Το έγκλημα της απλής σωματικής βλάβης και οι ποινές που ορίζει ο νόμος (Μέρος Β΄)

* Δημοσιεύτηκε  13/10 /2014  στην "Πρωϊνή" Εφημερίδα της Καβάλας

Η συναυτουργία στην τέλεση σωματικής βλάβης άθρ. 308 Π.Κ. είναι δυνατή κατά το άρθρο 45 Π.Κ. Συναυτουργία συνίσταται στην άμεση ή διαδοχική σύμπραξη περισσοτέρων από ένα προσώπων στην τέλεση του εγκλήματος που διαπράττουν με κοινό δόλο τους, δηλαδή, με συναπόφασή τους, την οποία έλαβαν, είτε πριν από την πράξη τους, είτε κατά την τέλεσή της, ώστε καθένας να θέλει ή αποδέχεται την τέλεσή της και να γνωρίζει, ότι και κάποιος άλλος από αυτούς ενεργεί με δόλο τέλεσης της πράξεως και θέλει ή αποδέχεται να ενώσει την δράση του με την δράση του άλλου, η δε σύμπραξη συνίσταται στην διάπραξη από καθένα πράξεων της αντικειμενικής υπόστασης. Για την αιτιολόγηση της απόφασης στην περίπτωση της συναυτουργίας, αρκεί να αναφέρονται σ' αυτήν τα πραγματικά περιστατικά βάσει των οποίων το δικαστήριο δέχθηκε ότι ο δράστης συμμετείχε στην τέλεση του εγκλήματος ως συναυτουργός, χωρίς να είναι αναγκαίο να διαλαμβάνεται στην καταδικαστική απόφαση η διακεκριμένη συμμετοχική δράση του καθενός συναυτουργού με ειδική αναφορά σε συγκεκριμένες υλικές πράξεις.

Από τη διάταξη του άρθ. 46 παρ. 1 εδ. α' του ΠΚ, κατά την οποία "με την ποινή του αυτουργού τιμωρείται επίσης: α) όποιος με πρόθεση προκάλεσε σε άλλον την απόφαση να εκτελέσει την άδικη πράξη που διέπραξε", προκύπτει ότι για την ύπαρξη αξιόποινης ηθικής αυτουργίας απαιτείται, αντικειμενικώς, η πρόκληση οπό τον ηθικό αυτουργό σε κάποιον άλλον της αποφάσεως να τελέσει ορισμένη πράξη, η οποία συγκροτεί την αντικειμενική υπόσταση ορισμένου εγκλήματος ή τουλάχιστον συνιστά αρχή εκτελέσεως αυτής, την οποία και τέλεσε. Η πρόκληση της αποφάσεως αυτής μπορεί να γίνει με οποιοδήποτε τρόπο ή μέσο, όπως, με συμβουλές, απειλή ή με εκμετάλλευση οποιασδήποτε πλάνης, πραγματικής ή νομικής ή περί τα παραγωγικά της βουλήσεως αίτια ή με τη διέγερση μίσους κατά του θύματος, με πειθώ ή φορτικότητα ή με την επιβολή ή την επιρροή προσώπου, λόγω της ιδιότητας και της θέσεώς του ή και της σχέσεώς του με το φυσικό αυτουργό. Υποκειμενικώς απαιτείται δόλος, ο οποίος συνίσταται στη συνείδηση του ηθικού αυτουργού, ότι παράγει σε άλλον την απόφαση να εκτελέσει άδικη πράξη και στη συνείδηση της ορισμένης πράξεως στην οποία παρακινεί το φυσικό αυτουργό, χωρίς να είναι αναγκαίος ο καθορισμός της πράξεως αυτής μέχρι λεπτομερειών, αρκεί δε και ενδεχόμενος, εκτός αν για την υποκειμενική θεμελίωση του οικείου εγκλήματος απαιτείται άμεσος ή υπερχειλής δόλος, οπότε ο δόλος αυτός πρέπει να συντρέχει και στο πρόσωπο του ηθικού αυτουργού.

Το έγκλημα της απλής σωματικής βλάβης και οι ποινές που ορίζει ο νόμος (Μέρος Α΄)

 * ΠΡΟΣΟΧΗ:  Επήλθε αντικατάσταση παράγραφου 2 του άρθρου 315 του Ποινικού Κώδικα με  το άρθρο Άρθρο 61 παρ. 2 του  ν. 4509/ΦΕΚ Α 201/22.12.2017 "Μέτρα θεραπείας ατόμων που απαλλάσσονται από την ποινή λόγω ψυχικής ή διανοητικής διαταραχής και άλλες διατάξεις."

