Δικηγορος Καβαλας - Αρθρα, νομικες συμβουλες.
Κατ΄ αντιδικία Διαζύγιο, λόγω ισχυρού κλονισμού
Αριθ. 64/2015 Απόφαση Εφετείου Θράκης
Αριθ. 64/2015 Απόφαση Εφετείου Θράκης
( Υπόθεση στην οποία παραστάθηκα για τον εφεσίβλητο - ενάγοντα )
Αριθμός
64/2015
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΘΡΑΚΗΣ
Συγκροτήθηκε
από τον Δικαστή XXXXX,
Εφέτη και από τον Γραμματέα XXXXXX.
Συνεδρίασε
δημόσια στο ακροατήριο του στις 9
Ιανουαρίου 2015, για να δικάσει την υπόθεση
μεταξύ:
ΤΗΣ ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ
- ΕΝΑΓΟΜΕΝΗΣ: AAAAAAAA
του AAAAAAAAA,
κατοίκου XXXXXXX,
η οποία παραστάθηκε μετά της πληρεξούσιας
της δικηγόρου XXXXX,
του Δικηγορικού Συλλόγου Καβάλας, που
κατέθεσε προτάσεις.
ΤΟΥ
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ - ΕΝΑΓΟΝΤΟΣ:
BBBBBBBBB
του BBBBBB
κατοίκου XXXXXXX,
ο οποίος παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου
του δικηγόρου Γεωργίου Γιαγκουδάκη,
του Δικηγορικού Συλλόγου Καβάλας, που
κατέθεσε προτάσεις.
Ο ενάγων και
ήδη εφεσίβλητος, με την από 16/7/2013 αγωγή
του, ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου
Καβάλας, απευθυνόμενη και στρεφόμενη κατά της
εναγομένης και ήδη εκκαλούσας, ζήτησε
τα όσα αναφέρονται σε αυτή.
Επί της αγωγής
αυτής, συζητήσεως γενομένης, εξεδόθη η
υπ' αριθμ. 7/2014 απόφαση του Μονομελούς
Πρωτοδικείου Καβάλας, η οποία έκανε
δεκτή την αγωγή.
Την απόφαση
αυτή εξεκάλεσε η εναγομένη, με την από
12/2/2014 έφεση της, και ορίσθηκε δικάσιμος
με την υπ' αριθμ. 155/2014 πράξη της Γραμματέως
του Δικαστηρίου αυτού, η 21/11/2014 και μετά
από αναβολή η παραπάνω αναφερομένη
ημέρα συνεδριάσεως κατά την οποία και
έγινε η συζήτηση της υποθέσεως.
Οι πληρεξούσιοι
των διαδίκων αναφέρθηκαν στις προτάσεις
που κατέθεσαν.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ
ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ
ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά τη
διάταξη του άρθρου 528 ΚΠολΔ, όπως
αντικαταστάθηκε με το άρθρο 16 παρ. 4 ν.
2915/01, «αν ασκηθεί έφεση από τον διάδικο
που δικάσθηκε σαν να ήταν παρών, η
εκκαλούμενη απόφαση εξαφανίζεται μέσα
στα όρια που καθορίζονται από την έφεση
και τους πρόσθετους λόγους. Ο εκκαλών
δικαιούται να προβάλει όλους τους
ισχυρισμούς που μπορούσε να προτείνει
πρωτοδίκως." Κατά συνέπεια η κρινόμενη
από 12.2.14 (υπ' αριθμ. καταθ.31/14) έφεση κατά
της υπ' αριθμ. 7/14 οριστικής απόφασης του
Μονομελούς Πρωτοδικείου Καβάλας,
η οποία, ερήμην της εναγομένης
- εκκαλούσας, κατά την ειδική διαδικασία
των γαμικών διαφορών (άρθρ. 592 επ. ΚΠολΔ)
δέχθηκε την αγωγή του ενάγοντα
- εφεσίβλητου, αφού έχει ασκηθεί νομότυπα
και εμπρόθεσμα, δεδομένου ότι η εκκαλουμένη
επιδόθηκε 15.1.14 και η έφεση κατατέθηκε
13.2.14 (άρθρ. 495 παρ. 1,2, 511, 513 παρ. ιβ, 516 παρ.
1, 517 εδ. α, 518 παρ.1, 520 παρ. 1, 522 ΚΠολΔ), πρέπει
να γίνει τυπικά δεκτή, να εξαφανιστεί
η εκκαλουμένη απόφαση μέσα στα όρια που
καθορίζονται από την έφεση και να
προχωρήσει το παρόν καθ' ύλην και τόπον
αρμόδιο δικαστήριο (άρθρ. 19 ΚΠολΔ), κατά
την ίδια διαδικασία, στην εκ νέου έρευνα
της υπόθεσης.
