Αγαπητές φίλες και φίλοι γεια σας. Σήμερα θα σας αποκαλύψω τι γίνεται όταν ένας εκ των συζύγων ζητά από το δικαστήριο να του παραχωρηθεί η χρήση της οικογενειακής στέγης που στις πλείστες των περιπτώσεων συνοδεύεται και από αίτημα μετοίκησης του συζύγου.
Είμαι ο Γιώργος Γιαγκουδάκης, νομικός σύμβουλος - ειδικός δικηγόρος οικογενειακού δικαίου και σας ενημερώνω με χρήσιμα νομικά βίντεο.
Στην περίπτωση της διάστασης υποχωρεί η υποχρέωση για συμβίωση των συζύγων. (άρθρο 1386 Α.Κ.)
Για αυτό το λόγο το άρθρο 1393 ΑΚ σε περίπτωση διακοπής της συμβίωσης, δίνει τη δυνατότητα στους συζύγους άσκησης αγωγής για τη ρύθμιση της χρήσης της οικογενειακής στέγης κατά παρέκκλιση από τις γενικές διατάξεις του εμπραγμάτου και του ενοχικού δικαίου. Έτσι το δικαστήριο μπορεί να παραχωρήσει στον ένα σύζυγο την αποκλειστική χρήση ολοκλήρου ή τμήματος του ακινήτου που χρησιμεύει για κύρια διαμονή των ιδίων (οικογενειακή στέγη), ανεξάρτητα από το ποιος από αυτούς είναι κύριος ή έχει απέναντι στον κύριο το δικαίωμα της χρήσης του.
Βασικό κριτήριο για τη δικαστική ρύθμιση της οικογενειακής στέγης βάσει του 1393 Α.Κ. αποτελεί η ρήτρα της επιείκειας. Την ρήτρα αυτή ο νομοθέτης εξειδικεύει με δύο κριτήρια δηλαδή δύο αόριστες νομικές έννοιες
Ο νόμος δεν ορίζει ποιες είναι οι ειδικές συνθήκες που, αν υπάρχουν, συντρέχει η επιείκεια να επιβάλλει την παραχώρηση της χρήσης της οικογενειακής στέγης. Οι ειδικές συνθήκες θα προσδιορισθούν από το Δικαστήριο με βάση τους όρους ζωής των ενδιαφερομένων μέχρι τη διακοπή της συμβίωσης.
Οι εν λόγω ειδικές συνθήκες μπορεί να επιβάλλουν κατά περίπτωση η παραχώρηση της οικογενειακής στέγης να γίνεται με αντάλλαγμα ή χωρίς αντάλλαγμα από τον σύζυγο που του παραχωρείται η χρήση της οικογενειακής στέγης. Εδώ υπάρχει μια διχογνωμία στην θεωρία και νομολογία για τη φύση και τη χορήγηση ως προς το αντάλλαγμα. Ωστόσο τα περισσότερα δικαστήρια απ' όσο ξέρω όταν αποφασίζουν κάνουν παραχώρηση χρήσης οικογενειακής στέγης χωρίς αντάλλαγμα χρήσης στον άλλο σύζυγο σε περίπτωση υπόθεσης διατροφής. Οπότε "χαμένος" θα έλεγα στο 90%των περιπτώσεων είναι ο πατέρας ως υπόχρεος διατροφής των παιδιών, που δεν του συνυπολογίζεται κανένα ποσό αφαιρετικά από το κονδύλι υποχρέωσης διατροφής του, σε περίπτωση βέβαια που αυτό έχει κυριότητα ή επικαρπία της συζυγικής στέγης.