Πότε τελείται το έγκλημα της αντίστασης κατά της αρχής (Μέρος Β΄)

💎 ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΣΥΜΒΟΥΛΗ

* Δημοσιεύτηκε 30 /6 /2014  στην "Πρωϊνή" Εφημερίδα της Καβάλας   

  Απειλή βίας σημαίνει εξαγγελία άμεσης χρήσης βίας. Η απειλή πρέπει να είναι σοβαρή και να περιέλθει σε γνώση ή αντίληψη της αρχής ή του υπαλλήλου. Μπορεί να αφορά και βιαιοπραγίες κατά πραγμάτων. Το απειλούμενο κακό μπορεί να αφορά είτε τον ίδιο το δέκτη της απειλής, είτε οικείο του πρόσωπο (άρθ. 13 περ. β Π.Κ.), είτε τρίτο προς τον οποίο ο δέκτης της απειλής υπάλληλος ή αρχή έχει θέση εγγυητή εννόμων αγαθών. Αρκεί ο απειληθείς να πίστεψε ότι ο δράστης ενεργεί σοβαρά.

Η βία ή η απειλή βίας αποτελεί μέσο εξαναγκασμού. Σε αυτό διαφέρει από τη βιαιοπραγία που αποτελεί απλή κακοποίηση που δεν έχει στόχο τη κάμψη της βούλησης του θύματος και την πρόκληση ή την αποτροπή συγκεκριμένης ενέργειας. Η βιαιοπραγία είναι πιο ευρεία έννοια από τη βία και περιλαμβάνει κάθε επιθετική ενέργεια. Βιαιοπραγία κατά πραγμάτων δεν τιμωρείται εκτός αν αποτελεί έμμεση βία ή απειλή βίας κατά υπαλλήλου, σύμφωνα με το άρθρο 167 Π.Κ.

Υποκείμενο του εγκλήματος (δράστης) μπορεί να είναι οποιοσδήποτε άνθρωπος ακόμη και δημόσιος υπάλληλος. Υλικό αντικείμενο του εγκλήματος (θύμα του εγκλήματος) μπορεί να είναι ορισμένη αρχή ή υπάλληλος. Σε περίπτωση βιαιοπραγίας κατά τη διάρκεια νόμιμης ενέργειας υπαλλήλου, αντικείμενο της αντίστασης μπορεί να γίνει και άλλο πρόσωπο που έχει προσληφθεί ή άλλος υπάλληλος που έχει προστρέξει για να υποστηρίξει τον υπάλληλο, που ενεργεί νομίμως. Η βιαιοπραγία προ ή μετά την ολοκλήρωση της νόμιμης ενέργειας δεν αποτελεί αντίσταση κατά της αρχής.

Κατά την παρ. 2 του άρθρου 167 Π.Κ. προβλέπεται η διακεκριμένη περίπτωση αντίστασης κατά της Αρχής που τιμωρείται αυστηρότερα και έχει ως εξής:" 2. Αν οι πράξεις που προβλέπει η προηγούμενη παράγραφος έγιναν από πρόσωπο που οπλοφορεί ή φέρει αντικείμενα με τα οποία μπορεί να προκληθεί σωματική βλάβη ή έχει καλυμμένα ή αλλοιωμένα τα χαρακτηριστικά του ή έγινε από περισσοτέρους, καθώς και αν το πρόσωπο κατά του οποίου στράφηκε η πράξη διέτρεξε σοβαρό προσωπικό κίνδυνο επιβάλλεται Φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών εφόσον η πράξη δεν τιμωρείται βαρύτερα με άλλη διάταξη."

Πότε τελείται το έγκλημα της αντίστασης κατά της αρχής (Μέρος Α΄)

* Δημοσιεύτηκε  28/6/2014  στην "Πρωϊνή" Εφημερίδα της Καβάλας     

Το έγκλημα της αντίστασης κατά της αρχής που περιλαμβάνεται στο 5ο Κεφάλαιο του Ειδικού μέρους του Ποινικού Κώδικα με το τίτλο " Προσβολές κατά της πολιτειακής εξουσίας". Προστατευόμενο έννομο αγαθό είναι η ελληνική πολιτειακή εξουσία. Είναι έγκλημα τυπικό, υπαλλακτικώς μικτό, πλημμέλημα εκ δόλου τελούμενο, αυτεπαγγέλτως διωκόμενο. Στο άρθρο 167 Π.Κ. προβλέπεται η αντίσταση κατά της αρχής, η οποία αποτελεί ειδική περίπτωση παράνομης βίας. Αποβλέπει στην εξασφάλιση επιβολής της κρατικής βούλησης και τη προστασία του γενικού συμφέροντος.

Αντίσταση κατά της αρχής και Απείθεια

                                                                                    

α. Τί είναι η Αντίσταση κατά της αρχής σύμφωνα με το Ποινικό Κώδικα?

Κατά το άρ. 167 παρ. 1 του ΠΚ     "1.  Οποιος μεταχειρίζεται βία ή Απειλή βίας για να εξαναγκάσει  κάποια αρχή ή υπάλληλο να ενεργήσουν πράξη που ανάγεται στα  καθήκοντά  τους  ή να παραλείψουν νόμιμη πράξη, καθώς και όποιος βιαιοπραγεί κατά  υπαλλήλου ή προσώπου που έχει προσληφθεί ή άλλου  υπαλλήλου  που  έχει  προστρέξει  για  να τον υποστηρίξει ενώ διαρκεί η νόμιμη ενέργειά του,  τιμωρείται με Φυλάκιση τουλάχιστον  ενός  έτους.   Σε  κάθε  περίπτωση αποκλείεται η μετατροπή ή η αναστολή της ποινής."

