Ασφαλιστικά Μέτρα -προσωρινή ρύθμιση κατάστασης επιμέλεια, διατροφή, χρήση οικογενειακής στέγης

Επιμέλεια ανήλικων τέκνων, διατροφή συζύγου και ανήλικων τέκνων, μετοίκηση, παραχώρηση χρήσης οικογενειακής στέγης.

Σημαντική απόφαση ασφαλιστικών μέτρων του Μονομελούς Πρωτοδικείου Καβάλας που:

1. λαμβάνει υπόψιν την πραγματική δυνατότητα εργασίας της μητέρας, ανεξαρτήτως αν δουλεύει ή όχι και προσμετρά/συνυπολογίζει το πλασματικό αυτό εισόδημα της στο υπολογισμό των οικονομικών δυνάμεων των δύο συζύγων - γονέων για τον υπολογισμό της υποχρέωσης συνεισφοράς διατροφής του πατέρα στην διατροφή των ανήλικων τέκνων του. 

2.  Απορρίπτει το αίτημα διατροφής συζύγου,  ως αποκλειστικά υπαίτιας της διάσπασης της έγγαμης συμβίωσης.

Στην υπόθεση αυτή παραστάθηκα και υπέβαλα για λογαριασμό του αιτούντος - ανταιτούντος πατέρα μεταξύ άλλων και τους σχετικούς παραπάνω ισχυρισμούς με αποτέλεσμα να γινουν δεκτοί από το δικαστήριο και κατά συνέπεια να μην πληρωθεί διατροφή στη σύζυγο και να περιορισθεί η υποχρέωση διατροφής του πατέρα στα ανήλικα τέκνα του με συνεισφορά ως άνω της μητέρας τους. 

Αξιοσημείωτο είναι ότι παρατίθεται σχετική νομολογία και εμπεριστατωμένη αιτιολογία στην δικαστική αυτή απόφαση επί των θεμάτων αυτών. 

  

                                                                           ΑΠΟΦΑΣΗ: ..../2013

(Αριθμός κατάθεσης αίτησης: ....../12-06-2013)

         ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΚΑΒΑΛΑΣ

          ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τη Δικαστή ........., Πρωτοδίκη, από την Πρόεδρο Πρωτοδικών, χωρίς τη σύμπραξη γραμματέα.

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια, στο ακροατήριο του, την .... Ιουλίου 2013, για να δικάσει τη με αριθμό έκθεσης κατάθεσης .../12-06-2013 αίτηση, μεταξύ:

ΤΗΣ ΑΙΤΟΥΣΑΣ- ΚΑΘ' ΗΣ Η ΑΝΤΑΙΤΗΣΗ: .............................. του .............................., συζύγου .............................., για τον εαυτό της ατομικά και για λογαριασμό των ανηλίκων τέκνων της .............................. και ....................... .............................., ως οσκούσας προσωρινά τη γονική μέριμνα αυτών, κατοίκων όλων .............................. του Δήμου Παγγαίου Καβάλας, η οποία παραστάθηκε στο Δικαστήριο μετά της πληρεξούσιας δικηγόρου της ...... ............... (Α.Μ. ......του Δ.Σ. Καβάλας).

ΤΟΥ ΚΑΘ' ΟΥ Η ΑΙΤΗΣΗ- ΑΝΤΑΙΤΟΥΝΤΟΣ: ....................... του ......................., κατοίκου ....................... του Δήμου Παγγαίου Καβάλας, ο οποίος παραστάθηκε στο Δικαστήριο μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου του Γεωργίου Γιαγκουδάκη (Α.Μ. 229 του Δ.Σ. Καβάλας).

ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ συζήτηση των υποθέσεων, κατά την εκφώνηση τους από το έκθεμα, παραστάθηκαν οι διάδικοι, όπως σημειώνεται παραπάνω και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα ανέπτυξαν προφορικά και στα σημειώματα που κατέθεσαν.

         ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

                                        ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

                                                    free photo pixabay.com

Από το άρθρο 1391 παρ. 1 του ΑΚ προκύπτει ότι, αν διακοπεί η έγγαμη συμβίωση για εύλογη αιτία, η υποχρέωση διατροφής, που υποκαθιστά στην περίπτωση αυτή την υποχρέωση συνεισφοράς, διέπεται από τους ίδιους όπως και η τελευταία, κανόνες των άρθρων 1389 και 1390 του ΑΚ, πλην όμως για τη θεμελίωση της για διατροφή αξίωσης απαιτείται είτε ο δικαιούχος της διατροφής σύζυγος να διέκοψε ο ίδιος την έγγαμη συμβίωση για εύλογη αιτία, όπως ρητά ορίζεται στην ανωτέρω διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 1391 του ΑΚ, είτε, κατ' επέκταση η διακοπή της έγγαμης συμβίωσης να προήλθε από την πλευρά του υπόχρεου για διατροφή συζύγου, ενώ στην περίπτωση κατά την οποία ο σύζυγος που αξιώνει την καταβολή διατροφής, είναι εκείνος που διέκοψε την έγγαμη συμβίωση χωρίς εύλογη αιτία, αυτός δεν δικαιούται διατροφής, ούτε καν ελαττωμένης κατά τα άρθρα 1392 εδαφ. β' και 1495 του ΑΚ (ΑΠ 132/2003 ΝοΒ 2003.1(3^5). Περαιτέρω, από το συνδυασμό των άρθρων 1389, 1390, 1391 παρ. 1, 1392 παρ. 2 και 1495 του ΑΚ, ο σύζυγος που διέκοψε την έγγαμη συμβίωση για εύλογη αιτία δικαιούται να λάβει διατροφή σε χρήμα από τον άλλο σύζυγο, ακόμα και όταν ο τελευταίος (υπόχρεος), συνεπεία παραπτώματος του πρώτου (δικαιούχου) που παρέχει δικαίωμα άσκησης αγωγής περί διαζυγίου, διακόπτει την έγγαμη συμβίωση απομακρυνόμενος από το συζυγικό οίκο.  Στην περίπτωση αυτή η διατροφή του δικαιούχου συζύγου δεν είναι κατ' έκταση εκείνη που προβλέπεται στο άρθρο 1390 του ΑΚ (πλήρης διατροφή), αλλά περιορίζεται στα απολύτως προς συντήρηση αναγκαία (στοιχειώδης διατροφή). Για να συμβεί όμως αυτό, δηλαδή στον ενάγοντα για πλήρη διατροφή σύζυγο, ο οποίος, συνεπεία παραπτώματος του συνιστώντος λόγο διαζυγίου, προκάλεσε τη διακοπή της συμβίωσης από τον εναγόμενο, πρέπει ο τελευταίος να προβάλλει σχετική ένσταση εκ των συνδυασμένων διατάξεων των άρθρων 1392 παρ. 2 και 1495 του ΑΚ, επικαλούμενος λόγο διαζυγίου αναγόμενο σε υπαιτιότητα του δικαιούχου ενάγοντος. Για την πληρότητα δε της ένστασης αυτής δεν αρκεί μόνο η παράθεση του παραπτώματος του δικαιούχου συζύγου (ενάγοντος), αλλά απαιτείται και αντίστοιχο αίτημα (περί επιδίκασης στοιχειώδους διατροφής), ακόμη δε και προσδιορισμός από τον ενιστάμενο σύζυγο (εναγόμενο) του ύψους της κατ' αυτόν οφειλόμενης στον αντίδικο του στοιχειώδους διατροφής (ΑΠ 1206/2008 ΧρΙΔ 2009.222, ΑΠ 132/2003 όπ.π., ΕφΑΘ 329/2004 ΕλλΔνη 2004.850, ΕφΑΘ 2078/2003 ΕλλΔνη 2003.1405, ΕφΑΘ 730/2000 ΕλλΔνη 2001.771, ΕφΘεσ 2449 /1994 Αρμ. ΜΘ.475, ΕφΑΘ 10255/1989 ΕλλΔνη 1991.1640, ΕφΑΘ 1651/1986 ΕλλΔνη 1986.660, ΕφΑΘ 6110/1985 ΕλλΔνη 1985.987, βλ. σχετ. Κουμάντος, "Παραδόσεις Οικογενειακού Δικαίου" έκδοση Γ', τόμος πρώτος, σελ. 168-170, Κουνουγέρη - Μανωλεδάκη "Οικογενειακό Δίκαιο", τόμος Ι, κεφ. Στ, σελ. 320-321). 

Εξάλλου, ενόσω υπάρχει ο γάμος, έστω και αν έχει διασπαστεί η έγγαμη συμβίωση, η διατροφή είναι συνέπεια της υποχρέωσης συνεισφοράς στις οικογενειακές ανάγκες (ΟλΑΠ 9/1991 ΕλλΔνη 1992.1429) και δεν εξομοιώνεται με την συνηθισμένη διατροφή από τον νόμο που ρυθμίζεται από τα άρθρα 1485 επ. του ΑΚ. Η μη εξομοίωση της αξίωσης διατροφής μεταξύ συζύγων προς τη διατροφή από το νόμο εκδηλώνεται και στο ότι η υποχρέωση διατροφής του οφειλέτη συζύγου προς τον δικαιούχο σύζυγο, που διέκοψε από εύλογη αιτία τη συμβίωση, εξακολουθεί να υπάρχει, έστω και αν θέτει σε κίνδυνο την διατροφή του υπόχρεου (άρθρο 1492 σε συνδυασμό με άρθρο 1489 παρ. 2 του ΑΚ), εκτός αν υπάρχει άλλος υπόχρεος που θα μπορούσε να καταβάλει την διατροφή αυτή (άρθρο 1491 του ΑΚ). Έτσι η υποχρέωση διατροφής του πρώην συζύγου προηγείται της υποχρέωσης που έχουν οι κατιόντες και οι ανιόντες του δικαιούχου της διατροφής (ΑΠ 804/1994 ΕλλΔνη 1996.98, Εφθεσ 1854/1999 Αρμ 1999.1063, ΕφΑΘ 9741/1991 ΑρχΝ 1993.122).

Επιπρόσθετα από τις διατάξεις των άρθρων 1485, 1486, 1489 και 1493 του ΑΚ προκύπτει, ότι οι γονείς, είτε υπάρχει μεταξύ τους γάμος και συμβιώνουν, είτε έχει διακοπεί η συμβίωση τους, είτε έχει εκδοθεί διαζύγιο, έχουν κοινή υποχρέωση να διατρέφουν το ανήλικο τέκνο τους, ακόμα και αν τούτο έχει περιουσία, εφόσον όμως τα εισοδήματα από αυτήν, ή το προϊόν της εργασίας του, ή άλλα τυχόν εισοδήματα του δεν αρκούν για τη διατροφή του. Το μέτρο της διατροφής προσδιορίζεται με βάση τις ανάγκες του τέκνου, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες της ζωής του, και περιλαμβάνει όλα όσα είναι αναγκαία για τη συντήρηση του έξοδα και επιπλέον τα έξοδα για την ανατροφή, καθώς και την επαγγελματική και την εν γένει εκπαίδευση του. Ως συνθήκες ζωής νοούνται οι συγκεκριμένοι όροι διαβίωσης, που ποικίλουν ανάλογα με την ηλικία, τον τόπο κατοικίας, την ανάγκη εκπαίδευσης και την κατάσταση της υγείας τού δικαιούχου, σε συνδυασμό με την περιουσιακή κατάσταση του υπόχρεου. Εξάλλου, η κατά τα άνω υποχρέωση των γονέων προς διατροφή του τέκνου τους, βαρύνει αυτούς, κατά το άρθρο 1489 εδ. β' του ΑΚ, ανάλογα με τις δυνάμεις τους (ΑΠ 416/2007 ΤΝΓΤ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 782/2003 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 823/2000 ΕλλΔνη 41.1597, ΕφΔωδ 95/2006 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ 68/2005 ΠειρΝομ 2005.41, βλ. σχετ. Εφ. Κουνουγέρη- Μανωλεδάκη, Οικογενειακό Δίκαιο, Τόμος Π, 2008, σελ. 219 επ., Δημ. Μακρής, Οι διαφορές του άρθρου 681Β' ΚΠολΔ για τη διατροφή και την επιμέλεια των τέκνων, 2007, σελ. 113 επ.).

