Πως η αρχή "Καμιά ποινή χωρίς νόμο" εξασφαλίζει από αυθαιρεσία σε βάρος των πολιτών

* Δημοσιεύτηκε  29/11 /2014  στην "Πρωϊνή" Εφημερίδα της Καβάλας  

Πως η αρχή "Καμιά ποινή χωρίς νόμο" εξασφαλίζει από αυθαιρεσία σε βάρος των πολιτών (Μέρος Α’)

Στη σημερινή εποχή της κρίσης σε όλα τα επίπεδα η εν λόγω αρχή αποκτά ιδιαίτερο νόημα και σημασία για τον πολίτη και τα δικαιώματά του. Η νομολογία των δικαστηρίων μας έχει κρίνει την μεγάλη σημασία και εξασφαλιστική των δικαιωμάτων του πολίτη λειτουργία αυτής της αρχής. Σύμφωνα με το άρθρο 1 Π.Κ. με το τίτλο "Καμιά ποινή χωρίς νόμο" τίθενται περιορισμοί στη χρονική ισχύ των ποινικών νόμων: "Ποινή δεν επιβάλλεται παρά μόνο για τις πράξεις εκείνες για τις οποίες ο νόμος την είχε ρητά ορίσει πριν από την τέλεσή τους". Δηλαδή ο νόμος που χαρακτηρίζει μια πράξη αξιόποινη θα πρέπει να προϋπάρχει της τελεσής της. Η αρχή αυτή επαναδιατυπώνεται και στη παρ. 1 του άρθρου 7 του Συντάγματός μας: " ‘Εγκλημα δεν υπάρχει ούτε ποινή επιβάλλεται χωρίς νόμο που να ισχύει πριν από την τέλεση της πράξης και να ορίζει τα στοιχεία της. Ποτέ δεν επιβάλλεται ποινή βαρύτερη από εκείνη που προβλεπόταν κατά την τέλεση της πράξης. "

Το άρθρο 1 του ΠΚ θέτει ως προμετωπίδα των διατάξεων του Π.Κ. την αρχή "κανένα έγκλημα, καμία ποινή χωρίς νόμο". Η αρχή αυτή αποτελεί τον πυλώνα κάθε δημοκρατικού ποινικού δικαίου και τέτοιο είναι το δικό μας ποινικό δίκαιο, που από τη φύση του αποβλέπει στο να εξασφαλίσει, όσο δυνατό, το άτομο από την τυχόν αυθαίρετη και καταπιεστική χρήση της ποινικής εξουσίας. Η εν λόγω διάταξη, δημιούργημα της φιλοσοφικής σκέψης των χρόνων του Διαφωτισμού, αποτελεί θεμέλιο του ποινικού δόγματος. Σκοπό έχει να διαφυλάξει την προσωπικότητα ως αυτοτελή αξία, από τους κινδύνους που συνεπάγεται η κατάχρηση της ποινικής εξουσίας της Πολιτείας. Η διάταξη αυτή, που επαναλαμβάνεται και στο άρθρο 7 § 1 του Συντάγματος, αναγορεύει το νόμο σε αποκλειστική πηγή θεμελιώσεως ή επαυξήσεως του αξιοποίνου. Κατά την αληθή έννοια της, η διάταξη αυτή αποκλείει όχι μόνο την αναδρομική εφαρμογή των ποινικών νόμων, αλλά, πλην άλλων, και την καθοδηγούμενη απ` τους σκοπούς της έννομης τάξης τελολογική ερμηνεία τους, προκειμένου αυτή να χρησιμοποιηθεί για τη θεμελίωση ή την επαύξηση του αξιοποίνου (Απόφαση 8/2005 Ολομέλειας Α.Π.)

