Πότε προσβάλλεται η τιμή με εξύβριση; (Μέρος Α΄)

   * Δημοσιεύτηκε  8 /2/2014  στην "Πρωϊνή" Εφημερίδα της Καβάλας

    Στο προηγούμενο άρθρο μιλήσαμε για τη δυσφήμηση, απλή και συκοφαντική. Σήμερα θα μιλήσουμε για την εξύβριση, που και αυτή είναι από τα κατεξοχήν κατ΄ έγκληση εγκλήματα. Το εικοστό πρώτο κεφάλαιο του Ποινικού μας Κώδικα είναι αυτό που περιλαμβάνει βασικώς τα εγκλήματα κατά της τιμής τα οποία είναι η εξύβριση (άρθ. 361 Π.Κ.), η απλή δυσφήμηση (άρθ. 362 Π.Κ.) και η συκοφαντική δυσφήμηση (άρθ. 363 Π.Κ.)

Η εξύβριση είναι διαφορετική αξιόποινη πράξη από τη δυσφήμηση.

Πριν να μιλήσω για αυτό το θέμα θα ήθελα πρώτα να μου επιτρέψετε να μιλήσω για την προ ημερών εκδοθείσα (3-2-2014) απόφαση - σταθμό του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Κατερίνης που έρχεται να επιβεβαιώσει αυτά που γράφτηκαν σε ένα προηγούμενο άρθρο μου για την αντισυνταγματικότητα του αυτόφωρου στο αδίκημα της μη καταβολής χρεών προς το Δημόσιο (δημοσίευση 1/10/2013 στη "ΠΡΩΪΝΗ" Καβάλας) ως μη διαρκούς εγκλήματος. Συγκεκριμένα είχα γράψει και κρίνω σκόπιμο να επαναλάβω ότι : "Σύμφωνα με το Ελληνικό Σύνταγμα και το άρθ. 2 παρ. 1 "Ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελεί την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας". Άραγε εν καιρώ μεγάλης και παρατεταμένης οικονομικής κρίσης πόσο συμβαδίζει η αυτόφωρη διαδικασία και η στοιχειοθέτηση ως διαρκούς του παραπάνω αδικήματος με τις επιταγές του Συντάγματος αδιακρίτως και μάλιστα σε συμπολίτες μας που έχουν αποδεδειγμένα οικονομική και περιουσιακή αδυναμία πληρωμής των χρεών τους στο δημόσιο.

Γιατί πάντα θεωρείται από τα δικαστήρια ότι ενυπάρχει δόλος στη διάπραξη του αδικήματος; Έχουν όλοι αυτοί που καταδικάζονται τη δυνατότητα να πληρώσουν και δεν το κάνουν σκόπιμα; Και αν ναι (αμφιβάλλω σοβαρά για αυτό), ποιος άραγε έχει το βάρος της απόδειξης για να υπάρχει καταδίκη;

Αναρωτιέμαι εύλογα το συνταγματικά κατοχυρωμένο έννομο αγαθό της ζωής και της ελευθερίας του ανθρώπου υπό τις παρούσες συνθήκες δεν είναι υπέρτερο από το τυχόν έννομο συμφέρον της Πολιτείας για είσπραξη χρεών προς το δημόσιο; Μπορεί ο νομοθέτης να "βαφτίζει" κατά βούληση ποινικά αδικήματα ως διαρκή για εφαρμογή της αυτόφωρης διαδικασίας; "

Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Κατερίνης δικάζοντας επιχειρηματία που είχε συλληφθεί για βεβαιωμένες οφειλές ύψους 290.000 ευρώ προς το Δημόσιο, έκρινε ότι είναι αντισυνταγματική η αυτόφωρη σύλληψη και διαδικασία. Μετά παρέπεμψε την εκδίκαση της υπόθεσης σε τακτική δικάσιμο για τον Οκτώβριο 2014. Το δικαστήριο έκανε δεκτή την ένσταση του συνήγορου υπεράσπισης ότι οι σχετικές διατάξεις του ν. 3943/2011, που χαρακτηρίζουν διαρκές το αδίκημα μη καταβολής χρεών στο Δημόσιο, είναι αντίθετες στα άρθρα 2 παρ. 1 και 7 παρ. 1 του Συντάγματος, αλλά και σε θεμελιώδεις αρχές του Ποινικού Δικαίου. Ο κατηγορούμενος ζητούσε τη παραπομπή της υπόθεσής του σε τακτική δικάσιμο, προκειμένου να του δοθεί χρόνος να προβεί σε ρύθμιση του χρέους του.

