Δικηγορος Καβαλας - Αρθρα, νομικες συμβουλες.
Παραθέτω πιo κάτω ενδεικτικά δύο αποσπάσματα απόφάσεων Αρείου Πάγου για το θέμα της αναβολής ποινικής δίκης, λόγω αποχής δικηγόρων (άρθρο 349 παρ.7 Κώδικα Ποινικής Δικονομίας).
22/2015 ΑΠ (απόσπασμα απόφασης). - ".....Κατά τις διατάξεις του άρθρου 349 παρ. 1 και 7 του ΚΠοινΔ το Δικαστήριο μπορεί να διατάξει την αναβολή της δίκης για λόγο ανώτερης βίας, τον οποίον αποτελεί και η αποχή των δικηγόρων. 'Ομως, η εμμονή του δικηγόρου στην άσκηση του δικαιώματος αποχής από τα καθήκοντα του για την προστασία εργασιακών και συναφών συμφερόντων του είναι μικρότερης σημασίας έννομο αγαθό από την απονομή της δικαιοσύνης και πρέπει, όταν επίκειται κίνδυνος παραγραφής της υποθέσεως και ματαιώσεως της αξιώσεως της Πολιτείας προς τιμωρία του ποινικού αδικήματος που αποδίδεται στον εντολέα του, να υποχωρήσει. Οπωσδήποτε δε, πρέπει ο δικηγόρος να ισχυριστεί και να αποδείξει ότι ζήτησε άδεια από τον οικείο Δικηγορικό Σύλλογο για να παραστεί στη δίκη και αυτός δεν του το επέτρεψε, λαμβανομένου υπόψη και του ότι οι Δικηγορικοί Σύλλογοι επιτρέπουν στα μέλη τους να παρίστανται σε κατεπείγουσες περιπτώσεις, όπως είναι οι υποθέσεις, στις οποίες ανακύπτει κίνδυνος παραγραφή( ΑΠ 322/2013).
Κατά τη διάταξη των άρθρων 170 παρ. 2, 171 παρ. 1 εδ. δ`, 349, 501 παρ. 1 και 510 παρ. 1 του ΚΠοινΔ προκύπτει ότι η παραδοχή ή μη του αιτήματος του κατηγορουμένου για αναβολή της δίκης για σημαντικά αίτια, απόκειται στην κυριαρχική και ανέλεγκτη αναιρετικώς κρίση του Δικαστηρίου, το οποίο, όμως, αν υποβληθεί τέτοιο αίτημα, οφείλει να απαντήσει σ" αυτό, διότι άλλως δημιουργείται λόγος αναιρέσεως της αποφάσεως από τα άρθρα 170 παρ. 2 και 510 παρ. 1 στοιχ. ΒΛ του ίδιου Κώδικα. (Ολ ΑΠ 7/2005)...."
322/2013 ΑΠ (απόσπασμα απόφασης)." ..... Κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 349 ΚΠοινΔ, όπως ίσχυε κατά το χρόνο εκδόσεως στις 12.1.2012 της προσβαλλόμενης αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, μετά δηλαδή την αντικατάσταση του με το άρθρο 20 παρ. 1 ν.3904/2010 το δικαστήριο, μετά από πρόταση του Εισαγγελέα ή και αυτεπαγγέλτως μπορεί να διατάξει μόνο μία φορά την αναβολή της δίκης για λόγους ανώτερης βίας, με αίτημα δε κάποιου από τους διαδίκους, μία μόνη φορά, για σοβαρούς λόγους υγείας ή λόγους ανωτέρας βίας (παρ.1). Η αναβολή που χορηγείται με αίτημα του διαδίκου για λόγο που αφορά αυτόν ή το συνήγορό του, δεν μπορεί να υπερβεί τους τρεις μήνες και διατάσσεται μόνο για σοβαρούς λόγους υγείας, οι οποίοι αποδεικνύονται με έγγραφο νοσηλευτικού ιδρύματος ή λόγους ανώτερης βίας. Οι λόγοι αυτοί προσδιορίζονται στην απόφαση, η οποία πρέπει να είναι ειδικά και εμπεριστατωμένα αιτιολογημένη (παρ.2). Το δικαστήριο πριν διατάξει την αναβολή, υποχρεούται να ερευνήσει τη δυνατότητα διακοπής της δίκης για δεκαπέντε το πολύ ημέρες, αιτιολογώντας εμπεριστατωμένα ότι δεν μπορεί ο λόγος αναβολής να αντιμετωπισθεί με διακοπή (παρ.3).
Περαιτέρω η προβλεπόμενη από την παράγραφο 7 του ιδίου άρθρου αποχή των δικηγόρων αποτελεί λόγω ανώτερης βίας για την αναβολή και δεν περιλαμβάνεται στους περιορισμούς των προηγουμένων παραγράφων του άρθρου 349. Από τις διατάξεις αυτές και εκείνη του άρθρου 139 ΚΠοινΔ προκύπτει ότι η παραδοχή ή μη του αιτήματος αναβολής απόκειται στην κυριαρχική κρίση του δικαστηρίου της ουσίας οφείλει δε τούτο να απαντήσει στο εν λόγω αίτημα εφόσον υποβληθεί, και να αιτιολογήσει ειδικώς και εμπεριστατωμένα την απόφαση του αν το απορρίψει. 'Οσον αφορά την αποχή των δικηγόρων ναι μεν αποτελεί κατά τα ανωτέρω λόγο ανωτέρας βίας για την αναβολή της ποινικής δίκης όμως η άσκηση αυτού του δικαιώματος από δικηγόρο προκειμένου να προστατεύσει επαγγελματικά και συναφή συμφέροντα του είναι ήσσονος σημασίας από άποψη προστασίας έννομο αγαθό σε σχέση με την απονομή της δικαιοσύνης και υποχωρεί έναντι αυτής όταν συντρέχει κίνδυνος ματαιώσεως της αξιώσεως της πολιτείας προς τιμωρία του ποινικού αδικήματος που αποδίδεται στον εντολέα του απέχοντος από τα καθήκοντα του δικηγόρου ενόψει του ικανού χρόνου που έχει παρέλθει από το χρόνο τελέσεως της αποδιδόμενης αξιοποίνου πράξεως.
Σε τέτοια περίπτωση πρέπει ο δικηγόρος που δηλώνει ότι απέχει από τα καθήκοντά του να ισχυριστεί και να αποδείξει ότι ζήτησε άδεια από τον Δικηγορικό Σύλλογο, μέλος του οποίου είναι, για να παραστεί στην ποινική δίκη και ότι από τον Δικηγορικό Σύλλογο του δεν του χορηγήθηκε τέτοια άδεια, δοθέντος ότι σε κατεπείγουσες υποθέσεις, όπως είναι αυτές στις οποίες ανακύπτει κίνδυνος παραγραφής επιτρέπουν οι Δικηγορικοί Σύλλογοι στα μέλη τους να παρίστανται προς υπεράσπιση των εντολέων τους. ... ".