Οι ειδικότερες αρχές που απορρέουν από την δικαιοκρατική αρχή "κανένα έγκλημα καμία ποινή χωρίς νόμο" είναι οι ακόλουθες: α) Η αρχή nullum crimen nulla poena sine lege scripta, σύμφωνα με την οποία απαιτείται μόνο νόμος να χαρακτηρίζει μια πράξη ως αξιόποινη και να προσδιορίζει την ποινή που απειλείται για την τέλεσή της, β) Η αρχή nullum crimen nulla poena sine lege certa, κατά την οποία πρέπει το έγκλημα και η ποινή να προβλέπονται με εξειδικευτική σαφήνεια από το νόμο και συνεπώς απαγορεύονται οι αόριστοι ποινικοί νόμοι τόσο ως προς την έννοια του προβλεπόμενου εγκλήματος όσο και ως προς την προβλεπόμενη ποινή, γ) Η αρχή nullum crimen nulla poena sine lege stricta, συνοπτικά "η αρχή της Lex Stricta", που επιβάλλει ορισμένους περιορισμούς στη χρήση της τελολογικής ερμηνείας ανάμεσα στους οποίους κορυφαία θέση κατέχει η απαγόρευση της αναλογικής ερμηνείας για τη θεμελίωση ή επαύξηση του αξιοποίνου, δ) Η αρχή nullum crimen nulla poena sine lege praevia, συνοπτικά "η αρχή της Lex Praevia", η οποία επιτάσσει ο νόμος που προβλέπει το έγκλημα και την ποινή να ισχύει αποκλειστικά για το μέλλον και επομένως απαγορεύεται η αναδρομικότητα νόμου που θεμελιώνει ή επαυξάνει το αξιόποινο. (ΣυμβΕφΑθ 347/2008)

Από τις προαναφερόμενες διατάξεις των άρθρων 7 παρ.1 εδ΄α` του Συντάγματος και 1 του ΠΚ που ορίζουν η μεν πρώτη ότι έγκλημα δεν υπάρχει ούτε ποινή επιβάλλεται χωρίς νόμο που να ισχύει πριν από την τέλεση της πράξης και ορίζει τα στοιχεία της, κατά δε τη δεύτερη ότι ποινή δεν επιβάλλεται παρά μόνο για τις πράξεις εκείνες για τις οποίες ο νόμος την είχε ρητά ορίσει πριν από την τέλεσή τους, προκύπτει η βούληση του συνταγματικού και του κοινού νομοθέτη διπλής κατοχύρωσης του ποινικού φαινομένου χάριν της προσωπικής ασφάλειας των πολιτών, επιβάλλεται δε στον κοινό νομοθέτη η υποχρέωση κατά τη θέσπιση των ποινικών νόμων να είναι σαφής και ακριβής, ώστε κάθε νέα πράξη - εγκλήματα (άρθρο 14 ΠΚ) να περιέχει τα στοιχεία της γενικής δομής του εγκλήματος: α) πράξη, β) άδικη, γ) καταλογιστή, δ) τιμωρούμενη με ποινή. Επομένως οποιαδήποτε άλλη προσβολή που δεν έχει τυποποιηθεί δεν αναγνωρίζεται κατά νόμο, ως έγκλημα, χωρίς την ύπαρξη των στοιχείων, τα οποία ο νομοθέτης όρισε στη συγκεκριμένη πράξη. `Ετσι κάθε νέα πράξη πρέπει να περιέχει τα γενικά ελάχιστα δομικά στοιχεία του εγκλήματος, παράλληλα με τα ειδικότερα στοιχεία που προσιδιάζουν στη νέα πράξη, που περιγράφεται με σαφήνεια και ακρίβεια, με τιμωρία δε αυτής ο κοινός νομοθέτης θέλει να προστατεύσει ορισμένο έννομο αγαθό (απόφ. 588/2004 ΑΠ). -

Ακολουθεί το β΄μέρος 

Πως τελείται το έγκλημα της διατάραξης οικιακής ειρήνης;

✔️ Πάτησε το παρακάτω Link για να ενημερωθείς για τη live εκδήλωση 25/9/22 σχετικά με την γονική αποξένωση ➤ https://youtu.be/Ro9z_pHwxhs

💻 Πάτησε αυτό το Link για να παρακολουθήσεις την live εκδήλωση στις 25/9/22 για την γονική αποξένωση ➤  https://youtu.be/rsvKwlM15X0