Τα δικαστήρια θα πρέπει πλέον κατά τη ταπεινή μου γνώμη, όταν δικάζουν σχετικές υποθέσεις αυτόφωρης διαδικασίας να εξετάζουν και να κρίνουν ΑΥΤΕΠΑΓΓΕΛΤΑ την ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ της σχετικής ρύθμισης, που είναι εισπρακτικού χαρακτήρα, ώστε να σταματήσει επιτέλους το μπαράζ αυτόφωρων συλλήψεων οφειλετών του δημοσίου για το αδίκημα της μη καταβολής χρεών στο Δημόσιο. Κατά το άρθρο 93 παρ. 4. του Συντάγματος "Tα δικαστήρια υποχρεούνται να μην εφαρμόζουν νόμο που το περιεχόμενό του είναι αντίθετο προς το Σύνταγμα".

Στο σημείο αυτό όμως ας επανέλθουμε στο θέμα της προσβολής τιμής με εξύβριση, μιλώντας πρώτα για τον ορισμό της εξύβρισης και τη διάταξη που προβλέπει το αδίκημα αυτό.

ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΞΥΒΡΙΣΗΣ

Η εξύβριση στη βασική της μορφή είναι πλημμέλημα και προβλέπεται στη παρ. 1 του άρθρου 361 Π.Κ. που έχει ως εξής:

"1. ‘Οποιος, εκτός από τις περιπτώσεις της Δυσφήμησης (άρθρα 367 και 363), προσβάλλει την τιμή άλλου με λόγο ή με έργο ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο, τιμωρείται με Φυλάκιση μέχρι ενός έτους ή με χρηματική ποινή. Η χρηματική ποινή μπορεί να επιβληθεί και μαζί με την ποινή της Φυλάκισης."

Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι η εξύβριση συνεπώς έχει χαρακτήρα επικουρικό έναντι της απλής και συκοφαντικής δυσφημήσεως. Για την στοιχειοθέτηση της εξυβρίσεως απαιτείται:

α) προσβολή της τιμής, δηλαδή αμφισβήτηση της ηθικής και κοινωνικής αξίας του προσώπου του παθόντος, είτε περιφρόνηση γι` αυτόν από το δράστη, εκτιμωμένων των σχετικών εκφράσεων "κατά την κοινή αντίληψη",

β) η προσβολή να αφορά ζώντα φυσικά πρόσωπα ασχέτως με την κατάστασή τους ή την ηλικία τους,

γ) εξωτερίκευση της προθέσεως εξυβρίσεως γραπτώς ή προφορικώς με λέξεις ή φράσεις ή με άλλο τρόπο που κατ` αντικειμενική κρίση περιέχουν προσβολή της τιμής,

δ) δόλος του δράστη εγκείμενος στην πρόθεση αυτού για την τελευταία αυτή και γνώση ότι με τοιαύτη οικειοθελή ενέργεια προσβάλλεται η τιμή του άλλου.

Δηλαδή στην εξύβριση, ο όρος τιμή λαμβάνεται με ευρεία έννοια και σημαίνει την αξίωση το άτομο να μη τυγχάνει από κάποιον άλλο αρνητικής αξιολογικής κρίσεως ή μεταχειρίσεως τέτοιας που να δηλώνει έλλειψη εκτίμησης του δράστη προς τον παθόντα σχετικά με τη συνολική αξία του, δηλαδή και την ηθική και την κοινωνική.

Η κοινωνικότητα του προσώπου έχει ανάγκη απολύτου σεβασμού, η δε καθ` οιονδήποτε τρόπο προσβολή συνεπάγεται μείωση της προσωπικής αξίας, η δε αποκατάσταση επιβάλλει την επέμβαση της ποινικής καταστολής με στόχο την άρση της προκληθείσης προσβολής εν αγνοία του παθόντος. Ο νόμος θεσπίζει ευρύ πλαίσιο προστασίας του προσώπου, δεδομένου ότι ως εξύβριση θεωρείται κάθε είδος προσβολής η οποία λαμβάνει χώραν με έργο ή λόγο ή με οποιονδήποτε άλλο δυνατό τρόπο, πρόσφορο και αντικειμενικώς κρινόμενο.