Στην από
16.7.13 αγωγή ο ενάγων, επικαλούμενος λόγους
που αφορούν στο πρόσωπο της εναγομένης
και εκτίθενται αναλυτικά σ' αυτήν, ζητεί
τη λύση του γάμου του με την τελευταία,
λόγω ισχυρού κλονισμού, που έχει επέλθει
στην έγγαμη σχέση τους, εξ αιτίας του
οποίου η εξακολούθηση της συμβίωσης
τους έχει καταστεί γι' αυτόν αφόρητη. Η
αγωγή αυτή είναι νόμιμη, στηριζόμενη
στις διατάξεις των άρθρων 1438, 1439 παρ. 1
του ΑΚ. Πρέπει, επομένως, να ερευνηθεί
περαιτέρω ως προς την ουσιαστική της
βασιμότητα.
Από την
εκτίμηση της περιεχόμενης στα ταυτάριθμα
με την εκκαλουμένη απόφαση πρακτικά
κατάθεσης της μάρτυρος και των περιεχομένων
στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά
ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων και
απ' όλα ανεξαιρέτως τα προσκομιζόμενα
με επίκληση έγγραφα, αποδεικνύονται τα
ακόλουθα πραγματικά περιστατικά.: Οι
διάδικοι τέλεσαν νόμιμο θρησκευτικό
γάμο στον Ιερό Ναό του XXXXXX,
την 03-02-1996 . Από το γάμο τους αυτό απέκτησαν
δύο παιδιά, τον XXXXX
και τον XXXXXXX
που γεννήθηκαν την 19-05-1996 και την
30-11-1997 αντίστοιχα. Μετά από την τέλεση
του γάμου τους οι διάδικοι εγκαταστάθηκαν
σε κατοικία του ενάγοντα στ XXXXX
του Νομού Καβάλας. Στην αρχή η έγγαμη
συμβίωση των διαδίκων ήταν αρμονική.
Ωστόσο στη σχέση του ζευγαριού εμφανίστηκαν
προβλήματα, που οδήγησαν στη διάσπαση
της συμβίωσης τους, με την αποχώρηση
του ενάγοντος από τη συζυγική στέγη την
25-03-2013, μετά από προτροπή της εναγομένης.
Η διάσπαση αυτή αποδείχθηκε ότι οφείλεται
σε λόγο που αφορά το πρόσωπο της εναγομένης
αποκλειστικά, καθόσον με τη συμπεριφορά
της οδήγησε την έγγαμη σχέση τους σε
διάρρηξη της συναισθηματικής τους
συνοχής. Ειδικότερα, αποδείχτηκε, ότι
η εναγόμενη το έτος 2006 διατηρούσε
εξωσυζυγική σχέση, την οποία παραδέχτηκε
εν τέλει και στον ενάγοντα, που την
συγχώρεσε τότε για το συζυγικό της αυτό
παράπτωμα, προκειμένου να διαφυλάξει
την οικογενειακή του εστία, πλην όμως
αποδείχτηκε ότι η εναγόμενη στη συνέχεια
συμπεριφερόταν υποτιμητικά απέναντι
στον ενάγοντα, προσβάλλοντας τον διαρκώς
λεκτικά. Λαμβανομένων υπόψη των ανωτέρω
προεκτεθέντων, τα αίτια στην
κρίση της σχέσης τους εντοπίζονται στη
συμπεριφορά της εναγομένης, ειδικότερα
αυτή (η συμπεριφορά) δεν συνάδει με την
υποχρέωση αφοσίωσης και αλληλοκατανόησης,
που απορρέει από την έγγαμη συμβίωση,
και είναι δηλωτική της αδυναμίας της
να βρει ένα κοινό σημείο επαφής με τον
ενάγοντα και να ανταποκριθεί στις
απαιτήσεις της έγγαμης συμβίωσης. Η ως
άνω συμπεριφορά της εναγόμενης, που
συνιστά και παράβαση υποχρέωσης της
για σεβασμό προς το πρόσωπο του συζύγου
της και απορρέει από την υποχρέωση για
έγγαμη συμβίωση (άρθρα 1386 και 1387 του
ΑΚ), είχε ως συνέπεια να επέλθει πλήρης
ψυχική αποξένωση μεταξύ των διαδίκων,
με αποτέλεσμα σήμερα να ζούνε χωριστά,
αφού έχει διασπαστεί οριστικά η έγγαμη
συμβίωση τους με την αποχώρηση του
ενάγοντος από την οικογενειακή στέγη.
