Δικηγορος Καβαλας - Αρθρα, νομικες συμβουλες.
Απόφαση δικαστηρίου γιά Κατάχρηση σε ασέλγεια
Απόφαση υπ΄ αριθ. 1174 / 2010 Αρείου Πάγου (απόσπασμα)
"....Κατά τη διάταξη του άρθρου 338 παρ. 1 Π.Κ. "όποιος με κατάχρηση της παραφροσύνης άλλου ή της από οποιαδήποτε αιτία προερχόμενης ανικανότητας του να αντισταθεί, ενεργεί επ' αυτού εξώγαμη συνουσία ή παρά φύση ασέλγεια τιμωρείται με κάθειρξη μέχρι δέκα ετών" Στοιχεία του εγκλήματος είναι α) η παραφροσύνη, ή ανικανότητα του παθόντος - που μπορεί να οφείλεται σε διανοητική ατέλεια ή σωματική αναπηρία- να κατανοήσει και εκτιμήσει το μέγεθος της γενετήσιας προσβολής και να αντισταθεί, β) η εκμετάλλευση της κατάστασης στην οποία βρίσκεται ο παθών και η χρησιμοποίηση του (κατάχρηση) χωρίς, ή παρά τη θέληση του για την εξώγαμη συνουσία ή την παρά φύση ασέλγεια, γ) η ενέργεια ως επακόλουθο των παραπάνω, επί του παθόντος (εξώγαμης συνουσίας ή) παρά φύση ασέλγειας και δ)ο δόλος του δράστη που περιλαμβάνει και τον ενδεχόμενο και οπωσδήποτε τη γνώση της κατάστασης του παθόντος. Στοιχεία που πρέπει να σημειωθούν είναι ότι κατάχρηση σε ασέλγεια υπάρχει μόνο όταν ο δράστης εκμεταλλεύτηκε την απόλυτη ανικανότητα του θύματος να αντισταθεί, την οποία δεν προκάλεσε ο ίδιος, ενώ αν - και στο σημείο αυτό συνίσταται η διάκριση από το βιασμό- ο δράστης εξανάγκασε το θύμα του (παράφρονα ή μη ικανό ή ανίκανο αντιστάσεως) με σωματική ή ψυχολογική βία σε ασελγή πράξη, καθώς και εάν προτιθέμενος να την επιτύχει, συντέλεσε στη δημιουργία ανικανότητας αντιστάσεως υπάρχει βιασμός. Επίσης στην έννοια της παραφροσύνης και στη συνέπεια ταύτης δυνατότητα να κατανοήσει και να εκτιμήσει το μέγεθος της γενετήσιας προσβολής, δηλαδή στην αντίληψη της γενετήσιας πράξης από τον παθόντα. Η ανικανότητα δηλαδή μπορεί να οφείλεται σε οργανικούς ή πνευματικούς λόγους (όπως είναι και κάθε διανοητική ατέλεια, για παράδειγμα σχιζοφρένεια, μέθη, εξάντληση λόγω υπερκόπωσης), αλλά δεν χρειάζεται να είναι πλήρης και καθολική, αλλά αρκεί και μερική, η οποία όμως να φτάνει σε τέτοιο βαθμό, ώστε το θύμα (που μπορεί να είναι γυναίκα, αλλά και άνδρας) να μην έχει συνείδηση της πράξης και δυνατότητα για αντίσταση (βλ. ΑΠ 16/2004, ΠοινΔικ 2004, 604, ΣυμβΑΠ 1365/2003, ΠοινΔικ 2004, 107, ΣυμβΑΠ 1903/2003, ΠοινΧρ ΝΔ,723, Συστηματική ερμηνεία, Γ-Α Μαγκάκης, άρθρο 338, σελ. 56 επ.).