* ΠΡΟΣΟΧΗ : Επήλθε αντικατάσταση παράγραφου 3 του άρθρου 334 του Ποινικού Κώδικα με  το άρθρο Άρθρο 61 παρ. 2 του  ν. 4509/ΦΕΚ Α 201/22.12.2017 "Μέτρα θεραπείας ατόμων που απαλλάσσονται από την ποινή λόγω ψυχικής ή διανοητικής διαταραχής και άλλες διατάξεις."Άρθρο 61 Τροποποιήσεις άρθρων του Ποινικού Κώδικα

  

"   2. Η παράγραφος 3 του άρθρου 334 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:

   «3. Όποιος εισέρχεται παράνομα σε κατάστημα ή χώρο δημόσιας, δημοτικής ή κοινοτικής υπηρεσίας ή νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου ή επιχείρησης κοινής ωφέλειας ή σε χώρο που χρησιμοποιείται από υπάλληλο πλειστηριασμού κατά τη διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης ή παραμένει στους χώρους αυτούς παρά τη θέληση της υπηρεσίας ή του υπαλλήλου του πλειστηριασμού που τους χρησιμοποιεί, θέληση την οποία του δηλώνει ο νόμιμος εκπρόσωπος της υπηρεσίας ή ο υπάλληλός της ή ο υπάλληλος του πλειστηριασμού, και προκαλεί έτσι διακοπή ή διατάραξη της ομαλής διεξαγωγής της υπηρεσίας ή του πλειστηριασμού τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι (6) μηνών. Με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) μηνών τιμωρείται όποιος παράνομα εισέρχεται ή παραμένει στους προαναφερόμενους χώρους ή καταστήματα κατά το χρόνο μη διεξαγωγής της υπηρεσίας ή του πλειστηριασμού με σκοπό την παρακώλυση αυτών.»."

---------------------------------------

* Δημοσιεύτηκε  15/ 11 /2014  στην "Πρωϊνή" Εφημερίδα της Καβάλας   

Το έγκλημα της διατάραξης οικιακής ειρήνης περιλαμβάνεται στο 18ο κεφάλαιο του ειδικού μέρους του Ποινικού Κώδικα με τον τίτλο: " Εγκλήματα κατά της προσωπικής ελευθερίας". Κατά το άρθρο 334 Π.Κ. (Διατάραξη οικιακής ειρήνης), όπως ισχύει σήμερα :

" 1. 'Οποιος εισέρχεται παράνομα ή παραμένει παρά τη θέληση του δικαιούχου στην κατοικία άλλου ή στο χώρο που αυτός χρησιμοποιεί για την εργασία του ή σε χώρο περικλεισμένο που αυτός κατέχει τιμωρείται με Φυλάκιση μέχρι ενός έτους ή με χρηματική ποινή. 2. Οι πιο πάνω πράξεις ή οι πράξεις βίας εναντίον προσώπων ή πραγμάτων, καθώς και οι πράξεις φθοράς ξένης ιδιοκτησίας, που γίνονται με σκοπό να παρεμποδίσουν την έκδοση και την ελεύθερη κυκλοφορία εφημερίδων ή περιοδικών, καθώς και την ελεύθερη κυκλοφορία βιβλίων, τιμωρούνται με Φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπεται μετατροπή ή αναστολή της ποινής. 3. ‘Οποιος εισέρχεται παράνομα σε κατάστημα ή χώρο δημόσιας, δημοτικής ή κοινοτικής υπηρεσίας ή νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου ή επιχείρησης κοινής ωφέλειας ή παραμένει στους χώρους αυτούς παρά τη θέληση της υπηρεσίας που τους χρησιμοποιεί, της οποίας τη θέληση του δηλώνει ο νόμιμος εκπρόσωπος ή ο υπάλληλός της, και προκαλεί έτσι διακοπή ή διατάραξη της ομαλής διεξαγωγής της υπηρεσίας τιμωρείται με Φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών.

«Με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών τιμωρείται όποιος παράνομα εισέρχεται ή παραμένει στους προαναφερόμενους χώρους ή καταστήματα κατά το χρόνο μη διεξαγωγής της υπηρεσίας με σκοπό την παρακώλυση αυτής.» ( Το τελευταίο εδάφιο της παρ.3 προστέθηκε με το άρθρο 71 Ν.4139/2013, ΦΕΚ Α 74/20.3.2013.) 4. Η ποινική δίωξη στις περιπτώσεις της παρ. 1 ασκείται μόνο ύστερα από έγκληση του δικαιούχου."