Περαιτέρω κατ' αρχήν ερευνάται από το Δικαστήριο η δυνατότητα του υπόχρεου να εργασθεί και ναι μεν το ως άνω άρθρο, καθώς και η διάταξη του άρθρου 1487 του ΑΚ, δεν διατυπώνουν ρητώς την υποχρέωση αυτή, όμως προκύπτει λογικά, γιατί δεν είναι δυνατό να απαλλάσσεται ο υπόχρεος προς διατροφή εκ του γεγονότος ότι δεν εργάζεται. Αυτή η τακτική μπορεί να είναι σκόπιμη, πρόσκαιρη και μόλις εκδοθεί η απόφαση να επαναλαμβάνει την εργασία του ή να προσπαθεί να ανεύρει εργασία, αφού πρέπει να συντηρηθεί. Για το λόγο αυτό λαμβάνεται υπόψη η δυνατότητα παροχής εργασίας. Ως εργασία θεωρείται οτιδήποτε αρκεί να συνάδει προς το πρόσωπο του υπόχρεου και δεν προκαλεί προβλήματα αντίθετα προς την προσωπικότητα του.

Συνεπώς, λαμβάνονται υπόψη τα εισοδήματα που θα απέφερε η εργασία και όχι τα εισοδήματα από πραγματική εργασία. Η αρχή αυτή κοινωνικοποιεί την υποχρέωση για εργασία και συστηματοποιεί την αντικειμενική υποχρέωση. Ταυτόχρονα, εξουδετερώνεται η κοινή συνήθεια του υπόχρεου να προβάλλει αδυναμία παροχής, ενώ αντικειμενικά δεν υπάρχει. Τότε μόνο μπορεί να προβληθεί η αδυναμία εργασίας,    όταν κριθεί ότι, παρά τις προσπάθειες που πρέπει να εξειδικεύονται κατά τόπο και χρόνο, δεν κατέστη δυνατόν να αξιωθεί να εργάζεται ο υπόχρεος. Η ηλικία συντελεί στη δυνατότητα παροχής εργασίας. Η κατάσταση της υγείας του υπόχρεου επίσης είναι προσδιοριστικός παράγοντας. Ποιο θα είναι το ύψος της αμοιβής εκ της εργασίας, όταν δεν παρέχεται πραγματικά ενώ έπρεπε να προσφέρεται, δεν προσδιορίζεται γενικά και αφηρημένα. Λαμβάνονται υπόψη η ειδικότητα ή μη, το έμπειρο ή όχι, η σωματική και πνευματική διάπλαση, ο πληθωρισμός, η συναλλακτική    ικανότητα, η ύπαρξη συνθηκών ανεργίας ή μη και γενικώς οτιδήποτε μπορεί να συντελέσει στη δημιουργία ευνοϊκ&ν συνθηκών. Ως συμπέρασμα εξάγεται ότι συνυπολογίζεται το εισόδημα από εργασία, στην οποία οφείλει ο υπόχρεος να μετέρχεται (ΑΠ 1507/2001 ΝοΒ 2002.1658, ΕφΠειρ 155/2004 ΕλλΔνη 2005.1518, ΕφΑΘ 8716/2003 ΕλλΔνη 2004.1465, ΕφΠειρ 263/2002 αδημ., ΜΠρΠειρ 3758/2008 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΜπρΑλεξ (Ασφαλιστικά Μέτρα) 1659/2006 αδημ., ΜΠρΗρ 880/2007 Αρμ 2007.1928, ΜΠρθεσ 16989/2006 Αρμ 2006.1420, βλ. σχετ. Απ. Γεωργιάδης- Μιχ. Σταθόπουλος, Αστικός Κώδικας, Τόμος VII, 2007, σελ. 937, στοιχ. 55, Κ. Γραμμένος, Δικ. Διατροφές, Β' έκδοση, σελ. 52 επ.).