Άρθρο 61- Τροποποιήσεις άρθρων του Ποινικού Κώδικα 
   1. Η παράγραφος 2 του άρθρου 315 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:


   «2. Αν στην περίπτωση του άρθρου 308 ο παθών είναι δημόσιος υπάλληλος και η πράξη τελέστηκε κατά την εκτέλεση της υπηρεσίας του ή για λόγους σχετικούς με την εκτέλεσή της ή υπάλληλος του πλειστηριασμού κατά τη διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης και η πράξη τελέστηκε με αφορμή τον πλειστηριασμό, η δίωξη ασκείται αυτεπαγγέλτως.».

----------------------------------------------------------------

* Δημοσιεύτηκε 11 /10 /2014  στην "Πρωϊνή" Εφημερίδα της Καβάλας   

Ο Ποινικός Κώδικας διακρίνει τις εκ προθέσεως σωματικές βλάβες στα εξής είδη:

την απλή σωματική βλάβη (άρθ. 308 ΠΚ), την απρόκλητη σωματική βλάβη (άρθ. 308Α Π.Κ.) την επικίνδυνη σωματική βλάβη (άρθ. 309 ΠΚ), την βαριά σωματική βλάβη (άρθ. 310 ΠΚ) και την θανατηφόρα σωματική βλάβη (άρθ. 311 ΠΚ). Επίσης υπάρχουν και τα εξής ιδιώνυμα εγκλήματα σωματικών βλαβών : η σωματική βλάβη ανηλίκων (άρθ. 312 ΠΚ) και η συμπλοκή (άρθ. 313 ΠΚ). Η ενδοοικογενειακή σωματική βλάβη (άρθ. 6 παρ. 1) Ν. 3500/2006 διακρίνεται από την απλή σωματική βλάβη του άρθ. 308 Π Κ ως προς το στοιχείο της τέλεσης εντός του οικογενειακού πλαισίου και για το λόγο αυτό τιμωρείται αυστηρότερα.

Σήμερα θα μιλήσουμε για το έγκλημα της απλής σωματικής βλάβης από πρόθεση που προβλέπεται στο άρθρο 308 του Ποινικού Κώδικα. Περιλαμβάνεται στο Κεφάλαιο Ειδικού Μέρους του Π.Κ. με τον τίτλο "Σωματικές βλάβες". Προστατευόμενο έννομο αγαθό είναι η ακεραιότητα και η υγεία του σώματος.

Πότε η άρνηση σε υπάλληλο μπορεί να τιμωρηθεί ως απείθεια κατ’ άρθ. 169 Π.Κ. (Μέρος Α’ & Β')

* Δημοσιεύτηκε 4 / 10 /2014  στην "Πρωϊνή" Εφημερίδα της Καβάλας

Πότε η άρνηση σε υπάλληλο μπορεί να τιμωρηθεί ως απείθεια κατ’ άρθ. 169 Π.Κ

Το έγκλημα της απείθειας προβλέπεται στο άρθρο 169 του Ποινικού Κώδικα και περιλαμβάνεται στο 5ο Κεφάλαιο του Ειδικού Μέρους με τον τίτλο "Εγκλήματα κατά της πολιτειακής εξουσίας".

Είναι έγκλημα παραλείψεως στρεφόμενο κατά της πολιτειακής εξουσίας. Στην περίπτωση αυτή εν αντιθέσει με το έγκλημα της αντίστασης κατά της Αρχής (άρθρο 167 Π.Κ) η πολιτειακή εξουσία προσβάλλεται με την παθητική συμπεριφορά του δράστη. Με την εν λόγω διάταξη προστατεύεται η δημόσια τάξη καθώς και το κύρος της δημόσιας αρχής.

Κατά το άρθρο 169 Π.Κ. "Με Φυλάκιση μέχρι έξι μηνών τιμωρείται όποιος, ύστερα από νόμιμη πρόσκληση, αρνείται σε κάποιον από τους υπαλλήλους του άρθρου 13, παρ. α`, χωρίς αντίσταση την υπηρεσία ή συνδρομή που οφείλεται κατά το νόμο ή την είσοδο σε οποιοδήποτε μέρος για να επιχειρηθεί κάποια νόμιμη υπηρεσιακή ενέργεια."

Σύμφωνα με το άρθρο 13 παρ α' Π.Κ. :" α) υπάλληλος είναι εκείνος στον οποίο νόμιμα έχει ανατεθεί, έστω και προσωρινά, η άσκηση υπηρεσίας δημόσιας, δημοτικής ή κοινοτικής ή άλλου νομικού προσώπου δημόσιου δικαίου".

Η απείθεια είναι πλημμέλημα (ποινή από 10 ημέρες έως 6 μήνες φυλάκιση – άρθ. 53 ΠΚ) και διώκεται αυτεπάγγελτα.

