Δικηγορος Καβαλας - Αρθρα, νομικες συμβουλες.
Αγαπητοί φίλοι και φίλες καλωσήλθατε και πάλι στο blog μου.
Στο προηγούμενο βίντεο μιλήσαμε για την γονεϊκή αποξένωση. Σήμερα θα μιλήσουμε για ένα άλλο πολύ σημαντικό θέμα, που απασχολεί πολλούς χωρισμένους γονείς ανηλίκων παιδιών και αφορά τις υποχρεώσεις των γονιών για επικοινωνία και για την άρνηση του ανηλίκου παιδιού να επικοινωνήσει με τον δικαιούχο επικοινωνίας γονέα του, πατέρα ή μητέρα.
Μείνετε μαζί μου μέχρι το τέλος για να πάρετε όλες τις απαντήσεις. Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζεις τα δικαιώματά σου, πότε και πως μπορείς να τα ασκήσεις προς όφελός σου.
Να σας υπενθυμίσω για όσους δεν το έχετε κάνει μέχρι τώρα να εγγραφείτε στο κανάλι μου κάτω δεξιά στο κόκκινο κουμπί και να κάνετε ένα κλικ στο καμπανάκι για να ενημερώνεστε αμέσως για τα νέα βίντεό μου.
Γειά σας είμαι ο Γιώργος Γιαγκουδάκης, νομικός σύμβουλος - δικηγόρος οικογενειακού δικαίου και σας ενημερώνω με χρήσιμα νομικά βίντεο οικογενειακού δικαίου. Ας μπούμε λοιπόν κατευθείαν στο σημερινό θέμα μας.
Κατ΄αρχήν να πούμε δύο λόγια για τις υποχρεώσεις των γονιών αναφορικά με την επικοινωνία. Στα πλαίσια της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας και οι δύο γονείς έχουν την υποχρέωση να έχουν αμοιβαίο σεβασμό και συνεργασία μεταξύ τους, προκειμένου να πραγματοποιηθεί η επικοινωνία απρόσκοπτα και προς το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού. Ο κάθε γονέας έχει την υποχρέωση αποτροπής διάρρηξης των σχέσεων του παιδιού με τον άλλο γονέα (άρθρο 1511 Α.Κ.).
Ο γονιός που έχει την επιμέλεια ή με τον οποίο διαμένει το τέκνο θα πρέπει να απέχει από κάθε ενέργεια, που άμεσα ή έμμεσα μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την παρεμπόδιση ή ματαίωση της επικοινωνίας. Αντίθετα θα πρέπει να διευκολύνει την επικοινωνία για χάρη του συμφέροντος του παιδιού. Βάσει του άρθρου 1520 Α.Κ. μεταξύ άλλων ορίζεται ότι: "Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε τακτή χρονική βάση". Επίσης ο γονέας αυτός έχει πρόσθετα καθήκοντα και αυξημένη ευθύνη για τη μη αποκοπή των σχέσεων του παιδιού με τον δικαιούχο επικοινωνίας γονέα και θα πρέπει να λειτουργεί εμπράκτως προς την κατεύθυνση διατήρησης των σχέσεων αυτών.
Από την άλλη πλευρά ο γονέας που ασκεί το δικαίωμα της επικοινωνίας που ταυτόχρονα είναι και υποχρέωσή του, θα πρέπει να μην υπερβαίνει τα όρια της επικοινωνίας με επεμβάσεις στο δικαίωμα ανατροφής/επιμέλειας που έχει ο ασκών την επιμέλεια γονέας. Οποιαδήποτε παράβαση των υποχρεώσεων αυτών από τους δύο γονείς ενδεχομένως να θεωρηθούν απο το δικαστήριο ως καταχρηστική άσκηση των δικαιωμάτων αυτών και να συνεπάγεται τις συνέπειες της κακής άσκηση γονικής μέριμνας (άρθρο 1532 Α.Κ.).
Τι γίνεται άραγε όταν το παιδί αρνείται την επικοινωνία με τον γονέα του και ποιά η θέση της νομολογίας?