Η αιτούσα, επικαλούμενη επείγουσα περίπτωση, ζητεί, ως ασφαλιστικό μέτρο, κατ' εκτίμηση του δικογράφου, 1) να της ανατεθεί προσωρινά η γονική μέριμνα, άλλως η επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων, που έχει αποκτήσει με τον καθ' ου, με τον οποίο βρίσκεται σε διάσταση, 2) να διαταχθεί η μετοίκηση του τελευταίου από την οικογενειακή τους στέγη και να παραχωρηθεί η χρήση της, μαζί με τον κινητό εξοπλισμό, για λόγους επιείκειας, σε αυτήν και στους ανηλίκους, καθώς και 3) να υποχρεωθεί ο καθ' ού η αίτηση να της προκαταβάλει ως προσωρινή μηνιαία διατροφή ποσού 200,00 ευρώ για την ίδια ατομικά, η οποία από εύλογη αιτία διέκοψε την έγγαμη συμβίωση της με τον καθ' ου και ποσού 400,00 ευρώ για το κάθε ανήλικο τέκνο τους, επειδή αυτά αδυνατούν να διαθρέψουν τον εαυτό τους, από την επίδοση της αίτησης, με το νόμιμο τόκο. Επικουρικά δε, σε περίπτωση που δεν γίνει δεκτό από το Δικαστήριο το δεύτερο αίτημα της περί μετοίκησης του καθ' ού και παραχώρησης σ' αυτήν και στα ανήλικα τέκνα τους της συζυγικής στέγης, ζητεί να της αποδοθούν τα αναλυτικά αναφερόμενα στην αίτηση της κινητά πράγματα, που αποτελούν τον οικιακό εξοπλισμό της οικίας. Τέλος, ζητεί να καταδτκαστεί ο καθ' ου στα δικαστικά της έξοδα.

Η αίτηση αρμοδίως εισάγεται για να συζητηθεί ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων των άρθρων άρθρα 686 επ. του ΚΠολΔ (άρθρο 683 παρ. 1 και 3 του ΚΠολΔ) και είναι επαρκώς ορισμένη, παρά τα περί του αντιθέτου ισχυριζόμενα από τον καθ' ού η αίτηση. Περαιτέρω η αίτηση είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1389, 1390, 1391, 1392, 1393, 1394, 1485, 1486, 1489 παρ. 2, 1493, 1496 εδ. α', 1510, 1511, 1512, 1513, 1514, 1518, 340, 345 και 346 του ΑΚ, καθώς και 176, 191 παρ. 2, 728 παρ. 1 α', 729 και 735 ΚΠολΔ. Πρέπει, επομένως να εξεταστεί περαιτέρω για να κριθεί αν είναι βάσιμη και κατ' ουσίαν.

Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 34, 268 και 686 παρ. 4 ΚΠολΔ προκύπτει ότι, κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων ο καθ' ου η αίτηση μπορεί να ασκήσει προς συνεκδίκαση, στο πλαίσιο της αρχής της οικονομίας της δίκης, ανταίτηση (τη δική του δηλαδή αίτηση ασφαλιστικών μέτρων), χωρίς να απαιτείται σύνδεσμος ανάμεσα στο ασφαλιστέο δικαίωμα που αποτελεί το αντικείμενο της ανταίτησης με εκείνο που αποτελεί το αντικείμενο της αρχικής αίτησης. Στην περίπτωση αυτή δεν απαιτείται η τήρηση προδικασίας και συνεπώς η ανταίτηση μπορεί να ασκηθεί με προφορική δήλωση που καταχωρείται στα πρακτικά, εφόσον τηρούνται αυτά, ή σημειώνονται στα πρόχειρα από το Δικαστή τηρούμενα ή και στο σημείωμα αυτού, υπό τον περιορισμό όμως, στην τελευταία αυτή περίπτωση, ότι ο ισχυρισμός, επί του οποίου θεμελιώνεται η ανταίτηση, προτάθηκε κατά την προφορική συζήτηση της υπόθεσης (ΜΠρΘεσ 8846/2007 αδημ., ΜΠρΑγριν 500/2001 ΑρχΝ 2002.476,-ΜΠρΣαμ 129/1998 ΑρχΝ 1999.410,-ΜΠρΚω 480/ 1994 Αρμ. 1995.809). 

Στην προκειμένη περίπτωση, ο καθ' ου με προφορική δήλωση του πληρεξουσίου του δικηγόρου, κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, που καταχωρήθηκε στα πρόχειρα πρακτικά που τήρησε η Δικαστής, αλλά και με το από 2 2-07-2013 σημείωμα που κατέθεσε, άσκησε ανταίτηση με την οποία, επικαλούμενος επείγουσα περίπτωση και για ν' αποτραπεί ο επικείμενος κίνδυνος, ζήτησε 1) να του ανατεθεί προσωρινά η επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων, που έχει αποκτήσει με την καθ' ής η ανταίιηση, με ιην οποία βρίσκεται σε διάσταση, 2) να ιου παραχωρηθεί προσωρινά η χρήση ιης οικογενειακής οικίας, που, όπως επικαλείται, του ανήκει καιά κυριότητα και, κατ' εκτίμηση, να διαταχθεί η καθ' ής να του παραδώσει την οικογενειακή τους στέγη, καθώς και 3) κατ' εκτίμηση της ανταίτησής του, σε περίπτωση που δεν γίνει δεκτό από το Δικαστήριο το δεύτερο αίτημα του, να του αποδοθούν προσωρινά τα αναλυτικά αναφερόμενα στην αίτηση του κινητά πράγματα, που αποτελούν τον οικιακό εξοπλισμό της οικίας και τα οποία του είναι απαραίτητα για τη χωριστή του εγκατάσταση. Τέλος, ζητεί να καταδικαστεί η καθ' ης η ανταίτηση στα δικαστικά του έξοδα.

Η ανταίτηση ασκείται παραδεκτά (άρθρα 268 παρ. 4, 682 παρ. 1, 683 παρ.1, 2, 686 παρ. 3, 4 και 6, 687 και 692 του ΚΠολΔ) και είναι νόμιμη, στηριζόμενη στη διάταξη των άρθρων 1510, 1511, 1512, 1513, 1514, 1518, 1393, 1394 του ΑΚ, καθώς και 176, 191 παρ. 2, 728 παρ. 1 α', 729 και 735 ΚΠολΔ. Πρέπει, επομένως, η ανταίτηση να εξετασθεί περαιτέρω στην ουσία της, αφού συνεκδικασθει με την αίτηση, λόγω της συνάφειας τους (άρθρα 34 και 246 ΚΠολΔ).