Απαραίτητα στοιχεία για τη θεμελίωση του ως άνω εγκλήματος της απείθειας είναι: α) να υπάρχει νόμιμη υποχρέωση στο δράστη να παράσχει υπηρεσία ή συνδρομή ή να επιτρέψει την είσοδο σε κάποιο μέρος, για να επιχειρηθεί νόμιμη υπηρεσιακή ενέργεια, β) νόμιμη (εξειδικευμένη) πρόσκληση υπαλλήλου, τέτοιος θεωρείται μόνο εκείνος του άρθρου 13 παρ. α' του ΠΚ, γ) άρνηση του προσκληθέντος χωρίς αντίσταση (χωρίς τη χρήση σωματικής βίας ή απειλής βίας), η οποία (άρνηση) μπορεί να είναι είτε παθητική πχ. αδράνεια του δράστη, είτε ενεργός, π.χ. με λόγια ή με χειρονομίες. Η άρνηση συνεπώς μπορεί να εκδηλωθεί ρητά ή και σιωπηρά με την πάροδο του προβλεπομένου προς ενέργεια χρονικού διαστήματος και δ) δόλος (αρκεί και ενδεχόμενος) που πρέπει να περιλαμβάνει τη γνώση της ιδιότητας του προσώπου που απευθύνει την πρόσκληση ως υπαλλήλου που ενεργεί πράξη αναγόμενη στα καθήκοντα του και προς το οποίο απευθύνεται η άρνηση, καθώς και τη θέληση μη συμμόρφωσης.

Η σχετική διάταξη του άρθρου 169 του ΠΚ είναι γενική και (σιωπηρά) επικουρική έναντι των διατάξεων ποινικών νόμων που τυποποιούν την ίδια συμπεριφορά. Εφαρμόζεται εφόσον δεν υπάρχει άλλη διάταξη που να τιμωρεί ειδικώς την συγκεκριμένη περίπτωση απείθειας.

Ενεργητικό υποκείμενο της απείθειας, αφού η διάταξη του άρθρ. 169 δεν διακρίνει, μπορεί να είναι και εκείνος που έχει την υπαλληλική ιδιότητα. Στην περίπτωση όμως που ο υπάλληλος καλείται νομίμως από υπάλληλο να παράσχει υπηρεσία ή συνδρομή, η οποία ούτως ή άλλως ανάγεται στη σφαίρα των καθηκόντων του και πρέπει να την παράσχει, τυχόν άρνησή του, λαμβάνει τον χαρακτήρα της παραβάσεως καθήκοντος, εφόσον συντρέχουν και οι λοιποί όροι του άρθρου 259 Π.Κ. και όχι της απείθειας. Υποστηρίζεται ότι η διάταξη της παραβάσεως καθήκοντος, έστω και αν περικλείει ρητή ρήτρα επικουρικότητας δηλ. εφαρμόζεται μόνο αν η πράξη δεν τιμωρείται με άλλη ποινική διάταξη, είναι ωστόσο ειδικότερη ως διάταξη έναντι εκείνης της απείθειας, η οποία είναι σιωπηρά επικουρική διάταξη και θα πρέπει σε περίπτωση συγκρούσεως των δύο διατάξεων να υπερισχύσει η της παραβάσεως καθήκοντος. 

ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟ Β' ΜΕΡΟΣ

Πως τελείται το έγκλημα της καταδολίευσης δανειστών (Α' και Β' Μέρος)

* Δημοσιεύτηκε 20 /9/2014  στην "Πρωϊνή" Εφημερίδα της Καβάλας    

Αγαπητοί αναγνώστες, σήμερα θα μιλήσουμε για το έγκλημα της καταδολίευσης δανειστών.

Στη κοινή καθομιλουμένη γλώσσα η λέξη καταδολίευση εμπεριέχει ως έννοια το δόλο και ανάγει σε συμπεριφορά που γίνεται από κάποιον εσκεμμένα, όχι από άγνοια, αλλά για “εξαπάτηση” του άλλου.

Η καταδολίευση δανειστών προβλέπεται στο άρθρο 397 του Ποινικού Κώδικα και περιλαμβάνεται στο 24ο Κεφάλαιο του Ειδικού Μέρους με τον τίτλο "Εγκλήματα κατά των περιουσιακών δικαιωμάτων". Με τη διάταξη αυτή ο νομοθέτης θέλησε να προστατεύσει το περιουσιακό δικαίωμα του δανειστού από ενέργειες κακόπιστων οφειλετών, που προσπαθούν να ματαιώσουν την ικανοποίηση του. Το εν λόγω έγκλημα διώκεται κατ΄ έγκληση και τιμωρείται σε βαθμό πλημμελήματος (Φυλάκιση μέχρι δύο ετών ή με χρηματική ποινή, αν η πράξη δεν υπόκειται σε βαρύτερη ποινή σύμφωνα με άλλη διάταξη).