Σε περίπτωση που το παιδί αρνείται την επικοινωνία δεν μπορεί να ζητηθεί από τον γονέα, που έχει την επιμέλεια ή από τον γονέα με τον οποίο διαμένει το παιδί η βίαια κάμψη της αντιστάσεως του. Ενδεχομένως να πρέπει να γίνουν συνεδρίες σε ειδικό παιδοψυχολόγο για να ξεπεραστεί το πρόβλημα αυτό και να πραγματοποιηθεί η επικοινωνία, εφόσον είναι προς το συμφέρον του τέκνου.
Στην ελληνική έννομη τάξη πάγια είναι η θέση της μέχρι σήμερα νομολογίας πως "εκτός από απλές υποδείξεις", ο υπόχρεος γονέας δεν έχει νομική υποχρέωση να κάμψει την άρνηση του τέκνου του πειθαναγκάζοντάς το προς το σκοπό αυτό με κάθε μέσο» (ΑΠ 197/1987 ΝοΒ 1988, σελ. 112, και Εφ. Αθηνών 292/1991 ΝοΒ 1991 σελ. 1220).
Γονέας που παρεμποδίζει το δικαίωμα της προσωπικής επικοινωνίας του άλλου γονέα με το τέκνο θεωρείται εκείνος που ενεργεί με πρόθεση ματαιώσεως και αποτροπής αυτής, πράγμα το οποίο επιτυγχάνεται και όταν ο υπόχρεος παροτρύνει ή εξωθεί το τέκνο να αποφύγει την επικοινωνία.
'Οταν όμως η επικοινωνία ματαιώνεται, λόγω αρνήσεως του τέκνου να επικοινωνήσει με το γονέα του, η ματαίωση αυτή δεν οφείλεται αναγκαστικά, σύμφωνα με τα διδάγματα της κοινής πείρας, σε επίδραση του γονέα που έχει υποχρέωση από το Ουσιαστικό Δίκαιο (άρθρο 1520 ΑΚ) να ανεχθεί την επικοινωνία, εφαρμόζοντας τη σχετική δικαστική απόφαση. Μπορεί ο γονέας να μην ευθύνεται για την ματαίωση της επικοινωνίας αφού έπραττε ό,τι ήταν δυνατόν για να λάβει χώρα η επικοινωνία, παρότρυνε και εξωθούσε το παιδί να ακολουθήσει τον δικαιούχο επικοινωνίας κατά τις ημέρες της επικοινωνίας και εν τούτοις εκείνο αρνείτο την επικοινωνία για δικούς του προσωπικούς λόγους.
Η ματαίωση όμως της επικοινωνίας μπορεί να οφείλεται και σε οποιασδήποτε μορφής υπαιτιότητα και αρνητική επίδραση του γονέα που έχει την επιμέλεια του ανηλίκου ή σε γονεϊκή αποξένωση. Έτσι μπορεί αυτός ο γονιός να καλλιεργεί αρνητικά συναισθήματα προς τον δικαιούχο επικοινωνίας γονέα και να απομακρύνει το παιδί απ΄αυτόν για λόγους εκδίκησης, να το παροτρύνει και να το εξωθεί να μην ακολουθεί τον άλλο γονέα κατά τις ημέρες της επικοινωνίας.
Σημαντικό κριτήριο για την εξειδίκευση του συμφέροντος του ανηλίκου αποτελεί η προσωπική του γνώμη, η αναζήτηση της οποίας εξαρτάται από την ωριμότητα αυτού, η οποία προϋποθέτει κάποια ηλικία.
Για να γίνει η επικοινωνία όταν πρόκειται για παιδιά μικρής ηλικίας τότε ο γονέας που ασκεί την επιμέλεια ή αυτός με τον οποίο διαμένει το παιδί έχει την ιδιαίτερη υποχρέωση να διαπαιδαγωγήσει κατάλληλα το παιδί για να δεχθεί την επικοινωνία, εφόσον όμως πρόκειται για μία επικοινωνία που ανταποκρίνεται στο συμφέρον του, εξυπηρετεί το συμφέρον του και δεν υπάρχουν ειδικοί λόγοι που να επιβάλλουν τον αποκλεισμό της.
