Πότε τελείται δυσφήμηση κατά το Ποινικό Κώδικα; (Μέρος Β΄) - Συκοφαντική Δυσφήμηση

* Δημοσιεύτηκε  3 /2/2014  στην "Πρωϊνή" Εφημερίδα της Καβάλας  

  Σήμερα συνεχίζουμε για να ολοκληρώσουμε το θέμα που αφορά τη δυσφήμηση, απλή και συκοφαντική με το β΄μέρος του άρθρου και ειδικότερα τις παρακάτω ενότητες που ακολουθούν:

ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΕΣ ΠΡΟΣΒΟΛΕΣ ΤΗΣ ΤΙΜΗΣ - ΑΡΣΗ ΤΟΥ ΑΔΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ

Πέραν των γενικών λόγων που αίρουν τον άδικο χαρακτήρα της πράξης (π.χ. συναίνεση ή άμυνα) μπορεί να συντρέχει και ειδικός λόγος θεμιτής προσβολής της τιμής σύμφωνα με το άρθρο 367 Π.Κ. το οποίο έχει ως εξής:

"1. Δεν αποτελούν άδικη πράξη: α) οι δυσμενείς κρίσεις για επιστημονικές, καλλιτεχνικές ή επαγγελματικές εργασίες β) οι δυσμενείς εκφράσεις που περιέχονται σε έγγραφο δημόσιας αρχής για αντικείμενα που ανάγονται στον κύκλο της υπηρεσίας της, καθώς και γ) οι εκδηλώσεις που γίνονται για την εκτέλεση νόμιμων καθηκόντων, την άσκηση νόμιμης εξουσίας ή για την διαφύλαξη (προστασία) δικαιώματος ή από άλλο δικαιολογημένο ενδιαφέρον ή δ) σε ανάλογες περιπτώσεις.

2. Η προηγούμενη διάταξη δεν εφαρμόζεται: α) όταν οι παραπάνω κρίσεις και εκδηλώσεις περιέχουν τα συστατικά στοιχεία της πράξης του άρθρου 363, καθώς και β) όταν από τον τρόπο της εκδήλωσης ή από τις περιστάσεις υπό τις οποίες τελέστηκε η πράξη, προκύπτει σκοπός Εξύβρισης."

Μάθε για την δυσφήμηση και την συκοφαντική δυσφήμηση 

Η παραπάνω απαρίθμηση θεωρείται ενδεικτική και αφορά εξυβρίσεις και απλές δυσφημίσεις.

Στη περίπτωση της παρ.1 α) του ανωτέρω άρθρου ο νόμος αναγνωρίζει ότι επιτρέπεται η κριτική, ακόμη και αν με αυτή θίγεται το πρόσωπο του επιστήμονα, καλλιτέχνη κ.λ.π. με την επιφύλαξη παρ.2 του ίδιου άρθρου.

Στη περίπτωση παρ.1 γ) για τη διαφύλαξη άλλου δικαιολογημένου συμφέροντος πρέπει να πούμε ότι “δικαιολογημένο” σημαίνει να μην είναι αντίθετο στο δίκαιο και στα χρηστά ήθη. Μπορεί να αφορά το δράστη ή τρίτο πρόσωπο ή την ολότητα.

Γίνεται δεκτό ότι για να αρθεί ο άδικος χαρακτήρας της προσβολής της τιμής πρέπει να υπάρχει αναλογία μέσου προς σκοπό και ο σκοπός να μην μπορούσε να πραγματοποιηθεί με άλλο ηπιώτερο μέσο. Η εκδήλωση να έγινε με σκοπό τη διαφύλαξη του συμφέροντος (έστω να συνυπάρχει με άλλους σκοπούς)

Στη περίπτωση της παρ.1 δ) προκύπτει ότι στο ανωτέρω άρθρο γίνεται ενδεικτική απαρίθμηση με την ανάλογη εφαρμογή των προηγούμενων περιπτώσεων.

Δεν ελέγχεται από Άρειο Πάγο η κρίση των δικαστηρίων για τη συνδρομή ή όχι των πραγματικών περιστατικών που αναφέρονται στο παραπάνω άρθρο. Ελέγχεται όμως η κρίση της θεμελίωσης δικαιολογημένου συμφέροντος και το πρόσφορο και αντικειμενικά αναγκαίο της διαφύλαξης του δικαιώματος ή συμφέροντος.

