ή αποπομπή) . Αδιάφορο είναι επίσης αν η εύλογη αιτία είναι υπαίτιο ή ανυπαίτιο γεγονός.