Αν ο γονιός πιστεύει ότι οι οικονομικές δυνάμεις και του άλλου γονιού είναι τέτοιες με τις οποίες είναι σε θέση ο τελευταίος να συμβάλλει, να συνεισφέρει στη διατροφή του τέκνου τους, τότε δικαιούται στα πλαίσια της σχετικής δίκης διατροφής να προτείνει την ένσταση συνεισφοράς προκειμένου να μην επιβαρυνθεί με όλο το ποσό της διατροφής ο ίδιος.
Ειδικότερα το δικαστήριο ΜΠ Θεσ/νίκης με το παρακάτω σκεπτικό δικαστικής απόφασης του έκρινε σχετικά με αυτό το θέμα της συνεισφοράς διατροφής ως εξής:
Όταν ο γονέας ενάγεται για παροχή του συνολικού ποσού της εις χρήμα διατροφής του ανήλικου τέκνου του, προσδιοριζόμενου του ύψους αυτής με βάση τις ανάγκες του δικαιούχου ανηλίκου, δικαιούται να προτείνει για την ολική ή μερική κατάλυση της προς διατροφή υποχρεώσεώς του, ότι υπάρχει και άλλος γονέας, ο οποίος έχει την οικονομική δυνατότητα για διατροφή του κοινού τέκνου του (ένσταση συνεισφοράς), προσδιορίζοντας και αποτιμώντας ταυτοχρόνως και τις οικονομικές δυνάμεις και του άλλου γονέα σε σχέση με τις οικονομικές δυνάμεις τις δικές του, οπότε περιορίζεται ανάλογα και η δική του υποχρέωση διατροφής. ( άρθρα 1486 παρ. 2, 1493, 1484 παρ. 2, 1389, 1390 ΑΚ)
Η συνεισφορά της μητέρας, που είναι επιφορτισμένη με την ανατροφή και επιβλεψη του τέκνου, συνυπολογίζεται στην υποχρέωσή της προς διατροφή του ανηλίκου Εκ των ανωτέρω συνάγεται ότι, μόνο στην περίπτωση αγωγής στρεφόμενης κατά του ενός των γονέων, με την οποία διώκεται η επιδίκαση του συνολικού ποσού της ανάλογης διατροφής του τέκνου του, δικαιούται ο εναγόμενος γονέας προς ολική ή μερική κατάλυση της εν λόγω υποχρεώσεώς του να προτείνει τη σχετική ένσταση συνεισφοράς.