Η αναγνώριση του εκτός γάμου τέκνου από τον πατέρα του και η προσβολή αυτής (Μέρος Β’)

                  

             

* Δημοσιεύτηκε  25 /11/2013 στην "Πρωϊνή" Εφημερίδα της Καβάλας    

     Σύμφωνα με το `Αρθρο 1484 Αστικού Κώδικα "Σε περίπτωση αναγνώρισης, εκούσιας ή δικαστικής, αν ο νόμος δεν ορίζει διαφορετικά, το τέκνο έχει ως προς όλα θέση τέκνου γεννημένου σε γάμο απέναντι στους δύο γονείς και τους συγγενείς τους. "

Συνεπώς με την εκούσια ή δικαστική αναγνώριση η συνέπεια που επέρχεται είναι η πλήρης εξομοίωση των παιδιών που γεννιούνται εκτός γάμου με αυτά που γεννιούνται εντός γάμου εκτός και αν κατ΄εξαίρεση ο νόμος σε ορισμένες περιπτώσεις ορίζει διαφορετικά. Δημιουργείται πλήρης συγγενικός δεσμός μεταξύ του πατέρα και των συγγενών του με το αναγνωρισμένο παιδί το οποίο κληρονομεί κανονικά, όπως τα παιδιά εντός γάμου, τον πατέρα του και τους συγγενείς του πατέρα του. Δημιουργούνται αμοιβαία υποχρεώσεις και δικαιώματα μεταξύ του πατέρα και παιδιού αναγνωρισμένου, όπως ορίζει ο νόμος στις σχέσεις γονέων και παιδιών (άρθ. 1505 επ. ΑΚ).

Η μόνη παρέκκλιση ως προς τη πλήρη εξομοίωση των αναγνωρισμένων τέκνων είναι η περίπτωση της ρύθμισης του επωνύμου (άρθ. 1506 Α.Κ.) και της γονικής μέριμνας (άρθ. 1515 Α.Κ.). Ωστόσο με επιγενόμενο γάμο των γονέων του αναγνωρισθέντος τέκνου καταργείται η παρέκκλιση αυτή.

Η αναγνώριση του εκτός γάμου τέκνου από τον πατέρα του και η προσβολή αυτής (Μέρος Α’)

    ΜΑΘΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΟΥΣΙΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΕΚΝΟΥ

     * Δημοσιεύτηκε    23/ 11/2013   στην "Πρωϊνή" Εφημερίδα της Καβάλας           

   Ο πατέρας μπορεί σύμφωνα με το νόμο να αναγνωρίσει εκούσια ότι το παιδί που γεννήθηκε χωρίς γάμο κατάγεται από αυτόν, σύμφωνα με τον Αστικό Κώδικα.

Πρόκειται για το θεσμό της εκούσιας αναγνώρισης τέκνου στο οικογενειακό δίκαιο μετά το ν. 1329/1083 με τις ρυθμίσεις των άρθρων 1475 - 1478 και 1484 του Αστικού Κώδικα.

Απαραίτητη προϋπόθεση εκούσιας αναγνώρισης είναι το τέκνο που αναγνωρίζεται να έχει την ιδιότητα ενός τέκνου που γεννήθηκε χωρίς γάμο, δηλαδή ενός τέκνου που δεν καλύπτεται από το (μαχητό) τεκμήριο καταγωγής από το γάμο (άρθρο 1465 παρ. 1 ΑΚ) είτε γιατί γεννήθηκε από την αρχή από άγαμη μητέρα, είτε γιατί έπαυσε εκ των υστέρων να καλύπτεται από το τεκμήριο, λόγω επιτυχούς προσβολής της πατρότητας, καθώς και τέκνου που δεν έχει ήδη αναγνωρισθεί ως τέκνο άλλου πατέρα.