Ο άδικος χαρακτήρας δεν αίρεται στις περιπτώσεις της παρ. 2 του άρθ. 367 Π.Κ. δηλαδή α) όταν η κρίση ή εκδήλωση περιέχει στοιχεία συκοφαντικής δυσφήμησης και β) όταν από τον τρόπο της εκδήλωσης ή από τις περιστάσεις υπό τις οποίες τελέστηκε η πράξη (όχι με το περιεχόμενό της), προκύπτει σκοπός Εξύβρισης ("εξύβριση με τη μορφή").

Σύμφωνα με την παρ.1 του άρθρου 367 ΠΚ, ο άδικος χαρακτήρας της δυσφημιστικής εκδήλωσης κατ` αρχήν - αίρεται και όταν αυτή γίνεται για την εκτέλεση νομίμων καθηκόντων, την άσκηση νόμιμης εξουσίας ή για τη διαφύλαξη [προστασία] δικαιώματος ή από άλλο δικαιολογημένο ενδιαφέρον ή σε ανάλογες περιπτώσεις.

Κατ` εξαίρεση, όμως, το αποτέλεσμα αυτό δεν επέρχεται, σύμφωνα με την παρ.2 του άρθρου 367 ΠΚ, και παραμένει η ποινική ευθύνη, όταν από τον τρόπο της εκδήλωσης ή από τις περιστάσεις υπό τις οποίες τελέσθηκε η πράξη προκύπτει σκοπός εξύβρισης, που κατευθύνεται

ειδικώς σε προσβολή της τιμής άλλου, με αμφισβήτηση της ηθικής ή κοινωνικής αξίας του προσώπου του και περιφρόνηση αυτού. Ειδικός σκοπός εξύβρισης υπάρχει στον τρόπο εκδήλωσης της προσβλητικής συμπεριφοράς, όταν αυτός δεν ήταν κατ` αντικειμενική κρίση αναγκαίος για την ακριβή και πρέπουσα απόδοση των στοχασμών του προσβολέα, ο οποίος μολονότι τελούσε σε επίγνωση τούτου, χρησιμοποίησε τον τρόπο αυτό για να προσβάλει την τιμή και την υπόληψη του άλλου. (ΑΠ 1897/2006). Από την ανωτέρω διάταξη της παραγράφου 1 του άρθρου 367 του ΠΚ προκύπτει ότι ο νόμος εισάγει εξαιρέσεις, όσον αφορά την εκδήλωση έκφρασης γνώμης ή κρίσης, έστω και δυσμενούς, συναπτόμενης προς επιστημονικές, καλλιτεχνικές ή επαγγελματικές εργασίες, επιτρεπομένης της κριτικής, αφού έτσι προάγεται η επιστήμη, η δε ανταλλαγή γνωμών άγει στην έρευνα και στη διαπίστωση της πιο ωφέλιμης προοδευτικής αρχής, χάριν της προστασίας του ανθρώπου. Με τη διάταξη αυτή εισάγεται λόγος που αίρει τον άδικο χαρακτήρα της πράξης της εξύβρισης και της απλής δυσφήμησης. Νόμιμο καθήκον είναι εκείνο που πηγάζει από τον νόμο και παρέχει δικαίωμα στον φορέα να ενεργήσει, εντός όμως των προδιαγεγραμμένων ορίων.

ΟΡΙΣΜΟΣ - ΠΟΤΕ ΤΕΛΕΙΤΑΙ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΚΗ ΔΥΣΦΗΜΗΣΗ

Η συκοφαντική δυσφήμηση είναι ειδική και βαριά μορφή της απλής δυσφήμησης. Διαφέρει από την απλή δυσφήμηση στο ότι το γεγονός της δυσφήμησης είναι ψευδές και ο δράστης το γνώριζε αυτό. Επιτρέπεται η μεταβολή της κατηγορίας από συκοφαντική σε απλή δυσφήμηση.

Η συκοφαντική δυσφήμηση είναι πλημμέλημα καιπροβλέπεται στο άρθρο 363 Π.Κ. που έχει ως εξής:

"Αν στην περίπτωση του άρθρου 362 το γεγονός είναι ψευδές και ο υπαίτιος γνώριζε ότι αυτό είναι ψευδές τιμωρείται με Φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών μαζί με τη Φυλάκιση μπορεί να επιβληθεί και χρηματική ποινή. Μπορεί επίσης να επιβληθεί και στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων κατά το άρθρο 63".

