Τι είναι η διαταγή απόδοσης μισθίου?

     

   Σε εποχή οικονομικής κρίσης υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις που ο εκμισθωτής ακινήτου έχει προστριβές με τον ενοικιαστή που δεν πληρώνει ή καθυστερεί τα ενοίκια και μάλιστα αρκετών μηνών με αποτέλεσμα οι δύο πλευρές να έλθουν σε προστριβές και ο εκμισθωτής να προσφύγει στη δικαιοσύνη για την επίλυση της αστικής του διαφοράς.

  Μια από τις επιλογές που έχει είναι να υποβάλλει αίτηση για έκδοση διαταγής απόδοσης μισθίου στο αρμόδιο καθ ύλην δικαστήριο. Τί είναι όμως αυτή η διαδικασία θα αναρωτηθεί κανείς που δεν έτυχε να εμπλακεί σε αυτήν και δεν γνωρίζει τα σχετικά με αυτήν. Είναι μιά σύντομη ειδική διαδικασία με την οποία πιό γρήγορα -σχετικά με άλλες διαδικασίες -σε περίπτωση δυστροπίας του μισθωτή σε σχετική αίτηση του εκμισθωτή ακινήτου εκδίδεται διαταγή απόδοσης μισθίου από το δικαστή με βάσει έγγραφα που προσάγονται μαζί με την σχετική αίτηση χωρίς να γίνει δικαστήριο με εξέταση μαρτύρων κ.λ.π . Με την διαταγή αυτή ο μισθωτής υποχρεώνεται να αποδώσει το μίσθιο ακίνητο στον εκμισθωτή. Προϋποθέτει την προηγούμενη επίδοση εξωδίκου οχλήσεως από τον εκμισθωτή στο μισθωτή προ 15 ημερών από την κατάθεση της αίτησης και την μη καταβολή των μισθωμάτων εντός της προθεσμίας αυτής. Η καταβολή των μισθωμάτων, εντός του δεκαπενθημέρου, αποδεικνυόμενη εγγράφως, αποκλείει την έκδοση διαταγής απόδοσης της χρήσης του μισθίου. Επίδοση έγγραφης όχλησης απαιτείται μόνον την πρώτη φορά. Στην αίτηση για διαταγή απόδοσης της χρήσης μισθίου ακινήτου μπορεί να σωρευτεί και αίτημα καταδίκης για χρηματική απαίτηση από οφειλόμενα μισθώματα, κοινόχρηστες δαπάνες, τέλη και λογαριασμούς κοινής ωφελείας, εφόσον το ύψος τους αποδεικνύεται από δημόσια ή ιδιωτικά έγγραφα.

ΠΕΡΙ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΔΙΟΡΘΩΣΗΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ

                            

 Το άρθρο αυτό άρθρο αναφέρεται στο θέμα της διόρθωσης απόφασης πολιτικών δικαστηρίων. 

Το ερώτημα που θα απαντηθεί στο παρόν είναι αν εκδοθεί από αστικά δικαστήρια απόφαση με λάθη κατά τη σύνταξή της κατά πόσο μπορεί να διορθωθεί αυτή και με ποιό τρόπο ? 

Υπάρχει όντως περίπτωση στη πράξη να παρατηρηθούν τέτοια προβλήματα και οπωσδήποτε θα πρέπει να διορθώνονται εγκαίρως οι σχετικές αποφάσεις.

- Ο Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας προβλέπει διαδικασία διόρθωσης δικαστικής απόφασης, αλλά και ερμηνείας της στο 10 Κεφάλαιο στα άρθρα 315 -320. Συγκεκριμένα όσον αφορά τη διόρθωση της απόφασης το άρθρο 315 Κ.Πολ. Δ. ορίζει ότι:

"Αν από παραδρομή κατά τη σύνταξη της απόφασης περιέχονται λάθη γραφικά ή λογιστικά ή το διατακτικό της διατυπώθηκε κατά τρόπο ελλειπή ή ανακριβώς, το δικαστήριο που την έχει εκδώσει μπορεί, αν το ζητήσει κάποιος διάδικος ή και αυτεπαγγέλτως, να τη διορθώσει με νέα απόφασή του."

'Eκδοση διαβατηρίου επ΄ ονόματι ανηλίκου σε περίπτωση διάστασης, διαζυγίου των γονέων.

  Αυτό το κείμενο αναφέρεται στο θέμα της έκδοσης διαβατηρίου επ΄ονόματι ανηλίκου σε περίπτωση διάστασης, διαζυγίου των γονέων.

