Δικηγορος Καβαλας - Αρθρα, νομικες συμβουλες.
ΓΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΑΣ ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ (ΟΠΩΣ ΙΣΧΥΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ) ΣΕ ΕΞΙ
ΞΕΧΩΡΙΣΤΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ (POSTS) 01 - 06
02. ΑΡΘΡΑ 1386-1484 Αστικού Κώδικα
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΙΟ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ
Σχέσεις των συζύγων από το γάμο
`Αρθρο 1386
Υποχρέωση για συμβίωση
Ο Γάμος παράγει για τους συζύγους αμοιβαία υποχρέωση για
συμβίωση, εφόσον η σχετική αξίωση δεν αποτελεί Κατάχρηση δικαιώματος.
`Αρθρο 1387
Ρύθμιση του συζυγικού βίου
Οι σύζυγοι αποφασίζουν από κοινού για κάθε θέμα του συζυγικού
βίου. Αν ο ένας από τους συζύγους βρίσκεται σε φυσική ή νομική
αδυναμία, αποφασίζει μόνος του ο άλλος.
Η ρύθμιση από τους συζύγους του κοινού τους βίου πρέπει να μην
εμποδίζει την επαγγελματική και την υπόλοιπη δραστηριότητα του καθενός
από αυτούς και να μην παραβιάζει τη σφαίρα της προσωπικότητάς του.
`Αρθρο 1388
Επώνυμο των συζύγων
Με το γάμο δεν μεταβάλλεται το επώνυμο των συζύγων, ως προς
τις έννομες σχέσεις τους.
Στις κοινωνικές σχέσεις ο κάθε σύζυγος μπορεί, εφόσον σ` αυτό
συμφωνεί και ο άλλος, να χρησιμοποιεί το επώνυμο του τελευταίου ή να
το προσθέτει στο δικά του.
"Με συμφωνία των συζύγων ο καθένας από αυτούς μπορεί να προσθέτει στο επώνυμο του το επώνυμο του άλλου. Η προσθήκη γίνεται με κοινή δήλωση ενώπιον του ληξιάρχου και ισχύει μέχρι να ανακληθεί ενώπιον του ληξιάρχου με κοινή δήλωση των συζύγων ή με μονομερή δήλωση οποιουδήποτε των συζύγων, η οποία κοινοποιείται στον άλλο σύζυγο. Αν ο Γάμος λυθεί με διαζύγιο, η δήλωση θεωρείται ότι ανακλήθηκε. Αν ο Γάμος λυθεί λόγω θανάτου, η προσθήκη εξακολουθεί να ισχύει, εκτός εάν ο επιζών σύζυγος συνάψει νέο γάμο ή προβεί σε ανακλητική δήλωση ενώπιον του ληξιάρχου."
`Αρθρο 1389
Κοινή συμβολή για τις οικογενειακές ανάγκες
Οι σύζυγοι έχουν την υποχρέωση να συνεισφέρουν από κοινού, ο
καθένας ανάλογα με τις δυνάμεις του, για την αντιμετώπιση των αναγκών
της οικογένειας. Η σινεισφορά γίνεται με την προσωπική εργασία, τα
εισοδήματά τους και την περιουσία τους.
`Αρθρο 1390
Στην υποχρέωση του προηγούμενου άρθρου περιλαμβάνονται
ειδικότερα η αμοιβαία υποχρέωση των συζύγων για διατροφή τους, η κοινή
υποχρέωση για διατροφή των τέκνων τους και γενικά η υποχρέωση για
συμβολή τους στη λειτουργία του κοινού οίκου. Το μέτρο της υποχρέωσης
προσδιορίζεται ανάλογα με τις συνθήκες της οικογενειακής ζωής και η
εκπλήρωσή της γίνεται με τον τρόπο που επιβάλλει η έγγαμη συμβίωση.
`Αρθρο 1391
Διακοπή της συμβίωσης
Αν ο σύζυγος διέκοψε την έγγαμη συμβίωση για εύλογη αιτία, η
διατροφή, που του οφείλεται από τον άλλο, πληρώνεται σε χρήμα και
προκαταβάλλεται κάθε μήνα.
Η υποχρέωση διατροφής της προηγούμενης παραγράφου παύει ή το
ποσό της αυξάνεται ή μειώνεται, όταν το επιβάλλουν οι περιστάσεις.
`Αρθρο 1392
Ανάλογη εφαρμογή
Οι διατάξεις των άρθρων 1494 και 1498 έως 1500 εφαρμόζονται
αναλόγως και για τη διατροφή μεταξύ συζύγων. Επίσης εφαρμόζεται
αναλόγως η διάταξη του άρθρου 1495, αν υπάρχει βάσιμος λόγος διαζυγίου
που ανάγεται σε υπαιτιότητα του δικαιούχου συζύγου.
`Αρθρο 1393
Ρύθμιση της χρήσης της οικογενειακής στέγης
Σε περίπτωση διακοπής της συμβίωσης, το δικαστήριο μπορεί,
εφόσον το επιβάλλουν λόγοι επιείκειας ενόψει των ειδικών συνθηκών του
καθενός από τους συζύγους και του συμφέροντος των τέκνων, να
παραχωρήσει στον ένα σύζυγο την αποκλειστική χρήση ολόκληρου ή
τμήματος του ακινήτου που χρησιμεύει για κύρια διαμονή των ίδιων
(οικογενειακή στέγη), ανεξάρτητα από το ποιος από αυτούς είναι κύριος
ή έχει απέναντι στον κύριο το δικαίωμα της χρήσης του. Η απόφαση του
δικαστηρίου υπόκειται σε αναθεώρηση, όταν το επιβάλλουν οι
περιστάσεις. Αν το δικαίωμα χρήσης της οικογενειακής στέγης πηγάζει
από σχέση εργασίας ανάμεσα στον ένα από τους συζύγους και έναν τρίτο,
η παραχώρηση της χρήσης της στον άλλο σύζυγο από το δικαστήριο,
σύμφωνα με τους όρους της προηγούμενης παραγρά- φου, μπορεί να γίνει
μόνο εφόσον συναινεί σ` αυτό και ο τρίτος.
`Αρθρο 1394
Κατανομή των κινητών
Σε περίπτωση διακοπής της συμβίωσης, ο καθένας από τους
συζύγους δικαιούται να παραλάβει τα κινητά που του ανήκουν, ακόμη και
αν τα χρησιμοποιούσαν και οι δύο ή και μόνος ο άλλος σύζυγος.
Υποχρεούται όμως να παραχωρήσει στον άλλο σύζυγο τη χρήση των οικιακών
αντικειμένων που του είναι απολύτως απαραίτητα για τη χωριστή του
εγκατάσταση, αν το επιβάλλουν οι περιστάσεις για λόγους επιείκειας.
`Αρθρο 1395
Οι σύζυγοι κατανέμουν, σε περίπτωση διακοπής της συμβίωσης, τη
χρήση των κινητών που ανήκουν και στους δύο, σύμφωνα με τις προσωπικές
τους ανάγκες. Αν διαφωνούν, η κατανομή γίνεται από το δικαστήριο που
μπορεί να επιδικάσει εύλογη αποζημίωση για τη χρήση που παραχωρεί.