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΕΞΥΒΡΙΣΗΣ - ΜΟΡΦΕΣ ΕΞΥΒΡΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ

Από τη διάταξη 361 Π.Κ. η συμπεριφορά της εξύβρισης προκύπτει ότι καθορίζεται σε συνδυασμό με τις διατάξεις 362 και 363 Π.Κ. που αποτελούν τη δυσφήμηση, απλή και συκοφαντική. Δηλαδή οποιαδήποτε άλλη προσβολή της τιμής (τελούμενη με λόγο ή έργο ή με οιονδήποτε άλλο τρόπο) εκτός της δυσφήμησης, αποτελεί εξύβριση.

Οι κατηγορίες εξύβρισης αποτελούν μορφές συμπεριφοράς που

α) αποτελούν διαμφισβήτηση κοινωνικοηθικής ή νομικής αξίας του ατόμου.

Εδώ περιλαμβάνονται ισχυρισμοί γεγονότων μόνο μπροστά στο φορέα της τιμής, αξιολογικές κρίσεις και χαρακτηρισμοί (αόριστοι και πολυσήμαντοι) και θεμελιωμένες ή μικτές αξιολογικές κρίσεις ( ’εμμεσος ισχυρισμός γεγονότος, αναγκαίο συμπέρασμα, προσβλητικός χαρακτηρισμός σε γεγονότα μη καθ’ εαυτά θίγοντα τη τιμή, υπερβολή αξιολόγησης- υπέρβαση ορίων με προφανή δυσαναλογία με τα γεγονότα )

β) οιανδήποτε άλλη καταφρονητική μεταχείριση. Πρόκειται για εξυβρίσεις με τη "μορφή" εκδηλώσεως. Εδώ περιλαμβάνεται 1) η περίπτωση της παρ. 3 εδ. 2 άρθρου 366 Π.Κ. περί άρσης του αξιόποινου της απλής δυσφήμησης αν το προσβλητικό γεγονός είναι αληθινό όπου ακόμη μπορεί να τιμωρηθεί ο δράστης για εξύβριση " 3. Η απόδειξη της αλήθειας του γεγονότος που αφορά η Δυσφήμηση δεν αποκλείει την τιμωρία για Εξύβριση, αν από τον τρόπο που εκδηλώθηκε ή από τις περιστάσεις υπό τις οποίες τελέστηκε η Δυσφήμηση προκύπτει σκοπός Εξύβρισης" και 2) η περίπτωση του άρθρου 367 παρ.2 Π.Κ. σε περιπτώσεις μη εφαρμογής της παρ. 1 του ίδιου άρθρου (περί άρσης του αδίκου προσβολών τιμής -απλής δυσφήμησης και εξύβρισης) όπου επίσης "από τον τρόπο της εκδήλωσης ή από τις περιστάσεις υπό τις οποίες τελέστηκε η πράξη, προκύπτει σκοπός Εξύβρισης"

Απαιτείται από το τρόπο και τις περιστάσεις να προκύπτει σκοπός εξύβρισης, γνώση ότι η εκδήλωση έχει εξυβριστικό χαρακτήρα και θέληση να περιέλθει αυτή στη γνώση του αποδέκτη.

Υπάρχει εξύβριση μορφής όταν το αληθινό γεγονός που ισχυρίζεται ο δράστης βρίσκεται σε προφανή δυσαναλογία με το τρόπο και της περιστάσεις της εκφράσεως. Ακόμη και σε καταφρονητικούς χαρακτηρισμούς ή επίθετα και βλαστήμιες, χυδαίες φράσεις, απειλές, ενέργειες με καταφρονητικό χαρακτήρα, εικόνες, άρνηση αρμόζουσας μεταχείρισης σε όσους έχουν ακέραιη τιμή κ.λ.π.

ΠΡΟΝΟΜΙΟΥΧΑ ΜΟΡΦΗ ΕΞΥΒΡΙΣΗΣ ΑΡΘ. 361 ΠΑΡ. 2 Π.Κ.

Κατά το άρθρο 361 παρ.. 2 Π.Κ. η εξύβριση τιμωρείται κατ΄εξαίρεση ως πταίσμα :" 2. ‘Οταν η προσβολή της τιμής δεν είναι ιδιαίτερα βαριά, αν ληφθούν υπόψη οι περιστάσεις και το πρόσωπο του ατόμου που προσβλήθηκε, ο υπαίτιος τιμωρείται με Κράτηση ή με πρόστιμο".