Από τις διατάξεις των παραπάνω άρθρων 362 και 363 Π.Κ. προκύπτει ότι για την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση του αδικήματος της συκοφαντικής δυσφήμησης απαιτείται : (α) ισχυρισμός ή διάδοση γεγονότος ενώπιον τρίτου σε βάρος ορισμένου προσώπου με οποιονδήποτε τρόπο, (β) το γεγονός να είναι δυνατόν να βλάψει την τιμή ή την υπόληψη του άλλου αυτού προσώπου, και (γ) να είναι ψευδές και ο υπαίτιος να γνώριζε ότι αυτό είναι ψευδές.

Ως ισχυρισμός θεωρείται η ανακοίνωση προερχόμενη ή εξ ιδίας πεποιθήσεως ή γνώμης ή εκ μεταδόσεως από τρίτο πρόσωπο.

Αντίθετα, διάδοση υφίσταται, όταν λαμβάνει χώρα μετάδοση της από άλλον γενόμενης ανακοινώσεως. Ο ισχυρισμός ή η διάδοση επιβάλλεται να γίνεται ενώπιον τρίτου. Αυτό το οποίο αξιολογείται είναι το γεγονός, δηλαδή οποιοδήποτε συμβάν του εξωτερικού κόσμου, αναγόμενο στο παρόν ή παρελθόν, υποπίπτον στις αισθήσεις, καθώς και κάθε συγκεκριμένη σχέση ή συμπεριφορά, αναφερομένη στο παρελθόν ή παρόν που υποπίπτει στις αισθήσεις μπορεί να αποδειχθεί (δεκτικάαπόδειξης) και αντίκειται στην ηθική και ευπρέπεια. Τα ανωτέρω πρέπει να είναι ψευδή και να προσβάλλουν την τιμή και υπόληψη του προσώπου στα στοιχεία της προσωπικότητάς του. Το γεγονός πρέπει να είναι κατάλληλο, δηλαδή πρόσφορο ως αντιτιθέμενο στην ηθική και στην ευπρέπεια, να προσβάλλει είτε την τιμή κάποιου, είτε την υπόληψή του.

Ο νόμος θεωρεί ως προστατευόμενο αγαθό την τιμή ή την υπόληψη του προσώπου, το οποίο είναι μέλος μιας οργανωμένης κοινωνίας και κινείται στα πλαίσια της συναλλακτικής ευθύτητας. Η τιμή του προσώπου θεμελιώνεται επί της ηθικής αξίας, η οποία πηγή έχει την ατομικότητα και εκδηλώνεται με πράξεις ή παραλείψεις. Δεν αποκλείεται στην έννοια του γεγονότος να υπαχθούν η έκφραση γνώμης ή αξιολογικής κρίσης ακόμη δε και χαρακτηρισμός οσάκις αμέσως ή εμμέσως υποκρύπτονται συμβάντα και αντικειμενικά εκδηλωτικά στοιχεία, τα οποία στη συγκεκριμένη περίπτωση συνιστούν προσβολή της προσωπικότητας, δηλαδή μόνον όταν συνδέονται και σχετίζονται με το γεγονός κατά τέτοιο τρόπο, ώστε ουσιαστικώς να προσδιορίζουν την ποσοτική και ποιοτική του βαρύτητα, άλλως μπορεί να αποτελούν εξύβριση κατά την Π.Κ. 361.

ΑΜΕΣΟΣ Ο ΔΟΛΟΣ ΤΟΥ ΔΡΑΣΤΗ ΣΤΗ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΚΗ ΔΥΣΦΗΜΗΣΗ

Για τη στοιχειοθέτηση της υποκειμενικής υπόστασης του εγκλήματος της δυσφήμησης απαιτείται γνώση ότι το ισχυριζόμενο ή διαδιδόμενο ενώπιον τρίτου γεγονός είναι κατάλληλο να βλάψει την τιμή ή την υπόληψη άλλου και θέληση του δράστη να ισχυρισθεί ενώπιον τρίτου ή να διαδώσει το βλαπτικό γεγονός, για τη συκοφαντική δυσφήμηση, απαιτείται επιπλέον και γνώση του δράστη ότι το γεγονός είναι ψευδές.

