Είναι δυνατή η άσκηση αγωγής διαζυγίου για διετή διάσταση και ισχυρό κλονισμό του γάμου και πότε υπάρχει εκκρεμοδικία;

* Δημοσιεύτηκε  18/ 7/2015  στην "Πρωϊνή" Εφημερίδα της Καβάλας 

Στην αγωγή διαζυγίου μπορεί να γίνεται επίκληση δύο βάσεων από τον ενάγοντα και συγκεκριμένα της διετούς διάστασης (άρθρο 1439 παρ. 3 Α.Κ.) και του ισχυρού κλονισμού της έγγαμης συμβίωσης (άρθρο 1439 παρ. 1 Α.Κ) είτε επικουρικά, είτε σωρευτικά. Το δικαστήριο στις περιπτώσεις αυτές ερευνά πρώτα για οικονομία και επιτάχυνση της δίκης τη βάση της διετούς διάστασης και εφόσον αποδεικνύεται απαγγέλει τη λύση του γάμου για αυτό το λόγο. Η αιτούμενη διάπλαση επέρχεται ήδη με την αποδοχή της βάσης αυτής, ώστε καθίσταται αλυσιτελής η έρευνα της άλλης βάσης, για έλλειψη εννόμου συμφέροντος. Στην αντίθετη περίπτωση που δεν αποδεικνύεται η διετής διάσταση ερευνά την άλλη επικαλούμενη βάση του ισχυρού κλονισμού της έγγαμης συμβίωσης και εφόσον αποδειχθεί απαγγέλει τη λύση του γάμου. Από τις διατάξεις των άρθρων 221 παρ. 1 και 222 Κ.Πολ.Δ, σύμφωνα με τις οποίες η κατάθεση της αγωγής συνεπάγεται, μεταξύ άλλων, και εκκρεμοδικία, μετά την επέλευση της οποίας και κατά τη διάρκεια αυτής δεν μπορεί να γίνει ενώπιον οποιουδήποτε δικαστηρίου, κατόπιν μεταγενέστερης αγωγής, νέα δίκη για την ίδια διαφορά ανάμεσα στους ίδιους διαδίκους, εφόσον εμφανίζονται με την ίδια ιδιότητα, συνάγεται ότι για να υπάρξει εκκρεμοδικία δεν αρκεί η σύμπτωση των αιτημάτων των ίδιων αγωγών, αλλά απαιτείται και ταυτότητα ιστορικής και νομικής αιτίας.

Η αγωγή διαζυγίου κατ’ άρθρο 1439 παρ. 1 Α.Κ. δεν δημιουργεί εκκρεμοδικία για νέα αγωγή διαζυγίου κατ’ άρθρο 1439 παρ. 3 Α.Κ, διότι αποτελούν μεταξύ τους δύο διαφορετικούς λόγους διαζυγίου. Εάν ο ενάγοντας είχε ασκήσει προγενέστερα άλλη αγωγή διαζυγίου εναντίον της συζύγου του στηριζόμενη σε διαφορετική ιστορική και νομική αιτία δεν υπάρχει εκκρεμοδικία και κατά συνέπεια δεν επέρχονται οι συνέπειές της σε περίπτωση νέας αγωγής διαζυγίου. Σε περίπτωση διετούς διάστασης δεν υπάρχει εκκρεμοδικία αν αναφέρεται η αγωγή σε διαφορετικό χρονικό διάστημα (διαφορετική ιστορική αιτία) διάστασης των διαδίκων και συμπλήρωσης της διετίας. Αν ασκηθεί αγωγή διαζυγίου με βάσει τον ισχυρό κλονισμό του γάμου και κατόπιν παράλληλα ασκηθεί αγωγή διετούς διάστασης δεν υπάρχει εκκρεμοδικία. Κατά συνέπεια η ένσταση εκκρεμοδικίας της αγωγής του εναγόμενου, που στηρίζεται στο άρθρο 1439 παρ. 1 Α.Κ, να μη μπορεί να εμποδίσει τη συζήτηση της άλλης αγωγής που βασίζεται στη διάταξη της παρ. 3 του ίδιου άρθρου (διετή διάσταση), οπότε οι δίκες διεξάγονται παράλληλα και ο γάμος θα λύεται με την απόφαση, η οποία θα γίνεται αμετάκλητη πρώτη. Αν γίνει παραδοχή της ένστασης εκκρεμοδικίας του εναγόμενου εφόσον εκκρεμεί αγωγή διαζυγίου μεταξύ των ίδιων διαδικων για την ίδια ιστορική και νομική αιτία το δικαστήριο αναστέλλει τη συζήτηση της ένδικης αγωγής μέχρι τη περάτωση της προγενεστερης αγωγής. Η άσκηση αγωγής διαζυγίου ενώπιον των Δικαστηρίων ενός από τα κράτη μέλη της Κοινότητας, δημιουργεί εκκρεμοδικία ως προς μεταγενέστερη αγωγή και όταν έχουν διαφορετική ιστορική και νομική αιτία, είναι δηλαδή απλώς συναφείς. (άρθρο 11 Κανονισμού της Κοινότητας 1347/2000) - Διεθνής δικαιοδοσία Δικαστηρίου 1863/2005 Α.Π.

(Πηγή νομολογίας:1628/2012 ΑΠ, 1628/2012 ΑΠ, 1628/2012 ΑΠ, 1858/2009 ΑΠ, 1145/2008 ΑΠ, 908/2007 ΑΠ, 1863/2005 ΑΠ, 276/2001 ΑΠ, 1660/2001 ΑΠ, 346/2000 ΑΠ, 1403/1997 ΑΠ)

Γιώργος Π. Γιαγκουδάκης, Δικηγόρος Καβάλας

Διαζύγια - Ποινικά - Αστικά

                                                                    

                           

  

                                               

λέξεις κλειδιά: αγωγή διαζυγίου, διετή διάσταση,ισχυρό κλονισμό του γάμου, εκκρεμοδικία, διαζύγιο