`Αρθρο 1396
Μέτρο αμοιβαίας ευθύνης
Οι σύζυγοι κατά την εκπλήρωση των αμοιβαίων υποχρεώσεών τους,
που πηγάζουν από το γάμο, ευθύνονται με μέτρο την επιμέλεια που
δείχνουν στις προσωπικές τους υποθέσεις.
`Αρθρο 1397
Περιουσιακή αυτοτέλεια των συζύγων
Με την επιφύλαξη των διατάξεων που ακολουθούν, ο Γάμος δεν
μεταβάλλει την Περιουσιακή αυτοτέλεια των συζύγων.
`Αρθρο 1398
Τεκμήρια για τα κινητά
Τα κινητά που βρίσκονται στη νομή ή κατοχή του ενός ή και των
δύο συζύγων τεκμαίρεται, υπέρ των δανειστών του καθενός από αυτούς,
ότι ανήκουν στο σύζυγο που είναι οφειλέτης τους. Το τεκμήριο αυτό δεν
ισχύει σε περίπτωση διακοπής της έγγαμης συμβίωσης.
Τα κινητά ποι βρίσκονται στη νομή ή κατοχή και των δύο συζύγων
τεκμαίρεται, στις μεταξύ τους σχέσεις, ότι ανήκουν και στους δύο κατά
ίσα μέρη.
Στις σχέσεις των συζύγων μεταξύ τους και με τους δανειστές
τους τεκμαίρεται ότι τα κινητά τα προορισμένα για την προσωπική χρήση
του ενός από τους συζύγους ανήκουν σ` αυτόν.
`Αρθρο 1399
Διαχείριση της περιουσίας του ενός συζύγου από τον άλλο
Αν ο ένας από τους συζύγους ανέθεσε στον άλλο τη διαχείριση
της ατομικής του περιουσίας, δεν υπάρχει υποχρέωση για λογοδοσία και
για απόδοση των εισοδημάτων από τη διαχείριση, εφόσον δεν έχουν
συμφωνήσει διαφορετικά. Τα εισοδήματα καταλογίζονται στην υποχρέωση
συνεισφοράς για τις ανάγκες της οικογένειας.
Η παραίτηση απο το δικαίωμα ανάκλησης αυτής της ανάθεσης είναι άκυρη.
`Αρθρο 1400
Αξίωση συμμετοχής στα αποκτήματα
Αν ο Γάμος λυθεί ή ακυρωθεί και η περιουσία του ενός συζύγου
έχει, αφότου τελέσθηκε ο Γάμος, αυξηθεί, ο άλλος σύζυγος, εφόσον
συνέβαλε με οποιονδήποτε τρόπο στην αύξηση αυτή, δικαιούται να
απαιτήσει την απόδοση του μέρους της αύξησης το οποίο προέρχεται από
τη δική του συμβολή. Τεκμαίρεται ότι η συμβολή αυτή ανέρχεται στο ένα
τρίτο της αύξησης, εκτός αν αποδειχθεί μεγαλύτερη ή μικρότερη ή καμία
συμβολή.
Η προηγούμενη παράγραφος εφαρμόζεται αναλογικά και στην
περίπτωση διάστασης των συζύγων που διάρκεσε περισσότερο από τρία
χρόνια.
Στην αύξηση της περιουσίας των συζύγων δεν υπολογίζεται ό,τι
αυτοί απόκτησαν από δωρεά, κληρονομία ή κληροδοσία ή με διάθεση των
αποκτημάτων από αυτές τις αιτίες.
`Αρθρο 1401
Η αξίωση του προηγούμενοι, άρθρου δεν γεννιέται, σε περίπτωση
θανάτου, στο πρόσωπο των κληρονόμων του συζύγου που πέθανε. Επίσης
δεν εκχωρείται ούτε κληρονομείται, εκτός αν έχει αναγνωρισθεί
συμβατικά ή έχει επιδοθεί αγωγή. Η αξίωση παραγράφεται δύο χρόνια μετά
τη λύση ή την ακύρωση του γάμου.
`Αρθρο 1402
Παροχή ασφάλειας
Με την επιφύλαξη της διάταξης του άρθρου 1262 αριθ. 4, ο καθέ-
νας από τους συζύγους έχει το δικαίωμα, στην περίπτωση που ασκήθηκε
αγωγή διαζυγίου ή ακύρωσης του γάμου ή που ο ίδιος άσκησε με αγωγή την
αξίωση του αρθρου 1400, να ζητήσει από τον άλλο σύζυγο ή από τους
κληρονόμους του την παροχή ασφάλειας, αν εξαιτίας της συμπεριφοράς
τους υπάρχει βάσιμος φόβος ότι κινδυνεύει αυτή η αξίωσή του.
`Αρθρο 1403
Επιλογή κοινοκτημοσύνης
Οι σύζυγοι μπορούν, πριν από το γάμο ή κατά τη διάρκειά του,
να επιλέγουν με σύμβαση, για τη ρύθμιση των συνεπειών του γάμου στην
περιουσιακή τους κατάσταση, αντί για το σύστημα που προβλέπεται από τα
άρθρα 1397 και 1400 έως 1402, σύστημα κοινωνίας κατά ίσα μέρη σε
περιουσιακά τους στοιχεία χωρίς δικαίωμα διάθεσης, από τον καθένα
τους, του ιδανικού του μεριδίου (σύστημα κοινοκτημοσύνης), τηρώντας
τις διατάξεις των άρθρων που ακολουθούν.
Οι συμβάσεις της προηγούμενης παραγράφου καταρτίζονται με
συμβολαιογραφικό έγγραφο και καταχωρίζονται στο ενιαίο ειδικό δημόσιο
βιβλίο που τηρείται γι` αυτό το σκοπό. Πριν από την καταχώριση δεν
ισχύουν απέναντι στους τρίτους.
`Αρθρο 1404
Οι λεπτομέρειες του συστήματος της κοινοκτημοσύνης που επιλέ-
γεται και ιδίως τα σχετικά με την έκτασή της, τη διοίκηση των στοι-
χείων της κοινής περιουσίας, καθώς και την εκκαθάριση των τυχόν
αμοιβαίων αποκαταστατικών αξιώσεων και τη διανομή των κοινών πραγμάτων
μετά τη λήξη της, καθορίζονται στο σχετικό συμβόλαιο με βάση την αρχή
της ισότητας δικαιωμάτων και υποχρεώσεων μεταξύ των συζύγων. Το
συμβόλαιο για την κοινοκτημοσύνη δεν μπορεί να παραπέμψει σε έθιμα, σε
νόμο που δεν ισχύει ή σε νόμο αλλοδαπό.
`Αρθρο 1405
Αν στο συμβόλαιο δεν υπάρχει πρόβλεψη για την έκταση της κοι-
νοκτημοσύνης, η κοινοκτημοσύνη περιλαμβάνει όσα περιουσιακά στοιχεία ο
καθένας από τους συζύγους αποκτά από αιτία μη χαριστική κατά τη
διάρκεια του γάμου, εκτός από τα εισοδήματα της περιουσίας την οποία
είχε πριν από το γάμο. Δεν περιλαμβάνονται οπωσδήποτε στην κοινή
περιουσία, ακόμη και αν αποκτήθηκαν από μη χαριστική αιτία: 1. τα
περιουσιακά στοιχεία του καθενός από τους συζύγους που προορίζονται
για αυστηρά προσωπική του χρήση ή για την άσκηση του επαγγέλματός του
και τα παραρτήματά τους, 2. οι απαιτήσεις των άρθρων 464 και 465, 3.