Για την υποκειμενική υπόσταση απαιτείται άμεσος δόλος, που συνίσταται στην ηθελημένη ενέργεια του ισχυρισμού ή διαδόσεως ενώπιον τρίτου του ψευδούς γεγονότος, εν γνώσει του δράστη ότι αυτό είναι ψευδές και δύναται να βλάψει την τιμή και την υπόληψη του άλλου. Δεν αρκεί δηλαδή ο απλός ή ο ενδεχόμενος δόλος αλλά απαιτείται άμεσος δόλος.

‘Οταν όμως αξιώνονται από το νόμο πρόσθετα στοιχεία για την υποκειμενική υπόσταση του εγκλήματος, όπως επί του εγκλήματος της συκοφαντικής δυσφήμησης η "εν γνώσει" ορισμένου περιστατικού τέλεση της πράξεως, δηλαδή άμεσος δόλος, ή ορισμένος περαιτέρω σκοπός (εγκλήματα με υπερχειλή υποκειμενική υπόσταση), πρέπει η ύπαρξη τέτοιου δόλου να αιτιολογείται ειδικώς στην απόφαση με παράθεση περιστατικών που δικαιολογούν τη γνώση αυτή, για να αποκλειστεί ότι ο δράστης ενήργησε με ενδεχόμενο δόλο, διότι στην περίπτωση αυτή δεν θα θεμελιωνόταν η υποκειμενική υπόσταση του εγκλήματος.

Σε σχέση με τα αποδεικτικά μέσα πρέπει να προκύπτει με βεβαιότητα ότι έχουν ληφθεί υπόψη όλα στο σύνολο τους και όχι μόνο ορισμένα από αυτά, κατ` επιλογή, όπως επιβάλλεται από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 177 παρ. 1 και 178 του Κ.Π.Δ.

ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ Η ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΚΗΣ ΔΥΣΦΗΜΗΣΗΣ ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΑΠΕΙ ΣΕ ΑΠΛΗ ΔΥΣΦΗΜΗΣΗ

Σε περίπτωση που ο δράστης δεν γνώριζε το ψευδές του γεγονότος που ισχυρίσθηκε ή διέδωσε ή είχε αμφιβολίες γι` αυτό, δεν στοιχειοθετείται το έγκλημα της συκοφαντικής δυσφήμησης, παραμένει όμως η απλή δυσφήμηση ως προσβάλλουσα επίσης την προσωπικότητα σε βαθμό μη ανεκτό, εκτός αν συντρέχει κάποια από τις προβλεπόμενες από το το άρθρο 367 παρ. 1 Π. Κ. περιπτώσεις, οι οποίες αίρουν τον άδικο χαρακτήρα της πράξεις. Είναι δυνατή η μετατροπή της κατηγορίας από απλή σε συκοφαντική δυσφήμηση κατά τη κρίση του δικαστηρίου.

ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΓΙΑ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΣΤΗ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΚΗ ΔΥΣΦΗΜΗΣΗ

Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 362, 363 και 366 παρ.1 του ΠΚ προκύπτουν τα

εξής: α) αν το δυσφημιστικό γεγονός είναι ψευδές και ο υπαίτιος γνώριζε ότι αυτό είναι αναληθές

όταν το διέδιδε ή το ισχυριζόταν ενώπιον τρίτου, στοιχειοθετείται το από το άρθρο 362 προβλεπόμενο έγκλημα της συκοφαντικής δυσφημήσεως, β) αν το δυσφημιστικό γεγονός είναι

ψευδές αλλά ο υπαίτιος δεν γνώριζε ότι αυτό είναι αναληθές, στοιχειοθετείται το από το άρθρο 362 προβλεπόμενο έγκλημα της απλής δυσφημήσεως, γ) αν το δυσφημιστικό γεγονός είναι αληθές, δεν στοιχειοθετείται ούτε το έγκλημα της συκοφαντικής δυσφημήσεως, το οποίο προϋποθέτει πάντοτε την αναλήθεια του δυσφημιστικού γεγονότος, ούτε το έγκλημα της απλής δυσφημήσεως (άρθρ. 366 παρ.1), εκτός αν συντρέχουν σωρευτικώς δύο προϋποθέσεις δηλαδή α) το δυσφημιστικό γεγονός να αφορά αποκλειστικά σχέσεις του οικογενειακού ή του ιδιωτικού βίου που δεν θίγουν το δημόσιο συμφέρον και β) ο ισχυρισμός ή η διάδοση έγιναν κακόβουλα.