Από τις καταθέσεις των μαρτύρων απόδειξης, ............ του ........, και ανταπόδειξης, ........... του.............., που εξετάσθηκαν ένορκα στο ακροατήριο του παρόντος Δικαστηρίου, καθώς και από τα έγγραφα, που με επίκληση προσκομίζουν οι διάδικοι, πιθανολογούνται χα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Οι διάδικοι τέλεσαν νόμιμο θρησκευτικό γάμο στον Ιερό Ναό του ....... του Νομού .........., στις ..-02-1996. Από το γάμο τους αυτό απέκτησαν δύο άρρενα τέκνα, τον ........ και τον ..........., που γεννήθηκαν στις 19-05-1996 και στις 30-11-1997 αντίστοιχα. Μετά από την τέλεση του γάμου τους οι διάδικοι εγκαταστάθηκαν σε κατοικία του καθ' ού η αίτηση στ. .......... του Νομού Καβάλας. Στην αρχή η έγγαμη συμιβίωση των διαδίκων ήταν αρμονική. Ωστόσο στη σχέση του ζευγαριού εμφανίστηκαν προβλήματα, που οδήγησαν στη διάσπαση της συμβίωσης τους, με την αποχώρηση του καθ' ού από τη συζυγική στέγη στις 25-03-2013. Ενόψει της εκούσιας απομάκρυνσης του καθ' ου συζύγου από την οικογενειακή στέγη, το αίτημα της αίτησης της αντιδίκου του για μετοίκηση του από αυτήν, παρίσταται, κατά τον κρίσιμο χρόνο της συζήτησης της αίτησης, ως άνευ αντικειμένου και επομένως για το λόγο αυτό απορριπτέο. Για τη διάσπαση αυτή αποκλειστικά υπαίτια πιθανολογήθηκε ότι ήταν η αιτούσα, καθόσον με τη συμπεριφορά της οδήγησε την έγγαμη σχέση τους σε διάρρηξη της συναισθηματικής της συνοχής. Ειδικότερα, πιθανολογήθηκε, όπως άλλωστε προέκυψε και από τους μάρτυρες, ότι η αιτούσα το έτος 2006 διατηρούσε εξωσυζυγική σχέση, την οποία παραδέχτηκε εν τέλει και στον καθ' ού, που την συγχώρεσε τότε για το συζυγικό της αυτό παράπτωμα, προκειμένου να διαφυλάξει την οικογενειακή του εστία, πλην όμως πιθανολογήθηκε ότι η αιτούσα συνέχισε την αντίθετη προς την έννοια της συζυγικής πίστης και αφοσίωσης συμπεριφορά της, συνάπτοντας εκ νέου εξωσυζυγικές σχέσεις.

Η συμπεριφορά της αυτή οδήγησε τον καθ' ού σε έκρυθμες ενέργειες και αντιδράσεις, πλην όμως αυτές κρίνονται, εν προκειμένω, από το Δικαστήριο, δικαιολογημένες. Ο καθ' ού, που εγκατέλειψε τη συζυγική εστία για εύλογη αιτία στις .....-2013, όπως προαναφέρθηκε, έχει ήδη καταθέσει κατά της αιτούσας αγωγή διαζυγίου, επικαλούμενος τον ισχυρό κλονισμό της έγγαμης σχέσης τους. Συνεπώς, η αιτούσα, που είναι αποκλειστικά υπαίτια για την εξέλιξη της έγγαμης σχέσης τους, που οδήγησε στη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης τους, δεν δικαιούται διατροφής, κατά τα ανωτέρω εκτιθέμενα στην μείζονα πρόταση της παρούσας, ούτε καν ελαττωμένης, παρελκομένης της εξέτασης των ενστάσεων που προέβαλε ο καθ' ού αναφορικά με τη διατροφή της ιδίας. Περαιτέρω ενόψει της διακοπής της έγγαμης συμβίωσης, ανακύπτει συνακόλουθα ανάγκη δικαστικής επέμβασης για τη ρύθμιση των θεμάτων της γονικής μέριμνας, άλλως της επιμέλειας του προσώπου των ανηλίκων τέκνων των διαδίκων, των διατροφικών τους αξιώσεων και της χρήσης της οικογενειακής στέγης. Σε σχέση με το πρώτο θέμα, ανακύπτει επείγουσα περίπτωση, που συνίσταται στην άμεση και επιτακτική ανάγκη ρύθμισης των βιοτικών σχέσεων των ανηλίκων και επιβάλλει την προσωρινή ρύθμιση της γονικής μέριμνας, όπως αιτείται η αιτούσα, άλλως της επιμέλειας του προσώπου αυτών. Περαιτέρω, μετά τη διακοπή της έγγαμης συμβίωσης των διαδίκων τα ανήλικα τέκνα τους διαμένουν με την αιτούσα. Η αιτούσα καθ' όλο το διάστημα που συμβιώνει μόνη με τα ανήλικα τέκνα της έχει εξασφαλίσει τη δημιουργία ήρεμου και ομαλού οικογενειακού περιβάλλοντος, ώστε τα ανήλικα να νιώθουν ασφάλεια, ζεστασιά και ψυχική ηρεμία, όπως προέκυψε και από την προσωπική επικοινωνία της Δικαστή μαζί τους, τα οποία άλλωστε λόγω της ηλικίας τους (17 και 16 ετών) είναι ώριμα να κρίνουν και να αξιολογήσουν τις καταστάσεις. Επιπλέον η αιτούσα πιθανολογήθηκε ότι περιβάλλει τα ανήλικα με στοργή και αγάπη, η παρουσία της δε και η επιμέλεια από αυτήν του προσώπου τους θεωρείται αναντικατάστατη, λαμβανομένου βέβαια υπόψη του γεγονότος ότι λόγω της επαγγελματικής ενασχόλησης του καθ' ού (εργασία χωρίς σταθερό ωράριο) τα ανήλικα δεν μπορούν να συμβιώσουν μαζί του κάτω από την ίδια στέγη συνεχώς, γιατί είναι ανέφικτο ο ίδιος να μεριμνήσει για την φροντίδα και ανατροφή τους, τούτο δε όχι κατά τυχόν κρίση ακαταλληλότητας ή ανεπιτηδειότητας του καθ' ού ως πατέρα, αλλά με γνώμονα αποκλειστικά το συμφέρον των ανηλίκων, όπως αυτό στην παρούσα φάση υπαγορεύεται. Κατά συνέπεια λαμβανομένης υπόψη της ηλικίας των τέκνων, των συνθηκών ζωής εκάστου γονέα, το δικαστήριο κρίνει ότι η αιτούσα είναι η πλέον κατάλληλη και ικανή ως μητέρα του τέκνου να επιμεληθεί των ανηλίκων, που έχουν ανάγκη των περιποιήσεων και φροντίδων της, και να δημιουργήσει γι' αυτά ήρεμο οικογενειακό περιβάλλον, μέσα στο οποίο τα παιδιά θα νιώθουν ασφάλεια και ψυχική ηρεμία. Ως εκ τούτου πρέπει να γίνει δεκτή, κατά το μέρος αυτό, η αίτηση και να ανατεθεί η επιμέλεια του προσώπου των ανηλίκων τέκνων στην αιτούσα- μητέρα αυτών, απορριπτόμενου ως ουσιαστικά αβάσιμου του αιτήματος του ανταιτούντος για ανάθεση της επιμέλειας του προσώπου των ανηλίκων σε αυτόν, ενώ δεν πιθανολογήθηκε ότι συντρέχουν λόγοι ανάθεσης του συνόλου της γονικής μέριμνας στην αιτούσα, και συνεπώς η γονική μέριμνα κατά τα λοιπά θα συνασκείται και από τους δύο γονείς. 