Το δικαίωμα του χωρισμένου γονέα να επικοινωνεί με το ανήλικο τέκνο του (Μέρος Β’)

* Δημοσιεύτηκε  23 /11/2013 στην "Πρωϊνή" Εφημερίδα της Καβάλας

  Σχετικά με τη συμπεριφορά που οφείλουν να επιδεικνύουν οι γονείς σε σχέση με την άσκηση του δικαιώματος επικοινωνίας με το ανήλικο τέκνο θα πρέπει να τονίσουμε ότι οφείλουν να συνεργάζονται προς το συμφέρον του ανήλικου τέκνου χωρίς εντάσεις και αντιπαραθέσεις. Ο γονέας δεν θα πρέπει να παρεμβάλει εμπόδια με οποιονδήποτε τρόπο στην άσκηση του δικαιώματος επικοινωνίας από τον άλλο δικαιούχο επικοινωνίας γονέα, ούτε να επηρεάζει δυσμενώς το ανήλικο τέκνο. Από την άλλη πλευρά ο δικαιούχος επικοινωνίας δεν θα πρέπει να ξεπερνά τα νόμιμα όρια επικοινωνίας. Η παράβαση των υποχρεώσεων των δύο γονέων δημιουργεί θέμα ρύθμισης της γονικής μέριμνας ή επικοινωνίας δικαστικώς και ενδεχομένως ποινική ευθύνη τους.

Η θέληση του παιδιού στα ζητήματα επικοινωνίας παίζει σημαντικό ρόλο και μάλιστα όταν το παιδί βρίσκεται σε μια ηλικία που έχει αποκτήσει δική του ανεξάρτητη γνώμη σχετικά με το τι είναι καλό για αυτό και προς το συμφέρον του. Σε μια τέτοια περίπτωση που είναι πλέον ώριμο το ανήλικο παιδί δεν μπορούν οι γονείς ή η δικαστική απόφαση να το αναγκάσουν πρακτικά να δεχθεί ή να μη δεχθεί την επικοινωνία με τον άλλο γονέα.

Σε παιδιά μικρής ηλικίας που δεν έχουν διαμορφώσει ώριμη σκέψη μπορεί να ζητηθεί κατά περίπτωση από το γονέα που έχει την επιμέλεια να το διαπαιδαγωγήσει σωστά για να δεχθεί την επικοινωνία με τον άλλο γονέα.

Το δικαίωμα του χωρισμένου γονέα να επικοινωνεί με το ανήλικο τέκνο του (Μέρος Α’)

        * Δημοσιεύτηκε  16 /11/2013 στην "Πρωϊνή" Εφημερίδα της Καβάλας           

  Οι εντάσεις και οι αντιπαραθέσεις στο χωρισμένο ζευγάρι επηρεάζουν δυστυχώς αρνητικά και το δικαίωμα του γονέα που δεν έχει την επιμέλεια του ανήλικου τέκνου και δεν διαμένει μαζί του να επικοινωνεί με αυτό. Ένα εύλογο και καθόλα νόμιμο δικαίωμα που πολλές φορές παραβιάζεται βάναυσα και καταχρηστικά με διάφορα προσχήματα είναι αυτό της επικοινωνίας του χωρισμένου γονέα με το παιδί του.

Θύματα αυτής της κατάστασης πρώτα από όλα το παιδί που δεν φταίει σε τίποτα και θέλει να διατηρεί καλές σχέσεις και με τους δύο γονείς του ανεξάρτητα από τις μεταξύ τους σχέσεις και κατά δεύτερο λόγο ο δικαιούχος της επικοινωνίας γονέας που διαταράσσονται σοβαρά οι προσωπικές σχέσεις με το παιδί του και η ψυχική του ισορροπία. Πολλές φορές έχουν πρόβλημα αναφορικά με το δικαίωμα επικοινωνίας οι χωρισμένοι άνδρες γονείς ανηλίκων μιας και η επιμέλεια στα ελληνικά δικαστήρια ανατίθεται ακόμη τις περισσότερες φορές αποκλειστικά στη μητέρα των ανηλίκων τέκνων.