Κατά το άρθρο 397 Π.Κ.: "Ο οφειλέτης που με πρόθεση ματαιώνει ολικά ή εν μέρει την ικανοποίηση του δανειστή του, βλάπτοντας καταστρέφοντας ή καθιστώντας χωρίς αξία, αποκρύπτοντας ή απαλλοτριώνοντας χωρίς ισότιμο και αξιόχρεο αντάλλαγμα οποιοδήποτε περιουσιακό του στοιχείο, κατασκευάζοντας ψεύτικα χρέη ή ψεύτικες δικαιοπραξίες, τιμωρείται με Φυλάκιση μέχρι δύο ετών ή με χρηματική ποινή, αν η πράξη δεν υπόκειται σε βαρύτερη ποινή σύμφωνα με άλλη διάταξη. 2. 'Ομοια τιμωρείται όποιος επιχειρεί κάποια από αυτές τις πράξεις υπέρ του οφειλέτη. 3. Η ποινική δίωξη ασκείται μόνο ύστερα από έγκληση."

Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι το έγκλημα της καταδολίευσης δανειστών είναι υπαλλακτικώς μικτό, υπό την έννοια ότι οι περισσότεροι τρόποι τελέσεως της αντικειμενικής υποστάσεως του εγκλήματος μπορούν να εναλλαχθούν.

Για τη στοιχειοθέτηση του εγκλήματος της καταδολίευσης δανειστών απαιτείται αντικειμενικώς ολική ή μερική ματαίωση της ικανοποίησης της απαιτήσεως του δανειστή με έναν από τους εξής τέσσερις (καθοριζόμενους υπαλλακτικώς) τρόπους: α) με βλάβη, καταστροφή ή εκμηδένιση της αξίας οπουδήποτε περιουσιακού στοιχείου, β) με απόκρυψη τέτοιου στοιχείου, γ) με απαλλοτρίωση χωρίς ισάξιο και αξιόχρεο αντάλλαγμα και δ) με δημιουργία ψευδών χρεών ή ψευδών δικαιοπραξιών από τον οφειλέτη.

Ψευδής δικαιοπραξία είναι και η εικονική, δηλαδή αυτή που δεν γίνεται στα σοβαρά αλλά μόνο φαινομενικά (άρθρο 138 παρ. 1 ΑΚ). Οι πιο πάνω τρόποι τελέσεως δεν πρέπει να αντιφάσκουν μεταξύ τους. Αντιφάσκουν μεταξύ τους η απαλλοτρίωση χωρίς ισότιμο και αξιόχρεο αντάλλαγμα η οποία είναι αληθής δικαιοπραξία και η δημιουργία ψευδών δικαιοπραξιών, όπως είναι η εικονική.

Απαλλοτρίωση κατά την έννοια της παραγράφου 1 του ως άνω άρθρου είναι κάθε νομική διάθεση με την οποία αποχωρίζεται ο οφειλέτης τα περιουσιακά του στοιχεία, χωρίς ισότιμο και αξιόχρεο αντάλλαγμα, εφόσον με τη διάθεση αυτή αποκλείεται ή ματαιώνεται η δυνατότητα του δανειστή προς ικανοποίηση της απαιτήσεως του. Ο αποχωρισμός αυτός και η μεταβίβαση του περιουσιακού στοιχείου επί εκποιήσεως ακινήτου, επέρχεται από την μεταγραφή της συμβάσεως (άρθρα 1033, 1192 αρ.1, 1198 του ΑΚ), στο χρόνο της οποίας τοποθετείται και ο χρόνος τελέσεως του εγκλήματος της καταδολίευσης δανειστών, αφότου το μεταβιβασθέν καθίσταται νομικώς απρόσιτο στην αναγκαστική εκτέλεση και όχι στο χρόνο καταρτίσεως της μεταβιβαστικής συμβάσεως, με μόνη την οποία δεν αποξενώνεται ο οφειλέτης του περιουσιακού του στοιχείου, αφού ο δανειστής έχει τη δυνατότητα να ικανοποιηθεί από αυτό ολικά ή μερικά με την επιβολή επ` αυτού αναγκαστικής εκτελέσεως.

Ματαίωση ικανοποίησης του δανειστή επέρχεται με την χωρίς ισότιμο και αξιόχρεο αντάλλαγμα απαλλοτρίωση περιουσιακού στοιχείου του οφειλέτη. εφόσον το απαλλοτριούμενο αποτελεί το μοναδικό περιουσιακό στοιχείο ή όταν τα εναπομένοντα μετά τη γενομένη απαλλοτρίωση περιουσιακά στοιχεία, στα οποία περιλαμβάνεται το σύνολο των δικαιωμάτων του οφειλέτη που είναι δεκτικά χρηματικής αποτιμήσεως και υπέγγυα σε αναγκαστική εκτέλεση, εν όψει της αξίας τους, δεν επαρκούν για την ολοσχερή ικανοποίηση της απαιτήσεως του δανειστή. Τέτοιο περιουσιακό στοιχείο αποτελεί για τον οφειλέτη και η ψιλή κυριότητα επί του μεταβιβαζομένου κατ΄επικαρπία πράγματος η οποία υπόκειται σε κατάσχεση καθώς και η επικαρπία επί του μεταβιβαζόμενου κατά ψιλή κυριότητα πράγματος, η οποία, σύμφωνα με το άρθρο 1166 ΑΚ είναι μεν, εφόσον δεν συμφωνείται διαφορετικά, αμεταβίβαστη, όμως το δικαίωμα ενάσκησής της είναι μεταβιβαστό και υπόκειται σε κατάσχεση.