Για να χαρακτηρισθεί η εξύβριση ως πταίσμα απαιτείται να μην είναι ιδιαίτερα βαριά η προσβολή της τιμής.

Από την αρνητική αυτή διατύπωση δεν έπεται ότι η εν § 1 του άρθρου 361 εξύβρισις, για να τιμωρηθεί ως πλημμέλημα, πρέπει να είναι ιδιαζόντως βαρεία, ούτε να βεβαιούται στην απόφαση τούτο, διότι τέτοιο συστατικό της εξυβρίσεως δεν τίθεται στη § 1 του άρθρου 361. Κριτήρια, βάσει των οποίων θα αξιολογηθεί μια προσβολή της τιμής ως μη ιδιαζόντως βαρεία αποτελούν αφενός οι περιστάσεις υπό τις οποίες τελέστηκε η πράξη, αφετέρου το πρόσωπο του προσβληθέντος. Ιδιαζόντως βαριά είναι η εξύβριση που έγινε δημόσια ενώπιον πολλών ατόμων, χυδαίως, με έργα κ.λ.π.

Από την συνεκτίμηση των στοιχείων, και αξιολογούμενης συνολικά της εκάστοτε συγκεκριμένης

συμπεριφοράς, δηλαδή από απόψεως χρόνου, τόπου, τρόπου εκτελέσεως, ηλικίας, μόρφωσης,

κοινωνικής θέσης, επαγγέλματος κ.λπ. του προσβληθέντος, θα κριθεί η πλήρωση ή μη των στοιχείων της αντικειμενικής υπόστασης του περί ού ο λόγος εγκλήματος.

Τέλος, πρέπει να σημειωθεί με έμφαση ότι η κατά τα άνω προνομιούχος μορφή εξύβρισης τιμωρείται μόνον αν έχει τελεστεί με δόλο, παρόλο που ως πταίσμα θα έπρεπε να τιμωρείται και

όταν τελείται από αμέλεια, εφόσον ο νόμος δεν αξιώνει ρητώς δόλο (άρθ. 26 παρ. 2 Π.Κ.), αφού,

αλλιώς, αντίθετη ερμηνεία «θα οδηγούσε σε υπερβολική τιμώρηση μιας πράξης ήσσονος ποινικής απαξίας»

ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΥΠΟΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΞΥΒΡΙΣΗΣ

Απαιτείται δόλος που περιλαμβάνει τη γνώση ότι η εκδήλωση είναι πρόσφορη να προσβάλει τη τιμή ορισμένου προσώπου (αντικειμενική ερμηνεία) και θέληση ή αποδοχή του δράστη να περιέλθει η προσβλητική εκδήλωση στη γνώση του άλλου. Δόλος με αυτήν την έννοια απαιτείται και στην προνομιούχα εξύβριση, που τιμωρείται ως πταίσμα, για τους λόγους που προανέφερα.

ΠΟΤΕ ΑΙΡΕΤΑΙ ΤΟ ΑΔΙΚΟ ΤΗΣ ΕΞΥΒΡΙΣΗΣ - ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΕΣ ΠΡΟΣΒΟΛΕΣ ΤΗΣ ΤΙΜΗΣ

Στο προηγούμενο άρθρο μιλήσαμε πιο αναλυτικά για την άρση του αδίκου. Θα επαναλάβουμε και εδώ ότι πέραν των γενικών λόγων που αίρουν τον άδικο χαρακτήρα της πράξης (π.χ. συναίνεση ή άμυνα) μπορεί να συντρέχει και ειδικός λόγος θεμιτής προσβολής της τιμής για τη εξύβριση σύμφωνα με το άρθρο 367 Π.Κ. το οποίο έχει ως εξής:

"1. Δεν αποτελούν άδικη πράξη: α) οι δυσμενείς κρίσεις για επιστημονικές, καλλιτεχνικές ή επαγγελματικές εργασίες β) οι δυσμενείς εκφράσεις που περιέχονται σε έγγραφο δημόσιας αρχής για αντικείμενα που ανάγονται στον κύκλο της υπηρεσίας της, καθώς και γ) οι εκδηλώσεις που γίνονται για την εκτέλεση νόμιμων καθηκόντων, την άσκηση νόμιμης

εξουσίας ή για την διαφύλαξη (προστασία) δικαιώματος ή από άλλο δικαιολογημένο ενδιαφέρον ή δ) σε ανάλογες περιπτώσεις.