Τι προβλέπει ο νόμος για την Δικαστική συμπαράσταση (Μέρος Β’)

  * Δημοσιεύτηκε  11 / 11/ 2013   στην  "Πρωϊνή" Εφημερίδα της Καβάλας  

  Στο α΄ μέρος του άρθρου, που έχει δημοσιευτεί σε προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας αναφέραμε για τα πρόσωπα που υποβάλλονται σε δικαστική συμπαράσταση, για το ποιοι νομιμοποιούνται να υποβάλλουν αίτηση στο δικαστήριο για δικαστική συμπαράσταση, ποιος διορίζεται δικαστικός συμπαραστάτης, ποιοι αποκλείονται από δικαστικοί συμπαραστάτες και τι προβλέπεται σε περίπτωση αδυναμίας διορισμού δικαστικού συμπαραστάτη. Σήμερα με το β΄ μέρος του άρθρου ολοκληρώνουμε το θέμα της δικαστικής συμπαράστασης με τις απαντήσεις στα παρακάτω κρίσιμα ερωτήματα:

- Ποια τα αποτελέσματα της υποβολής προσώπου σε δικαστική συμπαράσταση;

Κατά το άρθρο 1676 το δικαστήριο που υποβάλλει ένα πρόσωπο σε δικαστική συμπαράσταση ανάλογα με την περίπτωση, είτε:

1. τον κηρύσσει ανίκανο για όλες ή για ορισμένες δικαιοπραξίες, γιατί κρίνει ότι αδυνατεί να ενεργεί γι`αυτές αυτοπροσώπως (στερητική δικαστική συμπαράσταση, πλήρης ή μερική) είτε

2. ορίζει ότι για την ισχύ όλων ή ορισμένων δικαιοπραξιών του απαιτείται η Συναίνεση του δικαστικού συμπαράσταση (επικουρική δικαστική συμπαράσταση, πλήρης ή μερική) είτε

3. αποφασίζει συνδυασμό των δύο προηγούμενων ρυθμίσεων.

Τι προβλέπει ο νόμος για την Δικαστική συμπαράσταση (Μέρος Α’)

* Δημοσιεύτηκε 9 /11/2013  στην "Πρωϊνή" Εφημερίδα της Καβάλας      

Με τα άρθρα 1666 έως 1688 του ΑΚ, όπως αυτά αντικαταστάθηκαν από το άρθρο 13 του ν. 2447/1996 και ισχύουν από 20.12.1996, εισάγεται ο θεσμός της δικαστικής συμπαραστάσεως, με τον οποίο επιδιώκεται η ενοποίηση των θεσμών της δικαστικής απαγορεύσεως και της δικαστικής αντιλήψεως του προϊσχύσαντος δικαίου. Με αυτό το τρόπο παρέχεται στο Δικαστήριο η ευχέρεια επιλογών ανάλογα με τις εκάστοτε περιστάσεις, συνθήκες και ατομικά χαρακτηριστικά της κάθε συγκεκριμένης περιπτώσεως. Επιτυγχάνεται έτσι η αντιμετώπιση με τον καλύτερο δυνατό τρόπο των προσώπων που έχουν σοβαρά ψυχοδιανοητικά ή σωματικά προβλήματα ή χαρακτηρολογικές ανωμαλίες (παρεκκλίσεις).

Σχετικά με το θεσμό της δικαστικής συμπαράστασης και το τι ισχύει ορίζουν σχετικά τα άρθρα 1666 - 1688 του Αστικού Κώδικα και τα άρθρα 801- 806 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας..

Δημοσιεύτηκε ο νόμος 4205/2013 για το ηλεκτρονικό "βραχιολάκι"

   Πριν από δύο μέρες δημοσιεύτηκε ο ν. 4205/ΦΕΚ Α 242/6.11.2013 για την "Ηλεκτρονική επιτήρηση υπόδικων, κατάδικων και κρατούμενων σε άδεια"  και άλλες διατάξεις που τροποποιούν Π.Κ., Κ.Π.Δ., Σωφρονιστικό Κώδικα καθώς επίσης και τον προσφάτως ψηφισθέντα νέο Κώδικα Δικηγόρων.