    Από τις διατάξεις αυτές προκύπτει ότι για τη στοιχειοθέτηση της αξιόποινης πράξης της αντίστασης στην περίπτωση που η ενέργεια του δράστη τείνει στην παράλειψη νόμιμης πράξης της αρχής ή του υπαλλήλου απαιτείται η πράξη, σε παράλειψη της οποίας τείνει ο εξαναγκασμός, να είναι νόμιμη, δηλαδή να βρίσκεται μέσα στον κύκλο της κατά νόμο αρμοδιότητας της αρχής ή του υπαλλήλου και να συντρέχουν οι ουσιώδεις τύποι που τάσσονται γι` αυτήν.

   Προσαπαιτείται η χρήση βίας ή απειλή βίας ή βιαιοπραγία κατά του υπαλλήλου, στην έννοια δε της βίας περιλαμβάνεται τόσον η σωματική όσον και η ψυχολογική, αλλά και η κάθε είδους ενέργεια, που να μπορεί να διεγείρει στον υπάλληλο φόβο και να τον παρεμποδίζει στην εκτέλεση της υπηρεσιακής πράξης.

167 παρ. 2. - "   2.   Αν  οι  πράξεις  που  προβλέπει  η προηγούμενη παράγραφος  έγιναν  από πρόσωπο που  οπλοφορεί ή φέρει  αντικείμενα  με  τα  οποία  μπορεί  να  προκληθεί  σωματική βλάβη ή έχει καλυμμένα ή αλλοιωμένα τα  χαρακτηριστικά του ή έγινε από περισσοτέρους, καθώς και αν το  πρόσωπο  κατά  του  οποίου  στράφηκε  η πράξη διέτρεξε σοβαρό προσωπικό κίνδυνο  επιβάλλεται  Φυλάκιση  τουλάχιστον  δύο  ετών  εφόσον  η   πράξη   δεν  τιμωρείται βαρύτερα με άλλη διάταξη."

β. Τι προβλέπει ο ποινικός Κώδικας για το αδίκημα της Απείθειας

" Αρθρο 169. Π.Κ.

Με φυλάκιση μέχρι έξι μηνών τιμωρείται όποιος, ύστερα από νόμιμη πρόσκληση, αρνείται σε κάποιον από τους υπαλλήλους του άρθρου 13, παρ. α`, χωρίς αντίσταση την υπηρεσία ή συνδρομή που οφείλεται κατά το νόμο ή την είσοδο σε οποιοδήποτε μέρος για να επιχειρηθεί κάποια νόμιμη υπηρεσιακή ενέργεια."

    Από τη διάταξη του άρθρου 169 του ΠΚ που ορίζει ότι, με φυλάκιση μέχρι έξι μηνών τιμωρείται όποιος, ύστερα από νόμιμη πρόσκληση, αρνείται σε κάποιον από τους υπαλλήλους του άρθρου 13, παρ. α`, χωρίς αντίσταση, την υπηρεσία ή συνδρομή που οφείλεται κατά το νόμο ή την είσοδο σε οποιοδήποτε μέρος για να επιχειρηθεί κάποια νόμιμη υπηρεσιακή ενέργεια, προκύπτει, ότι απαραίτητα στοιχεία για τη θεμελίωση του ως άνω εγκλήματος της απείθειας είναι: α) να υπάρχει νόμιμη υποχρέωση στο δράστη να παράσχει υπηρεσία ή συνδρομή ή να επιτρέψει την είσοδο σε κάποιο μέρος, για να επιχειρηθεί νόμιμη υπηρεσιακή ενέργεια, β) νόμιμη πρόσκληση υπαλλήλου, τέτοιος δε θεωρείται μόνο εκείνος του άρθρου 13 παρ. α` του ΠΚ, γ) άρνηση του προσκληθέντος χωρίς αντίσταση, η οποία (άρνηση) μπορεί να είναι είτε παθητική, είτε ενεργός, π.χ. με χειρονομίες και δ) δόλος (αρκεί και ενδεχόμενος) που πρέπει να περιλαμβάνει τη γνώση της ιδιότητας του προσώπου που απευθύνει την πρόσκληση και προς το οποίο απευθύνεται η άρνηση, καθώς και τη θέληση μη συμμόρφωσης.

" Αρθρο 13.- Στον Κώδικα οι ακόλουθοι όροι χρησιμοποιούνται με την εξής σημασία: α) υπάλληλος είναι εκείνος στον οποίο νόμιμα έχει ανατεθεί, έστω και προσωρινά, η άσκηση υπηρεσίας δημόσιας, δημοτικής ή κοινοτικής ή άλλου νομικού προσώπου δημόσιου δικαίου"

Γιώργος Γιαγκουδάκης, Δικηγόρος Καβάλας

Διαζύγια - Ποινικά - Ιντερνετ

Γιά περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το δικηγορικό γραφείο μου

επισκεφθείτε το site μας

http://www.giagkoudakis.dom.gr 

giagkoud@yahoo.com

George Giagkoudakis Law Office

λέξεις κλειδιά: Αντίσταση κατά της αρχής, 167 παρ. 1 Π.Κ., αδίκημα της Απείθειας, Αρθρο 169. Π.Κ.