Λαμβάνοντας υπόψη ότι η επιμέλεια των ανηλίκων ανατέθηκε ήδη προσωρινά στην αιτούσα μητέρα τους, ότι οι οικονομικές δυνάμεις της τελευταίας υπολείπονται, όπως ειδικότερα θα αναφερθεί παρακάτω, αυτών του καθ' ου, ότι δεν της ανήκει κατά κυριότητα κάποιο άλλο ακίνητο κατάλληλο για τη στέγαση αυτής και των τέκνων της, αντίθετα ο καθ' ου είναι κύριος και του ισογείου τμήματος της διώροφης μονοκατοικίας, όπου τώρα διαβιεί, προκρίνεται από το Δικαστήριο η παραχώρηση της χρήσης του ως άνω διαμερίσματος, με τον κινητό εξοπλισμό του   (έπιπλα, ηλεκτρικές συσκευές, σκεύη και αντικείμενα, πλην των προσωπικών αντικειμένων του καθ'ου), προσωρινά στην αιτούσα, όπου θα συνεχίσει να καιοικεί με τα ανήλικα τέκνα της. Στην οικία αυτή οι ανήλικοι διαμένουν από τα πρώτα χρόνια της ζωής τους, η δε αλλαγή κατοικίας και περιβάλλοντος σε συνδυασμό με την εφηβική τους ηλικία και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν από το χωρισμό των γονέων τους θα προκαλέσει σημαντικά προβλήματα στη ζωή τους, που είναι ήδη διαταραγμένη.