Η ποινική “διάταξη της αγάπης” του άρθ. 307 Π.Κ.

* Δημοσιεύτηκε  8 /11 /2014  στην "Πρωϊνή" Εφημερίδα της Καβάλας  

Είναι γνωστή η διάταξη του άρθ. 307 Π.Κ. ως ποινική "διάταξη της αγάπης" προς τον πλησίον.

Το έγκλημα της παράλειψης λυτρώσεως από κινδύνου ζωής (πλημμέλημα) προβλέπεται στο άρθρο 307 του Ποινικού Κώδικα και περιλαμβάνεται στο 15ο Κεφάλαιο του Ειδικού Μέρους με τον τίτλο "Εγκλήματα κατά της ζωής".

Κατά το άρθρο αυτό: “ ‘Οποιος με πρόθεση παραλείπει να σώσει άλλο από κίνδυνο ζωής αν και μπορεί να το πράξει χωρίς κίνδυνο της δικής του ζωής ή υγείας, τιμωρείται με Φυλάκιση μέχρι ενός έτους.” Προστατευόμενο έννομο αγαθό από τη διάταξη του άρθρου 307 Π.Κ. είναι η ανθρώπινη ζωή. Με την παραπάνω διάταξη ποινικοποιείται η παράλειψη της γενικής υποχρέωσης που έχει κάθε άνθρωπος να διασώζει τη ζωή του πλησίον, η οποία κινδυνεύει, εφόσον βέβαια μπορεί να πράξει αυτό χωρίς να κινδυνεύει η δική του ζωή ή η υγεία του.

ΑΠΟΧΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ - 93.12% ΤΟ ΟΧΙ ΣΤΟ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΚΩΔΙΚΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ 2-3/12/2014

Πίνακας με όλα τα αποτελέσματα συνολικά και αναλυτικά  κατά δικηγορικό σύλλογο πανελλαδικού δημοψηφίσματος δικηγόρων 2-3/12/2014


ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΑ ΠΟΣΟΣΤΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ - ΑΝΩ ΤΟΥ 90% - ΣΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΣΤΟΥΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΥΡΙΩΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ, ΓΙΑΝΝΙΤΣΩΝ, ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑΣ, ΚΩ, ΛΑΣΙΘΙΟΥ, ΛΕΒΑΔΕΙΑΣ (97.30%) , ΞΑΝΘΗΣ, ΟΡΕΣΤΙΑΔΑΣ,  ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ, ΕΝ ΑΝΤΙΘΕΣΕΙ ΜΕ ΑΘΗΝΑ, ΠΕΙΡΑΙΑ ΚΑΙ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ (46.79%, 45.89%, 54.31% ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΑ). - 93.12% ΤΟ ΟΧΙ ΣΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ.

Σε αποχή διαρκείας οι δικηγόροι μετά από πανελλαδικό δημοψήφισμα
Πάνω από 93% το «όχι» στις αλλαγές στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας (ΒΗΜΑ)

Το δημοψήφισμα έγινε για να εκφράσουν οι δικηγόροι την θέση τους για το νομοσχέδιο του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας καθώς και για τις μορφές των περαιτέρω κινητοποιήσεων τους.

ΤΕΛΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΚΑΒΑΛΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ Κ.ΠΟΛ.ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ  2-3/12/14

ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙ 355
ΨΗΦΙΣΑΝ 281, ΕΓΚΥΡΑ 277, ΑΚΥΡΑ 1, ΛΕΥΚΑ 3, 

ΕΛΑΒΑΝ ΚΑΤΑ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ:ΝΑΙ 8, ΟΧΙ 269  

ΜΟΡΦΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗΣ 
ΑΠΟΧΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ 167 
ΑΠΟΧΗ ΣΤΟΧΕΥΜΕΝΗ Η' ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ 86