2. Η προηγούμενη διάταξη δεν εφαρμόζεται: α) όταν οι παραπάνω κρίσεις και εκδηλώσεις περιέχουν τα συστατικά στοιχεία της πράξης του άρθρου 363, καθώς και β) όταν από τον τρόπο της εκδήλωσης ή από τις περιστάσεις υπό τις οποίες τελέστηκε η πράξη, προκύπτει σκοπός Εξύβρισης."

Η παραπάνω απαρίθμηση θεωρείται ενδεικτική και αφορά εξυβρίσεις και απλές δυσφημίσεις.

Δεν αίρεται στις περιπτώσεις αυτές ο άδικος χαρακτήρας της δυσφημιστικής ή υβριστικής εκδήλωσης και παραμένει η ποινική ευθύνη του δράστη όταν συντρέχει περίπτωση συκοφαντικής δυσφήμησης ή όταν από τον τρόπο εκδήλωσης ή από τις περιστάσεις που έγινε προκύπτει σκοπός εξύβρισης, δηλαδή σκοπός που κατευθύνεται ειδικά στην προσβολή της τιμής του άλλου.

Ειδικότερα, επί προσβολής της τιμής προσώπου προβλέπεται στο άρθρ. 367 ΠΚ ότι δεν αποτελούν άδικη πράξη και επομένως δεν δημιουργούν υποχρέωση προς αποζημίωση οι εκδηλώσεις που γίνονται, πέραν των άλλων περιπτώσεων, και από δικαιολογημένο ενδιαφέρον, εκτός αν περιέχουν τα συστατικά στοιχεία της συκοφαντικής δυσφήμησης, καθώς και όταν από τον τρόπο της εκδήλωσης ή τις περιστάσεις τέλεσης της πράξης προκύπτει σκοπός εξύβρισης. Δικαιολογημένο δε ενδιαφέρον, που πηγάζει από τη συνταγματικά κατοχυρωμένη ελευθερία και την κοινωνική αποστολή του τύπου, έχουν και τα πρόσωπα που συνδέονται με τη λειτουργία του και κατά κύριο λόγο οι δημοσιογράφοι για τη δημοσίευση ειδήσεων, γεγονότων και σχολίων σχετικών με τις ενέργειες ή παραλείψεις και τη συμπεριφορά προσώπων που παρουσιάζουν ενδιαφέρον για το κοινωνικό σύνολο. Για τις πράξεις ή τη συμπεριφορά των προσώπων αυτών μπορούν να δημοσιευθούν ειδήσεις και σχόλια για την πληροφόρηση του κοινού και με οξεία ακόμη κριτική ή δυσμενείς χαρακτηρισμούς των προσώπων στα οποία αναφέρονται ακόμα και με μία δόση υπερβολής ή και πρόκλησης. Το δε Δικαστήριο καλείται να εξετάσει κάθε φορά εάν το σύνολο της υπόθεσης, το ενδιαφέρον του κοινού και η πρόθεση του δημοσιογράφου δικαιολογούσαν την προφανή χρήση προκλητικών και υπερβολικών φράσεων. Εξάλλου, όπως έχει γίνει δεκτό τα όρια της ανεκτής κριτικής ενός πολιτικού είναι ευρύτερα από αυτά ενός κοινού ανθρώπου. Σε αντίθεση με το δεύτερο, ο πρώτος εκτίθεται συνειδητά και αναπόφευκτα σε έναν ενδελεχή έλεγχο των πράξεων, των δηλώσεων και των ιδεών του, τόσο από τους δημοσιογράφους, όσο και από τους πολίτες και συνεπώς οφείλει να επιδεικνύει μεγαλύτερη ανοχή.