Συνεπώς, πρέπει η υπό κρίση αίτηση να γίνει δεκτή    ως    προς    το    αίτημα    της    παραχώρησης    της    χρήσης    της οικογενειακής στέγης στην αιτούσα μιετά του οικιακού εξοπλισμού αυτής, ενώ η υπό κρίση ανταίτηση πρέπει να απορριφτεί ως ουσιαστικά αβάσιμη ως  ιο  αίτημα της επανεγκαιαοιαοης του  καθ' ού  στη  συζυγική  στέγη, αλλά και της απόδοσης σ' αυτόν  ιου οικιακού εξοπλισμού που είναι, όπως αναφέρει στην ανταίτηση ιου είναι απαραίτητος για τη χωριστή του εγκατάσταση, καθόσον κάτι τέτοιο θα καθιστούσε δυσχερή ιην περαιτέρω διαβίωση     της     αιτούσας     και     των     ανηλίκων     τέκνων,     αφού     δεν πιθανολογείται ότι έχουν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν νέο οικιακό   εξοπλισμό.   Περαιτέρω   πιθανολογήθηκε   ότι   ο   καθ'   ού   είναι ιδιωτικός υπάλληλος, και συγκεκριμένα εργάζεται ως οδηγός φορτηγού, αμειβόμενος για την εργασία του με το ποσό των 1.350,00 ευρώ περίπου μηνιαίως      (βλ.   την   από    11 07-2013       βεβαίωση       αποδοχών, συμπεριλαμβανομένης   της   αναλογίας   στο   μισθό   του   από   τα   δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα, καθώς και από το επίδομα αδείας). Περαιτέρω ο καθ' ού είναι κύριος του ακινήτου, που αποτελούσε την οικογενειακή στέγη, καθώς και του ισογείου μικρού διαμερίσματος, όπου αυτός τώρα κατοικεί. Η ύπαρξη άλλων εισοδημάτων του καθ' ού δεν πιθανολογήθηκε. Δεν   πιθανολογήθηκε   ότι   ο    καθ'   ού    βαρύνεται   με   την   καταβολή μιισθώματος,  ούτε και με άλλες δαπάνες συντήρησης κάποιας οικίας, πλην όμως βαρύνεται με την καταβολή 1) μηνιαίας δόσης 151,45 ευρώ, για την αποπληρωμή στεγαστικού δανείου, που έλαβε από την Τράπεζα ΕτίΓοσΒηκ, και 2) μηνιαίας δόσης ποσού 164,29 ευρώ για την αποπληρωμή επισκευής κατοικίας, που έλαβε από την ίδια τράπεζα. Από τα ανωτέρω όμως ποσά (των 315,74 ευρώ), μόνο το ποσό που αντιστοιχεί μηνιαίως στους τόκους των ανωτέρω δόσεων (όπως αυτό προκύπτει από τις προσκομιζόμενες αναλύσεις των δανείων), αφαιρείται από το σύνολο των εισοδημάτων του, αφού το υπόλοιπο ποσό των δόσεων του αντιστοιχεί στην αποπληρωμή του ποσού που έλαβε και χρησιμοποίησε ο καθ' ού, επαυξάνοντας την περιουσία του (ΕφΔωδ 154/2005 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΑΘ 1710/1986 ΕλλΔνη 27.665), ενώ γενικά οι δόσεις των δανείων δεν προαφαιρούνχαι από το εισόδημα του, αλλά λαμβάνονται υπόψη ως επιπλέον βιοτική ανάγκη και ως στοιχείο προσδιοριστικό της αξίας της περιουσίας του (ΑΠ 471/2005 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ 399/2005 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΘεσ 2241/2000 Αρμ 2001.330). Πιθανολογήθηκε ότι ο καθ' ού δεν διαθέτει άλλη περιουσία, ενώ δεν βαρύνεται με διατροφή τρίτου προσώπου, πλην των τέκνων του. Κατά τα λοιπά αντιμετωπίζει τις συνήθεις δαπάνες διαβίωσης ενός ατόμου της ηλικίας του. Η αιτούσα κατά τη διάρκεια του έγγαμου βίου τους δεν εργαζόταν, ασχολούμενη μόνο την φροντίδα της οικογένειας της, ενώ φρόντιζε και τη μητέρα του καθ' ού η αίτηση μέχρι το έτος 2012, οπότε αυτή απεβίωσε. Σήμερα πιθανολογήθηκε ότι ασχολείται με την επ' αμοιβή φροντίδα μιας ηλικιωμένης γυναίκας, από την οποία εργασία αποκερδαίνει το ποσό των 300,00 ευρώ μηνιαίως. Ωστόσο η αιτούσα είναι νέα σε ηλικία, μόλις 36 ετών, κατάλληλη να εργαστεί με πλήρη απασχόληση, και άλλωστε δεν εμποδίζεται προς τούτο από λόγους υγείας. Τα τέκνα της, ηλικίας 17 και 16 χρονών δεν εμποδίζουν αυτήν να ανεύρει και άλλη πρόσθετη εργασία, αφού αυτά είναι πλέον σε ηλικία που μπορούν να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες τους και χωρίς την αδιάλειπτη παρουσία και συνδρομή της μητέρας τους. Ως εκ τούτου το μηνιαίο εισόδημα της αιτούσας βάσει του οποίου θα υπολογιστεί και η δυνατότητα της για συνεισφορά στη διατροφή των ανηλίκων τέκνων της ανέρχεται στο ποσό τουλάχιστον των 600,00 ευρώ. Περαιτέρω η αιτούσα διαμένει μαζί με τα ανήλικα τέκνα της στην κατοικία, που οι διάδικοι χρησιμοποιούσαν ως οικογενειακή στέγη και που ανήκει κατά κυριότητα στον καθ' ού. Συνεπώς, δεν βαρύνεται με δαπάνες ενοικίου, παρά μόνο με δαπάνες λειτουργίας της ως άνω οικίας. Πιθανολογήθηκε ότι η αιτούσα δεν διαθέτει περιουσία, ενώ δεν βαρύνεται με διατροφή τρίτου προσώπου, πλην των τέκνων της. Κατά τα λοιπά αντιμετωπίζει τις συνήθεις δαπάνες διαβίωσης ενός ατόμου της ηλικίας της. Τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων δεν έχουν δική τους περιουσία, ούτε κανένα άλλο εισόδημα από άλλη πηγή. Συνεπώς, έχουν αξίωση διατροφής κατά των γονέων τους που έχουν νόμιμη προς τούτο υποχρέωση, ενεχόμενοι στη διατροφή τους ανάλογα με τις δυνάμεις τους. Τα ανήλικα τέκνα διαμένουν με τη μητέρα ιούς στην ανωτέρω αναφερόμενη οικία, που χρησίμευε κατά τη διάρκεια της έγγαμης συμβίωσης των διαδίκων ως οικογενειακή στέγη. Ως εκ τούτου δεν βαρύνονται με δαπάνες ενοικίου, παρά μόνο με δαπάνες στέγασης (ύδρευση, ΔΕΗ, ΟΤΕ). Κατά τα λοιπά τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων αντιμετωπίζουν τις συνήθεις δαπάνες σίτισης, ένδυσης, υπόδησης, ψυχαγωγίας και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης παιδιών της ηλικίας ιούς. Με βάση τις οικονομικές δυνατότητες των διαδίκων, όπως προεκτέθηκαν, και τις ανάγκες των δικαιούχων τέκνων τους, όπως αυτές προσδιορίζονται από τις συνθήκες ζωής τους και ειδικότερα από τον τρόπο διαβίωσης τους (λαμβανομένου υπόψη ότι ζουν σε ένα χωριό 400 κατοίκων, όπου τα έξοδα διαβίωσης είναι μικρότερα από μια πόλη), την ηλικία τους, την υγεία τους και τις εν γένει ανάγκες τους, ενώ πρέπει να ληφθεί υπόψη και η τυχόν μισθωτική αξία του ακινήτου, όπου διαμένουν, η οποία βέβαια είναι μικρή λόγω του τόπου, όπου κείται το ακίνητο, η ανάλογη διατροφή κατά μήνα που απαιτείται για το ανήλικο τέκνο ............... καθορίζεται στο ποσό των 380,00 ευρώ, ενώ η ανάλογη διατροφή κατά μήνα που απαιτείται για το ανήλικο τέκνο ............... καθορίζεται στο ποσό των 300,00 ευρώ, χωρίς να απαιτείται για την πληρότητα της απόφασης η αναφορά του κάθε κονδυλίου που αντιστοιχεί σε κάθε επιμέρους ανάγκη των ανηλίκων (ΑΠ 782/2003 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΑΘ 7546/2001 ΕλλΔνη 2003.996). Από την εκτίμηση και τη σύγκριση των δυνάμεων των γονέων των ανήλικων τον πατέρα τους βαρύνει μέρος της απαιτουμένης μηνιαίας διατροφής ποσού 220,00 ευρώ για τον ............ και 200,00 ευρώ για τον ......., ενώ με το υπόλοιπο μέρος της διατροφής τους, βαρύνεται η μητέρα τους, όπως άλλωστε και η ίδια αναγνωρίζει στην αίτηση της, η οποία επιπλέον συνεισφέρει στη διατροφή τους και με τις προσωπικές της φροντίδες, που είναι αποτιμητές σε χρήμα. Κατ' ακολουθία των προ εκτεθέντων, ενόψει δε του ότι υφίσταται επείγουσα περίπτωση για τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων, συνισταμένη στο ότι πρέπει να ρυθμισθούν ζητήματα της προσωπικής κατάστασης πρέπει η μεν αίτηση να γίνει δεκιή εν μέρει ως βάσιμη και στην ουσία της και 1) να ανατεθεί προσωρινά η επιμέλεια των ανηλίκων στην αιτούσα, 2) να παραχωρηθεί προσωρινά στην αιτούσα η χρήση της οικογενειακής στέγης, που βρίσκεται στον πρώτο όροφο διώροφης μονοκατοικίας, στ. .......... του νομού Καβάλας, μαζί με τον κινητό εξοπλισμό αυτής, καθώς και 3) να υποχρεωθεί ο καθ' ού η αίτηση να προκαταβάλλει την πρώτη ημέρα κάθε μήνα ως διατροφή στην αιτούσα, για λογαριασμό των ανηλίκων τέκνων του, το ποσό των διακοσίων είκοσι (220,00) ευρώ για το ανήλικο τέκνο ............, και το ποσό των διακοσίων (200,00) ευρώ για το ανήλικο τέκνο .........., από την επίδοση της αίτησης και με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση κάθε μηνιαίας δόσης και μέχρι την εξόφληση, η δε ανταίτηση πρέπει να απορριφθεί ως κατ' ουσίαν αβάσιμη, κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στο διατακτικό. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα πρέπει να συμψηφιστούν μεταξύ των διαδίκων, λόγω της συγγένειας τους (άρθρο 179 ΚπολΔ).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ με δικονομικά παρόντες τους διαδίκους τη με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 422/12-06-2013 αίτηση και την ανταίτηση που ασκήθηκε προφορικά.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την ανταίτηση.
ΔΕΧΕΤΑΙ κατά ένα μέρος την αίτηση.
ΑΝΑΘΕΤΕΙ προσωρινά την άσκηση της επιμέλειας του προσώπου των ανηλίκων τέκνων, ................. και ................., στην αιτούσα.
ΠΑΡΑΧΩΡΕΙ προσωρινά στην αιτούσα τη χρήση ιης οικογενειακής στέγης, που βρίσκεται στον πρώτο όροφο διώροφης μονοκατοικίας, στ.  ................. του νομού Καβάλας, μαζί με τον κινητό εξοπλισμό αυτής.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον καθ' ου η αίτηση να προκαταβάλλει προσωρινά στην αιτούσα, με την ιδιότητα της ως ασκούσας προσωρινά την επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων, .................και ................., την πρώτη ημέρα κάθε μήνα, το ποσό των διακοσίων είκοσι (220,00) ευρώ για το ανήλικο τέκνο ................., και το ποσό των διακοσίων (200,00) ευρώ για το ανήλικο τέκνο .........., από την επίδοση της αίτησης και με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση κάθε μηνιαίας δόσης και μέχρι την εξόφληση.
ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ τα δικαστικά έξοδα μεταξύ των διαδίκων.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του στην Καβάλα, την ....-8-2013, χωρίς την παρουσία των διαδίκων.


          Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ               Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ για τη δημοσίευση

-------- . --------

* Υ.Γ. : Ευχαριστώ για την επίσκεψη. Για οποιαδήποτε ερώτηση ή απορία επικοινωνήστε μαζί μας. Θα χαρώ πολύ να συνομιλήσω μαζί σας για το θέμα που σας απασχολεί. -Γιώργος Γιαγκουδάκης, Ειδικός Δικηγόρος Διαζυγίων - Οικογενειακού δικαίου στη Καβάλα - Tηλέφωνα 2510834031, κιν. 6945227120

Ασφαλιστικά Μέτρα, προσωρινή ρύθμιση κατάστασης, επιμέλεια, διατροφή, χρήση οικογενειακής στέγης, στοιχειώδης διατροφή