Πότε το να καθιστάς ή αφήνεις αβοήθητο κάποιο πρόσωπο συνιστά το έγκλημα της έκθεσης (Α' και Β' Μέρος)

* Δημοσιεύτηκε  1/ 11 /2014  στην "Πρωϊνή" Εφημερίδα της Καβάλας          

Πότε το να καθιστάς ή αφήνεις αβοήθητο κάποιο πρόσωπο συνιστά το έγκλημα της έκθεσης (Μέρος Α΄)

Το έγκλημα της έκθεσης προβλέπεται στο άρθρο 306 του Ποινικού Κώδικα και περιλαμβάνεται στο 15ο Κεφάλαιο του Ειδικού Μέρους Π.Κ. με τον τίτλο "Εγκλήματα κατά της ζωής".

Κατά το άρθρο 306 Π.Κ. (έκθεση): " 1. 'Οποιος εκθέτει άλλον και έτσι τον καθιστά αβοήθητο, καθώς και όποιος με πρόθεση αφήνει αβοήθητο ένα πρόσωπο που το έχει στην προστασία του ή που έχει υποχρέωση να το διατρέφει και να το περιθάλπει ή να το μεταφέρει, ή ένα πρόσωπο που ο ίδιος το τραυμάτισε υπαίτια, τιμωρείται με Φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών. 2. Αν η πράξη προκάλεσε στον παθόντα: α) βαριά βλάβη στην υγεία του, επιβάλλεται Κάθειρξη μέχρι δέκα ετών β) το θάνατό του, επιβάλλεται Κάθειρξη τουλάχιστον έξι ετών." Πρόκειται για έγκλημα συγκεκριμένης διακινδύνευσης της ανθρώπινης ζωής και πολύτροπο (υπαλλακτικώς μικτό), πλημμεληματικού χαρακτήρακαι κατά την παράγραφο 2 κακουργηματικού χαρακτήρα, όταν προκαλείται συνεπεία της έκθεσης βαριά βλάβη ή θάνατος στον παθόντα.

Από τη διάταξη της παρ. 1 του παραπάνω άρθρου συνάγεται, ότι η αντικειμενική υπόσταση του εγκλήματος της έκθεσης, τελείται με δύο τρόπους δηλαδή είτε α) με την έκθεση άλλου, έτσι ώστε να καταστεί αυτός αβοήθητος (έκθεση σε στενή έννοια) και είτε β) με την άφεση αβοήθητου του προσώπου που βρίσκεται υπό την προστασία του δράστη ή που έχει υποχρέωση να το διατρέφει και να το περιθάλπει ή να το μεταφέρει, ή ένα πρόσωπο που ο ίδιος το τραυμάτισε υπαίτια (έκθεση εν ευρεία έννοια). Η έννοια των φράσεων του νόμου "καθιστά αβοήθητο", "αφήνει αβοήθητο" (νομικές έννοιες) σημαίνει ότι και στις δυο αυτές περιπτώσεις δημιουργείται κατάσταση "ενδεχομένου" κινδύνου για τη ζωή ή την υγεία του παθόντος ή επιτάσεως του επισυμβάντος κινδύνου. Ειδικότερα, ο πρώτος τρόπος τελέσεως του εγκλήματος της έκθεσης σε στενή έννοια, υπάρχει, όταν με θετική ενέργεια (ή παράλειψη), το θύμα μεταφέρεται με χρήση οποιουδήποτε μέσου από μία σχετικά ασφαλή θέση σε μία ανασφαλή, χωρίς να απαιτείται τοπική μετακίνηση του θύματος, και έτσι εκτίθεται σε κίνδυνο η ζωή και η υγεία του. Δράστης μπορεί να είναι οποιοδήποτε πρόσωπο. Η αβοήθητη θέση, στην οποία περιάγεται το θύμα, συνίσταται στη δημιουργία όρων με τους οποίους αρχίζει μια αυτοδύναμη διαδικασία που θα οδηγήσει σε βλάβη του εννόμου αγαθού της ζωής ή της υγείας, αν δεν ανακοπεί με οποιονδήποτε τρόπο. Η αβοήθητη θέση στην οποία περιάγεται το θύμα πρέπει να είναι τέτοια, που να μη μπορεί να βοηθήσει τον εαυτό του και να μην αναμένεται με ασφάλεια ή έστω μεγάλη πιθανότητα αναγκαίας βοήθειας απ`έξω για την αποτροπή του κινδύνου. Επομένως είναι αδιάφορο, εάν το θύμα τελικά διασωθεί με την παρέμβαση τρίτων ή από τύχη. Και τούτο, γιατί στα εγκλήματα συγκεκριμένης διακινδύνευσης, στα οποία εντάσσεται και η έκθεση, η συμπεριφορά του δράστη εξαντλείται στην πρόκληση του κινδύνου και δεν συνδέεται με την επέλευση της βλάβης. Το έγκλημα της εκθέσεως ως έγκλημα ενεργείας μπορεί να τελεσθεί και με παράλειψη κατ` άρθ. 15 Π.Κ.. Απαιτείται, ακόμη, να συντρέχει και αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ της ενέργειας ή της παραλείψεως του δράστη και του αποτελέσματος, ο οποίος θεωρείται ότι υπάρχει, όταν μπορούμε να φανταστούμε ότι, αν δεν ελάμβανε χώρα η ενέργεια του δράστη ή δεν παραλειπόταν η επιβεβλημένη ενέργειά του, τότε το συγκεκριμένο εγκληματικό αποτέλεσμα, δηλαδή η κατάσταση κινδύνου, στη μεν έκθεση σε στενή έννοια, δεν θα επερχόταν, στην δε έκθεση σε ευρεία έννοια, η οποία τελείται με παράλειψη, η υπάρχουσα ήδη κατάσταση κινδύνου, θα εξαλειφόταν).