Ως εκ τούτου σήμερα οι σχέσεις των
διαδίκων παραμένουν τυπικές, χωρίς
μάλιστα και το εσωτερικό στοιχείο της
συγκατοίκησης που χαρακτηρίζει την
έγγαμη συμβίωση (άρθρο 1386 ΑΚ), ενώ έχει
διαρρηχθεί ο ουσιαστικός ψυχικός δεσμός
της αγάπης, του σεβασμού και της
συμπαράστασης προς τον άλλο σύζυγο, που
χαρακτηρίζει την έγγαμη συμβίωση ως
«κοινωνία βίου». Αποδεικνύεται, επομένως,
από τα παραπάνω γεγονότα, ότι η μεταξύ
των διαδίκων σχέση έχει κλονιστεί ισχυρά
από λόγο που αφορά το πρόσωπο της
εναγόμενης, ο κλονισμός δε αυτός
υπερβαίνει αντικειμενικά τα όρια της
ψυχικής θυσίας, τα
οποία μπορούν να απαιτηθούν από τον
ενάγοντα, ώστε βάσιμα η εξακολούθηση
της έγγαμης συμβίωσης να είναι αφόρητη
γι' αυτόν. Ο ισχυρισμός της εναγομένης, ότι
δηλαδή η έγγαμη συμβίωση διασπάστηκε
για το λόγο ότι ο ενάγων διατηρούσε
εξωσυζυγική σχέση, πέραν του ότι αυτός
(ο ισχυρισμός) θα μπορούσε, εν δυνάμει,
να αποτελεί την ιστορική βάση δικής της
αντίθετης αγωγής λύσης του γάμου για
λόγο που αφορά το πρόσωπο του ενάγοντα,
πράγμα το οποίο όμως δεν συμβαίνει,
διότι τέτοια αντίθετη αγωγή δεν ασκήθηκε
ποτέ, δεν αποδείχθηκε επί της ουσίας,
αφού προς θεμελίωση αυτού το μόνο
στοιχείο που συνεισφέρεται στην παρούσα
δίκη είναι η κατάθεση της μάρτυρος
ανταπόδειξης XXXXXXXX,
αδελφής της εναγομένης, η οποία ευλόγως
μεν, αλλά μη πειστικά, προσπαθεί να
υποστηρίξει τη θέση της εναγομένης,
καταθέτοντας ότι ο ενάγων μιλούσε
ερωτικά στο τηλέφωνο με κάποια, χωρίς
καθόλου συνεισφορά περισσοτέρων
στοιχείων, κατάθεση η οποία είναι
παντελώς αόριστη, μη δυνάμενη να ληφθεί
υπόψη για τη συναγωγή σχετικού δικανικού
πορίσματος, θετικού για την εναγομένη.
Πρέπει, επομένως η αγωγή να γίνει δεκτή
ως βάσιμη και κατ' ουσίαν και να λυθεί
ο μεταξύ των διαδίκων γάμος, λόγω ισχυρού
κλονισμού της έγγαμης συμβίωσης, από
λόγο που αφορά αποκλειστικά το πρόσωπο
της εναγομένης. Τα δικαστικά έξοδα και
των δύο βαθμών δικαιοδοσίας πρέπει
να επιβληθούν σε βάρος της
εκκαλούσας, λόγω της ήττας της (άρθρ.
176, 183, 191 παρ. 2 ΚΠολΔ), όπως ορίζεται στο
διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ
ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει
κατ'
αντιμολίαν.
Δέχεται
την
έφεση κατά της υπ' αριθμ. 7/14
οριστικής
απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου
Καβάλας (διαδικασίας γαμικών διαφορών).
Εξαφανίζει
την
εκκαλουμένη απόφαση.
Κρατεί και
δικάζει κατ' ουσίαν την υπόθεση.
Δικάζει
επί
της από 16.7.13 αγωγής.
Δέχεται
την
αγωγή.
Απαγγέλει
τη
λύση του μεταξύ των διαδίκων νόμιμου
γάμου, που τελέστηκε την 3.2.96, σύμφωνα
με τους ιερούς κανόνες της Ανατολικής
Ορθόδοξης Εκκλησίας, στον Ιερό Ναό του
XXXXXXXX
Νομού XXXXXX.
Καταδικάζει
την
εκκαλούσα στα δικαστικά και των δύο
βαθμών δικαιοδοσίας έξοδα του εφεσίβλητου,
τα οποία ορίζει στο ποσό των εννιακοσίων
(900) ευρώ.
Κρίθηκε,
αποφασίσθηκε
και δημοσιεύθηκε στο ακροατήριο του
Δικαστηρίου αυτού, σε έκτακτη δημόσια
συνεδρίαση στις 5 Μαρτίου 2015, απόντων
των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους
δικηγόρων.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Γιώργος Π. Γιαγκουδάκης, Δικηγόρος Καβάλας
Διαζύγια - Ποινικά - Αστικά
Για περισσότερες πληροφορίες
σχετικά με το δικηγορικό γραφείο μου
επισκεφθείτε το site μας
λέξεις κλειδιά: διαζύγιο με αντιδικία, έφεση κατά απόφασης διαζυγίου, ισχυρός κλονισμός γάμου, Απόφαση Εφετείου διαζυγίου, Μονομελές Εφετείο Θράκης, δεκτή αγωγή διαζυγίου