τα δικαιώματα σε προϊόντα της διάνοιας.
Αν στο συμβόλαιο δεν υπάρχει διαφορετική πρόβλεψη για τη χρήση
και κάρπωση, τη διοίκηση και τη διάθεση των κοινών πραγμάτων,
εφαρμόζονται αναλογικά οι διατάξεις των άρθρων 785 έως 792, του
δεύτερου εδαφίου του άρθρου 793 και του άρθρου 794.
`Αρθρο 1406
Υποκατάσταση
`Ο,τι ο κάθε σύζυγος αποκτά κατά τη διάρκεια του γάμου με
διάθεση στοιχείων της ατομικής του περιουσίας, περιέρχεται σ` αυτήν. Ο
ισχυριζόμενος ότι η απόκτηση έγινε με τέτοια διάθεση βαρύνεται με την
απόδειξη του ισχυρισμού του.
`Αρθρο 1407
Δικαιοπραξίες από τον ένα σύζυγο
Δικαιοπραξίες αναφερόμενες σε περιουσιακά στοιχεία της κοινο-
κτημοσύνης, οι οποίες, σύμφωνα με τους κανόνες που τη ρυθμίζουν,
επιχειρούνται είτε και από τους δύο συζύγους από κοινού είτε από τον
ένα, αλλά με τη Συναίνεση του άλλου, μπορούν να επιχειρούνται εγκύρως
και από τον ένα μόνο σύζυγο, με άδεια του δικαστηρίου, αν ο άλλος
βρίσκεται σε φυσική ή νομική αδυναμία ή αρνείται να δηλώσει τη βούλησή
του και η δικαιοπραξία επιβάλλεται από το συμφέρον της οικογένειας.
`Αρθρο 1408
`Εκταση υπεγγυότητας της κοινής περιουσίας
Στην περίπτωση όπου επιλέγεται σύστημα κοινοκτημοσύνης, η
κοινή περιουσία, πέρα από τα Εμπράγματα δικαιώματα ή άλλα βάρη, με τα
οποία βαρύνεται, είναι υπέγγυα και: 1. για κάθε υποχρέωση που
αναλαμβάνει ο ένας σύζυγος, μέσα στα όρια της διαχειριστικής του
εξουσίας, για τη διαχείριση αυτής της περιουσίας, 2. για κάθε
υποχρέωση που αναλαμβάνει ο ένας σύζυγος για τις ανάγκες της
οικογένειας, 3. για κάθε υποχρέωση που αναλαμβάνουν και οι δύο
σύζυγοι.
`Αρθρο 1409
Η κοινή περιουσία είναι επιπλέον, υπέγγυα, έως το μισό της
αξίας της, και απέναντι στους ατομικούς δανειστές του κάθε συζύγου,
εφόσον δεν είναι δυνατή η ικανοποίησή τους από την ατομική περιουσία
του: 1. για υποχρεώσεις που αυτός ανέλαβε μόνος του για τη διαχείριση
της περιουσίας αιτής πέρα από τα όρια της διαχειριστικής του εξουσίας,
2. για ατομικά χρέη του, οποτεδήποτε και αν αυτά γεννήθηκαν.
Αν, στις περιπτώσεις της προηγούμενης παραγράφου, οι δανειστές
είναι εγχειρόγραφοι, προτιμώνται οι δανειστές του προηγούμενου άρθρου.
`Αρθρο 1410
Επικουρική υπεγγυότητα της ατομικής περιουσίας
Για τα χρέη του άρθρου 1408 οι δανειστές μπορούν να στραφούν
επικουρικά και κατά της ατομικής περιουσίας του μη οφειλέτη συζύγου
έως το μισό της αξίας της απαίτησής τους, εφόσον η κοινή περιουσία δεν
επαρκεί για την ικανοποίηση των χρεών του.
`Αρθρο 1411
Λήξη
Η κοινοκτημοσύνη λήγει αυτοδικαίως με τη λύση ή την ακύρωση
του γάμου. Λήγει επίσης, όταν ο ένας από τους συζύγους κηρυχθεί σε
Αφάνεια ή σε πτώχευση και η σχετική απόφαση γίνει τελεσίδικη.
Στην περίπτωση του διαζυγίου ή της ακύρωσης του γάμου η λήξη
της κοινοκτημοσύνης επέρχεται αναδρομικά από την ημέρα της επίδοσης
της σχετικής αγωγής.
`Αρθρο 1412
Η κοινοκτημοσύνη λήγει με συμφωνία των συζύγων που
περιβάλλεται το συμβολαιογραφικό τύπο.
`Αρθρο 1413
Ο καθένας από τους συζύγους μπορεί να ζητήσει από το
δικαστήριο τη λύση της κοινοκτημοσύνης: 1. αν επήλθε διακοπή της
έγγαμης συμβίωσης, που διήρκεσε τουλάχιστον ένα έτος και συνεχίζεται
κατά τη συζήτηση της αγωγής, 2. αν, λόγω της κακής κατάστασης της
περιουσίας του άλλου συζύγου ή της κακής διαχείρισης από αυτόν της
κοινής περιουσίας, κινδυνεύουν τα συμφέροντα του ενάγοντος, 3. αν
υπάρχει αθέτηση, από τον άλλο σύζυγο, της υποχρέωσής του για
συνεισφορά στις ανάγκες της οικογένειας. Η απόφαση που διατάσσει τη
λύση της κοινοκτημοσύνης ενεργεί αναδρομικά από την ημέρα της επίδοσης
της αγωγής στον εναγόμενο.
`Αρθρο 1414
Η λήξη της κοινοκτημοσύνης, κατά τις διατάξεις των
προηγούμενων άρθρων, εκτός από την περίπτωση της λήξης λόγω θανάτου,
ισχύει απέναντι στους τρίτους μόνον εφόσον στο περιθώριο του ειδικού
δημόσιου βιβλίου, όπου έχει καταχωριστεί το συστατικό της συμβόλαιο,
σημειώνονται η σχετική συμφωνία των συζύγων ή η απόφαση που κηρύσσει
την Αφάνεια ή την πτώχευση ή, στις περιπτώσεις της δεύτερης παραγράφου
του άρθρου 1411 και του άρθρου 1413, η επίδοση της αγωγής και η
σχετική δικαστική απόφαση.
`Αρθρο 1415
Με την πρόωρη λήξη της κοινοκτημοσύνης οι σύζυγοι
επανέρχονται, από την άποψη της περιουσιακής τους κατάστασης, στο
σύστημα που προβλέπεται από τα άρθρα 1397 και 1400 έως 1402.
Στην περίπτωση αυτή, καθώς και όταν η λήξη επέρχεται λόγω
λύσης ή ακύρωσης του γάμου, έχουν εφαρμογή για τη λύση της κοινωνίας
και τη διανομή των κοινών πραγμάτων, αν δεν υπάρχει διαφορετική
συμφωνία, οι διατάξεις των άρθρων 795 και επόμενων, καθώς και οι
ειδικές διατάξεις του κώδικα πολιτικής δικονομίας για τη διανομή
κοινών πραγμάτων.