   Με το νόμο αυτό καθιερώνεται πλέον και στην Ελλάδα το σύστημα γεωεντοπισμού γνωστό και ως "ηλεκτρονικό βραχιόλι  για  υποδίκους και καταδίκους"  με σκοπό την αποσυμφόρηση των φυλακών από τους υπεράριθμους κρατούμενους. Το σύστημα αυτό της Ηλεκτρονικής επιτήρησης είχε επινοηθεί τη δεκαετία του '60 από μια μικρή ομάδα ερευνητών στο Χάρβαρντ.

  -  Έννοια  κατ’ οίκον περιορισμού με ηλεκτρονική επιτήρηση

   Πλέον με το άρθρο 283Α  ΚΠοινΔ που προστίθεται με το νόμο αυτό προβλέπεται κατ’ οίκον περιορισμός με ηλεκτρονική επιτήρηση ως εξής:

 " Ως «κατ’ οίκον περιορισμός» νοείται η επιβολή στον κατηγορούμενο της υποχρέωσης να μην εξέρχεται από συγκεκριμένο και  ειδικά ορισμένο στη διάταξη του ανακριτή κτίριο ή σύμπλεγμα κτιρίων, που αποδεδειγμένα συνιστά τον τόπο διαμονής ή κατοικίας  του."

   Η επιτήρηση του κατηγορούμενου γίνεται με χρήση πρόσφορων ηλεκτρονικών μέσων από αρμόδια υπηρεσία παρακολούθησης και καταγραφής μόνο της γεωγραφική θέσης του κατηγορούμενου  μέσω συστήματος γεωεντοπισμού και τηρείται σχετικό αρχείο.

Το κόστος των ηλεκτρονικών μέσων επιτήρησης φέρει ο κατηγορούμενος με προκαταβολή των εξόδων έως  6 μήνες.

Τι προβλέπει ο νόμος για την παρένθετη μητρότητα; (Μέρος Β’)

* Δημοσιεύτηκε  4 /11/2013  στην "Πρωϊνή" Εφημερίδα της Καβάλας  (photo)

Στο α΄ μέρος του άρθρου της προηγούμενης εβδομάδας αναπτύξαμε για το τι είναι η παρένθετη μητρότητα, ποιο το νομοθετικό πλαίσιο για την παρένθετη μητρότητα, αν χρειάζεται άδεια για την παρένθετη μητρότητα, ποιο δικαστήριο παρέχει τη δικαστική άδεια για τη παρένθετη μητρότητα, για το πως διατυπώνεται στην δικαστική απόφαση η παροχή δικαστικής άδειας, για το τι ορίζει ο νόμος για τη μητέρα του τέκνου που θα γεννηθεί με παρένθετη μητρότητα.

Συνεχίζω σήμερα με το β' μέρος από το σημείο που σταματήσαμε την προηγούμενη βδομάδα για να καλύψουμε το θέμα της παρένθετης μητρότητας.

Τι προβλέπει ο νόμος για την παρένθετη μητρότητα; (Μέρος Α’)

* Δημοσιεύτηκε  2/11/2013  στην "Πρωϊνή" Εφημερίδα της Καβάλας   

1. Τί είναι η παρένθετη μητρότητα;

Είναι η μέθοδος τεχνητής αναπαραγωγής, επιτρεπόμενη κατόπιν προηγούμενης δικαστικής άδειας με την οποία μια γυναίκα κυοφορεί και γεννά (φέρουσα ή κυοφόρος ή παρένθετη μητέρα) ύστερα από εξωσωματική γονιμοποίηση και μεταφορά γονιμοποιημένων ωαρίων με χρήση ωαρίων ξένων προς την ίδια για λογαριασμό μιας άλλης γυναίκας, που επιθυμεί να αποκτήσει παιδί αλλά δεν μπορεί να κυοφορήσει για ιατρικούς λόγους.