Δεν αποτελεί απαλλοτρίωση η αποποίηση ή κληρονομίας ή κληροδοσίας ή η πληρωμή ή δόση αντί καταβολής ληξιπρόθεσμων χρεών (εκτός αν υπάρχει δυναναλογία μεταξύ αυτού που δόθηκε για εξόφληση και της οφειλής ή σε περίπτωση δημιουργίας ενοχικών υποχρεώσεων)

Ψευδείς δικαιοπραξίες ή χρέη είναι αυτά που γίνονται εικονικά με σκοπό τη συγκάλυψη της πραγματικής κατάστασης του οφειλέτη και τη ματαίωση της ικανοποίησης του δανειστή.

                                                         ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟ Β' ΜΕΡΟΣ

Δικαστήρια Δράμας

                                                                                                                                 √ Αναλαμβάνουμε υποθέσεις και εκτός Καβάλας 

 όπως στη  Δράμα, Ξάνθη, Θεσσαλονίκη, Ανατολική Μακεδονία Θράκη. Επίσης  και σε όλη την Ελλάδα σε συνεργασία με άλλους δικηγόρους. Για υπόθεσή σας καλέστε μας στα τηλέφωνα 25108434031, κιν. 6945227120 (cosmote)

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

• Google Street view - ΕΙΚΟΝΑ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΥ ΜΕΓΑΡΟΥ ΔΡΑΜΑΣ - ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ
•  ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΜΕΓΑΡΟ ΔΡΑΜΑΣ  ΔΙΑΔΡΟΜΗ

ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΔΡΑΜΑΣ- ΠΡΟΕΔΡΟΣ 2521022470

ΑΝΑΚΡΙΤΗΣ ΔΡΑΜΑΣ - 2521022640

ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ - 
ΔΙΚΑΣΤΕΣ - ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΑ - ΔΙΑΤΑΓΕΣ ΠΛΗΡΩΜΗΣ 2521022480

ΛΟΓΙΣΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ 2521020461

ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ - ΤΜΗΜΑ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ 
- ΠΤΩΧΕΥΣΕΙΣ - ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ  2521021721

ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ  2521022613

FAΧ  2521021100

ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΑ ΠΡΩΤΟΔΙΚΩΝ   ΔΡΑΜΑΣ

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ 2521022240

ΑΝΤΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ  2521024188

ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ  2521022905

ΠΟΙΝΙΚΟ ΜΗΤΡΩΟ  2521024298 2521025442

ΤΜΗΜΑ ΜΗΝΥΣΕΩΝ  2521026838

ΤΜΗΜΑ ΚΑΤΗΓΟΡΗΤΗΡΙΩΝ  2521026748

ΤΜΗΜΑ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ  2521026748

FAΧ 2521024298

ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ 2521027977

-------------------------

ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΔΡΑΜΑΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΩΝ  2521021122

ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ  2521023587

ΠΤΑΙΣΜΑΤΟΔΙΚΕΙΟ ΔΡΑΜΑΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΠΤΑΙΣΜΑΤΟΔΙΚΗ  2521025021

ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ  2521022536

ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΑΝΗΛΙΚΩΝ ΔΡΑΜΑΣ

Υπηρεσία Επιμελητών Ανηλίκων  2521021309

ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΑ  ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΝΟΜΟΥ ΔΡΑΜΑΣ

EIΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ  ΠΡΟΣΟΤΣΑΝΗΣ  ΔΡΑΜΑΣ

ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ 2522022149

Fax 2522022142

ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ  ΚΑΤΩ ΝΕΥΡΟΚΟΠΙΟΥ ΔΡΑΜΑΣ

ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ 2523022348

Fax 2523022348

ΥΠΟΘΗΚΟΦΥΛΑΚΕΙΑ  ΝΟΜΟΥ  ΔΡΑΜΑΣ

ΔΡΑΜΑΣ    
      
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛΙΔΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΗ

2521025152

Κ. ΝΕΥΡΟΚΟΠΙΟΥ

ΚΑΠΕΤΑΝΕΑ  ΙΩΑΝΝΑ               

2523023343

ΝΕΣΤΟΥ  

ΚΑΡΕΚΟΥ ΠΗΝΕΛΟΠΗ             

2521025179


--------------------

πρωτοδικειο δραμας τηλεφωνα, πρωτοδικειο δραμας τηλ, πρωτοδικειο δραμας διευθυνση
ειρηνοδικειο δραμας διευθυνση, υποθηκοφυλακειο δραμας τηλεφωνο,  εισαγγελια δραμας