Με την με αριθ. 817/2011 ΜΠρ Αλεξανδρούπολης απόφασή του το Μονομελές Πρωτοδικείο που δίκασε με την διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων έκανε δεκτό ότι για έκδοση διαβατηρίου ανηλίκου τέκνου αρκεί η κίνηση της διαδικασίας μόνο από το γονέα που έχει την επιμέλεια έστω και αν ο άλλος γονέας αρνείται να συμπράξει . Συγκεκριμένα η διάταξη της παρ. 3 του άρθρου 1 της υπ' αριθμ. 3021/22/10/28-6-2005 αποφάσεως των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών, Εξωτερικών και Δημόσιας Τάξης αντικαταστάθηκε με το άρθρο 3 της υπ' αριθμ. 3021/22/10-στ΄/26-7-2007 αποφάσεως των ιδίων Υπουργών και πλέον ορίζεται ότι τη διαδικασία της εκδόσεως διαβατηρίου επ' ονόματι ανηλίκου κινεί μόνος ο έχων την επιμέλεια του γονέας.

Πότε παραγράφονται και δεν εκτελούνται οι ποινές κατά το Ποινικό Κώδικα; (Μέρος Α')

                   

                    

 * Δημοσιεύτηκε 18 /1/2014 στην "Πρωϊνή" Εφημερίδα της Καβάλας 

   Στο προηγούμενο άρθρο αναφέρθηκα για το ένα από τα δύο είδη παραγραφής του Ποινικού μας Δικαίου την παραγραφή των εγκλημάτων (σχετικά άρθρα 111-113 Π.Κ). Σε αυτό το άρθρο θα μιλήσουμε για τις ποινές και για το άλλο είδος παραγραφής, την παραγραφή των ποινών (σχετικά άρθρα 114-116 Π.Κ.).

Ποιος ο σκοπός των ποινών;

Αποστολή του ουσιαστικού Ποινικού Δικαίου είναι η με το πνεύμα της Δικαιοσύνης προστασία των εννόμων αγαθών με την απειλή και την επιβολή ποινικών κυρώσεων. Βέβαια από τη μια πλευρά υπάρχει η προστασία των εννόμων αγαθών και από την άλλη η επιβολή ποινικών κυρώσεων που προσβάλλουν σοβαρά αγαθά αυτού που τιμωρείται, όπως ζωή, προσωπική ελευθερία, τιμή περιουσία. Διαφυλάσσεται το κύρος της έννομης τάξης όταν υπάρχει μια ισορροπία ανάμεσα στα παραπάνω, δηλαδή στους σκοπούς και τα μέσα της ποινής και γίνεται χρήση της ποινής με μεγάλη φειδώ και όταν απαιτείται από το Δίκαιο.

Η Πολιτεία έχει πάντα την υποχρέωση να διαμορφώνει και να εφαρμόζει το Δίκαιό της με γνώμονα το σεβασμό και τη προστασία της αξιοπρέπειας του ανθρώπου (περιεχόμενο της οποίας είναι η αξίωση για δίκαιη μεταχείριση) που αποτελεί υποχρέωση της, που προβλέπεται συνταγματικά. Κατά το άρθρο 2 παρ. 1 του Συντάγματος " Ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας"

Σημαντική αρχή του ουσιαστικού Ποινικού Δικαίου είναι η αρχή "κανένα έγκλημα καμιά ποινή χωρίς νόμο" που αποβλέπει στην εξασφάλιση του ατόμου από αυθαιρεσίες στο χώρο της Ποινικής Δικαιοσύνης. Διπλή είναι η λειτουργία του ουσιαστικού Ποινικού Δικαίου, αφενός προστατεύει τα έννομα αγαθά και αφετέρου εξασφαλίζει το άτομο από αυθαιρεσίες.

Σύμφωνα με το Ποινικό Κώδικα προκύπτει ότι ο σκοπός των ποινών είναι η γενική και συγχρόνως η ειδική πρόληψη με την αρχή ότι κάθε κύρωση πρέπει να διέπεται από την ιδέα της Δικαιοσύνης.

Η ποινή με τη γενική πρόληψη αποβλέπει στη συγκράτηση γενικώς όλων των μελών της κοινωνίας από τη τέλεση των εγκλημάτων. Αντίθετα η ποινή με την ειδική πρόληψη στρέφεται ειδικά προς το συγκεκριμένο δράστη για να τον συγκρατήσει από την τέλεση νέων εγκλημάτων.

Η ποινή επιβάλλεται πάντα στο δράστη ορισμένης πράξης και έχει αυστηρά προσωπικό χαρακτήρα.

Πότε παραγράφονται τα εγκλήματα κατά το Ποινικό Κώδικα; (Μέρος Β')

* Δημοσιεύτηκε   13 / 1/2014 στην "Πρωϊνή" Εφημερίδα της Καβάλας 

   Συνεχίζουμε αμέσως από εκεί που σταματήσαμε για το θέμα της παραγραφής των εγκλημάτων στο Ποινικό Δίκαιο. Μιλήσαμε στο προηγούμενο μέρος α΄ για τον ορισμό του εγκλήματος, τη διαίρεση των αξιόποινων πράξεων, των σχετικών διατάξεων για το θεσμό της παραγραφής, τις προθεσμίες παραγραφής, την έναρξη του χρόνου παραγραφής και το πρόσφατο νόμο για την υφ΄ όρον παραγραφή εγκλημάτων μικρής απαξίας (άρθ. 8 παρ. 3α του Ν.4198/2013)

Σήμερα θα μιλήσουμε για την αναστολή προθεσμίας της παραγραφής των εγκλημάτων και για το τι αποφάσισε πρόσφατα η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου για το θεσμό της παραγραφής των εγκλημάτων και την αναστολή αυτής.

