Δικηγορος Καβαλας - Αρθρα, νομικες συμβουλες.
Πως αποφάσισε το Μονομελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης απαλλάσσοντας από διατροφή της συζύγου τον εν διαστάσει σύζυγο?
"..........Όταν διακοπεί η έγγαμη συμβίωση, οπότε δεν υπάρχει «κοινός οίκος» και «οικογενειακές ανάγκες» παύει μεν η υποχρέωση συνεισφοράς διότι δεν είναι νοητή, αλλά ο σύζυγος που διέκοψε την έγγαμη συμβίωση από εύλογη αιτία ή εγκαταλείφθηκε από τον άλλο, δικαιούται να απαιτήσει από τον άλλο σύζυγο διατροφή σε χρήμα, προκαταβαλλομένη κάθε μήνα, με τις ίδιες προϋποθέσεις που δικαιούνταν κατά τη διάρκεια της συμβίωσης, με τη διαφορά ότι ενώ όταν υπάρχει συμβίωση οι υποχρεώσεις συνεισφοράς δεν συμψηφίζονται, αλλά εκπληρώνονται αθροιστικά, όταν διακοπεί η συμβίωση χωρεί ένα είδος συμψηφισμού των αμοιβαίων υποχρεώσεων για διατροφή, με την έννοια ότι δικαιούχος τελικά είναι μόνο ο σύζυγος, ο οποίος υπό τους όρους της έγγαμης συμβίωσης, οφείλει τη μικρότερη συνεισφορά και στον οποίο, εφόσον διέκοψε την έγγαμη συμβίωση για εύλογη αιτία ή εγκαταλείφθηκε από τον άλλο σύζυγο, οφείλεται ως διατροφή σε χρήμα η διαφορά μεταξύ της μεγαλύτερης συνεισφοράς του άλλου και της δικής του μικρότερης συνεισφοράς (ΟλΑΠ 9/1991 ό.π., ΑΠ 565/ 2002 ΕλλΔνη 44. 438, ΑΠ 1382/ 2000 ΕλλΔνη 42. 687). Η διατροφή δηλαδή του δικαιούχου προσδιορίζεται σύμφωνα με τις ανάγκες του, όπως αυτές έχουν διαμορφωθεί υπό καθεστώς έγγαμης συμβίωσης συνεκτιμωμένων όμως και των νέων αναγκών που προέκυψαν με λήψη υπόψη των οικονομικών δυνάμεων - υπόχρεου από τη χωριστή διαβίωση και με συσχετισμό των εκατέρωθεν οφειλόμενων συμβολών στην αντιμετώπιση των διαφορετικών αναγκών του ενός από τον άλλον (βλ. ΑΠ 1134/2008, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ - ΑΠ 714/1984, ΕλλΔνη 26.431).
Εύλογη αιτία για τη διακοπή της έγγαμης συμβίωσης, θεωρείται, μεταξύ άλλων, κάθε γεγονός, ανεξάρτητα από τη διακοπή της έγγαμης συμβίωσης (βλ. ΑΠ 804/1994 ΕλλΔνη 37.98) ο τρόπος με τον οποίο επέρχεται η διάσπαση (εγκατάλειψη ή αποπομπή) δεν ενδιαφέρει. Έτσι η εύλογη αιτία μπορεί να οφείλεται σε υπαιτιότητα του ενός από τους συζύγους ή και των δύο (βλ.ΑΠ 1031/1993 ΕΕΝ 1994. 612). Ειδικότερα, κατά την αληθινή έννοια του όρου αυτού, εύλογη αιτία υπάρχει στην περίπτωση, κατά την οποία συντρέχουν περιστατικά και εν γένει συνθήκες, από τα οποία δύναται να ιδρυθεί υπέρ του διακόψαντος τη συμβίωση και ζητούντος τη διατροφή σε χρήμα συζύγου ο από το άρθρο 1439 παρ. 1 ΑΚ λόγος διαζυγίου για ισχυρό κλονισμό της έγγαμης σχέσης για τον οποίο πλέον δεν απαιτείται υπαιτιότητα, όπως επίσης και στην περίπτωση που συντρέχουν περιστατικά και συνθήκες, υπό τα οποία και όταν αυτά δεν είναι ικανά προς ίδρυση του ως άνω λόγου διαζυγίου, η αξίωση του υπόχρεου προς παροχή της ζητούμενης από τον άλλο σύζυγο διατροφής, για συμβίωση παρίσταται ως κατάχρηση δικαιώματος (βλ.ΑΠ 1659/2003 ΧρΙΔ 2004. 333, ΑΠ 565/2002, ΕλλΔνη 2003. 438).
Τότε, μόνο, ο σύζυγος που είναι υπόχρεος σε διατροφή του άλλου απαλλάσσεται από την υποχρέωση αυτή όταν η διάσπαση επήλθε για λόγους που αποκλειστικά ανάγονται στο πρόσωπο του δικαιούχου, ο οποίος διακόπτει τη συμβίωση από ίδια πρωτοβουλία και υπαιτιότητα παρά την αντίθετη θέληση του υπόχρεου που επιθυμεί την εξακολούθησή της (ΕφΠειρ 214/2016 ΝΟΜΟΣ)........." - (απόσπασμα της με αριθ. 2197/2018 απόφασης Μον. Πρωτοδικείου Θεσ/νίκης (ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ)
-------- . --------
* Υ.Γ. : Ευχαριστώ για την επίσκεψη. Για οποιαδήποτε ερώτηση ή απορία επικοινωνήστε μαζί μας. Θα χαρώ πολύ να συνομιλήσω μαζί σας για το θέμα που σας απασχολεί. - Γιώργος Γιαγκουδάκης, Ειδικός Δικηγόρος Διαζυγίων - Οικογενειακού δικαίου στη Καβάλα - Tηλέφωνα 2510834031, κιν. 6945227120