`Αρθρο 1416
`Εκταση εφαρμογής
Οι διατάξεις αυτού του κεφαλαίου έχουν εφαρμογή, εφόσον δεν
ορίζεται διαφορετικά, ανεξάρτητα από τη θρησκεία ή το δόγμα των
συζύγων καθώς και από τον τύπο, πολιτικό ή θρησκευτικό, με τον οποίο
έγινε ο Γάμος τους.
`Αρθρα 1417-1437
Καταργήθηκαν με το άρθρο 15 Ν. 1329/1983.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΒΔΟΜΟ
Διαζύγιο
Άρθρο 1438
Ο γάμος μπορεί να λυθεί με διαζύγιο, το οποίο απαγγέλλεται με αμετάκλητη δικαστική απόφαση ή με συμφωνία μεταξύ των συζύγων, όπως ορίζεται στο
άρθρο 1441.».
`Αρθρο 1439
Ισχυρός κλονισμός
Καθένας από τους συζύγους μπορεί να ζητήσει το διαζύγιο, όταν
οι μεταξύ τους σχέσεις έχουν κλονισθεί τόσο ισχυρά, από λόγο που αφορά
το πρόσωπο του εναγομένου ή και των δυο συζύγων, ώστε βάσιμα η
εξακολούθηση της έγγαμης σχέσης να είναι αφόρητη για τον ενάγοντα.
"Εφόσον ο εναγόμενος δεν αποδεικνύει το αντίθετο, ο κλονισμός τεκμαίρεται σε περίπτωση διγαμίας ή μοιχείας αυτού, εγκατάλειψης του ενάγοντος ή επιβουλής της ζωής του από τον εναγόμενο, καθώς και σε περίπτωση άσκησης από τον εναγόμενο ενδοοικογενειακής βίας εναντίον του ενάγοντος."
"Εφόσον οι σύζυγοι βρίσκονται σε διάσταση συνεχώς από δύο τουλάχιστον χρόνια, ο κλονισμός τεκμαίρεται αμάχητα και το διαζύγιο μπορεί να ζητηθεί, έστω και αν ο λόγος του κλονισμού αφορά στο πρόσωπο του ενάγοντος. Η συμπλήρωση του χρόνου διάστασης υπολογίζεται κατά το χρόνο συζήτησης της αγωγής και δεν εμποδίζεται από μικρές διακοπές που έγιναν ως προσπάθεια αποκατάστασης των σχέσεων μεταξύ των συζύγων."
`Αρθρο 1440
Αφάνεια
Καθένας από τους συζύγους μπορεί να ζητήσει το διαζύγιο, όταν
ο άλλος έχει κηρυχθεί σε Αφάνεια.
Άρθρο 1441 ΣΥΝΑΙΝΕΤΙΚΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ
1. Οι σύζυγοι μπορούν με έγγραφη συμφωνία να λύσουν τον γάμο τους. Η συμφωνία αυτή συνάπτεται μεταξύ των συζύγων με την παρουσία πληρεξούσιου δικηγόρου για καθέναν από αυτούς και υπογράφεται από τους ίδιους και από τους πληρεξούσιους δικηγόρους τους ή μόνον από τους τελευταίους, εφόσον είναι εφοδιασμένοι με ειδικό πληρεξούσιο. Η πληρεξουσιότητα πρέπει να έχει δοθεί μέσα στον τελευταίο μήνα πριν από την υπογραφή της συμφωνίας.
2. Αν υπάρχουν ανήλικα τέκνα, για να λυθεί ο γάμος πρέπει να ρυθμίζεται η επιμέλειά τους, η επικοινωνία με αυτά και η διατροφή τους, με την ίδια ή με άλλη έγγραφη συμφωνία μεταξύ των συζύγων, που υπογράφεται όπως ορίζεται στην παράγραφο 1 και ισχύει για δύο (2) έτη τουλάχιστον.
3. α) Η έγγραφη συμφωνία για τη λύση του γάμου, καθώς και η συμφωνία για την επιμέλεια, την επικοινωνία και τη διατροφή των ανήλικων τέκνων υποβάλλονται από τους πληρεξούσιους δικηγόρους του κάθε συζύγου, μαζί με τα ειδικά πληρεξούσια σε συμβολαιογράφο.
β) Η κατάρτιση της συμβολαιογραφικής πράξης της παραγράφου 4 του παρόντος άρθρου απέχει τουλάχιστον δέκα (10) ημέρες από την έγγραφη συμφωνία των συζύγων, η ημερομηνία της οποίας αποδεικνύεται με βεβαίωση του γνησίου της υπογραφής των συζύγων από τη Γραμματεία του Ειρηνοδικείου της έδρας του συμβολαιογράφου που θα καταρτίσει τη συμβολαιογραφική πράξη.
4. Ο συμβολαιογράφος συντάσσει πράξη με την οποία βεβαιώνει τη λύση του γάμου, επικυρώνει τις συμφωνίες των συζύγων και τις ενσωματώνει σε αυτή.
Τη συμβολαιογραφική πράξη υπογράφουν οι σύζυγοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους ή μόνον οι τελευταίοι, εφόσον είναι εφοδιασμένοι με ειδικό πληρεξούσιο. Η πληρεξουσιότητα πρέπει να έχει δοθεί μέσα στον τελευταίο μήνα πριν από την υπογραφή της πράξης. Όταν η βεβαίωση αφορά στην επιμέλεια, επικοινωνία και διατροφή των ανήλικων τέκνων, η πράξη αποτελεί εκτελεστό τίτλο, εφόσον έχουν συμπεριληφθεί στη συμφωνία οι ρυθμίσεις των άρθρων 950 και 951 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας. Μετά τη λήξη ισχύος της επικυρωμένης συμφωνίας, μπορεί να ρυθμίζεται η επιμέλεια, η επικοινωνία και η διατροφή των τέκνων για περαιτέρω χρονικό διάστημα με νέα συμφωνία και με την ίδια διαδικασία.
5. Η λύση του γάμου επέρχεται με την κατάθεση αντιγράφου της συμβολαιογραφικής πράξης στο ληξιαρχείο όπου έχει καταχωρισθεί η σύσταση του γάμου.».
*Με τις παραγράφους 3 και 4 του άρθρου 22 Ν.4509/2017 ορίζεται ότι:
"3. Η ρύθμιση της προηγούμενης παραγράφου 5 δεν καταλαμβάνει τις ήδη κατατεθειμένες αιτήσεις στα δικαστήρια, οι οποίες εκδικάζονται κατά τη διαδικασία που ίσχυε κατά τον χρόνο της κατάθεσής τους.
4. Σε περίπτωση θρησκευτικού γάμου, παραγγέλλεται η λύση αυτού από τον αρμόδιο Εισαγγελέα Πρωτοδικών, ύστερα από αίτηση του έχοντος έννομο συμφέρον η οποία συνοδεύεται από αντίγραφο της συμβολαιογραφικής πράξης. Η αίτηση με την παραγγελία συνυποβάλλονται στην Ιερά Μητρόπολη στην οποία ανήκει ο ιερός ναός όπου τελέστηκε ο γάμος. Η πνευματική λύση του γάμου είναι υποχρεωτική".
