Γιατί προτείνεται η ένσταση συνεισφοράς και διακινδύνευσης κατά του γονέα που ενάγει τον άλλο για διατροφή ανηλίκου και τι συνέπειες έχει?
Άραγε μπορεί να προταθεί νομίμως η ένσταση συμψηφισμού κατά απαιτήσεων εκ διατροφής?
".....Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 1486 παρ. 2, 1493, 1484 παρ. 2, 1389, 1390 ΑΚ, προκύπτει ότι όταν ο γονέας ενάγεται για παροχή του συνολικού ποσού της εις χρήμα διατροφής του ανήλικου τέκνου του, προσδιοριζόμενου του ύψους αυτής με βάση τις ανάγκες του δικαιούχου ανηλίκου, δικαιούται να προτείνει για την ολική ή μερική κατάλυση της προς διατροφή υποχρεώσεώς του, ότι υπάρχει και άλλος γονέας, ο οποίος έχει την οικονομική δυνατότητα για διατροφή του κοινού τέκνου του (ένσταση συνεισφοράς), προσδιορίζοντας και αποτιμώντας ταυτοχρόνως και τις οικονομικές δυνάμεις και του άλλου γονέα σε σχέση με τις οικονομικές δυνάμεις τις δικές του, οπότε περιορίζεται ανάλογα και η δική του υποχρέωση διατροφής.
Η συνεισφορά της μητέρας, που είναι επιφορτισμένη με την ανατροφή και επιβλεψη του τέκνου, συνυπολογίζεται στην υποχρέωσή της προς διατροφή του ανηλίκου (ΑΠ 804/1994, Ελλ.Δνη 37. 98, ΑΠ 1322/1992 Ελλ.Δνη 35. 368, ΑΠ 1155/1987 ΝοΒ 36. 1607, Εφ Θεσ. 2241/2000 Αρμ. 2001. 330, ΕΑ 5017/1999 Ελλ.Δνη 42.461, ΕΑ 4291/1999 ΕλλΔνη 2001, 1368, ΕΑ 1899/1999 Αρχ.Νομ. 52.178, ΕφΑθ 2260/1993 Ελλ.Δνη 35. 40, ΕφΑθ 4784/1993 Ελλ.Δνη 35. 450).
Εκ των ανωτέρω συνάγεται ότι, μόνο στην περίπτωση αγωγής στρεφόμενης κατά του ενός των γονέων, με την οποία διώκεται η επιδίκαση του συνολικού ποσού της ανάλογης διατροφής του τέκνου του, δικαιούται ο εναγόμενος γονέας προς ολική ή μερική κατάλυση της εν λόγω υποχρεώσεώς του να προτείνει τη σχετική ένσταση συνεισφοράς. Αντιθέτως στην περίπτωση που με την ένδικη αγωγή αξιώνεται από τον εναγόμενο γονέα μόνο μέρος της ανάλογης διατροφής του τέκνου, που κατά τους αγωγικούς ισχυρισμούς αντιστοιχεί στην προς συνεισφορά υποχρέωση του εναγομένου, ο προβαλλόμενος από τον τελευταίο ισχυρισμός προς συνεισφορά στη διατροφή και του άλλου γονέα, συνιστά αρνητικό ισχυρισμό του ύψους της καλούμενης συνεισφοράς του εναγομένου.
Στην προκειμένη περίπτωση ο εναγόμενος, ισχυρίσθηκε στο ακροατήριο ότι, στη διατροφή των τέκνων του πρέπει να συμμετέχει κατά ποσοστό 30% και η μητέρα τους, διότι εργάζεται και έχει εισοδήματα 1300 Ευρώ το μήνα. Ο ισχυρισμός αυτός είναι νόμιμος και πρέπει να ερευνηθεί κατ’ ουσία.