Για τα παιδιά πολύ μικρής ηλικίας που δεν έχουν την ικανότητα διαμόρφωσης δικής τους βούλησης και αρνούνται την επικοινωνία μπορεί να ζητηθεί από το γονέα που ασκεί την επιμέλεια κατάλληλη διαπαιδαγώγηση του για την πραγματοποίηση της επικοινωνίας.
Η θέλησή του παιδιού παίζει σημαντικό ρόλο και δεν μπορεί να αγνοηθεί, όταν πρόκειται για ένα παιδί ηλικίας και ωριμότητας τέτοιας, που να του επιτρέπει να διαμορφώσει δική του βούληση ελεύθερα από αρνητικές επιδράσεις των γονέων ή άλλων προσώπων.
Όταν το παιδί διαθέτει την ανάλογη ηλικία και ωριμότητα και αρνείται την επικοινωνία για λόγους που θεωρεί αυτό σημαντικό τότε δεν μπορούν να το αναγκάσουν να δεχτεί την επικοινωνία, ούτε οι γονείς του, ούτε κάποια δικαστική απόφαση, γιατί τότε αυτό θα είναι αντίθετο προς την ελεύθερα διαμορφωμένη ανεπηρέαστη βούληση του παιδιού και στο συμφέρον του.
Μπορούν οι γονείς ή το δικαστήριο να προσπαθήσουν να εξηγήσουν στο παιδί που αρνείται την επικοινωνία την σπουδαιότητα της επικοινωνίας για να μεταβάλει την αρνητικότητα του ως προς αυτήν. Σε περίπτωση που το παιδί εμμένει στη θέση του τότε το δικαίωμα επικοινωνίας θα αποκλείεται ή θα περιορίζεται ανάλογα με την περίπτωση.
Εν κατακλείδι, κατά την γνώμη μου, οι γονείς και τα δικαστήρια θα πρέπει να κινούνται με σύνεση και πάντα με γνώμονα το βέλτιστο συμφέρον των παιδιών, όταν αποφασίζουν για την επικοινωνία των ανηλίκων παιδιών για να εξασφαλιστεί ότι θα έχουμε μια καλύτερη ελληνική οικογένεια και κατ΄ επέκταση μιά υγιή κοινωνία.
Αγαπητές φίλες και φίλοι στο σημείο αυτό έχει ολοκληρωθεί ακόμη ένα ενδιαφέρον και χρήσιμο βίντεο. Ευχαριστώ που μείνατε μαζί μου και παρακολουθήσατε με προσοχή ακόμη ένα ενημερωτικό βίντεό μου. Σύντομα πάλι κοντά σας. Μέχρι τότε να' στε όλοι καλά. Γειά σας.
-------- . --------
* Υ.Γ. Ευχαριστώ για την επίσκεψη στο blog. Αν έχετε ερώτηση ή απορίες επικοινωνήστε μαζί μου. Θα είμαι ευτυχής να μιλήσω μαζί σας για το ζήτημα που σας απασχολεί για να σας προτείνω λύσεις. - Γιώργος Γιαγκουδάκης, Ειδικός Δικηγόρος Διαζυγίων - Οικογενειακού δικαίου στη Καβάλα - Tηλέφωνα 2510834031, κιν. 6945227120 https://dikigoros-diazygion.gr https://giagkoudakis-dikigoros.gr
Σχετικές αναζητήσεις: άρνηση του τέκνου για επικοινωνία, Άρνηση Επικοινωνίας, Οταν το τεκνο αρνειται την επικοινωνια, θέληση παιδιού, γνώμη του ανήλικου, Δικαίωμα άρνησης του τέκνου, υποχρεώσεις επικοινωνία παιδιου, δικαιώματα επιμέλειας και επικοινωνίας,Δικαίωμα επικοινωνίας μη διαμένοντος με το παιδί,Το δικαίωμα του χωρισμένου γονέα να επικοινωνεί, δικαιώματα επικοινωνίας, επικοινωνία με παιδιά, Οταν το παιδι δεν θελει να παει στον πατερα του,παρεμποδιση επικοινωνιας, σύνδρομο της γονεϊκής αποξένωσης, δικηγορος καβαλας