`Αρθρο 1442
Διατροφή
Εφόσον ο ένας από τους πρώην συζύγους δεν μπορεί να
εξασφαλίσει τη διατροφή του από τα εισοδήματά του ή από την περιουσία
του, δικαιούται να ζητήσει διατροφή από τον άλλον: 1. αν κατά την
έκδοση του διαζυγίου ή κατά το τέλος των χρονικών περιόδων που
προβλέπονται στις επόμενες περιπτώσεις βρίσκεται σε ηλικία ή σε
κατάσταση υγείας που δεν επιτρέπει να αναγκαστεί να αρχίσει ή να
συνεχίσει την άσκηση κατάλληλου επαγγέλματος, ώστε να εξασφαλίζει απ`
αυτό τη διατροφή του, 2. αν έχει την επιμέλεια ανήλικου τέκνου και γι`
αυτό το λόγο εμποδίζεται στην άσκηση κατάλληλου επαγγέλματος, 3. αν
δεν βρίσκει σταθερή κατάλληλη εργασία ή χρειάζεται κάποια
επαγγελματική εκπαίδευση, και στις δύο όμως περιπτώσεις για ένα
διάστημα που δεν μπορεί να ξεπεράσει τα τρία χρόνια από την έκδοση του
διαζυγίου, 4. σε κάθε άλλη περίπτωση, όπου η επιδίκαση διατροφής κατά
την έκδοση του διαζυγίου επιβάλλεται από λόγους επιείκειας.
`Αρθρο 1443
Οι διατάξεις των άρθρων 1487, 1493, 1494 και 1498 εφαρμόζονται
αναλόγως και για το δικαίωμα διατροφής μετά το διαζύγιο. Η διατροφή
προκαταβάλλεται σε χρήμα κάθε μήνα. Η διατροφή μπορεί να καταβληθεί
εφάπαξ, αν οι πρώην σύζυγοι συμφωνούν σ` αυτό εγγράφως, ή με απόφαση
του δικαστηρίου, αν συντρέχουν ιδιαίτεροι λόγοι.
`Αρθρο 1444
Η διατροφή μπορεί να αποκλειστεί ή να περιοριστεί, αν αυτό
επιβάλλεται από σπουδαίους λόγους, ιδίως αν ο Γάμος είχε μικρή χρονική
διάρκεια ή αν ο δικαιούχος είναι υπαίτιος του διαζυγίου του ή
προκάλεσε εκούσια την απορία του.
Το δικαίωμα διατροφής παύει, αν ο δικαιούχος ξαναπαντρευτεί, ή
αν συζεί μόνιμα με κάποιον άλλο σε ελεύθερη ένωση. Το δικαίωμα
διατροφής δεν παύει με το θάνατο του υποχρέου, παύει όμως με το θάνατο
του δικαιούχου, εκτός αν αφορά παρελθόντα χρόνο ή δόσεις απαιτητές
κατά το χρόνο του θανάτου.
`Αρθρο 1445
Ο καθένας από τους πρώην συζύγους είναι υποχρεωμένος να δίνει
στον άλλο ακριβείς πληροφορίες για την περιουσία του και τα εισοδήματά
του, εφόσον είναι χρήσιμες για τον καθορισμό του ύψους της διατροφής.
Με αίτηση ενός από τους πρώην συζύγους, που διαβιβάζεται μέσω του
αρμόδιου εισαγγελέα, ο εργοδότης, η αρμόδια υπηρεσία και ο αρμόδιος
οικονομικός έφορος είναι υποχρεωμένοι να δίνουν κάθε χρήσιμη
πληροφορία για την περιουσιακή κατάσταση του άλλου συζύγου και
προπάντων για τα εισοδήματά του.
`Αρθρο 1446
`Εκταση εφαρμογής
Η διάταξη του άρθρου 1416 εφαρμόζεται και για τη λύση του
γάμου σύμφωνα με τις διατάξεις αυτού του κεφαλαίου.
Αρθρα 1447-1454 Καταργήθηκαν
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΓΔΟΟ
ΙΑΤΡΙΚΗ ΥΠΟΒΟΗΘΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ
Αρθρο 1455
Η ιατρική υποβοήθηση στην ανθρώπινη αναπαραγωγή (τεχνητή γονιμοποίηση) επιτρέπεται μόνο για να αντιμετωπίζεται η αδυναμία απόκτησης τέκνων με φυσικό τρόπο ή για να αποφεύγεται η μετάδοση στο τέκνο σοβαρής ασθένειας. Η υποβοήθηση αυτή επιτρέπεται μέχρι την ηλικία φυσικής ικανότητας αναπαραγωγής του υποβοηθούμενου προσώπου. Η ανθρώπινη αναπαραγωγή με τη μέθοδο της κλωνοποίησης απαγορεύεται.
Επιλογή του φύλου του τέκνου δεν είναι επιτρεπτή, εκτός αν πρόκειται να αποφευχθεί σοβαρή κληρονομική νόσος που συνδέεται με το φύλο.
Αρθρο 1456
Κάθε ιατρική πράξη που αποβλέπει στην υποβοήθηση της ανθρώπινης αναπαραγωγής, σύμφωνα με τους όρους του προηγούμενου άρθρου, διενεργείται με την
έγγραφη Συναίνεση των προσώπων που επιθυμούν να αποκτήσουν τέκνο. Αν η υποβοήθηση αφορά άγαμη γυναίκα, η Συναίνεση αυτής και, εφόσον συντρέχει περίπτωση ελεύθερης ένωσης, του άνδρα με τον οποίο συζεί παρέχεται με συμβολαιογραφικό έγγραφο.
Η Συναίνεση ανακαλείται με τον ίδιο τύπο μέχρι τη μεταφορά των γαμετών ή των γονιμοποιημένων ωαρίων στο γυναικείο σώμα. Με την επιφύλαξη του άρθρου 1457, η Συναίνεση θεωρείται ότι ανακλήθηκε, αν ένα από τα πρόσωπα που είχαν συναινέσει πέθανε πριν από τη μεταφορά.
Αρθρο 1457
Η τεχνητή γονιμοποίηση μετά το θάνατο του συζύγου ή του άνδρα με τον οποίο η γυναίκα συζούσε σε ελεύθερη ένωση επιτρέπεται με δικαστική άδεια μόνο εφόσον συντρέχουν σωρευτικώς οι εξής προϋποθέσεις:
α. Ο σύζυγος ή ο μόνιμος σύντροφος της γυναίκας να έπασχε από ασθένεια που συνδέεται με πιθανό κίνδυνο στειρότητας ή να υπήρχε κίνδυνος θανάτου του.
β. Ο σύζυγος ή ο μόνιμος σύντροφοςτης γυναίκας να είχε συναινέσει με συμβολαιογραφικό έγγραφο και στη μεταθανάτια τεχνητή γονιμοποίηση.
Η τεχνητή γονιμοποίηση διενεργείται μετά την πάροδο έξι μηνών και πριν από τη συμπλήρωση διετίας από το θάνατο του άνδρα.