‘Οταν όμως ο κατηγορούμενος παραπέμφθηκε στο δικαστήριο για συκοφαντική δυσφήμιση είναι απεριόριστο το δικαίωμα του για απόδειξη της αλήθειας του δυσφημιστικού γεγονότος, έστω και αν αφορά μόνον τον οικογενειακό ή ιδιωτικό βίο του δυσφημιζόμενου και δεν υποχρεούται να τηρήσει, για την απόδειξη της αλήθειας, τη διαδικασία του άρθρου 326 παρ. 3 του Κ.Π.Δ. Το δικαστήριο έχει πάντοτε την υποχρέωση για αυτεπάγγελτη έρευνα της αλήθειας ή μη του δυσφημιστικού γεγονότος (395/2013 Α.Π.)

ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΑΝ ΤΟ ΔΥΣΦΗΜΗΣΤΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΟΠΟΙΝΗ ΠΡΑΞΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΣΚΗΘΗΚΕ ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΩΞΗ

Για τις περιπτώσεις απλής και συκοφαντικής δυσφήμησης, όταν το δυσφημηστικό γεγονός είναι αξιόποινη πράξη εναντίον της οποίας ασκήθηκε ποινική δίωξη, προς αποφυγή εκδόσεως αντιφατικών αποφασεων προβλέπεται από το άρθρο 366 παρ. 2 Π.Κ. ότι:

"2. Αν στις περιπτώσεις των άρθρων 362,363,364 και 365 το γεγονός που ισχυρίστηκε ή διέδωσε ο υπαίτιος είναι πράξη αξιόποινη για την οποία ασκήθηκε δικαστική δίωξη αναστέλλεται η δίκη για τη Δυσφήμηση έως το τέλος της ποινικής δίωξης. Θεωρείται αποδεδειγμένο ότι το γεγονός που αφορά η Δυσφήμηση είναι αληθινό αν η απόφαση είναι καταδικαστική και ψευδές αν η απόφαση είναι αθωωτική και στηρίζεται στο ότι δεν αποδείχτηκε ότι το πρόσωπο που έχει δυσφημισθεί τέλεσε την αξιόποινη πράξη."

Στις περιπτώσεις αυτές θα πρέπει η καταδικαστική ή αθωωτική απόφαση θα πρέπει να είναι αμετάκλητη.

Ραντεβού το Σάββατο με ένα ακόμη νομικό θέμα. Μέχρι τότε καλή δύναμη.

Συντομογραφίες: Π.Κ. = Ποινικός Κώδικας Κ.Π. Δ. = Κώδικας Ποινικής Δικονομίας

=> Μην χάσεις το Α' Μέρος για την δυσφήμηση

Γιώργος Π. Γιαγκουδάκης, Δικηγόρος Καβάλας

Διαζύγια - Ποινικά - Ιντερνετ

Για περισσότερες πληροφορίες 

σχετικά με το δικηγορικό γραφείο μου

επισκεφθείτε το site μας

kavala-lawyer.blogspot.gr
http://www.giagkoudakis.dom.gr 

giagkoud@yahoo.com

                                                                                                                                                                     

                             

                                                                                                                                   
*Υ.Γ.:     Στείλε το σχόλιο σου, κάνε LIKE και  γράψου στη mailing list. Ευχαριστώ.   


-------------------------------------------------------------------------

ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ (προστέθηκε 19/10/2015)

                             Αρθρο 366. Π.Κ.

         1. Αν  το  γεγονός  του άρθρου 362 είναι αληθινό, η πράξη μένει  ατιμώρητη. Η απόδειξη όμως της  αλήθειας  του  γεγονότος  απαγορεύεται  όταν αυτό αφορά αποκλειστικά σχέσεις του οικογενειακού ή του ιδιωτικού  βίου  που  δεν θίγουν το δημόσιο συμφέρον και ο ισχυρισμός ή η διάδοση  έγιναν κακόβουλα.

         2.  Αν στις περιπτώσεις των  άρθρων  362,363,364  και  365  το  γεγονός που ισχυρίστηκε ή διέδωσε ο υπαίτιος είναι πράξη αξιόποινη για  την  οποία  ασκήθηκε  δικαστική  δίωξη  αναστέλλεται  η  δίκη  για  τη  Δυσφήμηση έως το τέλος της ποινικής δίωξης θεωρείται αποδεδειγμένο ότι  το γεγονός που αφορά η Δυσφήμηση είναι  αληθινό  αν  η  απόφαση  είναι  καταδικαστική  και  ψευδές  αν η απόφαση είναι αθωωτική και στηρίζεται  στο ότι δεν αποδείχτηκε ότι το πρόσωπο που έχει δυσφημισθεί τέλεσε την  αξιόποινη πράξη.