Δικαστήρια Ξάνθης

√ Αναλαμβάνουμε υποθέσεις και εκτός Καβάλας στη  Ξάνθη, Δράμα, Θεσσαλονίκη, Ανατολική Μακεδονία Θράκη. Επίσης  και σε όλη την Ελλάδα σε συνεργασία με άλλους δικηγόρους. Για υπόθεσή σας καλέστε μας στα τηλέφωνα 25108434031, κιν. 6945227120 ( cosmote)

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

• Google street view - Εικόνα Δικαστικού Μεγάρου Ξάνθης
• ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΜΕΓΑΡΟ ΞΑΝΘΗΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗ 

Τηλέφωνα Δικαστηρίων Ξάνθης

Πρωτοδικείο Ξάνθης -Πρόεδρος 25410. 22619

Δικαστές – Πρωτόδικες  Ξάνθης 25410. 26101

Ανακριτής Ξάνθης 25410. 22700

Γραμματεία 25410. 25319

Πολιτικό Τμήμα 25410. 26104

Επιμ. Ανηλίκων 25410. 20363

Εισαγγελέας Ξάνθης 25410. 22682

Αντιεισαγγελέας 25410. 29782

Γραμματεία 25410. 26102

Γραμματέας 25410. 25482

Ειρηνοδίκης Α΄ Ξάνθης 25410. 21230

 ------------------------------------------
Υποθηκοφυλάκειο Ξάνθης  Γραμματεία  25410. 27675
 ------------------------------------------

Στρατοδικείο Ξάνθης 25410. 78888

Εισαγγελέας  25410. 78889
 ---------------------------------------

Διοικητικό Πρωτοδικείο  Ξάνθης

Πρόεδρος 2531 - 022301

Γραμματεία 2531 - 022355

---------------------------------------------

εισαγγελια πρωτοδικων ξανθης, ειρηνοδικείο ξάνθης, στρατοδικείο ξάνθης, δικαστικό μέγαρο ξάνθης

Πότε τελείται το έγκλημα της κοινής απιστίας και πως τιμωρείται;

          * Δημοσιεύτηκε  20/ 9 /2014  στην "Πρωϊνή" Εφημερίδα της Καβάλας     

Πότε τελείται το έγκλημα της κοινής απιστίας και πως τιμωρείται; (Μέρος Α΄)

Το έγκλημα της κοινής απιστίας (δεν έχει καμιά σχέση με τη συζυγική απιστία) προβλέπεται στο άρθρο 390 του Ποινικού Κώδικα και περιλαμβάνεται στο 24ο Κεφάλαιο του Ειδικού Μέρους με τον τίτλο "Εγκλήματα κατά των περιουσιακών δικαιωμάτων". Κατά το εν λόγω άρθρο το έγκλημα αυτό: "’Οποιος με γνώση ζημιώνει την περιουσία άλλου, της οποίας βάσει του νόμου ή δικαιοπραξίας έχει την επιμέλεια ή διαχείριση (ολική ή μερική ή μόνο για ορισμένη πράξη), τιμωρείται με Φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) μηνών. Εάν η περιουσιακή ζημία υπερβαίνει το ποσόν των τριάντα χιλιάδων (30.000) ευρώ, ο δράστης τιμωρείται με Κάθειρξη μέχρι δέκα (10) ετών. (το ποσό αυτό αναπροσαρμόσθηκε από 15.000 σε 30.000 ευρώ από 2 Απριλίου 2012 (έναρξη ισχύος του νόμου) με την παρ. 2 περ. ε` άρθρου 24 Ν.4055/2012,ΦΕΚ Α 51/12.3.2012)

Το έγκλημα είναι πλημμέλημα (φυλάκιση 3-5 έτη) και σε περίπτωση επέλευσης περιουσιακής ζημιάς πάνω από 30.000 ευρώ κακούργημα (κάθειρξη 5-10 έτη) . Διώκεται αυτεπάγγελτα.

Η διάταξη του άρθρου (390 Π.Κ.) είναι ενταγμένη στην κατηγορία των εγκλημάτων κατά των περιουσιακών δικαίων. Στο έγκλημα της κοινής απιστίας, υποκείμενο μπορεί να είναι οποιοδήποτε πρόσωπο και νομικό αντικείμενό της αποτελεί η αλλότρια περιουσία, της οποίας το πρόσωπο ασκεί την επιμέλεια ή τη διαχείριση.