Αρθρο 1458
Η μεταφορά στο σώμα άλλης γυναίκας γονιμοποιημένων ωαρίων, ξένων προς την ιδίαν, και η κυοφορία από αυτήν επιτρέπεται με δικαστική άδεια που παρέχεται πριν από τη μεταφορά, εφόσον υπάρχει έγγραφη και χωρίς αντάλλαγμα συμφωνία των προσώπων που επιδιώκουν να αποκτήσουν τέκνο και της γυναίκας που θα κυοφορήσει, καθώς και του συζύγου της, αν αυτή είναι έγγαμη. Η δικαστική άδεια παρέχεται ύστερα από αίτηση της γυναίκας που επιθυμεί να αποκτήσει τέκνο, εφόσον αποδεικνύεται ότι αυτή είναι ιατρικώς αδύνατο να κυοφορήσει και ότι η γυναίκα που προσφέρεται να κυοφορήσει είναι, εν όψει της κατάστασης της υγείας της, κατάλληλη για κυοφορία.
" Τα άρθρα 1458 και 1464 του Αστικού Κώδικα εφαρμόζονται μόνο στην περίπτωση που η αιτούσα ή αυτή που θα κυοφορήσει το τέκνο έχει την κατοικία της ή την προσωρινή διαμονή της στην Ελλάδα". (άρθρο όγδοο του Ν.3089/2002 ως ισχύει).
Αρθρο 1459
Τα πρόσωπα που προσφεύγουν σε τεχνητή γονιμοποίηση αποφασίζουν με κοινή έγγραφη δήλωσή τους προς τον ιατρό ή τον υπεύθυνο του ιατρικού κέντρου, που γίνεται πριν από την έναρξη της σχετικής διαδικασίας, ότι οι κρυοσυντηρημένοι γαμέτες και τα κρυοσυντηρημένα γονιμοποιημένα ωάρια που δε θα τους χρειασθούν για να τεκνοποιήσουν:
α) θα διατεθούν χωρίς αντάλλαγμα, κατά προτεραιότητα σε άλλα πρόσωπα, που θα επιλέξει ο ιατρός ή το ιατρικό κέντρο,
β) θα χρησιμοποιηθούν χωρίς αντάλλαγμα για ερευνητικούς ή θεραπευτικούς σκοπούς,
γ) θα καταστραφούν.
Αν δεν υπάρχει κοινή δήλωση των ενδιαφερόμενων
προσώπων, οι γαμέτες και τα γονιμοποιημένα ωάρια διατηρούνται για χρονικό διάστημα πέντε ετών από τη λήψη ή τη δημιουργία τους και μετά την πάροδο του χρόνου αυτού είτε χρησιμοποιούνται για ερευνητικούς ή θεραπευτικούς σκοπούς είτε καταστρέφονται.
Τα μη κρυοσυντηρημένα γονιμοποιημένα ωάρια καταστρέφονται μετά τη συμπλήρωση δεκατεσσάρων ημερών από τη γονιμοποίηση. Ο τυχόν ενδιάμεσος χρόνος κρυοσυντήρησής τους δεν υπολογίζεται.
Αρθρο 1460
Η ταυτότητα των τρίτων προσώπων που έχουν προσφέρει τους γαμέτες ή τα γονιμοποιημένα ωάρια δε γνωστοποιείται στα πρόσωπα που επιθυμούν να αποκτήσουν τέκνο. Ιατρικές πληροφορίες που αφορούν τον τρίτο δότη τηρούνται σε απόρρητο αρχείο χωρίς ένδειξη της ταυτότητάς του. Πρόσβαση στο αρχείο αυτό επιτρέπεται μόνο στο τέκνο και για λόγους σχετικούς με την υγεία του.
Η ταυτότητα του τέκνου, καθώς και των γονέων του δε γνωστοποιείται στους τρίτους δότες γαμετών ή γονιμοποιημένων ωαρίων.
"Αρθρο 1461
Εννοια
Τα πρόσωπα είναι μεταξύ τους συγγενείς εξ αίματος σε ευθεία γραμμή, αν το ένα κατάγεται από το άλλο (συγγένεια μεταξύ ανιόντων και κατιόντων).
Συγγενείς εξ αίματος σε πλάγια γραμμή είναι τα πρόσωπα που, χωρίς να είναι συγγενείς σε ευθεία γραμμή, κατάγονται από τον ίδιο ανιόντα. Ο βαθμός της συγγένειας ορίζεται από τον αριθμό των γεννήσεων που συνδέουν τα πρόσωπα."
Άρθρο 1462
Αγχιστεία
Οι συγγενείς εξ αίματος του ενός από τους συζύγους είναι συγγενείς εξ αγχιστείας του άλλου στην ίδια γραμμή και στον ίδιο βαθμό. Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση του συμφώνου συμβίωσης. Η συγγένεια εξ αγχιστείας εξακολουθεί να υπάρχει και μετά τη λύση ή την ακύρωση του γάμου ή του συμφώνου
συμβίωσης από το οποίο δημιουργήθηκε.»
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΓΔΟΟ
Συγγένεια
«Άρθρο 1463
Η συγγένεια του προσώπου με τη μητέρα του και τους συγγενείς της συνάγεται από τη γέννηση. Η συγγένεια με τον πατέρα και τους συγγενείς του συνάγεται από το γάμο ή το σύμφωνο συμβίωσης της μητέρας με τον πατέρα ή ιδρύεται με την αναγνώριση, εκούσια ή δικαστική.»
"Αρθρο 1464
Σε περίπτωση τεχνητής γονιμοποίησης, αν η κυοφορία έγινε από άλλη γυναίκα, υπό τους όρους του άρθρου 1458, μητέρα του τέκνου τεκμαίρεται η γυναίκα στην
οποία δόθηκε η σχετική δικαστική άδεια. Το τεκμήριο αυτό ανατρέπεται, με αγωγή προσβολής της μητρότητας που ασκείται μέσα σε προθεσμία έξι μηνών από τον τοκετό, είτε από την τεκμαιρόμενη μητέρα, είτε από την κυοφόρο γυναίκα, εφόσον αποδειχθεί ότι το τέκνο κατάγεται βιολογικά από την τελευταία.
Η προσβολή γίνεται από τη δικαιούμενη γυναίκα αυτοπροσώπως ή από ειδικό πληρεξούσιό της ή ύστερα από άδεια του δικαστηρίου, από τον νόμιμο αντιπρόσωπό της.
Με την αμετάκλητη δικαστική απόφαση που δέχεται την αγωγή το τέκνο έχει αναδρομικά από τη γέννησή του μητέρα τη γυναίκα που το κυοφόρησε.
"Τα άρθρα 1458 και 1464 του Αστικού Κώδικα εφαρμόζονται μόνο στην περίπτωση που η αιτούσα ή εκείνη που θα κυοφορήσει το τέκνο έχει την κατοικία της ή την προσωρινή διαμονή της στην Ελλάδα "(άρθρο όγδοο του Ν.3089/2002 ως ισχυει)
"Αρθρο 1465
Τεκμήριο καταγωγής από γάμο
Το τέκνο που γεννήθηκε κατά τη διάρκεια του γάμου της μητέρας του ή μέσα σε τριακόσιες ημέρες από τη λύση ή την ακύρωσή του τεκμαίρεται ότι έχει πατέρα τον σύζυγο της μητέρας (Τέκνο γεννημένο σε γάμο).
