Η εν αγνοία μαγνητοφώνηση ιδιωτικής συνομιλίας ΔΕΝ επιτρέπεται ως αποδεικτικό μέσο (νομολογία)

  Καλή χρονιά και χρόνια πολλά. 

  Ευχαριστώ από καρδιάς εσάς τους αναγνώστες του blog μου για την αγάπη σας και το ενδιαφέρον σας όλα αυτά τα χρόνια που γράφω τα άρθρα και τα κείμενα για έγκυρη ενημέρωση σας.   Συνεχίζουμε ακάθεκτοι στο έργο της ενημέρωσής σας με νέα άρθρα και κείμενα. 

Σήμερα παραθέτω το παρακάτω απόσπασμα μιας δικαστικής απόφασης Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, που μεταξύ άλλων αναφέρεται στο θέμα του απαγορευμένου αποδεικτικού μέσου στη πολιτική δίκη, εν προκειμένω της μαγνητοταινίας, στην οποία χωρίς τη συναίνεση του ετέρου των συνομιλητών αποτυπώθηκε η συνομιλία.  

*Προσοχή, διαβάστε στο τέλος και παρ. 1, 2 του άρθρου 370Α Ποινικού Κώδικα, όπως ισχύει σήμερα,  που προβλέπει κάθειρξη μέχρι 10 ετών  και όταν ο δράστης αποτυπώσει σε υλικό φορέα το περιεχόμενο της συνομιλίας του ή τηλεφωνικής του επικοινωνίας με άλλον, χωρίς τη ρητή συναίνεση του τελευταίου.

"........ιδιωτικά έγγραφα θεωρούνται και οι φωτογραφικές ή κινηματογραφικές αναπαραστάσεις, φωνοληψίες και κάθε άλλη μηχανική απεικόνιση, συνεπώς και οι μαγνητοταινίες, αφού αποτελούν την κύρια μορφή της φωνοληψίας. Κατά τη θεμελιώδη όμως διάταξη του άρθρου 2 παρ. 1 του Συντάγματος « ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας ».  Στην προστατευόμενη από το σύνταγμα και μάλιστα « πρωταρχικά », αξία του ανθρώπου περιλαμβάνεται και η ελευθερία της επικοινωνίας, αφού μέσω αυτής εκφράζεται και πραγματώνεται η αξία του ανθρώπου. Νόμος ορίζει τις εγγυήσεις υπό τις οποίες η δικαστική αρχή δεν δεσμεύεται από το απόρρητο για λόγους εθνικής ασφάλειας ή για διακρίβωση ιδιαίτερα σοβαρών εγκλημάτων. 

Τι είναι η συντηρητική απόδειξη?

Aπό τις διατάξεις των άρθρων 348 - 350 KΠολΔ συνάγεται ότι συντηρητική απόδειξη είναι αυτή που διεξάγεται πριν από την έναρξη της κυρίας δίκης προς τον σκοπό συντηρήσεως κάποιου αποδεικτικού μέσου. Διατάσσεται, πλην των άλλων περιπτώσεων (Βλ παρακάτω σχετικά άρθρα), και όταν πρόκειται να διαπιστωθεί η υφιστάμενη κατάσταση ενός πράγματος, για την οποία δεν απαιτείται η συνδρομή του στοιχείου του κινδύνου, υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι ο διάδικος που ζητά τη συντηρητική απόδειξη επικαλείται και πιθανολογεί έννομο συμφέρον, το οποίο δικαιολογεί την έκτακτη αυτή δικαστική ενέργεια.