Η ιατρική υποβοήθηση στην ανθρώπινη αναπαραγωγή (τεχνητή γονιμοποίηση) επιτρέπεται μόνο για να αντιμετωπίζεται η αδυναμία απόκτησης τέκνων με φυσικό τρόπο ή για να αποφεύγεται η μετάδοση στο τέκνο σοβαρής ασθένειας. Η υποβοήθηση αυτή επιτρέπεται μέχρι την ηλικία φυσικής ικανότητας αναπαραγωγής του υποβοηθούμενου προσώπου.

Πότε ο/η πρώην σύζυγος δικαιούται διατροφή μετά το διαζύγιο; ( Μέρος Β΄ )

* Δημοσιεύτηκε στην "Πρωϊνή" Εφημερίδα της Καβάλας   

Σε συνέχεια του α΄ μέρους του άρθρου της προηγούμενης εβδομάδας αναφέρθηκα στις προϋποθέσεις γέννησης αξίωσης διατροφής πρώην συζύγου μετά το διαζύγιο. Για τη γένεση αξίωσης διατροφής πρώην συζύγου απαιτείται απορία αυτού και ευπορία του υπόχρεου, ενώ επί πλέον πρέπει να συντρέχει μία από τις ειδικότερες προϋποθέσεις που αναφέρονται στο άρθρο 1442 Α.Κ. Συνεχίζω σήμερα με το β' μέρος σχετικά με το περιεχόμενο και μέτρο αυτής της διατροφής, τις περιπτώσεις αποκλεισμού ή περιορισμού της διατροφής, της παύσης της διατροφής αυτής και αναφορικά με την υποχρέωση παροχής πληροφοριών για τη περιουσιακή κατάσταση των πρώην συζύγων.

2. ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΚΑΙ ΜΕΤΡΟ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ

Στο άρθρο 1443 Α.Κ. ορίζεται ανάλογη εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 1487 (ένσταση διακινδύνευσης ιδίας διατροφής), 1493 (μέτρο και περιεχόμενο διατροφής - ανάλογη διατροφή), 1494 (μεταβολή των όρων διατροφής) και 1498 (διατροφή για το παρελθόν μόνο από την υπερημερία) για το δικαίωμα διατροφής μετά το διαζύγιο. Επίσης προβλέπεται στο ίδιο άρθρο η υποχρέωση προκαταβολής της διατροφής σε χρήμα κάθε μήνα ή εφάπαξ, εφόσον συντρέχουν ιδιαίτεροι λόγοι και έχουν συμφωνήσει σε αυτό οι πρώην σύζυγοι εγγράφως, ή με απόφαση του δικαστηρίου.

Η διατροφή αυτή περιλαμβάνει όλα όσα είναι αναγκαία για τη συντήρηση του δικαιούχου, έξοδα ανατροφής, επαγγελματικής και εν γένει εκπαίδευσης και βάσει των πραγματικών αναγκών του από τις εκάστοτε συνθήκες της ζωής του (ανάλογη διατροφή). Για το προσδιορισμό της διατροφής αυτής θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψιν αντικειμενικοί και υποκειμενικοί παράγοντες, που την διαφοροποιούν για το δικαιούχο. Το μέτρο της διατροφής του δικαιούχου πρώην συζύγου, δηλαδή ο βαθμός στον οποίο θα ικανοποιηθούν οι ανάγκες του, εξαρτάται από τις συνθήκες της ζωής του, όπως διαμορφώθηκαν μετά το διαζύγιο, χωρίς να αγνοούνται και οι συνθήκες που υπήρχαν όσο διαρκούσε η έγγαμη συμβίωση. ‘Ετσι, η διατροφή που δικαιούται ο δικαιούχος πρέπει να εξασφαλίσει ένα επίπεδο ζωής που δεν πρέπει να παρουσιάζει μεγάλες διαφορές από το επίπεδο ζωής του κατά την έγγαμη συμβίωσή του με τον υπόχρεο.