Τέκνο γεννημένο σε γάμο θεωρείται και το τέκνο που γεννήθηκε ύστερα από μεταθανάτια τεχνητή γονιμοποίηση, εφόσον υπάρχει η απαιτούμενη κατά το άρθρο 1457 δικαστική άδεια. Αν το τέκνο γεννήθηκε μετά την τριακοσιοστή ημέρα από τη λύση ή την ακύρωση του γάμου, η απόδειξη της πατρότητας του συζύγου βαρύνει εκείνον που την επικαλείται. Το ίδιο ισχύει και όταν η τεχνητή γονιμοποίηση έγινε μετά το θάνατο του συζύγου, παρά την έλλειψη δικαστικής άδειας."
`Αρθρο 1466
Σύγκρουση δύο τεκμηρίων
Αν μέσα στις τριακόσιες ημέρες από τη λύση ή την ακύρωση του
γάμου γεννήθηκε τέκνο από γυναίκα που τέλεσε νέο γάμο, τεκμαίρεται ότι
αυτό έχει πατέρα το δεύτερο σύζυγο, εκτός αν γίνει δεκτή αγωγή για
προσβολή της πατρότητάς του, οπότε τεκμαίρεται ότι είναι τέκνο του
πρώτου συζύγου.
`Αρθρο 1467
Προσβολή της πατρότητας
Η ιδιότητα του τέκνου, ως προς το οποίο συντρέχει ένα από τα
τεκμήρια των άρθρων 1465 και 1466, ως τέκνου γεννημένου σε γάμο,
μπορεί να προσβληθεί δικαστικώς, αν αποδειχθεί ότι η μητέρα δεν
συνέλαβε πράγματι από το σύζυγό της ή ότι κατά το κρίσιμο διάστημα της
σύλληψης ήταν φανερά αδύνατο να συλλάβει από αυτόν, ιδίως εξαιτίας
ανικανότητας ή αποδημίας του ή επειδή δεν είχαν σχέσεις.
`Αρθρο 1468
Κρίσιμο διάστημα της σύλληψης θεωρείται το χρονικό διάστημα
που περιλαμβάνεται ανάμεσα στην τριακοστή και την εκατοστή ογδοηκοστή
ημέρα πριν από τον τοκετό.
`Αρθρο 1469
" Την ιδιότητα του τέκνου ως γεννημένου σε γάμο μπορούν να
προσβάλλουν: 1. ο σύζυγος της μητέρας. 2. Ο πατέρας ή η μητέρα του
συζύγου, αν αυτός πέθανε χωρίς να έχει χάσει το δικαίωμα της προσβολής.
3. Το τέκνο. 4. Η μητέρα του τέκνου. 5. Ο άνδρας με τον οποίο η μητέρα,
βρισκόμενη σε διάσταση με το σύζυγό της, είχε μόνιμη σχέση με σαρκική
συνάφεια κατά το Κρίσιμο διάστημα της σύλληψης."
Η προσβολή γίνεται από το δικαιούμενο αυτοπροσώπως ή από ειδικό
πληρεξούσιό του ή,μετά από άδεια του δικαστηρίου, από το νόμιμο
αντιπρόσωπό του.
"Αρθρο 1470
Η Προσβολή της πατρότητας αποκλείεται: 1. Για το σύζυγο της μητέρας,
όταν περάσει ένα έτος αφότου πληροφορήθηκε τον τοκετό και τα
περιστατικά από τα οποία προκύπτει ότι η σύλληψη του τέκνου δεν έγινε
από αυτόν, και σε κάθε περίπτωση, όταν περάσουν πέντε έτη από τον
τοκετό. 2. Για τον πατέρα ή τη μητέρα του συζύγου, όταν περάσει ένα
έτος αφότου έμαθαν το θάνατο του τελευταίου και τη γέννηση του τέκνου.
3. Για το τέκνο, όταν περάσει ένα έτος από την ενηλικίωσή του. 4. Για
τη μητέρα, όταν περάσει ένα έτος από τον τοκετό ή, εφόσον υπάρχει
σοβαρός λόγος για τη μη προσβολή κατά τη διάρκεια του γάμου, έξι μήνες
αφότου λύθηκε ή ακυρώθηκε ο Γάμος με το σύζυγό της. 5. Για τον άνδρα
που είχε σαρκική συνάφεια με τη μητέρα, δύο χρόνια από τον τοκετό."
"Αρθρο 1471
Η Προσβολή της πατρότητας αποκλείεται επίσης μετά το θάνατο του τέκνου, εκτός αν είχε ήδη ασκηθεί η σχετική αγωγή.
Την πατρότητα αποκλείεται να προσβάλουν: 1. ο σύζυγος της μητέρας, αν αυτός αναγνώρισε ότι το τέκνο είναι δικό του πριν γίνει αμετάκλητη η απόφαση για
την προσβολή. 2. οποιοσδήποτε από τους δικαιούχους που αναφέρονται στο άρθρο 1469, αν ο σύζυγος συγκατατέθηκε στην υποβολή της συζύγου του σε τεχνητή γονιμοποίηση."
`Αρθρο 1472
Το τέκνο χάνει την ιδιότητα τέκνου που γεννήθηκε σε γάμο,
αναδρομικά από τη γέννησή του, μόλις γίνει αμετάκλητη η απόφαση που
δέχεται την προσβολή αυτής της ιδιότητάς του.
" Σε περίπτωση προσβολής από τον άνδρα που είχε σαρκική συνάφεια με
τη μητέρα, η απόφαση της προηγούμενης παραγράφου επιφέρει αυτοδικαίως
δικαστική αναγνώριση του παιδιού από τον άνδρα αυτόν."
*Με το εδάφ.δ` άρθρ.19 Ν.2521/1997 ορίζεται ότι: " Οι παραπάνω διατάξεις εφαρμόζονται και σε τέκνα που
έχουν γεννηθεί πριν από την έναρξη της ισχύος τους".
`Αρθρο 1473
Επιγενόμενος Γάμος των γονέων
Τέκνο που γεννήθηκε χωρίς γάμο των γονέων του έχει απέναντι σ`
αυτούς και τους συγγενείς τους ως προς όλα θέση τέκνου γεννημένου σε
γάμο, εφόσον οι γονείς του παντρευτούν μεταγενέστερα και το τέκνο είχε
αναγνωριστεί ή αναγνωρίζεται μετά την τέλεση του γάμου, εκούσια ή
δικαστικά, ως τέκνο του συζύγου, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων
1475, 1476 και 1479 έως 1483. Η εκούσια αναγνώριση μπορεί να
προσβληθεί για το λόγο ότι ο σύζυγος της μητέρας δεν είναι ο πατέρας,
σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 1477 και 1478.
`Αρθρο 1474
Αν το τέκνο δεν ζει κατά την Τέλεση του γάμου των γονέων του,
δεν θίγεται η επέλευση των αποτελεσμάτων του πρώτου εδαφίου του
προηγούμενου άρθρου ως προς τους κατιόντες του.