         3. Η απόδειξη της αλήθειας του γεγονότος που αφορά η Δυσφήμηση  δεν  αποκλείει  την  τιμωρία  για  Εξύβριση,  αν  από  τον  τρόπο  που  εκδηλώθηκε  ή από τις περιστάσεις υπό τις οποίες τελέστηκε η Δυσφήμηση  προκύπτει σκοπός Εξύβρισης.
--------

 Προδικαστικά ζητήματα      

"Αρθρο 59 Κ.Π.Δ

 Προδικαστικά ζητήματα στην ποινική δίκη

 1. Όταν η απόφαση σε ποινική δίκη εξαρτάται από άλλη υπόθεση για την οποία έχει ασκηθεί ποινική δίωξη, η πρώτη αναβάλλεται ωσότου εκδοθεί αμετάκλητη απόφαση στη δεύτερη δίκη.

 2. Στις περιπτώσεις των άρθρων 224, 229, 362, 363 του Π.Κ., αν για το γεγονός για το οποίο δόθηκε όρκος ή έγινε η καταμήνυση ή ισχυρίσθηκε ή διέδωσε ο υπαίτιος ασκήθηκε ποινική δίωξη, ο εισαγγελέας πλημμελειοδικών, μετά την προκαταρτική εξέταση (άρθρα 31, 43 παρ. 1 εδ. β`), αναβάλλει με πράξη του κάθε περαιτέρω ενέργεια έως το τέλος της ποινικής δίωξης, κατόπιν σύμφωνης γνώμης του εισαγγελέα εφετών."

 "3. Στις περιπτώσεις που υποβάλλεται μήνυση ή έγκληση σε βάρος Ειδικών Επιθεωρητών ή Επιθεωρητών - Ελεγκτών του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης και όλων των Σωμάτων και Υπηρεσιών Επιθεώρησης και Ελέγχου των φορέων της παραγράφου 2 του άρθρου 1 του ν. 3074/2002 αντίστοιχα για παράβαση των άρθρων 224, 229, 242, 259, 362, 363 Ποινικού Κώδικα, που τέλεσαν με πόρισμα, έκθεση ή κατάθεση κατά τη διάρκεια επιθεώρησης ή ελέγχου ή εξαιτίας

αυτών, ο εισαγγελέας πλημμελειοδικών, μετά την προκαταρκτική εξέταση (άρθρα 31 και 43 παρ. 1 εδάφιο β`) ή την ένορκη διοικητική εξέταση, αναβάλλει με πράξη του κάθε περαιτέρω ενέργεια έως το τέλος της ποινικής ή πειθαρχικής δίωξης που ασκήθηκε κατά του υπαιτίου με βάση την έκθεση, το πόρισμα ή την κατάθεση των ανωτέρω, κατόπιν σύμφωνης γνώμης του εισαγγελέα εφετών."

σημ. -   Η παρ.3 προστέθηκε με το άρθρο 16 παρ.3 Ν.3849/2010,ΦΕΚ Α 80/26.5.2010.

«4. «Στις περιπτώσεις οποιοσδήποτε από τις αξιόποινες πράξεις της παράνομης εισόδου στη χώρα και εξόδου από αυτή, της κατοχής και της χρήσης ταξιδιωτικών εγγράφων ή δελτίων ταυτοτήτων

ή αδειών διαμονής ή άλλων εγγράφων πλαστών ή γνησίων, που εκδόθηκαν για άλλο πρόσωπο, της

παράνομης εργασίας και της πορνείας που φέρεται ότι διαπράχθηκε από θύμα εγκλήματος των άρθρων 323, 323Α, 323Β, 348Α, 348Β, 348Γ, 349, 351 και 351Α του Ποινικού Κώδικα, καθώς και

των άρθρων 87 παράγραφοι 5 και 6 και 88 του Ν. 3386/2005, εξαιτίας της σε βάρος του συμπεριφοράς του δράστη των ανωτέρω πράξεων, ο εισαγγελέας πλημμελειοδικών, μετά την προκαταρκτική εξέταση ή την αυτεπάγγελτη προανάκριση, αναβάλλει με πράξη του κάθε περαιτέρω ενέργεια κατά του θύματος έως το τέλος της ποινικής δίωξης για το έγκλημα που τελέσθηκε σε βάρος του, κατόπιν σύμφωνης γνώμης του εισαγγελέα εφετών.»