Προστατευόμενο έννομο αγαθό της εν λόγω διάταξης είναι η περιουσία ως σύνολο, κατά μία άποψη μάλιστα και η σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ δράστη και παθόντος. Η διάταξη του άρθρου 390 Π.Κ. καλύπτει τις περιπτώσεις που δεν συνιστούν υπεξαίρεση, φθορά ή κλοπή, αλλά ούτε και απάτη ή εκβίαση γιατί η βλάβη προκαλείται χωρίς άσκηση βίας ή παραπλάνησης.

Από τη διάταξη αυτή συνάγεται ότι ουσιώδη στοιχεία του αδικήματος της απιστίας είναι η παρά του υπαιτίου χωρίς σκοπό νοσφισμού (να αποκομίσει ο ίδιος ή άλλος παράνομο περιουσιακό όφελος) κατά την επιμέλεια ή διαχείριση ξένης περιουσίας, που του έχει ανατεθεί από το νόμο ή με δικαιοπραξία, εν γνώσει επαγωγή ζημίας στην περιουσία αυτή, κατά κατάχρηση της αντιπροσωπευτικής εξουσίας του με ενέργεια εξωτερική .

Κατά την κρατούσα στη νομολογία και την επιστήμη άποψη, η ενέργεια αυτή πρέπει να έχει εξωτερική φύση, καθώς εάν η ζημία προέλθει από εσωτερική ενέργεια, όπως είναι η ιδιοποίηση, θα πρόκειται για υπεξαίρεση. Θα πρέπει, δηλαδή, η ζημία να επέλθει από διαχειριστική πράξη ή παράλειψη του δράστη, κατά κατάχρηση της έναντι τρίτων αντιπροσωπευτικής εξουσίας του. Συνεπώς, πράξεις εσωτερικές είτε με υλικό είτε με δικαιοπρακτικό χαρακτήρα, και εξωτερικές που έχουν είτε υλικό είτε δικαιοπρακτικό χαρακτήρα, αλλά δεν αποτελούν ενάσκηση της αντιπροσωπευτικής εξουσίας, δεν συνιστούν απιστία.

Από την θεωρία και την νομολογία διαμορφώθηκαν ως εξής τα στοιχεία της αντικειμενικής υπόστασης της απιστίας : 1) Ο δράστης να έχει την διαχείριση ή επιμέλεια ξένης περιουσίας (ολική ή μερική ή για ορισμένη μόνο πράξη) βάσει του νόμου (όπως ο διαχειριστής νομικού προσώπου, γονείς, επίτροπος, εκτελεστής διαθήκης, σύνδικος πτώχευσης, δικαστικός μεσεγγυούχος) ή δικαιοπραξίας (λ.χ. σύμβαση εντολής, πληρεξουσιότητος, εργασίας), νομίμως θεμελιωμένη εξουσία αντιπροσωπεύσεως κατά το χρόνο τελέσεως της πράξεως, 2) Η ζημιογόνα πράξη του να αποτελεί πράξη ή παράλειψη έναντι τρίτων σε σχέση με τον παθόντα με δικαιοπρακτικό χαρακτήρα. Κατά κανόνα τέτοιες πράξεις είναι οι δικαιοπραξίες ως πώληση, δωρεά κτλ, οι οιονεί δικαιοπραξίες ως όχληση, καταγγελία κτλ, οι διαδικαστικές πράξεις ως ομολογία αγωγής κτλ, χωρίς να αρκεί η ενέργεια υλικών πράξεων, αλλά πρέπει να υπάρχει δυνατότητα πρωτοβουλίας και λήψεως αποφάσεων με κίνδυνο και ευθύνη του διαχειριστού, και η πράξη ή η παράλειψη να επιφέρει ζημία στην ξένη περιουσία, χωρίς όμως σκοπό ιδιοποιήσεως 3) Να έχουν παραβιασθεί οι κανόνες της επιμελούς διαχείρισης, 4) Να επέλθει οριστική περιουσιακή ζημία στην αλλότρια περιουσία και 5) Να υφίσταται αντικειμενικός αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ της πλημμελούς διαχείρισης και της οριστικής ζημίας.

Για τη στοιχειοθέτηση του εν λόγω εγκλήματος, απαιτείται αντικειμενικά η επέλευση βλάβης στην περιουσία τρίτου προσώπου, της οποίας ο δράστης έχει τη διαχείριση ή επιμέλεια με βάση το νόμο ή τη δικαιοπραξία, υποκειμενικά δε δόλος και δη άμεσος, δηλαδή γνώση του δράστη ότι με την πράξη του επιφέρει ζημία στην περιουσία τρίτου προσώπου. Ως περιουσία νοείται το σύνολο των εχόντων χρηματική αξία οικονομικών αγαθών του προσώπου που μπορεί να διατίθενται νομίμως, δηλαδή αγαθών κάθε είδους, κινητών (μεταξύ των οποίων και το χρήμα), ακινήτων, απαιτήσεων, δικαιωμάτων, εμπραγμάτων ή ενοχικών, καθώς επίσης και η νομή, η σταθερή πελατεία, η με σταθερότητα περιβαλλόμενη προσδοκία κτήσης τέτοιων γενικώς οικονομικών αγαθών, και οι ελπίδες ακόμη, όχι οι γενικές, απλές και ακαθάριστες, αλλά οι στηριζόμενες σε ορισμένες πιθανότητες. Βλάβη δε της περιουσίας είναι η μείωση της που επέρχεται με τη μεταβίβαση πράγματος ή παροχής ή με την πληρωμή σε χρήμα, δηλαδή η επί έλαττον διαφορά μεταξύ της χρηματικής αξίας του συνόλου της περιουσίας προ της διαθέσεως αυτής και της αξίας της περιουσίας που απομένει μετά τη διάθεση της από το δράστη. Επίσης βλάβη της περιουσίας είναι και το με βεβαιότητα αναμενόμενο, αλλά διαφυγόν κέρδος.