Ο δεύτερος δε τρόπος πραγματώσεως του εγκλήματος "η άφεση αβοήθητου" ως έγκλημα γνήσιο παραλείψεως, διαρκές και ουσιαστικό - δεδομένου ότι το αποτέλεσμα είναι η διακινδύνευση του θύματος - συντελείται, όταν ο δράστης αφήνει αβοήθητο πρόσωπο (παραλείπει να παράσχει βοήθεια - αδρανεί), δηλαδή δεν παύει ή δεν εξουδετερώνει τον κίνδυνο που ΗΔΗ απειλεί την ζωή ή την υγεία του προσώπου που έχει στην προστασία του ή έχει την υποχρέωση διατροφής και περιθάλψεως ή μεταφοράς του.

Σε αντίθεση με την έκθεση σε στενή έννοια, εδώ το θύμα βρίσκεται ήδη σε κατάσταση κινδύνου, χωρίς και πάλι να είναι πιθανή από αλλού η βοήθειά του. Για την πραγμάτωση του δεύτερου αυτού τρόπου εγκλήματος της εκθέσεως, δεν είναι απαραίτητο να εγκαταλειφθεί, με την έννοια του τοπικού χωρισμού το θύμα αβοήθητο αλλά αρκεί να αφεθεί τούτο αβοήθητο. - Μη χάσετε το β΄μέρος το Σάββατο. Καλή βδομάδα και καλή δύναμη σε όλους.

Ακολουθεί το β' μέρος του άρθρου

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΠΟΧΗΣ 1/12 - 5/12/14 - ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΑΒΑΛΑΣ

ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΑΒΑΛΑΣ  

                                                                                  

Καβάλα   28  Νοεμβρίου 2014

   Η Γενική Συνέλευση του Δικηγορικού Συλλόγου Καβάλας, με αφορμή το κατατεθέν προς ψήφιση νομοσχέδιο για την κύρωση του νέου ΚΠολΔ, και σε συνέχεια της από 21/11/2014 απόφασης της Ολομέλειας των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων της χώρας, αποφάσισε ομόφωνα την αποχή των δικηγόρων της Καβάλας από τα καθήκοντά τους την Δευτέρα 1, Τρίτη 2, Τετάρτη 3, Πέμπτη 4 και Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2014.


ΣΧΕΤΙΚΟ link: Παρατείνεται έως 5 Δεκεμβρίου η αποχή των δικηγόρων για τον ΚΠολΔ - Δημοψήφισμα δικηγόρων