Αγαπητοί φίλοι και φίλες καλωσήλθατε και πάλι στο blog μου.
Στο προηγούμενο βίντεο μιλήσαμε για την αντιμετώπιση παράλογων ή υπερβολικών αξιώσεων διατροφής ανηλίκων τέκνων.
Σήμερα θα μιλήσουμε για ένα πάρα πολύ διαχρονικό σημαντικό θέμα. Έχει να κάνει με τις οικονομικές δυνάμεις/ εισοδήματα χωρισμένων γονιών για τον καθορισμό δίκαιας διατροφής ανηλίκου τέκνου.
Ειδικότερα θα αναλύσουμε και θα δώσουμε απαντήσεις σε πολλά ερωτήματα που μπορεί να έχετε όπως:
Τι θα πρέπει να περιλαμβάνεται στις οικονομικές δυνάμεις των γονέων για τον καθορισμό διατροφής ανηλίκου τέκνου, για την κοινή υποχρέωση των γονέων να διατρέφουν τα ανήλικα τέκνα τους, τι περιλαμβάνεται στην έννοια των εισοδημάτων των γονέων, για την έννοια της καλής πίστης στην διατροφή ανηλίκων, αν διέπει η καλή πίστη τα οικογενειακά δικαιώματα, την σημασία σωστού υπολογισμού των οικονομικών δυνάμεων των γονέων για καθορισμό διατροφής ανηλίκων τέκνων.
Μείνετε μαζί μου μέχρι το τέλος για να έχεις όλες τις απαντήσεις. Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζεις τον νόμο και τα δικαιώματά σου, πότε και πως μπορείς να τα ασκήσεις προς όφελός σου.
Να σας υπενθυμίσω για όσους δεν το έχετε κάνει μέχρι τώρα να εγγραφείτε στο κανάλι μου κάτω δεξιά στο κόκκινο κουμπί. Κάνετε επίσης ένα κλικ στο καμπανάκι για να ενημερώνεστε αμέσως για όλα τα νέα βίντεό μου.
Γειά σας είμαι ο Γιώργος Γιαγκουδάκης δικηγόρος Καβάλας, ειδικός για διαζύγια και οικογενειακό δίκαιο και σας ενημερώνω όπως πάντα, πάνω σε χρήσιμα και ενδιαφέροντα θέματα οικογενειακού δικαίου.
Ξεκινάμε κατευθείαν χωρίς καμιά καθυστέρηση στο σημερινό θέμα μας. Είμαι σίγουρος ότι απασχολεί πάρα πολλούς χωρισμένους γονείς.
Με βάσει την μέχρι τώρα νομολογία των δικαστηρίων μας θα πρέπει να επισημάνουμε τα εξής:
Σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 1489 οι γονείς έχουν την υποχρέωση να διατρέφουν το τέκνο τους από κοινού ανάλογα με τις δυνάμεις τους.
Οικονομικές «δυνάμεις» των γονέων, ανάλογα με τις οποίες οι γονείς οφείλουν να διατρέφουν τα τέκνα τους, αποτελούν η προσωπική εργασία, η (απρόσοδη) περιουσία καθώς και τα εισοδήματα. Στα εισοδήματα συμπεριλαμβάνονται τόσο τα υπαρκτά εισοδήματα, όσο και τα εισοδήματα εκείνα που ο γονέας υπαίτια αντίθετα με την καλή πίστη (άρθ. 288 Α.Κ.) παραλείπει να εισπράξει μολονότι έχει τη σχετική δυνατότητα (ad hoc ΑΠ 1507/2001 ΕλΔνη 44, 1592 και σε ΝοΒ 50, 1658). Δηλαδή πρόκειται για εκείνα τα εισοδήματα που υπαίτια
α) είτε με σκοπό την ολική ή μερική ματαίωση της εξοφλήσεως της διατροφής (αν είναι υπόχρεος διατροφής) ή της εκπεστέας ανάλογης συνεισφοράς (αν είναι δικαιούχος διατροφής)
β) είτε με πλήρη αδιαφορία γι` αυτήν (διατροφή ή συνεισφορά αντίστοιχα), παραλείπει να εισπράξει αν και μπορεί.
Έτσι εναντίον της καλής πίστεως ενεργεί ο γονιός όταν με το σκοπό ματαιώσεως, ολικά ή μερικά, της υποχρεώσεώς του για την καταβολή διατροφής στο τέκνο του αποφεύγει να εργασθεί εντελώς ή να συμπληρώσει το εισόδημά του με πρόσθετη εργασία πρόσφορη για την ηλικία του, την κατάσταση της υγείας του και τις λοιπές βιοτικές, συνθήκες. Το ίδιο ισχύει και όταν ο γονιός αν και δεν διαθέτει περιουσία, αποφεύγει να εργασθεί εντελώς από προσωπικές εκτιμήσεις που ενέχουν και αδιαφορία για την υποχρέωση διατροφής του τέκνου του.
Με τον όρο “καλή πίστη” του άρθρου 288 ΑΚ νοείται η σε κάθε χρηστό και έντιμο άνθρωπο επιβαλλόμενη στις συναλλαγές ευθύτητα και εντιμότητα για την ουσιαστική επίτευξη του σκοπού της ενοχής. Η κατά το άρθρο αυτό καλή πίστη διέπει και τα οικογενειακά δικαιώματα.
Κατά πάγια νομολογία οι οικονομικές δυνατότητες των γονέων του ανηλίκου προς συνεισφορά στη διατροφή του συναρτώνται και προς τη δυνατότητά τους να αποκτήσουν εισόδημα από εργασία ανάλογη προς τα προσόντα και τις δεξιότητές τους τις επαγγελματικές γνώσεις. Την εργασία αυτή, κατά τις αρχές της καλής πίστης, οφείλουν να αναζητήσουν και, ανάλογα με την κατάσταση της αγοράς εργασίας, μπορούν να βρούν για να απασχοληθούν επικερδώς.