Καλωσήλθατε στο κανάλι μου.
Σήμερα θα μιλήσουμε για τους εν διαστάσει κάτω από την ίδια στέγη συζύγους που δεν συμφωνούν για συναινετικό διαζύγιο. Πως μπορούν να πάρουν αυτόματο διαζύγιο βάσει διετούς διάστασης. Πότε μιλάμε για διάσταση συζύγων.Πότε μπορεί να υπάρξει διάσταση για τους συζύγους που συνοικούν κάτω από την ίδια στέγη. Ποια είναι η θέση της νομολογίας για το ζήτημα αυτό. Τι ορίζει η διάταξη για το διαζύγιο διετούς διάστασης ή αλλιώς αυτόματο διαζύγιο. Μείνετε μαζί μου μέχρι το τέλος για να πάρετε όλες τις απαντήσεις. Είναι σημαντικό να γνωρίζεις τα δικαιώματά σου, πότε και πως μπορείς να τα ασκήσεις προς όφελός σου.
Να σας υπενθυμίσω για όσους δεν το έχετε κάνει μέχρι τώρα να εγγραφείτε στο κανάλι μου κάτω δεξιά στο κόκκινο κουμπί και να κάνετε ένα κλικ στο καμπανάκι για να ενημερώνεστε αμέσως για τα νέα βίντεό μου.
Γειά σας είμαι ο Γιώργος Γιαγκουδάκης δικηγόρος Καβάλας, ειδικός για διαζύγια και οικογενειακό δίκαιο και σας ενημερώνω όπως πάντα, πάνω σε χρήσιμα και ενδιαφέροντα θέματα οικογενειακού δικαίου.
Ας ξεκινήσουμε αμέσως με την απάντηση στην κρίσιμη ερώτηση πότε υπάρχει διάσταση συζύγων.
Διάσταση λοιπόν υφίσταται, όταν οι σύζυγοι απομακρύνονται φυσικώς και ψυχικώς μεταξύ τους, με τη θέληση να μην έχουν πλέον κοινωνία βίου. Η απομάκρυνση αυτή, κατά την κοινή πείρα, ενέχει και εκδήλωση της πρόθεσης του απομακρυνόμενου συζύγου για διακοπή της έγγαμης συμβίωσης. Δεν έχει σημασία αν η απομάκρυνση αυτή των συζύγων ως πραγματικό γεγονός είναι αποτέλεσμα της πρωτοβουλίας του ενός από τους συζύγους ή και των δύο ή αν οι σύζυγοι διαμένουν στην ίδια κατοικία, αλλά υπό καθεστώς χωρισμού από τραπέζης και κοίτης.
Η υποκειμενική πρόθεση διακοπής της έγγαμης συμβίωσης (ψυχικό στοιχείο) που μπορεί να αφορά τον ενάγοντα ή μπορεί να αφορά και τους δύο συζύγους, δεν αρκεί να αποτελεί ενδόμυχη διάθεση ή επιθυμία, αλλά πρέπει να εκδηλώνεται και εξωτερικά, δηλ. να φαίνεται προς τα έξω σε τρίτους. (ΟλΑΠ 20/1990 ΤΝΠ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ», ΑΠ 599/2015, ΑΠ 1057/2012, ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»).
Οι σύζυγοι λοιπόν, βάσει και της πάγιας νομολογίας των δικαστηρίων μας, μπορεί να βρίσκονται σε διάσταση, αν απουσιάζει οποιοσδήποτε ψυχικός δεσμός που να τους συνδέει, ακόμη και αν αυτοί εξακολουθούν να συγκατοικούν κάτω από την ίδια στέγη σε καθεστώς συνοίκησης υπό ευρεία έννοια ή, σύμφωνα με άλλη διατύπωση, χωρισμού από τραπέζης και κοίτης. Εάν υφίσταται κοινή ζωή και συνοίκηση των συζύγων, μόνο η μη εκπλήρωση των συζυγικών του καθηκόντων δεν μπορεί να θεωρηθεί σαν διακοπή της έγγαμης συμβίωσης.
Σύμφωνα με την απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου αριθ. 20/1990, δεν αποκαθιστούν την έγγαμη συμβίωση συμπεριφορές των συζύγων που δεν αναιρούν τη σταθερή πρόθεση για διάσπαση του συζυγικού δεσμού από την πλευρά τουλάχιστον του ενός συζύγου, αλλά αποτελούν απλά και μόνο εκδήλωση ενδιαφέροντος, συνδρομής και αλληλεγγύης ή επιβάλλονται από οικονομικούς και κοινωνικούς λόγους ή αποβλέπουν στην προστασία του ψυχισμού των παιδιών ή στην ομαλή ανάπτυξη τους. Έτσι λοιπόν για να υπάρξει διάσταση κάτω από την ίδια στέγη θα πρέπει να αποδειχθεί ότι οι σύζυγοι έχουν αποξενωθεί πλήρως και συγκατοικούν τυπικά διαμένοντας στην ίδια οικία, αλλά σε διαφορετικούς χώρους π.χ. χάριν της ομαλής ανάπτυξης των παιδιών τους. Η συνοίκηση αυτή δεν θεωρείται ότι αναιρεί την διάστασή τους, εφόσον έχουν αποξενωθεί και έχουν αναστείλει στο μέγιστο δυνατό βαθμό κάθε δραστηριότητα του κοινού μέχρι της διάστασης συζυγικού τους βίου.
Η κρίση, αν υπάρχει διάσταση κάτω από την ίδια στέγη, απαιτεί εξέταση της εκάστοτε περίπτωσης και των συγκεκριμένων περιστατικών κάθε υπόθεσης. Όλα τα παραπάνω χρήζουν της κατάλληλης αξιολόγησης και ερμηνείας από τον δικαστή για το αν υπάρχει όντως διάσταση ή άρση ορισμένων μεμονωμένων κοινών συζυγικών δραστηριοτήτων.