"Αρθρο 1475
Εκούσια αναγνώριση
Ο πατέρας μπορεί να αναγνωρίσει ως δικό του το τέκνο που γεννήθηκε χωρίς γάμο, εφόσον συναινεί σ` αυτό και η μητέρα. Αν η μητέρα έχει πεθάνει ή δεν έχει δικαιοπρακτική ικανότητα, η αναγνώριση γίνεται με μόνη τη δήλωση του πατέρα.
Η συμβολαιογραφική Συναίνεση του άνδρα σε τεχνητή γονιμοποίηση, που προβλέπεται στο άρθρο 1456 § 1 εδ. β, επέχει θέση εκούσιας αναγνώρισης. Η αντίστοιχη Συναίνεση της γυναίκας ισχύει και ως συναίνεσή της στην εκούσια αναγνώριση.
Αν ο πατέρας έχει πεθάνει ή δεν έχει δικαιοπρακτική ικανότητα, η αναγνώριση μπορεί να γίνει από τον παππού ή τη γιαγιά της πατρικής γραμμής. Αν το
τέκνο έχει πεθάνει, η αναγνώριση ενεργεί υπέρ των κατιόντων του."
`Αρθρο 1476
Η αναγνώριση από τον πατέρα ή τους γονείς του γίνεται με
δήλωση ενώπιον συμβολαιογράφου ή με διαθήκη. Η Συναίνεση της μητέρας,
σύμφωνα με το προηγούμενο άρθρο, παρέχεται με δήλωση ενώπιον
συμβολαιογράφου. Οι δηλώσεις της αναγνώρισης και της Συναίνεσης
γίνονται αυτοπροσώπως και χωρίς αίρεση ή προθεσμία. Ανάκληση των
δηλώσεων είναι ανίσχυρη.
`Αρθρο 1477
Προσβολή της αναγνώρισης
Το τέκνο και, σε περίπτωση θανάτου του, οι κατιόντες του
δικαιούνται να προσβάλουν την εκούσια αναγνώριση για το λόγο ότι αυτός
που δηλώθηκε ως πατέρας δεν είναι πραγματικά πατέρας.
Το δικαίωμα αυτό ανήκει επίσης, στην περίπτωση όπου η μητέρα
κατά την αναγνώριση είχε πεθάνει ή δεν είχε δικαιοπρακτική ικανότητα,
στον καθένα από τους γονείς της και, στην περίπτωση της δεύτερης
παραγράφου του άρθρου 1475, στον παππού ή τη γιαγιά που δεν είχε
προβεί στην αναγνώριση.
"Αρθρο 1478
Η προσβολή της αναγνώρισης αποκλείεται, αν περάσουν τρεις μήνες αφότου πληροφορήθηκε την αναγνώριση αυτός που την προσβάλλει. Η προσβολή αποκλείεται σε κάθε περίmωση, αν περάσουν δύο χρόνια από την αναγνώριση ή, προκειμένου για προσβολή από τέκνο που κατά την αναγνώριση ήταν ανήλικο, δύο χρόνια από την ενηλικίωσή του.
Η προσβολή της εκούσιας αναγνώρισης αποκλείεται στην περίπτωση που προβλέπεται από το άρθρο 1475 § 2.
"Αρθρο 1479
Η μητέρα έχει δικαίωμα να ζητήσει με αγωγή την αναγνώριση της πατρότητας του τέκνου της που γεννήθηκε χωρίς γάμο της με τον πατέρα του. Το ίδιο δικαίωμα έχει και το τέκνο. Οταν η μητέρα αρνείται την προβλεπόμενη από την πρώτη παράγραφο του άρθρου 1475 συναίνεσή της, δικαίωμα δικαστικής αναγνώρισης έχουν επίσης ο πατέρας και, στην περίπτωση της τρίτης παραγράφου του άρθρου 1475, ο παππούς ή η γιαγιά της πατρικής γραμμής.
Αν διενεργηθεί τεχνητή γονιμοποίηση με γεννητικό υλικό τρίτου δότη, η δικαστική αναγνώριση της πατρότητας αποκλείεται, έστω και αν η ταυτότητά του
είναι ή γίνει εκ των υστέρων γνωστή."
`Αρθρο 1480
Η αγωγή της μητέρας ασκείται κατά του πατέρα ή των κληρονόμων
του. Η αγωγή του τέκνου ασκείται κατά του γονέα που δεν έχει προβεί
στην αναγκαία για την εκούσια αναγνώριση δήλωση ή κατά των κληρονόμων
του. Η αγωγή του πατέρα ή των γονέων του ασκείται κατά της μητέρας ή
των κληρονόμων της.
`Αρθρο 1481
Η πατρότητα τεκμαίρεται, αν αποδειχθεί ότι αυτός, για τον
οποίο προβάλλεται ισχυρισμός ότι είναι πατέρας, είχε σαρκική συνάφεια
με τη μητέρα κατά το Κρίσιμο διάστημα της σύλληψης. Το τεκμήριο δεν
ισχύει, αν η αγωγή ασκείται από το τέκνο μετά την ενηλικίωσή του και ο
πατέρας πέθανε πριν από το τέλος της αποδεικτικής διαδικασίας στον
πρώτο βαθμό.
`Αρθρο 1482
Το τεκμήριο του προηγούμενου άρθρου ανατρέπεται, αν προκύπτουν
σοβαρές αμφιβολίες για την πατρότητα.
`Αρθρο 1483
Το δικαίωμα της μητέρας να ζητήσει την αναγνώριση της
πατρότητας του τέκνου της αποσβήνεται όταν περάσουν πέντε χρόνια από
τον τοκετό. Το δικαίωμα του τέκνου αποσβήνεται, ένα έτος μετά την
ενηλικίωσή του, και το δικαίωμα του πατέρα ή των γονέων του δύο έτη
αφότου αρνήθηκε τη συναίνεσή της η μητέρα.
Αν η μητέρα ήταν έγγαμη κατά το κρίσιμο διάστημα της σύλληψης
του τέκνου, η προθεσμία του πρώτου εδαφίου της προηγούμενης παραγράφου
αρχίζει αφότου γίνει αμετάκλητη η απόφαση που δέχεται την προσβολή της
πατρότητας.
Στην περίπτωση του άρθρου 1473 το δικαίωμα δεν υπόκειται σε
αποσβεστική προθεσμία.
`Αρθρο 1484
Αποτελέσματα
Σε περίπτωση αναγνώρισης, εκούσιας ή δικαστικής, αν ο νόμος
δεν ορίζει διαφορετικά, το τέκνο έχει ως προς όλα θέση τέκνου
γεννημένου σε γάμο απέναντι στους δύο γονείς και τους συγγενείς τους.
-------- . --------
* Υ.Γ. : Ευχαριστώ για την επίσκεψη. Για οποιαδήποτε ερώτηση ή απορία επικοινωνήστε μαζί μας. Θα χαρώ πολύ να συνομιλήσω μαζί σας για το θέμα που σας απασχολεί. - Γιώργος Γιαγκουδάκης, Ειδικός Δικηγόρος Διαζυγίων - Οικογενειακού δικαίου στη Καβάλα - Tηλέφωνα 2510834031, κιν. 6945227120 https://dikigoros-diazygion.gr