Περιουσιακή βλάβη στην απιστία, όπως και επί απάτης, μπορεί να συνιστά και η απλή συγκεκριμένη διακινδύνευση της υπό διαχείριση περιουσίας, όταν προκαλεί μείωση της ενεστώσας αξίας αυτής, έτσι ώστε να μπορεί να αποτιμηθεί ως ήδη επελθούσα βλάβη. H ζημία στην ξένη περιουσία, πρέπει να είναι βέβαιη και οριστική.

Από τις διατάξεις του άρθρου 17 του Π.Κ. ως χρόνος τελέσεως της πράξεως, θεωρείται ο χρόνος κατά τον οποίο ο υπαίτιος ενήργησε ή όφειλε να ενεργήσει. Η αναφορά του ακριβούς χρόνου τελέσεως της πράξεως στην απόφαση είναι αναγκαία για την έναρξη και τον υπολογισμό του χρόνου της παραγραφής

                                                         Ακολουθεί το Β΄ Μέρος 

Ποιος τελεί το έγκλημα της Αρπαγής ανηλίκων και πότε είναι κακούργημα; (Μέρος Β’)

* Δημοσιεύτηκε  15/ 9/2014  στην "Πρωϊνή" Εφημερίδα της Καβάλας 

Ενεργητικό υποκείμενο της τέλεσης της ως άνω πράξης μπορεί να είναι και ο γονέας του ανηλίκου μόνο όμως στην περίπτωση που δεν έχει την επιμέλεια και αφαιρεί τον ανήλικο από τον άλλο γονέα ή τρίτο που έχει την επιμέλεια με δικαστική απόφαση.

“Εφόσον δεν έχει εκδοθεί δικαστική απόφαση που να αναθέτει την επιμέλεια του προσώπου του ανηλίκου στο γονέα με τον οποίο διαμένει και από τον οποίο περιθάλπτεται, η αφαίρεσή του από τον άλλο γονέα, δεν πληροί τους όρους της αντικειμενικής υποστάσεως του εγκλήματος της αρπαγής ανηλίκου γιατί και αυτή είναι πράξη επιμελείας. `Οταν δεν υπάρχει δικαστική απόφαση για την επιμέλεια, η αφαίρεση του ανηλίκου από τον έναν γονέα εν αγνοία του άλλου γονέα συνιστά το αδίκημα της αυτοδικίας. Η αφαίρεση του ανηλίκου που γίνεται αυθαίρετα και αυτοδύναμα χωρίς να υπάρχει από πριν δικαστική απόφαση που να ρυθμίζει γενικά την κατάσταση του παιδιού και μάλιστα σύμφωνα με το συμφέρον του, με την γνώση από μέρους του δράστη ότι ενεργεί αυθαίρετα και αυτοδύναμα χωρίς να προσφύγει στη δικαστική αρχή για την αξίωση που έχει για δικαιολογημένη αφαίρεση του δικαιώματος επιμελείας καθώς και με την πεποίθησή του (δράστη) ότι το δικαίωμα της επιμελείας του παιδιού πρέπει να ανήκει μόνο σ` αυτόν, στοιχειοθετεί τη μορφή του εγκλήματος της αυτοδικίας που προβλέπεται και τιμωρείται από τη διάταξη του άρθρου 331 ΠΚ, πολύ περισσότερο γιατί κατά το άρθρο 1512 Α.Κ, οι γονείς σε περίπτωση διαφωνίας τους ως προς την άσκηση της γονικής μέριμνας ή της επιμέλειας οφείλουν να προσφύγουν στο Δικαστήριο. 

Σύμφωνα με το πνεύμα του νόμου για να στοιχειοθετήσει η αφαίρεση του ανηλίκου από τον ένα γονέα αυτοδικία, θα πρέπει ν` αποτελεί καταχρηστική, αυτογνώμονα και παρά τις αντιρρήσεις του άλλου γονέα άσκηση αποκλειστικής επιμέλειας.