σημ. -    Το πρώτο εδάφιο της παρ.4 αντικαταστάθηκε ως άνω με το άρθρο 12
        Ν.4267/2014,ΦΕΚ Α 137/12.6.2014

Μετά την αμετάκλητη εκδίκαση οποιουδήποτε από τα παραπάνω εγκλήματα που τελέσθηκαν σε βάρος του θύματος, εάν η απόφαση είναι καταδικαστική, δεν ασκείται ποινική δίωξη κατά του τελευταίου για τις προαναφερόμενες πράξεις του.».

σημ. -    Η παρ.4 του άρθρου 59,όπως αυτό αντικαταστάθηκε με το άρθρο 6  Ν.3346/2005,ΦΕΚ Α 140/17.6.2005,προστέθηκε με το άρθρο πέμπτο παρ.1 Ν.3875/2010,ΦΕΚ Α 158/20.9.2010.


Αναστολή της παραγραφής των εγκλημάτων

                              "Αρθρο 113   Π.Κ.

 1) Η προθεσμία της παραγραφής αναστέλλεται για όσο χρόνο σύμφωνα με διάταξη νόμου δεν μπορεί να αρχίσει ή να εξακολουθήσει η ποινική δίωξη.

  2) Επίσης, η προθεσμία της παραγραφής αναστέλλεται για όσο χρονικό διάστημα διαρκεί η κύρια διαδικασία και έως ότου γίνει αμετάκλητη η καταδικαστική απόφαση.

 "3. Η κατά τις προηγούμενες παραγράφους αναστολή δεν μπορεί να διαρκέσει περισσότερο από πέντε χρόνια για τα κακουργήματα, τρία χρόνια για τα πλημμελήματα και έναν χρόνο για τα πταίσματα. Ο χρονικός περιορισμός της αναστολής δεν ισχύει οσάκις η αναβολή ή αναστολή της ποινικής δίωξης έλαβε χώρα κατ` εφαρμογή των άρθρων 30 παρ. 2 και 59 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας."

σημ-  Η παρ.3 αντικαταστάθηκε ως άνω  με το άρθρο 25    Ν.3346/2005,ΦΕΚ Α 140/17.6.2005.

* (Νομολογία Δικαστηρίων για το θέμα της αναστολής:  1249/2011 Α.Π. , 1251/2011 Α.Π.,  912/2010 Α.Π *., 1086/2010 Α.Π., 1251/2010 Α.Π.*, 43/2009 Συμβ.Πλημ Κεφαλ, 1400/2006 Α.Π., 845/2005 Α.Π.,  1499/2004 Α.Π., 101/1994 ΔΣΤΡ ΛΑΡ).

-----------------------------------------------------------------------------------------------------

Ευχαριστώ για την επίσκεψη. Για οποιαδήποτε ερώτηση ή απορία επικοινωνήστε μαζί μας. Θα χαρώ πολύ να συνομιλήσω μαζί σας για το θέμα που σας απασχολεί. - Γιώργος Γιαγκουδάκης, Ειδικός Δικηγόρος Διαζυγίων - Οικογενειακού δικαίου στη Καβάλα

Tηλέφωνα 2510834031, κιν. 6945227120, giagkoud@yahoo.com 

λέξεις κλειδιά:δυσφήμιση ή δυσφήμηση, δυσφημιση ποινικος κωδικας, συκοφαντικη δυσφημιση παραγραφη, συκοφαντικη δυσφημιση νομολογια, συκοφαντική δυσφήμιση προσβολή προσωπικότητας, ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΕΣ ΠΡΟΣΒΟΛΕΣ ΤΗΣ ΤΙΜΗΣ - ΑΡΣΗ ΤΟΥ ΑΔΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ, ορισμός δυσφήμησης, μεταβολή κατηγορίας από συκοφαντική σε απλή δυσφήμηση, δικαιολογημένες προσβολές τιμής, άρση άδικου χαρακτήρα δυσφήμησης, άμεσος δόλος, συκοφαντική δυσφήμηση,  Μάθε για την δυσφήμηση και την συκοφαντική δυσφήμηση