Πότε παραγράφονται τα εγκλήματα κατά το Ποινικό Κώδικα; (Μέρος Α')

ΜΑΘΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΩΝ
ΠΟΤΕ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ? ΘΕΜΑ ΠΑΡΑΓΡΑΦΗΣ

                                                                                                                               

* Δημοσιεύτηκε   11/1/2014 στην "Πρωϊνή" Εφημερίδα της Καβάλας      

   Το θέμα της παραγραφής των εγκλημάτων στο Ποινικό Δίκαιο έχει παρατηρηθεί στο διαδίκτυο ότι είναι ένα από τα δημοφιλέστερα νομικά θέματα αναζητήσεων στις μηχανές αναζήτησης για το οποίο οι χρήστες του ίντερνετ ζητούν πληροφόρηση.

Τι είναι η παραγραφή, πότε παραγράφονται τα εγκλήματα, ποιά η συνέπεια της παραγραφής τους και για αρκετά άλλα θα μιλήσουμε σήμερα σχετικά με αυτό το ενδιαφέρον και διαχρονικά επίκαιρο θέμα.

Καταρχήν θα πρέπει για να γίνουν κατανοητά όλα όσα θα αναφέρω παρακάτω να πούμε για τον ορισμό του εγκλήματος και τη διαίρεση των αξιόποινων πράξεων, σύμφωνα με τα σχετικά άρθρα 14- 15 και 18 Ποινικού Κώδικα.

Ο θεσμός της Αναδοχής ανηλίκων στην Ελλάδα (Μέρος Β΄)

Δημοσιεύτηκε 30 / 12/2013  στην "Πρωϊνή" Εφημερίδα της Καβάλας     

   Στο μέρος α΄ αναφέρθηκα για το νομικό πλαίσιο του θεσμού της αναδοχής ανηλίκων, τον ορισμό ανάδοχοι γονείς ή ανάδοχη οικογένεια, τα είδη αναδοχής, ποιοι είναι κατάλληλοι για να γίνουν ανάδοχοι, τις προϋποθέσεις για τοποθέτηση ανηλίκου σε ανάδοχους γονείς, ποιοι ανήλικοι μπορούν να τοποθετηθούν σε ανάδοχη οικογένεια, αν αλλάζουν οι σχέσεις του ανηλίκου με την φυσική του οικογένεια και για τις υποχρεώσεις των ανάδοχων γονέων.

Επαναλαμβάνω ότι πρόκειται για ένα θεσμό συμπληρωματικό της γονικής μέριμνας και της επιτροπείας με σκοπό την μεγαλύτερη προστασία των συμφερόντων του ανηλίκου.

Συνεχίζω το άρθρο σχετικά με το θεσμό της Αναδοχής ανηλίκων με το β΄ μέρος του και τα παρακάτω επιμέρους θέματα:

Ο θεσμός της Αναδοχής ανηλίκων στην Ελλάδα (Μέρος Α΄)

                 

* Δημοσιεύτηκε  28/12/2013  στην "Πρωϊνή" Εφημερίδα της Καβάλας

Πρόκειται για ένα θεσμό προστασίας ανηλίκων τέκνων, που αν και αναγνωρίζεται ομόφωνα διεθνώς ως η πιο ενδεδειγμένη επιλογή και προτιμητέα έναντι της ιδρυματικής φροντίδας εντούτοις στη χώρα μας παραμένει υποβαθμισμένος και εφαρμόζεται ελάχιστα, σύμφωνα και με την έκθεση του έτους 2012 του Συνήγορου του Πολίτη.

Πρόκειται για θεσμό συμπληρωματικό της γονικής μέριμνας και της επιτροπείας με σκοπό την μεγαλύτερη προστασία των συμφερόντων του ανηλίκου.

Αφορά παιδιά που δεν αναπτύσσονται υπό ομαλές συνθήκες, για τα οποία οι γονείς αδιαφορούν, κακοποιημένα ή παραμελημένα με προβλήματα συμπεριφοράς, ψυχικές διαταραχές, μαθησιακές δυσκολίες κ.λ.π. Πολλές φορές τα παιδιά αυτά περιθάλπονται από ιδρύματα που είναι ειδικευμένα στο τομέα της παιδικής προστασίας και μεριμνούν για τη τοποθέτηση τους σε ανάδοχες οικογένειες σύμφωνα με το νόμο.