Αυτή η αρχή δεν εφαρμόζεται μόνο στην περίπτωση των πολιτικών αλλά γενικότερα αφορά κάθε πρόσωπο το οποίο έχει μία δημόσια προσωπικότητα, και αυτό κρίνεται, από τις πράξεις του ή τις απόψεις του στη σφαίρα του πολιτικού στίβου. Επομένως, η εκ μέρους του εναγομένου προβολή περίπτωσης εφαρμογής της πιο πάνω διάταξης του άρθρ. 367 § 1 ΠΚ αποτελεί ένσταση, καταλυτική της αγωγής του προσβληθέντος προσώπου . Και στην περίπτωση όμως αυτή ο άδικος χαρακτήρας της εξυβριστικής ή δυσφημιστικής εκδήλωσης δεν αίρεται και συνεπώς παραμένει η παρανομία ως συστατικό στοιχείο της αδικοπραξίας, όταν σύμφωνα με το άρθρ. 367 § 2 ΠΚ, προβάλλεται κατ` αντένσταση εκ μέρους του ενάγοντος, ότι η ανωτέρω εκδήλωση συνιστά συκοφαντική δυσφήμηση ή όταν από τον τρόπο και από τις περιστάσεις που έγινε αυτή, προκύπτει σκοπός εξύβρισης, δηλαδή σκοπός που κατευθύνεται ειδικώς σε προσβολή της τιμής άλλου, με αμφισβήτηση της ηθικής ή κοινωνικής αξίας του προσώπου ή με περιφρόνηση αυτού. Ειδικός σκοπός εξύβρισης υπάρχει στον τρόπο εκδήλωσης της προσβλητικής συμπεριφοράς, όταν αυτός δεν ήταν αντικειμενικά αναγκαίος για την απόδοση της σκέψης αυτού, που φέρεται ότι ενεργεί από δικαιολογημένο ενδιαφέρον, ο οποίος, παρά ταύτα, χρησιμοποίησε τον τρόπο αυτό για να προσβάλει την τιμή άλλου ( Απόφ. 669/2010 ΠΠΡ ΑΘ)

Ραντεβού με τη συνέχεια του θέματος στο β΄μέρος την Δευτέρα.

Στο β΄μέρος του άρθρου για την εξύβριση θα μιλήσουμε για την περίπτωση της απαλλαγής του δράστη της εξύβρισης λόγω δικαιολογημένης αγανάκτησης, την απρόκλητη έμπρακτη εξύβριση, την υποβολή έγκλησης στην εξύβριση, τις προσβολές τιμής με ομαδικούς χαρακτηρισμούς, τη δημοσίευση της δικαστικής απόφασης σε προσβολές τιμής και τέλος επιγραμματικά τις προσβολές παραπλήσιων εννόμων αγαθών. Καλό Σαββατοκύριακο. Μέχρι τότε καλή δύναμη.

Συντομογραφίες: Π.Κ. = Ποινικός Κώδικας Α.Π.= Άρειος Πάγος

(συνεχίζεται με το β΄μέρος)

Γιώργος Π. Γιαγκουδάκης, Δικηγόρος Καβάλας

Διαζύγια - Ποινικά - Ιντερνετ

Για περισσότερες πληροφορίες 

σχετικά με το δικηγορικό γραφείο μου

επισκεφθείτε το site μας

kavala-lawyer.blogspot.gr

giagkoud@yahoo.com

                                                                                                                                                                     

                           

  

                                                                                                                                   
*Υ.Γ.:     Στείλε το σχόλιο σου, κάνε LIKE και  γράψου στη mailing list. Ευχαριστώ. 


Σχετικές αναζητήσεις:  εξύβριση, εγκλήματα κατά της τιμής, κατηγορίες εξύβρισης, ΠΡΟΝΟΜΙΟΥΧΑ ΜΟΡΦΗ ΕΞΥΒΡΙΣΗΣ ΑΡΘ. 361 ΠΑΡ. 2 Π.Κ, ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΕΣ ΠΡΟΣΒΟΛΕΣ ΤΗΣ ΤΙΜΗΣ, άρση άδικου χαρακτήρα εξύβρισης,

μηνυση για εξυβριση ποινες, εγκληση,ερώτηση σχετικά με μηνυση για εξυβριση,μηνυση  διαδικασια,διαδικασια μηνυσης για εξυβριση, προθεσμια, πκ,μηνυση για εξυβριση υποδειγμα,ποινη,πως κανω μηνυση,έργω εξυβριση,αυτοφωρο,μηνυση για εξυβριση ανηλικου,ποινη για εξυβριση αστυνομικου,εξυβριση θειων,μηνυση για εξυβριση μεσω facebook, δικαιολογημενη αγανακτηση, ποινικος κωδικας,καταγγελια, αυτοφωρο,αγωγη για εξυβριση,ποινες για εξυβριση,μηνυση κοστος,μου εκαναν μηνυση,εγκληση για εξυβριση,ερώτηση σχετικά με μηνυση,εξυβριση θειων, προθεσμια,εξυβριση μεσω μηνυματων, εισαγγελικη παραγγελια,εξυβριση νεκρου